Sevgili hanımlar merhaba. Değerli fikrlerinize ihtiyacım var, uzatmadan konuya girmek istiyorum. Ben 29 erkek arkadaşım 31 yaşında. Ben asgari ücretli bir işte çalışıyorum kendi alanım ama maalesef asgari alıyorum. Ve bölümünün ataması da yok. Bulunduğumuz şehir küçük çok secenegim de yok bir baska yerde olsa benim alacağım maaş ya hep asgari olucak ya da hadi olsun birkaç bin üstü. Erkek arkadaşım ise 30bin lira maaş alıyor. Ben normalde maddiyati hiç dusunmeyen bir insandim ama işler ciddiye bindikce ulkede geçim sıkıntısı arttıkça korkmaya başladım. Evlenirsek evimiz de yok kira verecegiz. Küçük şehirde olmamıza rağmen kiralar çok uçuk burada. Şunu sormak istiyorum, tamam iki kisiyken hiç sorun yok ama ileride çocuk olursa eğer ben ya isten cikmam gerekicek ya da kreşe başka secenegimiz yok. Kresler cok uçuk ben bir süreligine çıksam o zamanda tüm giderleri düşünce elde bir şey kalmıyor, kalmamasini geçtim yetebilecek mi, gereksiz bir endişeye mi kapılıyorum yoksa bu düşüncenin beynimi kemirmesi normal mi bilmiyorum da. Sizce bahsettiğim bu şartlarda çocuk dünyaya getirmek akıl işi değil mi yoksa fazla mı abartiyotum. Teşekkür ederim şimdiden hanimlar
Masrafları azaltmak için önerilerim:
-Düğün değil sade bir nikah yapacaksın(tabiki gelinlik damatlık vs giyeceksiniz) bu devirde düğün yapmak çok zor ve aşırı masraflı, en güzeli kına gecesi yapıp birde sade bir nikah yapmak.
-Ev eşyalarını alırken en pahalısı en iyisidir diye düşünmeyeceksin, araştırıp uygun fiyatlı ama kaliteli olanları alacaksın. (Kesene göre)
-Çeyiz hazırlığı yaparken en pahalı setlere değil uygun ve şık olanlara bakacaksın ve sürekli kullanabileceğin, modası geçmeyecek bir model alacaksın. Ayrıca incik cıncık mutfak malzemelerini alma, en önemli olanları al, zamanla sana hediye olarak gelir veya evlendikten sonra sürekli bir eksiğin olacak zaten alırsın zamanla.
-nişan alışverişini, altın vs alışverişlerini abartmayacaksın. Bütçene göre hareket edeceksin ve Kredi kartı ile çok zor durumda kalmadıkçs alışveriş yapmayacaksın. Eşim 46.000 tl maaş alıyor, ben çalışmıyorum, kayınvalidemlerin evinde oturuyoruz, bu seneye kadar kşra ödemiyorduk ama bir kaç aydır 8000 tl kira veriyoruz. 1 tane de kızım var. Harcama yaptığın şeylere dikkat edersen, kredi kartına çok bulaşmazsan gül gibi geçiniyorsun ama yine de çok zor. Eşimin iş arkadaşları var mesela 2 çocuğu var, ama tek çocuk varken de 2 çocuk varkende borç batağı içindeler, hem de 100 bin tl filan, ama adamlar bizim kadar takmıyorlar, karısı çalışmıyor ama her ay kahve fincanı vs alır, her ay internetten alışveriş yapar, sürekli alışveriş yapar, taksitle kocasına aldırır, eşimin arkadaşı da öyle, taksitle alırız kafasındalar hep ama borçtan burunları kurtulmuyor.
...Her seferinde de yok ben girmiycem bu defa bu topa diyorum ama mesleki deformasyon mudur nedir tutamıyorum çenemi, lincimi yiyip oturuyorum 
şüphesiz ben size ibret olarak gönderildim
yaşadığımız şehir küçüktü lojmanda kalıyorduk herkes soba yakıyordu. Ben 25 yaşındayım bu arada 
