Öncelikle başınız sağ olsun . Ben 17 Ağustos 2021 de kaybettim babamı . Ve 17 Ağustos abimin evlenme tarihi (2019 da evlendi )daha 24 yaşındaydım babamda 56. Pankison hastasıydı. Hiç unutmuyorsun sadece alışıyorsun rüyadan görünce bile gerçek gibi mutlu oluyorsun. Biz çok güzel babalı kızdık Allahım gani gani rahmet eylesin tüm geçmişlerimizeMerhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?
Bende babamı 3 sene olucak kaybedeli. Bebeğim 6 aylıktı üzerine korona oldum . 16 aylıkken uyaran eksikliği çıkmıştı oğlumda şimdi şükür atlattık bizde . Herşey üst üste gelmiştibenimde 3 sene önce babam korona oldu hastaneye yatti öyle agir degildi ama ani kalp durmasiyla vefat etti ilaclardanmiydi korkudanmiydi bilmiyorm benim evladimin otizm oldugunu ögrendik üstüne bide babam vefat etti ben nasil toparlandiysam sende toparlancaksin geride kalanlar icin güclü durmak zorundasin
Basiniz sag olsun… gecmiyor tabii ki. Belki biraz zayifliyor. Babami kaybedeli 2 sene oldu. Ve her sey bir gun icinde oldu. Cok aniydi. Hala o gun aklima geliyor, onun sesi kulaklarima geliyor… keske diyorum daha fazla video cekseymisim. Sonra oturup agliyorum sanki acim dun yasanmis gibi taze… o yuzden gecmiyor sadece alisiyorsunuz. Allah yardimciniz olsun… babanizin mekani cennet olsunMerhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?
Doya doya yasını yaşa. Geçmeyecek ama alisacaksin. Başın sağolsun. Yattığı yer incitmesin.Merhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?
Zaman herşeyin ilacı.. Tüm yaşayanlar elbet teselli buluyor. Acı çekmediği için şükredin.. Hepimiz aynı yere gideceğiz sonunda. Allah'ım sabır versin, mekanı cennet olsunMerhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?
Allah güç güç kuvvet versinbenimde 3 sene önce babam korona oldu hastaneye yatti öyle agir degildi ama ani kalp durmasiyla vefat etti ilaclardanmiydi korkudanmiydi bilmiyorm benim evladimin otizm oldugunu ögrendik üstüne bide babam vefat etti ben nasil toparlandiysam sende toparlancaksin geride kalanlar icin güclü durmak zorundasin
Başınız sağolsun, mekanı cennet olsunAynı acıyı annem de yaşadık 4.evreyi öğrendik 1 ay sonra vefat etti 2 sene oldu ama hala neye üzülsem ağlasam annem için ağladığımı fark ediyorum çok zor bir süreç zaman alıyor ama alisiyorsunuz Başınız sagolsun Allah rahmet etsin
Ne güzel bir babaymış, nurlar yağsın üzerineGeçmeyecek. Öncelikle bunu net şekilde söyleyebilirim. Ama bununla yaşamayı öğreneceksiniz.
Biz babamla çok samimiydik. Harika bir babaydi. Üç çocuğunun üçü de babamın en çok kendisini sevdiğini düşünür. Öyle ki özel hissettirirdi. Sadece bizi değil etrafindaki herkesi özel hissettiren bir adamdı. Çok başka biriydi. Onu kaybedince (bir de hamileydim 5 aylık ikizlerime) çok üzüldüm çok zorlandım. İçimdeki o babasizlik hissiyle yaşamam zor geldi. Hoşçakal isimli bir kitap vardi bir psikologun o iyi gelmişti. Bir de bolca dua... Cennette kavusacak olma duygusu ve ona yakışır bir evlat olma çabası iyi hissettiriyor. Babamı kaybedeli 3 buçuk yıl oldu. Onun yokluğunu hissetmedigim bir günüm bile geçmedi. En güzel anda da en zor anda da aklımda hep o var. Ama bu duyguyla yaşamaya alistim. Melankolik biri değilim, babamdan sonra da olmadım. Ama hala aşırı mutlu olup kahkaha attigimda iki müzik açıp dansettigimde utanma duygusunu yaşıyorum. Bu duyguyla mutluluğuma devam ediyorum çünkü babalarımız bizim mutlu olmamızı isterdi.
Ne güzel size de babanıza bakmak son anına kadar yanında olmak nasip olmuş. Bu şekilde düşünün. İçinizdeki boslukla zaman içinde anlaşmaya başlayacaksınız.
Başınız sağolsun. Cennette kavuşun inşallah.
Allah rahmet eylesin canım mekanı cennet olsun inşallah.. kabullenmek çok uzun sürüyor malesef ben de yaşadım senin gibi ve gel gitli hastane dönemimiz oldu ben o süreçte çok ağır bir depresyon geçirdim.. 1 ayda 10 kilo vermiştim.. kendimi su şekilde teselli etmeye çalıştım sonraki dönemde, kardeşlerim annem beni böyle görmesin kardeşlerim güçlü bir abla görsün annem yıkık evlatlar görmesin daha da düşmesin diye diye hayatıma devam etmeye çalıştım malesef.. ne olursa olsun hayat devam ediyor evet yeri geliyor gülüyorsun ama aklına düştü mü de ilk günkü gibi o acıyı tekrar yasiyorsun bu kaçınılmaz bir gerçek.. dünyaya olan bakış açısı, herşey boş geliyor. Hiçbisey gerçek anlamda zevk vermiyor bana mesela bunu aşamadim ben.Merhabalar, çok kısa süre önce babamın 4. Evre akciğer kanseri olduğunu öğrendik. Hiç belirti vermemişti.. üstelik 4. Evreninde son zamanları ‘terminal’ dönem aslında.. Ona rağmen doktorlar bizi umutsuzluğa düşürmedi, elinden geleni yaptılar, sağolsunlar.. 2 ay 10 gün sürdü savaşımız. Ondan önce babamla çekişmeli baba-kız ilişkimiz vardı. Babam malesef narsist bir adamdı. Çok küser barışırdık, ondan öncesi 4 ay küstük mesela.. çok kırgındım ona. Ama zayıfladığını öğrenir öğrenmez yanına gittim, hastane vs derken durumu öğrendik. Benim annemle babam ayrı. Babama ben baktım, yedirdim içirdim elimden geleni yaptım. Son 3 ayda baba kız olabilmiştik yani :) bu gün 1 hafta oluyor toprağa vereli. Vefaat etmeden son 1 saat öncesine kadar konuşuyorduk, hiç elden ayaktan düşmemişti çok şükür, tek tesellim bu. Biz babamla beraber çalışırdık. Şimdi her an çıkıp gelicekmiş gibi hissediyorum, bazen geldiği saatlerde gözlerim kapıda istemsizce, bazen çok mutsuz uyanıyorum, bütün günüm böyle geçiyor, genelde çok duygusal ve gözler dolu dolu.. bazen tam tersi hiç bir şey idrak edemiyorum, güldüğüm zamanlar sonradan utanıyorum.. bu süreç nasıl geçecek?