Merhaba hanımlar, 29 yaşındayım, yurtdışında yaşıyorum. Muhafazakar bi ailede büyüdüm. Dini içerikli konular yasak biliyorum ama durumu anlayabilmeniz için bu kadar da olsa bahsetmeliyim. Umarım kural ihlali yapmıyorumdur.
İki hafta önce başımı açtım. 3 yıldır aklımdaydı, bir türlü cesaret edemiyordum. Babam biraz tepki gösterir, sonra kabullenir diye düşünmüştüm ama maalesef olmadı. "Madem benim inancımı beğenmiyorsun, o zaman benim yanımda kalmanın da bi anlamı yok" dedi bugün. Sorun şu ki, kendi ayaklarım üzerinde durabilecek bi gelirim yok, bunu kendisi de çok iyi biliyor buna rağmen yine de kovuldum. Beynim durmuş durumda, bu kadar çabuk vazgeçilmiş olmanın üzüntüsünü yaşıyorum. Koskoca bi çaresizlik. Ne yapayım, bundan sonra nasıl davranayım? Lütfen bana bi akıl verin.
İki hafta önce başımı açtım. 3 yıldır aklımdaydı, bir türlü cesaret edemiyordum. Babam biraz tepki gösterir, sonra kabullenir diye düşünmüştüm ama maalesef olmadı. "Madem benim inancımı beğenmiyorsun, o zaman benim yanımda kalmanın da bi anlamı yok" dedi bugün. Sorun şu ki, kendi ayaklarım üzerinde durabilecek bi gelirim yok, bunu kendisi de çok iyi biliyor buna rağmen yine de kovuldum. Beynim durmuş durumda, bu kadar çabuk vazgeçilmiş olmanın üzüntüsünü yaşıyorum. Koskoca bi çaresizlik. Ne yapayım, bundan sonra nasıl davranayım? Lütfen bana bi akıl verin.