- 16 Ocak 2013
- 1.616
- 1.074
- 83
- Konu Sahibi GirLookingForLove
-
- #1
...
Son düzenleme:
Belli ki zor günler geçiriyorsun. Ama benim görüşüm bu olay annenle baban arasında. Senin taraf tutmaman en mantıklısıymış. Bu durumda annenin yanında olmamak çok mümkün değil biliyorum ama baban bu yüzden kırgın olabilir. Bu yüzden maddi olarak yardım etmiyor ya da etmek istemiyor olabilir. Bir yol seçmiş, o yolda gitmiş. Aldatma meselesi de annenle baban arasında. Buraya annen yazsaydı ona yorumum farklı olurdu. Ama sen evlatsın. Sonuçta annenle ilişkisini bitirmiş sizinle değil. Yaşadıklarınızı tam olarak bilmem mümkün değil, sadece yazdıklarından anladığım kadarıyla yorum yapıyorum. Kırmak istemem seni.
Herkese hayırlı geceler diliyorum..
Artık foruma dertlerimle ilgili konu açmayacağım, hep pozitif olacağım dedim amma velakin sinirli,kızgın,kırgın,öfkeli,kinliyim şuan...
Ve bu duygular bana hiç yakışmazdı, konduramazdım kendime..
Eski konularımı görenler olmuştur mutlaka. 21 yaşındayım, üniversite okuyorum. Rabbime şükürler olsun ne olursa hayattan lezzet almayı biliyor ve herşeyi, herkesi seviyorum. Annem ve babam ayrı, olağan bir durum tabi ki. Bunu da aştım ama artık bazı şeylere tahammül e-de-mi-yo-rum!!
İlginçtir ben hala babamı seviyorum. Kahramanım, ilk aşkım, dayanağım olan Babamı.. Babalık vasfını sorgulamıyorum. Babalığına saygım sonsuz ama iyi bir eş olamadığını çok iyi biliyorum. Babam annemi aldattı, çok çatıştım, çok direndim, annem dünyanın en güçlü kadını. Akıllı davrandı, alacağını aldı, o büyük aşkına rağmen elinden geleni ardına koymadı, huzurunu bir güzel kaçırdık hanımefendiyle babam beyfendinin..
Benim canımı sıkan ise bana ''Doğruluk en büyük hazinedir.'' şeklinde bir hayat felsefesi vermeye çalışan bu adam nasıl olurda bana bunu inkar eder ? Aklım almıyor. Ne kavgalar ettim, ne mücadeleler verdim, ne laflar ettim ağzıma yakışmayacak.. Gıkını çıkarmadı ya zaten orda anladım, oysa inanmak istememiştim..
Ve benim canım güçlü annem, cıvıl cıvıl, hayat dolu, gülüşü,gönlü ve kendi güzel Annem.. Benim yıllandıkça gençleşen birtanem... Bugün eve geldiğimde hüngür hüngür ağlıyordu. Tabi ki ağlayacak, tabi ki üzülecek, atlatması kolay değil. Çok seneler çekti, çok mücadele etti.. Ama annem böyle kısa sürede kendini bu kadar toparlamışken, etrafımızdaki insanların sürekli o sıfatsız kadın ve babam hakkında yorumları, gördüklerini,bildiklerini anlatmaları.. Ya anlatamıyorum bu hissi.. Hırslandım, çok hırslanıyorum. O kadını elime geçirmek, evire çevire dövmek, yüzüne tükürmek.. Ve utanmıyor musun evlatlarından, torunlarından demek..... Çok şey istiyorum.. Bir yuva yıkmak, 2 genç kızın ahını almak.. Huzurumuz yerinde, babam olsa huzur olmayacaktı, eyvallah. Ama böylesi bitmek, böylesi gitmek.. Kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeyim.
Direndim, görüşmedim babamla, parasız pulsuz kaldım, yaslanacak dalsız kaldım.. Sonra annem geldi doğrulttu, kalk kızım dedi o senin baban.. Ne olursa olsun ona ihtiyacın olacak. Sırf annem istedi diye, sırf kardeşim yıprandı diye aradım, görüştüm, görüşmeye de devam ediyoruz. Verdiği 3 kuruş, kendini acındırıyor durumu kötüymüş anneme tazminat verdi ya.. (Suçlu olmasa neden böyle bir karar çıksın mahkemeden?) Ve ben bu durumdayken, harcarken 5-10 liranın hesabını yapıyorken( ki annem en büyük destekcim maddi manevi sırf ona fazla yük olmamak için çok çaktırmıyorum babamla yaşadıgım maddi sorunu) . Sözün kısası ben maddiyattan önce manen bu kadar sıkıntı çekerken, o kadının parmagındaki tek taş yüzüğü, gittikleri tatilleri, gezileri, birilerinin onları beraber görmesini ve babamın hala geçip karşıma işlerim kötü,durumum kötü annen para versin demesini... KALDIRAMIYORUM!
Ben böyle hırsların insanı değilim, kinci bir insan değilim. Ama çelişiyorum artık kendimle. Hırslanmayıp ne yapayım? Sadece içimi dökmeye çok ihtiyacım varmış ve artık anlatmak istemiyorum kimselere.. Çünkü benim yaşadığımı yaşamayan, beni anlamıyor. Tıpkı benim de başkalarının yaşadıklarını tam olarak anlayamadığım gibi..
Hayatımı yoluna koymak, yurt dışı eğitimime gidip bir an önce anneciğimin yanına dönmek(boşanma sürecinden dolayı geciken eğitimim), döndüğümde yarım dönem okuyup mezun olacağım bir an önce hayallerimin mesleğine kavuşabilmek, Annemi,kardeşimi kendi paramla doyasıya gezdirebilmek, her zaman onlara destek olabilmek, ve mutluluktan ziyade HUZURLU bir evlilik yapabilmeyi çok istiyorum kızlar. Rabbime inancım sonsuz ben güzel bir evlilik yapacak, güzel evlatlar yetiştireceğim. Dualarınızda bu kardeşinize ufacık bir yer verirseniz çok memnun olacağım. Buna ihtiyacım var.. Sizleri hiç tanımasam da seviyorum.Dedim ya sadece paylaşmak arzusu o hissiyatı.. Zahmet edip okuduğunuz için teşekkürler..
tüylerim diken diken oldu... allah yardımcın olsun. şöyle bir durum var ki, seni iyi yetiştirmiş oldukları belli. senin de kendi ayaklarının üstünde durabilmene az kalmış zaten. sabret biraz daha, bu sorunları o zaman çözersin bence.
Canim seni cok cok iyi anliyorum...
Allah yardimcin olur insAllah..
Calisma durumunuz nasil? Annen, sen, kardesin? Calisan varmi aranizda yoksa Babanin tazminatiylami geciniyorsunuz?
Bence hereniz bir ise el atin, hic babaniza muhtac kalmadan yasaminizi devam ettirin..
Sen akilli ve iyi niyetli bir kizsin. Benim babam anneme boyle bir sey yapsa gorusur muydum bilmiyorum. Sen en guzelini yapmissin. Egitimine bak, hayatini yoluna koy. Emin ol annen o zaman cok mutlu olacak. Sen de oyle. Hirsin, nefretin ne oldugunu ben de evlendigim gun anladim. Ve bu duygular cok rahatsiz ediciymis. Umarim sen de ben de bu kendimize zarar veren duygulardan kurtuluruz.
Annenizin maddi durumu iyiymis, bence bu noktada babanizi cok da zorlamayin. Tazminat oduyor vs. tektas almak tatile gitmek de cok buyuk luksler degil.
Bizim ailemizde maddi sorun yoktu ama ben uni.de evden para almadim. Derslerim agir oldugu halde gerekirse calistim ettim cevirdim kendimi. 21 yasinda bir genc hanimin babam para vermiyo demesi bana abes kaciyor.
Aldatmak cok cirkin ama babaniz nihayetinde, o esler arasindaki husumet. Mesela adam kadini hamile birakiyor basiyor gidiyor sahip cikmiyor evlat buyuyunce yine babasi bilip kosturuyor pesinde kan cekiyor. Sizde oyle bile degil neticede. Cok doldurmayin kendinizi bence.
Herkese hayırlı geceler diliyorum..
Artık foruma dertlerimle ilgili konu açmayacağım, hep pozitif olacağım dedim amma velakin sinirli,kızgın,kırgın,öfkeli,kinliyim şuan...
Ve bu duygular bana hiç yakışmazdı, konduramazdım kendime..
Eski konularımı görenler olmuştur mutlaka. 21 yaşındayım, üniversite okuyorum. Rabbime şükürler olsun ne olursa hayattan lezzet almayı biliyor ve herşeyi, herkesi seviyorum. Annem ve babam ayrı, olağan bir durum tabi ki. Bunu da aştım ama artık bazı şeylere tahammül e-de-mi-yo-rum!!
İlginçtir ben hala babamı seviyorum. Kahramanım, ilk aşkım, dayanağım olan Babamı.. Babalık vasfını sorgulamıyorum. Babalığına saygım sonsuz ama iyi bir eş olamadığını çok iyi biliyorum. Babam annemi aldattı, çok çatıştım, çok direndim, annem dünyanın en güçlü kadını. Akıllı davrandı, alacağını aldı, o büyük aşkına rağmen elinden geleni ardına koymadı, huzurunu bir güzel kaçırdık hanımefendiyle babam beyfendinin..
Benim canımı sıkan ise bana ''Doğruluk en büyük hazinedir.'' şeklinde bir hayat felsefesi vermeye çalışan bu adam nasıl olurda bana bunu inkar eder ? Aklım almıyor. Ne kavgalar ettim, ne mücadeleler verdim, ne laflar ettim ağzıma yakışmayacak.. Gıkını çıkarmadı ya zaten orda anladım, oysa inanmak istememiştim..
Ve benim canım güçlü annem, cıvıl cıvıl, hayat dolu, gülüşü,gönlü ve kendi güzel Annem.. Benim yıllandıkça gençleşen birtanem... Bugün eve geldiğimde hüngür hüngür ağlıyordu. Tabi ki ağlayacak, tabi ki üzülecek, atlatması kolay değil. Çok seneler çekti, çok mücadele etti.. Ama annem böyle kısa sürede kendini bu kadar toparlamışken, etrafımızdaki insanların sürekli o sıfatsız kadın ve babam hakkında yorumları, gördüklerini,bildiklerini anlatmaları.. Ya anlatamıyorum bu hissi.. Hırslandım, çok hırslanıyorum. O kadını elime geçirmek, evire çevire dövmek, yüzüne tükürmek.. Ve utanmıyor musun evlatlarından, torunlarından demek..... Çok şey istiyorum.. Bir yuva yıkmak, 2 genç kızın ahını almak.. Huzurumuz yerinde, babam olsa huzur olmayacaktı, eyvallah. Ama böylesi bitmek, böylesi gitmek.. Kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeyim.
Direndim, görüşmedim babamla, parasız pulsuz kaldım, yaslanacak dalsız kaldım.. Sonra annem geldi doğrulttu, kalk kızım dedi o senin baban.. Ne olursa olsun ona ihtiyacın olacak. Sırf annem istedi diye, sırf kardeşim yıprandı diye aradım, görüştüm, görüşmeye de devam ediyoruz. Verdiği 3 kuruş, kendini acındırıyor durumu kötüymüş anneme tazminat verdi ya.. (Suçlu olmasa neden böyle bir karar çıksın mahkemeden?) Ve ben bu durumdayken, harcarken 5-10 liranın hesabını yapıyorken( ki annem en büyük destekcim maddi manevi sırf ona fazla yük olmamak için çok çaktırmıyorum babamla yaşadıgım maddi sorunu) . Sözün kısası ben maddiyattan önce manen bu kadar sıkıntı çekerken, o kadının parmagındaki tek taş yüzüğü, gittikleri tatilleri, gezileri, birilerinin onları beraber görmesini ve babamın hala geçip karşıma işlerim kötü,durumum kötü annen para versin demesini... KALDIRAMIYORUM!
Ben böyle hırsların insanı değilim, kinci bir insan değilim. Ama çelişiyorum artık kendimle. Hırslanmayıp ne yapayım? Sadece içimi dökmeye çok ihtiyacım varmış ve artık anlatmak istemiyorum kimselere.. Çünkü benim yaşadığımı yaşamayan, beni anlamıyor. Tıpkı benim de başkalarının yaşadıklarını tam olarak anlayamadığım gibi..
Hayatımı yoluna koymak, yurt dışı eğitimime gidip bir an önce anneciğimin yanına dönmek(boşanma sürecinden dolayı geciken eğitimim), döndüğümde yarım dönem okuyup mezun olacağım bir an önce hayallerimin mesleğine kavuşabilmek, Annemi,kardeşimi kendi paramla doyasıya gezdirebilmek, her zaman onlara destek olabilmek, ve mutluluktan ziyade HUZURLU bir evlilik yapabilmeyi çok istiyorum kızlar. Rabbime inancım sonsuz ben güzel bir evlilik yapacak, güzel evlatlar yetiştireceğim. Dualarınızda bu kardeşinize ufacık bir yer verirseniz çok memnun olacağım. Buna ihtiyacım var.. Sizleri hiç tanımasam da seviyorum.Dedim ya sadece paylaşmak arzusu o hissiyatı.. Zahmet edip okuduğunuz için teşekkürler..
Herkese hayırlı geceler diliyorum..
Artık foruma dertlerimle ilgili konu açmayacağım, hep pozitif olacağım dedim amma velakin sinirli,kızgın,kırgın,öfkeli,kinliyim şuan...
Ve bu duygular bana hiç yakışmazdı, konduramazdım kendime..
Eski konularımı görenler olmuştur mutlaka. 21 yaşındayım, üniversite okuyorum. Rabbime şükürler olsun ne olursa hayattan lezzet almayı biliyor ve herşeyi, herkesi seviyorum. Annem ve babam ayrı, olağan bir durum tabi ki. Bunu da aştım ama artık bazı şeylere tahammül e-de-mi-yo-rum!!
İlginçtir ben hala babamı seviyorum. Kahramanım, ilk aşkım, dayanağım olan Babamı.. Babalık vasfını sorgulamıyorum. Babalığına saygım sonsuz ama iyi bir eş olamadığını çok iyi biliyorum. Babam annemi aldattı, çok çatıştım, çok direndim, annem dünyanın en güçlü kadını. Akıllı davrandı, alacağını aldı, o büyük aşkına rağmen elinden geleni ardına koymadı, huzurunu bir güzel kaçırdık hanımefendiyle babam beyfendinin..
Benim canımı sıkan ise bana ''Doğruluk en büyük hazinedir.'' şeklinde bir hayat felsefesi vermeye çalışan bu adam nasıl olurda bana bunu inkar eder ? Aklım almıyor. Ne kavgalar ettim, ne mücadeleler verdim, ne laflar ettim ağzıma yakışmayacak.. Gıkını çıkarmadı ya zaten orda anladım, oysa inanmak istememiştim..
Ve benim canım güçlü annem, cıvıl cıvıl, hayat dolu, gülüşü,gönlü ve kendi güzel Annem.. Benim yıllandıkça gençleşen birtanem... Bugün eve geldiğimde hüngür hüngür ağlıyordu. Tabi ki ağlayacak, tabi ki üzülecek, atlatması kolay değil. Çok seneler çekti, çok mücadele etti.. Ama annem böyle kısa sürede kendini bu kadar toparlamışken, etrafımızdaki insanların sürekli o sıfatsız kadın ve babam hakkında yorumları, gördüklerini,bildiklerini anlatmaları.. Ya anlatamıyorum bu hissi.. Hırslandım, çok hırslanıyorum. O kadını elime geçirmek, evire çevire dövmek, yüzüne tükürmek.. Ve utanmıyor musun evlatlarından, torunlarından demek..... Çok şey istiyorum.. Bir yuva yıkmak, 2 genç kızın ahını almak.. Huzurumuz yerinde, babam olsa huzur olmayacaktı, eyvallah. Ama böylesi bitmek, böylesi gitmek.. Kelimelerin kifayetsiz kaldığı yerdeyim.
Direndim, görüşmedim babamla, parasız pulsuz kaldım, yaslanacak dalsız kaldım.. Sonra annem geldi doğrulttu, kalk kızım dedi o senin baban.. Ne olursa olsun ona ihtiyacın olacak. Sırf annem istedi diye, sırf kardeşim yıprandı diye aradım, görüştüm, görüşmeye de devam ediyoruz. Verdiği 3 kuruş, kendini acındırıyor durumu kötüymüş anneme tazminat verdi ya.. (Suçlu olmasa neden böyle bir karar çıksın mahkemeden?) Ve ben bu durumdayken, harcarken 5-10 liranın hesabını yapıyorken( ki annem en büyük destekcim maddi manevi sırf ona fazla yük olmamak için çok çaktırmıyorum babamla yaşadıgım maddi sorunu) . Sözün kısası ben maddiyattan önce manen bu kadar sıkıntı çekerken, o kadının parmagındaki tek taş yüzüğü, gittikleri tatilleri, gezileri, birilerinin onları beraber görmesini ve babamın hala geçip karşıma işlerim kötü,durumum kötü annen para versin demesini... KALDIRAMIYORUM!
Ben böyle hırsların insanı değilim, kinci bir insan değilim. Ama çelişiyorum artık kendimle. Hırslanmayıp ne yapayım? Sadece içimi dökmeye çok ihtiyacım varmış ve artık anlatmak istemiyorum kimselere.. Çünkü benim yaşadığımı yaşamayan, beni anlamıyor. Tıpkı benim de başkalarının yaşadıklarını tam olarak anlayamadığım gibi..
Hayatımı yoluna koymak, yurt dışı eğitimime gidip bir an önce anneciğimin yanına dönmek(boşanma sürecinden dolayı geciken eğitimim), döndüğümde yarım dönem okuyup mezun olacağım bir an önce hayallerimin mesleğine kavuşabilmek, Annemi,kardeşimi kendi paramla doyasıya gezdirebilmek, her zaman onlara destek olabilmek, ve mutluluktan ziyade HUZURLU bir evlilik yapabilmeyi çok istiyorum kızlar. Rabbime inancım sonsuz ben güzel bir evlilik yapacak, güzel evlatlar yetiştireceğim. Dualarınızda bu kardeşinize ufacık bir yer verirseniz çok memnun olacağım. Buna ihtiyacım var.. Sizleri hiç tanımasam da seviyorum.Dedim ya sadece paylaşmak arzusu o hissiyatı.. Zahmet edip okuduğunuz için teşekkürler..
Zor zamanlar geçirmişsiniz sizi anlıyorum. Bu durumda annenize üzüldüm ben size ne oluyor anlamadım. Adam size eziyet etmemiş dövmemiş küfür etmemiş neler neler duyuyoruz. Okadar lafınıza rağmen susmuş size karşı 21 yaşındaki kız neden ailesinden para ister bunuda anlayabilmiş değilim. Hem okuyup hem çslışabiliceğiniz bir çok iş var. Babanızda evlendiyse tabiki eşine tektaş alıcak tabiki tatile gidicekler neyin kıskançlığı bu?! Tazminatınızı nafakanızı vermiş işte daha neyin konuşması bu.
yapılan yorumlarda neden anne ve evladın ısrarla ayrı değerlendirildiğini anlamadım ben..
evet, konu sahibi babasının yeni eşine yaptıklarını gözünde büyütmüş ve içten içe bunlar niye anneme yapılmadı diye üzülüyo olabilir..
ama zaten bir evladı en çok mutlu eden anne babasının birbirine saygısı ve muhabbetidir..
artık muhabbet yok ortada sonuçta adam ayrılmış, farklı bi yol çizmiş, bari kızını annesine karşı doldurmasın ozaman..
yani konu sahibine babası iyi davranıyo olabilir,ama anneme karşı beni dolduran ve belki de anneme sunmadığı imkanları yeni eşine sunan baba benim babam olsaydı, zaten bana karşı olması gereken sorumluluklarını lütuf gibi görüp, amaan baba olarak iyi gerisini boşver diyemezdim..nihayetinde babam benim gözümde annemi mutlu edebildiği kadar değerli...
ama bu yorum tamamen benim annemle diyaloğumla alakalı..bi çok ailede geçerli olmayabilir..
Şuan 21 yaşındayım, doğrudur. Ama hiç birşey babamın ben ve bilhassa kardeşim ufacık bir çocukken bizi zor zamanlarda bıraktığı gerçeğini değiştirmiyor. Küçücük ve ileri derecede astım hastası bir çocuğun ve kanser ameliyatı olmuş bir kardeşin hangi anne çalışmasına izin verirdi? Ben günlerce gözyaşı döktüm annem için birşey yapamıyorum diye. Nefes alamaz, günlerce hastanelerde kalırdım, dolayısıyla lise yıllarında da, üniversite hayatımda da çalışma durumum olmadı sağlık şartlarım yüzünden en başta.. Öncelikle hal böyleydi yoksa şimdiye ben neler neler yapardım, tuttugumu koparırdım Allah'ın izniyle. Zaten yeni yeni düzeldim ki sonra da içerisinde bulunduğum şartlar elvermedi.. Yoksa bende memnun değilim ailemin elinden para almaktan..
Ayrıca benim babam evlendiğini benden gizliyor, inkar ediyor. Ben işte bana karşı açık olmadığı için ona öfkeleniyorum. Artık evlenmesinden geçtim, aldattı kısmını bile geçtim inanın. Yanlış anlaşıldı. Benim derdim para,pul değil. Ben onun içerisinde bulunduğu lüks hayata öfkelenip annemin yaşadıklarına, yaşamaya devam ettiklerine dayanamıyorum.
Ben sadece hislerimi paylaşmak istemiştim. Tabi ki her eleştiriye açığım ama 21 yaşında bir genç kız olarak empati yapıp öyle cevaplansa konum çok daha memnun olacağım. Çünkü canım yanıyor.. Teşekkürler..
Bazı yorumları okudumda bu çifte standartı anlamıyorum. Adam boşanmış diye insanlık suçu işlemiş gibi bahsedilmiş. Adam gayet medeni bir şekilde boşanmış. Çocuğu falanda attığı bıraktığı yok. Yollarını ayırdığı eşinede kimse kendi eşine davrandığı gibi davranmasını beklemesin. Böyle saçmalık mı olurmuş ya. Hatta evine alsın adam iki eşi olsun oldu olucak. Boşanmışlar sonuçta kadınında adamında hiçbir hak iddia edemez. Konusahibi arkadaşım sende boşuna üzülüyorsun yaşını bilmesem 15 falan sanırdım. Babanın eşine aldıklarında gözün kalıyorsa annene söyle oda evlensin onada alınsın
Bazı yorumları okudumda bu çifte standartı anlamıyorum. Adam boşanmış diye insanlık suçu işlemiş gibi bahsedilmiş. Adam gayet medeni bir şekilde boşanmış. Çocuğu falanda attığı bıraktığı yok. Yollarını ayırdığı eşinede kimse kendi eşine davrandığı gibi davranmasını beklemesin. Böyle saçmalık mı olurmuş ya. Hatta evine alsın adam iki eşi olsun oldu olucak. Boşanmışlar sonuçta kadınında adamında hiçbir hak iddia edemez. Konusahibi arkadaşım sende boşuna üzülüyorsun yaşını bilmesem 15 falan sanırdım. Babanın eşine aldıklarında gözün kalıyorsa annene söyle oda evlensin onada alınsın
Yukarıdaki yapıcı mesajınızdan sonra bunu okumak daha da üzücü. Farkında mısınız bilmem ama babamın yeni eşine aldıklarında değil gözüm, anneme alınmamasında da değil. Babamın türlü türlü yalanlarla dolanlarla annemi boşayıp, üstüne ilişkisini inkar etmesi ve bize param yok deyip, her şeyi anneme yıkmaya çalışıp aslında gayette iyi para kazandıgını,işlerinin söylediginin aksine tam da tıkırında olması. Bu tezat, bana dürüstlüğü öğreten adamın dürüstçe bana bunları açıklayamaması.. Ben anlayamıyorum annesi babası ayrı biri olarak siz nasıl bunlara tahammül edebilirsiniz ki? Üzgünüm ama 15 yaşında da olsam 35 yaşında da olsam, benim gönlüm buna üzülür. Son cümlenizi hiç görmemiş farzediyorum, lütfen eleştirinizi bana yapınız. Annemi katmayınız. Kadıncagız kendisine alınmayan yüzüklere değil kırılan kadınlık gururuna,aldatılmıslıgına üzülmüş olmalı ki bunu bize hiç yansıtmaz,hep neşe doludur normalde ben eve geldigimde gördüm bunu ve bu durum beni üzdü. Sadece bunu söylemek istemiştim.
Bu kadar basit değil mi? Annemde evlensin, altınlar,pırlantalar takar, belki mutlulugu yerine gelir o zaman. Sizce tek sıkıntısı bu mudur?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?