Onkoloji - Kanser ve Türevleri Babamı Kanserden kaybettim,Yakınlarını Kanserden Kaybedenler.

Bundan 2 sene önce çok şiddetli bir titreme ve ağrı nöbetiyle acil'e gidip ameliyata aldıklarında öğrendik babamın MİDE Kanseri olduğunu...Öyle sinsi,öyle kötü bir hastalık ki 4. evreye gelip midesini delene kadar haber vermedi bize içinde yaşadığını...Karaciğere de sıçramış olduğundan ameliyat yapılamadı ve hemen kemoterapi başlatıldı.Seansları arasında bir kaç gün kötü olup onun dışında çok iyi görünüyordu.Hergün 2 saat yürüyüş yapıp meydan okuyordu sanki içindeki canavara....

Malesef kemoterapi kürleri devam etti,defalarca...defalarca...Öyle ki hiçbir ilaç,hiçbir kür en ufak gerilemeye sebep olmadı.Babamın vücudu kemoterapi ilaçlarına cevap vermiyordu....

Bundan 1 ay önce bilinç bulanıklığı ve konuşmada güçlük hissedince hemen doktoruna gittik ve beyn,ne sıçradığını öğrendik..Hemen ameliyata aldılar ve beyin sapına baskı yapan 4 cm'lik tümörü aldılar ancak asıl sinsi hala içinde yaşamaya devam ediyordu...Ne olduysa ondan sonra oldu...Ameliyattan sonra ilk zamanlar hızla çok iyiye gitti ama sadece 15 gün.

Son 15 GÜN:

Bundan 15 gün önce aniden ayak ve ellerinde güçsüzlük olduğunu ve yürüyemediğini söyledi...Ayakları şişmişti ve çok bitkindi..Çok hızlı kilo vermeye ve hiçbir şey yememeye başladı.Çok zayıflamasına rağmen karın bölgesi Davul gibi şişmişti...Hemen doktora götürdük ve muayenenin ardından dr babamı ve annemi dışarı çıkarıp bana artık TERMİNAL DÖNEME (Ölümden önceki son zaman) girdiğini ve artık yapacak hiçbir şey olmadığını söyledi.Bu tarifsiz çaresizlik ve acı kelimelerle anlatılamazdı....

Evimize getirip yatağına yatırdık ve sonraki günlerin her biri 5 yıl gibi geçiyordu..Hergün okadar kötüye gitti ki...Önce yataktan kalkamamaya...sonra konuşamamaya...yememeye..içmemeye...Akciğerleri iflas ettiğinden nefes alamamaya...ve son gün komaya girdi...16 kasım cuma günü..Sadece nefes alıyordu ki onuda 15 gündür rahat nefes alsın diye taktığımız oksijen tüpüyle yapıyordu...17 Kasım sabahı gözünden 1 damla yaş aktı ve son nefesini verdi...

Aslında kızacağım çok şey var.Çok doktor ismi verebilirim ve yaptıklarını anlatsam inanamazsınız...Saçmalıklar silsilesi...Ama ne fayda...Neye yarar...Gitti BİTTİ...

SON 2 gün başında elini tutmuş ağlarken, Fer'i gitmiş yarı açık gözlerine bakarken...Azrail'e "AL ARTIK CANINI" diye yalvarırken bunun bizim başımıza geldiğine inanamıyordum...O hep duyduğumuz ,adını bile söylemediğimiz hastalıktı..Bize olmazdı...Ama oldu..Babamı alıp götürdü...Şimdi ağlayamıyorum bile...Hala inanamıyorum onun bir daha hiçbir yeni güne Uyanamayacağına...


Bunu yaşayanın yalnız ben olmadığımı anladım bu hastalık sırasında okuduklarımdan...Bu nedenle benim gibi bu acıyı yaşayanlarla paylaşmak istedim....Yaşadıklarınızı paylaşırsanız belki siz de rahatlarsınız..Ben içimi döktüm..Ağlamak istiyorum..Ağlayamıyorum...Bugün 5 gün oldu babam gideli..ve birdaha "Baba" diyemeyeceğim kaç gün bekliyor acaba beni...

allah sabir versin baba bambaska birsey
benim babamda surekli agri kesici icmis agrilarini dindirmek icin hic bir zaman ben hastayim demedi taaa ki subat 2012 ye kadar
babamla beraber gittik hastaneye bende tesaduf ogrendim
benim babaminda kalin bagirsakta baslamis o illet sonra mide sonra cigerler sonra sonra...
babamda bazan cok iyi oluyor bazanda sanki olecek gibi anlayamiyoruz
allah sifasini versin elimizden birsey gelmiyor
babamda babasini girtlak kanserinden kaybetmis irsi anlayacaginiz
para pul mal mulk hic birsey istemiyorum tek babam iyilessin ama doktorlar umitli konusmuyor
bende o yuzden babam iyilesecek diye kendimi kandirmak istemiyorum

başınız sağolsun.babanızın mekanı cennet kabri nur dolsun inşAllah.sizede sabırlar versin Rabbim.genç yaşlı hepimızın başına gelebilir.

Ahhh keşke bir belirti olsaydı da gitseydik doktora...Babam eczacıydı Ailede bir çok doktor ve eczacı var ama ne bir ağrı ne hazımsızlıl..hiçbirşey olmadı....

Zaten bu illetin genellikle 4. evrede teşhis edilme sebebei bu kadar sinsi olması değil mi?? Ben 1. 2. evrede teşhis konulanları çok şanslı buluyorum ve çok fazla umutları olsun...Çünkü başta yakaladıysanız iyileşme şansı çook yüksek..

Başınız sağolsun, mekanı cennet olsun.

Mekanı cennet olsun inşallah.Rabbim sabır versin

Öncelikle babanıza Allahtan rahmet diliyorum.. Mekanı cennet olur inşallah... Bir gün hepimiizn gideceği yer orası değil mi? Ama gel gelelim değer verdiğimiz kişilerin ölümü bizi mahvediyor.. Üzülmeyin,ağlamayın gibi sözler söylemek istemiyorum.. Baba sonuçta..

Ben Bundan 4 sene önce ilk yiğenimi kaybettim.. 5 yaşında vefat etti lösemiden.. Saçları döküldü.. Son aylarda ağzı tırnakları yara bere içinde oldu.. Ve öldüğü gün ben yanındaydım.. Gözlerimin içine 1 dakika boyunca baktı ve kafası titremeye başladı.. hala gözümün önünden o an gitmez gitmicek de biliyorum.. En son isteği çay olmuştu kuzumun..

Ama o acıları çekemiyordu artık.. üzüldük ağladık ama o geri gelmedi. Rüyalarıma dahi gelmedi.. ya bir defa gelmiştir ya iki defa.. Diyeceğim o ki şöyle düşünün bir gün herkes toprak olucak..

Kanser deyınce artık ıcım urperıyor arkadasım Allah rahmet eylesın.Allah basımızdan buyuklerımızı eksık etmesın.
Bızım aılede kanserden kaybettıgımız cok akrabamız oldu.Artık hastayım dıyenden kansermıdır acaba dıye suphelenıyorum

Ilk once annemın mesaı arkadası ve akrabamız olan yengemızı kaybettı mıde kanserınden,dağ gıbı kadın unıversıtenın tatıl oldgu bır ara gıttıgımde 20 kılo olmus ve tanınmayacak haldeydı cok uzuluyordum.Allah rahmet eylesın,gerıde kalan kızı ve ogluna Allah sabır versın,hala etkılerı uzerlerınde.

Sonra annemın dayısı beyın kanserı oldugu ortaya cıktı.tumorun kotu huylu oldugunu ve kanserın yayılmaya basladıgını ogrendık ve Allah rahmet eylesın onu da kaybettık.Esı oldukten 8 ay sonra yengemız mıde kanserınden oldu.Buyuk dayımın 106 yasındakı annesı onlar oldukten sonra cılt kanserınden öldü.Onlar da ıkı erkek evlat bıraktılar arkalarında.

Enıstemın babası bagırsak kanserınden vefat ettı,kanser oldugunu ogrendık ve yaklasık ıkı ay sonra vefat ettı.

En son babamın kuzenı rahım kanserıdı ama sukurler olsn Almanyada yasıyordu ve tedavısı cok ıyı gıttı ve su an hayatta.

Doktorların dedıgı gıbı 6ayda bır yılda bır bı kontrolden gecın dıyorlar gerceklten haklılar dıyorum bu olayları yasadıktan sonra,cunku kanser oyle bır ılletkı sınsıce gırıyor ınsan vucuduna.

gamenn .!.:

Öncelikle babanıza Allahtan rahmet diliyorum.. Mekanı cennet olur inşallah... Bir gün hepimiizn gideceği yer orası değil mi? Ama gel gelelim değer verdiğimiz kişilerin ölümü bizi mahvediyor.. Üzülmeyin,ağlamayın gibi sözler söylemek istemiyorum.. Baba sonuçta..

Ben Bundan 4 sene önce ilk yiğenimi kaybettim.. 5 yaşında vefat etti lösemiden.. Saçları döküldü.. Son aylarda ağzı tırnakları yara bere içinde oldu.. Ve öldüğü gün ben yanındaydım.. Gözlerimin içine 1 dakika boyunca baktı ve kafası titremeye başladı.. hala gözümün önünden o an gitmez gitmicek de biliyorum.. En son isteği çay olmuştu kuzumun..

Ama o acıları çekemiyordu artık.. üzüldük ağladık ama o geri gelmedi. Rüyalarıma dahi gelmedi.. ya bir defa gelmiştir ya iki defa.. Diyeceğim o ki şöyle düşünün bir gün herkes toprak olucak..

Genişletmek için tıkla...

Öncelikle iyi dilekleriniz için çok teşekkür ederim...Şimdi sizin yaşadıklarınızı okuyunca yine çok üzüldüm..Küçücük bir can'ın böyle kötü şeyler yaşaması daha da acı veriyor insanaBabam da yanımda verdi son nefesini..Çok haklısınız hepimizin gideceği yer orası ama insan an be an ölüme yaklaştığını izleyince çok sevdiği birinin,bunu atlatmak kolay olmuyor..Bu hastalık alıp götürüyor birileri için en değerli varlıkları...

ladymillion .!.:

Kanser deyınce artık ıcım urperıyor arkadasım Allah rahmet eylesın.Allah basımızdan buyuklerımızı eksık etmesın.
Bızım aılede kanserden kaybettıgımız cok akrabamız oldu.Artık hastayım dıyenden kansermıdır acaba dıye suphelenıyorum

Ilk once annemın mesaı arkadası ve akrabamız olan yengemızı kaybettı mıde kanserınden,dağ gıbı kadın unıversıtenın tatıl oldgu bır ara gıttıgımde 20 kılo olmus ve tanınmayacak haldeydı cok uzuluyordum.Allah rahmet eylesın,gerıde kalan kızı ve ogluna Allah sabır versın,hala etkılerı uzerlerınde.

Sonra annemın dayısı beyın kanserı oldugu ortaya cıktı.tumorun kotu huylu oldugunu ve kanserın yayılmaya basladıgını ogrendık ve Allah rahmet eylesın onu da kaybettık.Esı oldukten 8 ay sonra yengemız mıde kanserınden oldu.Buyuk dayımın 106 yasındakı annesı onlar oldukten sonra cılt kanserınden öldü.Onlar da ıkı erkek evlat bıraktılar arkalarında.

Enıstemın babası bagırsak kanserınden vefat ettı,kanser oldugunu ogrendık ve yaklasık ıkı ay sonra vefat ettı.

En son babamın kuzenı rahım kanserıdı ama sukurler olsn Almanyada yasıyordu ve tedavısı cok ıyı gıttı ve su an hayatta.

Doktorların dedıgı gıbı 6ayda bır yılda bır bı kontrolden gecın dıyorlar gerceklten haklılar dıyorum bu olayları yasadıktan sonra,cunku kanser oyle bır ılletkı sınsıce gırıyor ınsan vucuduna.

Genişletmek için tıkla...

Ben hayatımda ilk kez birini kaybettim..Daha önce bu kadar yakın birini kaybetmemiştim hiç..Ölüm zaten acı verici kalanlar için,bir de sebep kanser olunca ve sevdiğiniz kişi acılar içinde geçirince son günlerini çok daha acı verici oluyor..Ama siz çok fazla yakınınızı kaybetmişsiniz,çok üzüldümHer biri için ayrı ayrı rahmet diliyorum,Başınız sağolsun,mekanları cennet olsun..Çok yeni olduğu için sanırım bende Kanser olma korkusu başladı.Doktora gidip herşeyime baktırmak istediğimi korktuğumu söyledim.Psikiyatrise gitmem gerektiğini,yardım almam gerektiğini söyledi.Uzun süre bu şekilde kanser korkusu yaşayabilirmişim...

Arkadaşlar eşimin babasına yaklaşık 2 haftadır hastanelerde tesler yapılıor. Akciğer de bir kitle bulunmuş ardından beyinde de var olduğunu söylemişler. Eşim şuanda burda değil iş için yurt dışında ve bana soracağını biliyorum... Sürekli dua ediyorum kötü bişiy çıkmasın die... Ama kararda veremiyorum açıkçası bunu gelince mi söylesem şimdi mi diye ? Tam olarak test sonucu belli deil kötü veya iyi huylu olduğuna dair bişiy söylenmedi henüz. Umarım iyidir de bir an önce tedaviye başlanır ve sağlığına kavuşur..........

Eşiniz bir kAÇgün için yurtdışındaysa ve yakında gelecekse bence gelince söyleyin..Ama uzun süre için oradaysa telefonda söyleyin benceİnşallah iyi haberlerini alırsınız ama metastaz varsa pek iyi değil(((umarım erken teşhistir ve tedavi edilebilir

Başınız sagolsun allah tan sabır dilerim. Benim ufacık bebeğim bi ilettin içinde. allah sükür dr lar olumlu konusuyor. 4 aylıkken ögrendik simdi 7 aylık kemoterapi alıyor. çok korkuyorum, bebeğim gözümün önünde eriyip ölecek diye allah kimseye evlat acısı yasatmasın.

Amin, nerede varsa Allah sabırlar ve acil şifalar versin.

Benim eşim 23 yıl önce kansere yakalanmıştı hiç bir doktor olumlu konuşmamıştı.İki zor ameliyattan ve kemoterapi tedavsinden sonra bir mucize gibi iyleşme oldu ki doktorlar bile biz yapacağımızı yaptık gerisi allaha kalmış demişti.Annemi de kanserden kaybettim çok çok acı bir durum herşeye seyirci kalıyorsun.Yapılabilecek sadece dua var öyle bir an geliyor allahım artık yanına al diyorsun,çünkü sevdiğinin acı çekmesine dayanamıyorsun.Belki bana kızacaksınız annemin kulağına anneciğim çok güzel yerlere gideceksin acıların bitecek huzura kavuşacaksın diye fısıldadım.O da içten inşallah demişti o anı ölene kadar hiç unutmam.Bütün yakınlarını kanserden kaybedenlere sabır ve ölenlere de allahdan rahmet diliyorum.Hasta ve hasta yakınlarınada moral güçlülüğü diliyorum...

Okadar iyi anlıyorum ki..Ben de babamın başında oturup çaresizce onu izlerken ALLAH'ım Al artık yanına diye dua ettim..Bu yaşamayanların anlayamayacağı bir duygu olabilir ama o an acılarının son bulmasını ve huzura kavuşmasını istiyorsunuz...

Babamı kaybedeli 3 hafta oldu..Bende o günden beri Kanser olma korkusu başladı..Boğazm ağrıyor,tümör var deyip doktora koşuyorum,boğazımda şişlik bile yok!!!eklemlerim ağrıdı,bütün testleri yaptırdım hiçbir şey yok..Doktorların hepsi psikoloğa gitmem gerektiğini söylüyor.İnsan böyle kanser olucam korkusuyla nasıl yaşar

gsmemo .!.:

Okadar iyi anlıyorum ki..Ben de babamın başında oturup çaresizce onu izlerken ALLAH'ım Al artık yanına diye dua ettim..Bu yaşamayanların anlayamayacağı bir duygu olabilir ama o an acılarının son bulmasını ve huzura kavuşmasını istiyorsunuz...

Babamı kaybedeli 3 hafta oldu..Bende o günden beri Kanser olma korkusu başladı..Boğazm ağrıyor,tümör var deyip doktora koşuyorum,boğazımda şişlik bile yok!!!eklemlerim ağrıdı,bütün testleri yaptırdım hiçbir şey yok..Doktorların hepsi psikoloğa gitmem gerektiğini söylüyor.İnsan böyle kanser olucam korkusuyla nasıl yaşar

Genişletmek için tıkla...

Güzel arkadaşım acın çok yeni ,Allah büyük sabır versin.Bende bu kanser olma korkusu ile çok savaştım,annem rahim ağızı kanserinden öldü gecikmiş vaka malesef.Annem ve o ayrılış sahneleri gözümün önünden gitmiyordu,resmen ruhsal travma yaşıyorsun ne çocukların ne de eşin acını dindirebiliyor.Ben piskolağa gitmedim şimdi keşke gitseydim neden gitmedim diye kendimi suçluyorum.Ne olur ihmal etme inan ki biraz olsun acınla baş etmende büyük yardımı olur.Ben koskocaman kadın küçük çocuk gibi his etmiştim anne ve baba insanın kalesi gibidir,çok zor çok bunu yaşamayan bilemez.Biz birde babamın ikinci evliliğini kabullenmek zorunda kaldık,hiç ama hiç hoşlanmadığımız benden 5 yaş büyük bir kadınla evlendi.Sağlıkla sevgiyle kal.