Allah korusun sana bir şey olsa bebeğin hali duman o zaman desene. Bebeğin bakımını üstlenmek bir tek annenin işi miymiş? Çok sinir oluyorum böyle erkeklere ya. Terapiye falan mı gitseniz acaba? Neredeyse 1 yaşına gircek demişsin o bebek artık dışarıya tepki falan vermeye başlamıştır. İlk aylarda tamam hep uyuyolar da sizinki geçmiştir artık o dönemleri. Gayet iletişim kurabilir aslında bebeğiyle. Ama böyle bir çabası yok gibi.Evet, benden anne olmamı bekliyorsun ben senin gibi olamam diyor. Olay bu değil ki tabi ki anne olamaz ama baba figürü de olmadan büyür mü çocuk?
Büyüdükçe paylaşımları artar diye umuyorum, şu an küçük olduğu için de vakit geçirmeyi beceremiyor gibi
Hem de nasıl
Bizim dezavantajımız anneanne ve babaannenin yakınımızda olması. Eşim onlara çok güveniyor, en ufak şeyde annemleri çağır diyor sıyrılıyor işin içinden. Ortadan kaybolmam mümkün olmuyor banyonun kapısında bekliyorlar oğlumla çıkayım diyeBebeğimiz ilk doğduğunda uykusuz kaldığım için eşime işten geldiğinde veya haftasonu al biraz da sen bak demek yerine, ben yatak odasını toparlayıp geliyorum der sonra bir miktar uyurdumöyle böyle sürekli bir bahane ile yada direk eline tutuşturdum. İtiraz etse tek başıma yapmadım sende babasının ilgileneceksin diye direttim. Sonuç oğlum bir buçuk yaşında kapı çaldığında babası geldi diye benden önce koşuyor.
Kısacası aslında bütün babalar aynı bence onlar sorumluluk almıyor siz vereceksiniz.
Bir de eşinize bebekle oynayabileceği oyunlar söyleyin onları oynasın. Bebekten oyuna karşılık gelince belki bir bağ kurulur.
.
Onu hep söylüyor zaten, ben de bunun asla mümkün olmayacağını net ve sert bir şekilde dile getiriyorum. Bir de ikinci çocuğun sorumluluğunu yüklenirsem huniyle gezerim artıkO pozları da yalanmış eşinizin bence.
Nasıl oynamış ya korkulur.
İşiniz zor.
İkinci çocuk için de başlarsa kanmayın derim
Bir süre sadece emiyor olması da bana bağladı, uyurken de emiyordu çünkü. Şimdi ayrı kalma süremiz de uzadı yani bensiz vakit çok rahat geçirebilirler, kendi istemediği için yapamıyorum deyip sıyrılıyor resmen.en başta bebeğin sürekli ağlaması ve eşinizin kucağında hiç durmuyor olması onda da şok etkisi yaratmış olabilir
bebek 2-3 aylık olsa anlayış da gösterilir fakat neredeyse 1 yaşına gelmiş. ve şu an tam da vakit geçirebileceği zamanı
bence hatta sadece ev içinde değil, eşinize bırakıp arkadaşlarınızla dışarı çıkın
siz evin içindeyken ne de olsa 5 dakikaya dayanamaz, gelir alır diye düşünüp ilgilenmiyor da olabilir
Hadi başta korktu küçük olduğu için çekindi ben de fazla ona bırakamadım ama büyüdükçe de bir şey değişmedi, nasıl alıştıracağım onu bu duruma nasıl yaptığının yanlış ve bencilce olduğunu fark ettireceğim bilemiyorumSizide bahanelerine inandırmış, 3 ay 6 ay atak dönemleri sadece anneyi istiyor falan diye. Çocuğun babası anne kadar ilgili ve muhattap olsa babayıda ister bebek bu, ikinci cocugu yapmayın tek tavsiyem bu degişmez bence
Bakın hala sizi kandırmanın peşinde.Onu hep söylüyor zaten, ben de bunun asla mümkün olmayacağını net ve sert bir şekilde dile getiriyorum. Bir de ikinci çocuğun sorumluluğunu yüklenirsem huniyle gezerim artık
Konuştuk, tartışma ve kavgaya dönüyor kesinlikle kendini haklı görüyor ve konuyu kapatıyor. Sinirlenmeden sakince konuşmak mümkün olmuyor çünkü ben çok doluyum ona karşı. Bebeğimize olan ilgisizliğini ailelerimiz de fark etti ve işin böyle yayılması beni çok strese sokuyor.bu konuyu ciddi bir şekilde konuştunuz mu?
Acaba o da evliliğiniz çocuktan sonra değiştiğini düşünüyor ve bu sebeple çocuğunuza karşı uzak kalıyor olabilir mi?
bir arkadaşımın eşi de böyle. çocuk şu an kreşe gidiyor tabi ama arkadaşım hep bebekliğinden beri tek kendi baktıBir süre sadece emiyor olması da bana bağladı, uyurken de emiyordu çünkü. Şimdi ayrı kalma süremiz de uzadı yani bensiz vakit çok rahat geçirebilirler, kendi istemediği için yapamıyorum deyip sıyrılıyor resmen.
En çok da buna üzülüyorum. Çevremde çocuğuyla ilgilenmek için iş değiştirmiş babalar var, biraz daha eve erken gelmek için evini ofise yakın taşımış babalar var. Böyle gördükçe çok daha fazla kuruyorum kafamda ve ondan çok soğuyorumBelki sonra ilgilenecek ama cocugun da bu zamanlari geri gelmeyecek
Ayrıca gaz sancisi olunca bebek kimsede durmuyor zaten eşiniz bahane bulmuş
Cunku uzaktan sevmekle cocuk sahibi olmak aynı degil
Evet böyle bir çabası yok. Hala babalığı kabul etmiş değil ve ben resmen tavayla kafasına vurup sen babasın kendine gel diyorum. Bana bir şey olsa vay halimizeAllah korusun sana bir şey olsa bebeğin hali duman o zaman desene. Bebeğin bakımını üstlenmek bir tek annenin işi miymiş? Çok sinir oluyorum böyle erkeklere ya. Terapiye falan mı gitseniz acaba? Neredeyse 1 yaşına gircek demişsin o bebek artık dışarıya tepki falan vermeye başlamıştır. İlk aylarda tamam hep uyuyolar da sizinki geçmiştir artık o dönemleri. Gayet iletişim kurabilir aslında bebeğiyle. Ama böyle bir çabası yok gibi.
Benim babam torunlarını ayağında da sallıyor, onlarla oturup oyunlar da oynuyor, sırtında da gezdiriyor, gazlarını da çıkarıyor, yemek de yediriyor. Siz zorlanırken ben nasıl arkamı dönüp giderim diyor. Bence eşimin bu umursamazlığı eşine verdiği değerle alakalı. Bebekten sonra aramıza ciddi bir soğukluk girdi, bunu bilmedenBakın hala sizi kandırmanın peşinde.
Hiç birinciye bakıyor muyum ki diye de düşünmüyor söylerken.
Sizi çok kolay kandıracağını düşünüyor belli.
Eşim bebeğimiz doğduktan sonra göğsünde uyutmaya başladı bildiğin kokusunu benim kokum kadar alarak büyüdü çocuğumuz.
İki saat öyle yatsa gıkı çıkmazdı.
Ee ilk günlerden alıştı.
Ben de ne kadar duruyorsa onda da aynı oldu hep onun için.
Ben kuzum 9 aylıkken bırakıp dershaneye gittim mesela.
Hatta kız çocuğu için de olabilir 8-9 yaşına kadar hep babasına daha yakın oldu oyun vs oynarken onu tuttu falan.
Neyse ki değişti artık
Yani ne kdar ilk aylar zor geçse de ilk günlerden o sıcaklığı,ilgiyi alınca bebek anlıyor.
Ha koliktir ağlar mesela o annede de babada da ağlar her türlü.
Hani arkadaşının çocuğunu 15 günde bir 15 günde sevmesi ile aa iyi baba denmez.
Evet sanırım işin ucunda kendimize bir yardımcı bulup evin yükünü azaltmak olacak ama benim derdim eşimin bize yardımcı olmasını sağlamakEşiniz babalığı hazmedememiş.
Benimde 11 aylık kızım var. Eşim kızımı eğlendirmek için binbir türlü şaklabanlık yapar, dans eder, şarkı söyler. Ben doğumdan sonra kazara tekrardan hamile kaldım. Haliyle hareket alanım kısıtlandı. Eşim işinden ayrıldı bana yardımcı olmak için. Ama biz hayatımız bu dönemini çocuklarımıza ayırdık. Geçici olacağını biliyoruz.
Çocuk büyütmek dünyanın en zor işi. Bence eşinizi dahil etmeye çalışmak yerine kendi yükünüzü hafifletmeye çalışın. Yatılı bakıcı tutabilirsiniz.
bir arkadaşımın eşi de böyle. çocuk şu an kreşe gidiyor tabi ama arkadaşım hep bebekliğinden beri tek kendi baktı
bir kere bile babaya emanet edemiyor çünkü adam telefona bakmaktan çocuğu unutuyor. kadın dışarı çıkmak istese götürüp annesine bırakıyor. çok zor gerçekten. ama ben olsam bırakır çıkardım ve net bir dille bugün sen bakacaksın derdim. ne demek yapamam.. 11 aylık bir bebeğin bakılmayacak zorluğu yok ki. özellikle bakamayacağını düşündüğü için bu durumda gözü hep bebekte olacaktır. bakabileceğini görünce de belki bir özgüven gelir. başka yol düşünemedim.
Sizi çok iyi anlıyorum. Evlilik, çocuktan öncesi ve sonrası diye kesinlikle ayrılıyor yorgunluğunuzu hissedebiliyorum benimde ikizlerim var sizin bebeğinizle aynı yaşıt sayılırlar.Konuştuk, tartışma ve kavgaya dönüyor kesinlikle kendini haklı görüyor ve konuyu kapatıyor. Sinirlenmeden sakince konuşmak mümkün olmuyor çünkü ben çok doluyum ona karşı. Bebeğimize olan ilgisizliğini ailelerimiz de fark etti ve işin böyle yayılması beni çok strese sokuyor.
Bebek doğduktan sonra evliliğin aynı kalması mümkün değil çünkü bebek tüm zamanımı kaplıyor eşim de yardımcı olmadığı için. Kesinlikle ona ayırdığım vakit neredeyse kalmadı, çünkü işten geliyor oğlumla vakit geçiriyor onu uyutuyor ev işlerine koşuyorum. Bazen duşumu bile iş yerinde alıyorum siz düşünün halimi
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?