Geçimsiz değiller tabii ki Halide cim, sadece her çocuğun gelisimini sağlayabileceği bir mahremiyet alanına ihtiyacı ve hakkı var...çok iyi yapmışsın ayrı oda vermekle, sen bakma öyle söyleyenlere, sadece çocuklarin sesi çikmiyor diye işlerine geldiği gibi yok şöyle mutlular, yok böyle geçiniyorlar diye kendilerini avutuyorlar ama Allah aşkına hangi ergen çocuk ister biri 7 yasinda biri bebek iki kardeşiyle aynı odada üstüste yaşamayı...Ben oğlumla kızımın odasıni büyük olan(kızım) ortaokula başlayınca ayırdım. Geç bile kalmıştım belki. Ayri odalarda bile birinin gitar sesinden biri rahatsız, digeri de yüksek sesle kitap okunmasından. Benimkiler mi geçimsiz bilemedim
Söyledikleriniz de haksız değilsiniz. Ama toplumda da herkes aynı düzeyde yaşamıyor. Birine yılda iki üç tatil az gelirken, baska birinin 3-4 yılda bir tatil imkanı anca olabiliyor. Herkes de aynı şartlarda yaşayacak değil aslında.İnanın değil,öyle anlam çıkmasına üzüldüm ama konu sahibinin beni anladığını düşünüyorum
Geçimsiz değiller tabii ki Halide cim, sadece her çocuğun gelisimini sağlayabileceği bir mahremiyet alanına ihtiyacı ve hakkı var...çok iyi yapmışsın ayrı oda vermekle, sen bakma öyle söyleyenlere, sadece çocuklarin sesi çikmiyor diye işlerine geldiği gibi yok şöyle mutlular, yok böyle geçiniyorlar diye kendilerini avutuyorlar ama Allah aşkına hangi ergen çocuk ister yaşında biri 7 yasinda biri bebek iki kardeşiyle aynı odada üstüste yaşamayı...
Kız valla aynısı oluyor hepAz bekle, birazdan eskiden
5 çocukla tek göz sobalı evde ne mutluyduk diyen biri gelir. Soba önünde yapilan banyolar (haftada bir) romantize edilir.
Sefildik, yokluk vardı hiçte mutlu değildim ne yalan soyliyim. Durumu olmayan ailelerin çocukları nasıl daha mutlu yetişiyorlarmış anlamadım. Çok şükür herkes kendini sonradan kurtardı ama yokluk zor bişey yani sonuçta.Az bekle, birazdan eskiden
5 çocukla tek göz sobalı evde ne mutluyduk diyen biri gelir. Soba önünde yapilan banyolar (haftada bir) romantize edilir.
18 binle 2 çocukla nasıl hiçbir şey kısmadan yaşıyorsunuz ya huEğer düğün ve ev düzme borçsuz olacaksa evet geçinilir ama biraz sıkıntılı. Sizin oranın şartları ne bilmiyorum ama benim sadece eşim çalışıyor maaşı 24 bin. Ben ev hanımıyım. 2 çocuğumuz var. Kiradayız. Kiramız uygun ama 6 bin. Öyle böyle, daha doğrusu önceliğimiz çocuklarımız için hiçbişey kısmadan geçiniyoruz ama çocuklar biraz daha büyüyünce bende işe gireceğim. Çocuk okula başlayınca maalesef geçinemeyiz. Siz de öyle yapabilirsiniz çocuk olduktan sonra belli bi süre sonra işe girersiniz.
Ya kusura bakmayın alakasız olacak ama kamuda ne iş yapıyorsunuz acaba? Gerçekten günümüz koşulları zorlamaya başladı bebek oldu derken biraz fikir almak istiyorumGeçim derdini düşünmek maddiyatçılık değil ki.Aylık 100 bin civarında kazanıyoruz.
Ama inan zaman zaman eksiye girdiğimiz oluyor
Evlendigimiz ilk 4 yıl eşim tek çalışıyordu.
Kamidaydı yine.
Tek maaşla çocuk olmamasına rağmen yinede çok zor geçiniyorduk.
Düğün borçları vs vardı birde.
Sene 2013_2017 yılları arası
Çift maaş olunca toparladık,ev araba aldık,çocuklar doğdu büyüdü etti derken buralara geldik.
En azından birinizin kamuyu zorlaması lazim
Masrafları azaltmak için önerilerim:Sevgili hanımlar merhaba. Değerli fikrlerinize ihtiyacım var, uzatmadan konuya girmek istiyorum. Ben 29 erkek arkadaşım 31 yaşında. Ben asgari ücretli bir işte çalışıyorum kendi alanım ama maalesef asgari alıyorum. Ve bölümünün ataması da yok. Bulunduğumuz şehir küçük çok secenegim de yok bir baska yerde olsa benim alacağım maaş ya hep asgari olucak ya da hadi olsun birkaç bin üstü. Erkek arkadaşım ise 30bin lira maaş alıyor. Ben normalde maddiyati hiç dusunmeyen bir insandim ama işler ciddiye bindikce ulkede geçim sıkıntısı arttıkça korkmaya başladım. Evlenirsek evimiz de yok kira verecegiz. Küçük şehirde olmamıza rağmen kiralar çok uçuk burada. Şunu sormak istiyorum, tamam iki kisiyken hiç sorun yok ama ileride çocuk olursa eğer ben ya isten cikmam gerekicek ya da kreşe başka secenegimiz yok. Kresler cok uçuk ben bir süreligine çıksam o zamanda tüm giderleri düşünce elde bir şey kalmıyor, kalmamasini geçtim yetebilecek mi, gereksiz bir endişeye mi kapılıyorum yoksa bu düşüncenin beynimi kemirmesi normal mi bilmiyorum da. Sizce bahsettiğim bu şartlarda çocuk dünyaya getirmek akıl işi değil mi yoksa fazla mı abartiyotum. Teşekkür ederim şimdiden hanimlar
Sevgili hanımlar merhaba. Değerli fikrlerinize ihtiyacım var, uzatmadan konuya girmek istiyorum. Ben 29 erkek arkadaşım 31 yaşında. Ben asgari ücretli bir işte çalışıyorum kendi alanım ama maalesef asgari alıyorum. Ve bölümünün ataması da yok. Bulunduğumuz şehir küçük çok secenegim de yok bir baska yerde olsa benim alacağım maaş ya hep asgari olucak ya da hadi olsun birkaç bin üstü. Erkek arkadaşım ise 30bin lira maaş alıyor. Ben normalde maddiyati hiç dusunmeyen bir insandim ama işler ciddiye bindikce ulkede geçim sıkıntısı arttıkça korkmaya başladım. Evlenirsek evimiz de yok kira verecegiz. Küçük şehirde olmamıza rağmen kiralar çok uçuk burada. Şunu sormak istiyorum, tamam iki kisiyken hiç sorun yok ama ileride çocuk olursa eğer ben ya isten cikmam gerekicek ya da kreşe başka secenegimiz yok. Kresler cok uçuk ben bir süreligine çıksam o zamanda tüm giderleri düşünce elde bir şey kalmıyor, kalmamasini geçtim yetebilecek mi, gereksiz bir endişeye mi kapılıyorum yoksa bu düşüncenin beynimi kemirmesi normal mi bilmiyorum da. Sizce bahsettiğim bu şartlarda çocuk dünyaya getirmek akıl işi değil mi yoksa fazla mı abartiyotum. Teşekkür ederim şimdiden hanimlar
Sefildik, yokluk vardı hiçte mutlu değildim ne yalan soyliyim. Durumu olmayan ailelerin çocukları nasıl daha mutlu yetişiyorlarmış anlamadım. Çok şükür herkes kendini sonradan kurtardı ama yokluk zor bişey yani sonuçta.
Kız valla aynısı oluyor hep...Her seferinde de yok ben girmiycem bu defa bu topa diyorum ama mesleki deformasyon mudur nedir tutamıyorum çenemi, lincimi yiyip oturuyorum
Yaş kaç pardon? Ben çocukken kalorifer yoktu zaten meselaBen 9 yaşında almanyaya taşındım. Yoksul değildik ama ben sobali dairede büyüdüm. Camlar rüzgar sert estiği zaman zangir zangir titrerdi.
Annem bize elektrikli battaniye almisti eminönünden. Akli çıkıyordu gece altıma kaçırırım diye. Sabahin köründe tuvalate girince resmen kıçım donuyordu.
Bende anlamiyorum vallah. Tabiki insan maziye tebessümle bakabilir ama iki gram akli olan nasil hakikaten bu durumlari romantize eder anlamıyorum. Annemin kıçı çıkıyordu kömürü 5ci kata cikarana kadar.
Yaş kaç pardon? Ben çocuklen kalorifer yoktu zaten mesela
Benim annemin çocukluğunda varmış 48 yaşında.Yaş kaç pardon? Ben çocukken kalorifer yoktu zaten mesela
Kız senin 4 tane mi? Allah bağışlasın hepsinin bahtı açık olsun da ikiz mi oldu ne oldu da bu zamanda cesaret ettin buna?Bende böyle düşünürdüm. Sonra evlendik 1 çocuk 2 çocuk derken şimdi 4 çocukla sadece eşim çalışıyor. 3 yıldır ara verdim mesleğe. Nasıl geçiniyoruz bende bilmiyorum.
Yasım 45 kaloriferli eve ben 10 yaşındayken taşındık ama öncesinde de vardı akrabalarda, kaloriferin icadı ilkçağ tabi de babamin ikna oluşu 80 leri buldu sadeceYaş kaç pardon? Ben çocukken kalorifer yoktu zaten mesela
Kız senin 4 tane mi? Allah bağışlasın hepsinin bahtı açık olsun da ikiz mi oldu ne oldu da bu zamanda cesaret ettin buna?
Yaş 32, ben doğduğumda varmış. Halamın kocası zengin, onların evinde vardı. Ben doğmadan evlenmişler, doğal olarak 32 yıl önce vardı diyebiliyorum. :)Yasım 45 kaloriferli eve ben 10 yaşındayken taşındık ama öncesinde de vardı akrabalarda, kaloriferin icadı ilkçağ tabi de babamin ikna oluşu 80 leri buldu sadece
Benim annemin çocukluğunda varmış 48 yaşında.
Kazan varmış ona gidip kömür atıyorlarmış.dogalgaz çok sonradan geldi dedi. Ben de küçükken sobalı evde oturdukBende vardi diye hatirliyorum ama bizde yoktu. Mahallede asfalt bile yoktu...
Kalorifer kim biz kim. Halici kayikla geçiyorduk. Mok koklaya koklaya. Ben orda hepatitis kalmadıysam hiçbir şey olmaz
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?