- 13 Haziran 2015
- 2.236
- 5.505
- 108
- 32
- Konu Sahibi sadecemelo
- #1
Merhaba kızlar
Nerden başlasam bilemedim dert değil hatta umursamıyorum ama bu umursamazlığım vefasızlık mı oluyor bilemiyorum...
Son yıllarda kim canımı sıktıysa kim ruhumu daralttıysa bir bir hepsinden ayıkladım kendimi. En sonuncusu 9 yıllık arkadaşım birlikte büyüdük diyebilirim, ama etrafımda kimse olsun istemiyor bi arkadaşım olsa kıskanıyor, kavga çıkarıyor kendime birşey alsam istiyor, geri istemeye de utanıyorum anca 1 yıl sonra falan geri veriyor, neyse bunları geçtim çeyizlik eşyalar alıyorum gidiyor kendiside alıyor.Bunuda çok problem etmiyorum alıştım ama sonra benim aldıklarıma çamur atıyor. Çok fazla ailevi sorunları var, kavgayı seven bi tip. Anlıyorum onu da. En son babam ablasına kendine göre birini ayarlamak istedi daha önceden boşanmıştı arkadaşımın ablası, babamda sırf aile kursun diye iyi niyetiyle aralarını yapmak istedi.Bende söyledim aracı oldum,neyse ablası da eski sevgilisiyle görüşüyor ama zamparanın teki bi adam. Zamanında evlenmedi şimdi mi evlenecek onunla diyor babam, ki adam evlenelim falan da demiyor, tabi eski sevgilisiyle görüştüğünü ailesi ve arkadaşım bilmiyor, bilse kıyamet kopar. neyse bu babamın bulduğu çocuk için neden annesi var, iyice araştırmadan görüşmem, düzenli işi yoksa olmaz, falan dedi istemek zorunda değil tabi. ama uslübuna tahammül edemedin annesi nerden çıktı, onlar bi tarafımı yesin falan dedi bende amma çok trip yaptın kız dedim güldüm. bu bana başladı sen beni anlayamazsın, bidaha bidaha aynı şeyleri yaşamak istemiyorum, çok çektim dedi. ama diğer yandan sevgilisi var, ve aynı şeylerin bin katını o eski sevgilisi çektirdi.tabi arkadaşım bilmiyor bana başladı ablasını savunmaya ablam çok çekti, çok zor günler yaşadık vs. ama ben ablasının eski sevgilisiyle görüştüğünü söylemedim. sır sırdır sonuçta söylenmez neyse siz haklısınız dedim, tamam doğrusunuz dedim. ama daha fazla katlanamadım heryerden sildim çok güzel şeyler de yaşadık ama çok sorunlu insanlar onun yüzünden arkadaş da edinemedim yalnız kalacağım. yarın öbür gün can dostum insan olmayacak düğünümde barkımda diyorum kendi kendime...
Nerden başlasam bilemedim dert değil hatta umursamıyorum ama bu umursamazlığım vefasızlık mı oluyor bilemiyorum...
Son yıllarda kim canımı sıktıysa kim ruhumu daralttıysa bir bir hepsinden ayıkladım kendimi. En sonuncusu 9 yıllık arkadaşım birlikte büyüdük diyebilirim, ama etrafımda kimse olsun istemiyor bi arkadaşım olsa kıskanıyor, kavga çıkarıyor kendime birşey alsam istiyor, geri istemeye de utanıyorum anca 1 yıl sonra falan geri veriyor, neyse bunları geçtim çeyizlik eşyalar alıyorum gidiyor kendiside alıyor.Bunuda çok problem etmiyorum alıştım ama sonra benim aldıklarıma çamur atıyor. Çok fazla ailevi sorunları var, kavgayı seven bi tip. Anlıyorum onu da. En son babam ablasına kendine göre birini ayarlamak istedi daha önceden boşanmıştı arkadaşımın ablası, babamda sırf aile kursun diye iyi niyetiyle aralarını yapmak istedi.Bende söyledim aracı oldum,neyse ablası da eski sevgilisiyle görüşüyor ama zamparanın teki bi adam. Zamanında evlenmedi şimdi mi evlenecek onunla diyor babam, ki adam evlenelim falan da demiyor, tabi eski sevgilisiyle görüştüğünü ailesi ve arkadaşım bilmiyor, bilse kıyamet kopar. neyse bu babamın bulduğu çocuk için neden annesi var, iyice araştırmadan görüşmem, düzenli işi yoksa olmaz, falan dedi istemek zorunda değil tabi. ama uslübuna tahammül edemedin annesi nerden çıktı, onlar bi tarafımı yesin falan dedi bende amma çok trip yaptın kız dedim güldüm. bu bana başladı sen beni anlayamazsın, bidaha bidaha aynı şeyleri yaşamak istemiyorum, çok çektim dedi. ama diğer yandan sevgilisi var, ve aynı şeylerin bin katını o eski sevgilisi çektirdi.tabi arkadaşım bilmiyor bana başladı ablasını savunmaya ablam çok çekti, çok zor günler yaşadık vs. ama ben ablasının eski sevgilisiyle görüştüğünü söylemedim. sır sırdır sonuçta söylenmez neyse siz haklısınız dedim, tamam doğrusunuz dedim. ama daha fazla katlanamadım heryerden sildim çok güzel şeyler de yaşadık ama çok sorunlu insanlar onun yüzünden arkadaş da edinemedim yalnız kalacağım. yarın öbür gün can dostum insan olmayacak düğünümde barkımda diyorum kendi kendime...
ben de kimse kalmadi mesela imrene imrene dostluklar kuranlara bakarim onlar hep alttan alir uzerine alinmaz gecer gider oy ben oyle mi baskasina laf atilsa bana alirim masaahim vardir :)) dikkat edin ben gibi olmayin efendim :))
