Yeni bir iş kolu açacağım Böyle ayrılmak isteyen ama ayrılamayan kadınlarımız için telefonları elinden alıp,onlar adına ayrılıp 1 ay boyunca kapalı bir ortamda sadece kız arkadaş muhabbeti sağlayarak ayrılık evresini atlatma evi10 aylık bir ilişkim var. Çok sevdiğim, çok beğendiğim biri ile beraberim.
Sevildiğimi hissettiğim, sürekli merak edildiğim bir ilişki ama aşamadığım bazı problemler var.
Mesela ilişkideki problemleri konuşamıyoruz. Kendisi hiç ama hiçbir şeyi sorun etmediği için benden de aynı tavrı bekliyor sanırım.
Seni değiştirmeye çalışmıyorum, sorunu söyleyip seni üzmektense kabul edip devam ediyorum diyor. Ama ben öyle biri değilim.
Çok yoğun çalışıyor diye gün içinde yazmıyorum, akşam da erkek arkadaşlarıyla olursa yine rahatsız etmek için yazmıyorum. O yazarsa cevap veriyorum ararsa açıyorum. Ki mulaka en kötü 2 saatte 1 beni yoklardı. Şimdi o süreler 4-5 saate çıktı.
Dün akşam otururken hiç mi aklına gelmiyorum o 5 saatte dedim. Tabii geliyorsun ama o an yazmıyorum neden bilmiyorum gibi bahaneler sundu. Sonra boş ver konuşmayalım çözemeyeceğiz dedi ( her zaman yarım bırakır ) gitti yattı.
Yanına yatasım gelmedi. İlk defa ayrı uyudum. Sabah gelip öperek hadi kalk hayatım geç kalacaksın dedi giyindi gitti.
Belki kiminin hoşuna gider uzatmıyor gibi ama sorun çözülmüyor. Her sorunu öylece boşluk bırakıyoruz. Ve bu beni çok yoruyor.
7-8 tane mesaj atmış sabahtan bu yana. Bakasım gelmiyor.
Ben istiyorum ki ya bu kız yanımda da yatmamış demek ki kırıldı dur konuşalım çözelim desin. Ama yok.
Açıkcası ayrılmak istiyorum ama o kadar hazır hissetmiyorum ki o yas sürecine. Ayrılalım desem tamam hayatım sen mutlu ol yeter ki deyip kestirip atar :)) öyle bi adam.
Ya onun gibi umursamaz olacağım, ya da ayrılacağım başka yol göremiyorum.
Yani bu cinselliğin olduğu ev arkadaşlığına dönmüş. İkili ortaklık gibi10 aylık bir ilişkim var. Çok sevdiğim, çok beğendiğim biri ile beraberim.
Sevildiğimi hissettiğim, sürekli merak edildiğim bir ilişki ama aşamadığım bazı problemler var.
Mesela ilişkideki problemleri konuşamıyoruz. Kendisi hiç ama hiçbir şeyi sorun etmediği için benden de aynı tavrı bekliyor sanırım.
Seni değiştirmeye çalışmıyorum, sorunu söyleyip seni üzmektense kabul edip devam ediyorum diyor. Ama ben öyle biri değilim.
Çok yoğun çalışıyor diye gün içinde yazmıyorum, akşam da erkek arkadaşlarıyla olursa yine rahatsız etmek için yazmıyorum. O yazarsa cevap veriyorum ararsa açıyorum. Ki mulaka en kötü 2 saatte 1 beni yoklardı. Şimdi o süreler 4-5 saate çıktı.
Dün akşam otururken hiç mi aklına gelmiyorum o 5 saatte dedim. Tabii geliyorsun ama o an yazmıyorum neden bilmiyorum gibi bahaneler sundu. Sonra boş ver konuşmayalım çözemeyeceğiz dedi ( her zaman yarım bırakır ) gitti yattı.
Yanına yatasım gelmedi. İlk defa ayrı uyudum. Sabah gelip öperek hadi kalk hayatım geç kalacaksın dedi giyindi gitti.
Belki kiminin hoşuna gider uzatmıyor gibi ama sorun çözülmüyor. Her sorunu öylece boşluk bırakıyoruz. Ve bu beni çok yoruyor.
7-8 tane mesaj atmış sabahtan bu yana. Bakasım gelmiyor.
Ben istiyorum ki ya bu kız yanımda da yatmamış demek ki kırıldı dur konuşalım çözelim desin. Ama yok.
Açıkcası ayrılmak istiyorum ama o kadar hazır hissetmiyorum ki o yas sürecine. Ayrılalım desem tamam hayatım sen mutlu ol yeter ki deyip kestirip atar :)) öyle bi adam.
Ya onun gibi umursamaz olacağım, ya da ayrılacağım başka yol göremiyorum.
Herif bu kadar kolay kabulleniyorsa bence elinin altında farklı alternatifleri de vardır. Olabilir dahilinde.Tek bildiğim bir şey var bir insan 5 saatte 5 saniyecik kadar merak etmediğini birini sevmiyordur sallamıyordur.
10 aylık bir ilişkide aynı evde kalıyorsunuz. Erkek arkadaşınızın gözünden bakıyorum (sizin anlattığınızla beraber)10 aylık bir ilişkim var. Çok sevdiğim, çok beğendiğim biri ile beraberim.
Sevildiğimi hissettiğim, sürekli merak edildiğim bir ilişki ama aşamadığım bazı problemler var.
Mesela ilişkideki problemleri konuşamıyoruz. Kendisi hiç ama hiçbir şeyi sorun etmediği için benden de aynı tavrı bekliyor sanırım.
Seni değiştirmeye çalışmıyorum, sorunu söyleyip seni üzmektense kabul edip devam ediyorum diyor. Ama ben öyle biri değilim.
Çok yoğun çalışıyor diye gün içinde yazmıyorum, akşam da erkek arkadaşlarıyla olursa yine rahatsız etmek için yazmıyorum. O yazarsa cevap veriyorum ararsa açıyorum. Ki mulaka en kötü 2 saatte 1 beni yoklardı. Şimdi o süreler 4-5 saate çıktı.
Dün akşam otururken hiç mi aklına gelmiyorum o 5 saatte dedim. Tabii geliyorsun ama o an yazmıyorum neden bilmiyorum gibi bahaneler sundu. Sonra boş ver konuşmayalım çözemeyeceğiz dedi ( her zaman yarım bırakır ) gitti yattı.
Yanına yatasım gelmedi. İlk defa ayrı uyudum. Sabah gelip öperek hadi kalk hayatım geç kalacaksın dedi giyindi gitti.
Belki kiminin hoşuna gider uzatmıyor gibi ama sorun çözülmüyor. Her sorunu öylece boşluk bırakıyoruz. Ve bu beni çok yoruyor.
7-8 tane mesaj atmış sabahtan bu yana. Bakasım gelmiyor.
Ben istiyorum ki ya bu kız yanımda da yatmamış demek ki kırıldı dur konuşalım çözelim desin. Ama yok.
Açıkcası ayrılmak istiyorum ama o kadar hazır hissetmiyorum ki o yas sürecine. Ayrılalım desem tamam hayatım sen mutlu ol yeter ki deyip kestirip atar :)) öyle bi adam.
Ya onun gibi umursamaz olacağım, ya da ayrılacağım başka yol göremiyorum.
Umursamaz bir adamı sevmek çok ama çok zor yakında sinir sisteminiz çökecek ALLAH yâr ve yardımcınız olsun10 aylık bir ilişkim var. Çok sevdiğim, çok beğendiğim biri ile beraberim.
Sevildiğimi hissettiğim, sürekli merak edildiğim bir ilişki ama aşamadığım bazı problemler var.
Mesela ilişkideki problemleri konuşamıyoruz. Kendisi hiç ama hiçbir şeyi sorun etmediği için benden de aynı tavrı bekliyor sanırım.
Seni değiştirmeye çalışmıyorum, sorunu söyleyip seni üzmektense kabul edip devam ediyorum diyor. Ama ben öyle biri değilim.
Çok yoğun çalışıyor diye gün içinde yazmıyorum, akşam da erkek arkadaşlarıyla olursa yine rahatsız etmek için yazmıyorum. O yazarsa cevap veriyorum ararsa açıyorum. Ki mulaka en kötü 2 saatte 1 beni yoklardı. Şimdi o süreler 4-5 saate çıktı.
Dün akşam otururken hiç mi aklına gelmiyorum o 5 saatte dedim. Tabii geliyorsun ama o an yazmıyorum neden bilmiyorum gibi bahaneler sundu. Sonra boş ver konuşmayalım çözemeyeceğiz dedi ( her zaman yarım bırakır ) gitti yattı.
Yanına yatasım gelmedi. İlk defa ayrı uyudum. Sabah gelip öperek hadi kalk hayatım geç kalacaksın dedi giyindi gitti.
Belki kiminin hoşuna gider uzatmıyor gibi ama sorun çözülmüyor. Her sorunu öylece boşluk bırakıyoruz. Ve bu beni çok yoruyor.
7-8 tane mesaj atmış sabahtan bu yana. Bakasım gelmiyor.
Ben istiyorum ki ya bu kız yanımda da yatmamış demek ki kırıldı dur konuşalım çözelim desin. Ama yok.
Açıkcası ayrılmak istiyorum ama o kadar hazır hissetmiyorum ki o yas sürecine. Ayrılalım desem tamam hayatım sen mutlu ol yeter ki deyip kestirip atar :)) öyle bi adam.
Ya onun gibi umursamaz olacağım, ya da ayrılacağım başka yol göremiyorum.
İşte bu ülkede, bu ilkel zihniyetin asla değişmemiş ve sonsuza dek de değişmeyecek olmasının tek sebebi; sizin gibi "bakan" kadınlar.10 aylık bir ilişkide aynı evde kalıyorsunuz. Erkek arkadaşınızın gözünden bakıyorum (sizin anlattığınızla beraber)
Gezeyim tozayım, akşam eve gittiğimde yemeğim hazır, cinsel ihtiyacımı görüyorum. Ohh ne güzel bu olmazsa başkası olur yeaa ne olacak ki, beni bağlayan bir şeyde yok.
Sen yeterki mutlu ol diyerek kestirip atabilecek bir adamdan da uzak durmak gerek bence.
Okuduğunuzu anlamamışsınız yazık. Ben böyle bakıyorum, benim yorumum dediğim yer neresi tam olarak????İşte bu ülkede, bu ilkel zihniyetin asla değişmemiş ve sonsuza dek de değişmeyecek olmasının tek sebebi; sizin gibi "bakan" kadınlar.
Okuduğunuzu anlamamışsınız yazık. Ben böyle bakıyorum, benim yorumum dediğim yer neresi tam olarak????
Tam olarak şurası.10 aylık bir ilişkide aynı evde kalıyorsunuz.
sende ilgisiz davran böylece soğuşulur ve ayrılık hızlanır arama sorma ne hali varsa görsün10 aylık bir ilişkim var. Çok sevdiğim, çok beğendiğim biri ile beraberim.
Sevildiğimi hissettiğim, sürekli merak edildiğim bir ilişki ama aşamadığım bazı problemler var.
Mesela ilişkideki problemleri konuşamıyoruz. Kendisi hiç ama hiçbir şeyi sorun etmediği için benden de aynı tavrı bekliyor sanırım.
Seni değiştirmeye çalışmıyorum, sorunu söyleyip seni üzmektense kabul edip devam ediyorum diyor. Ama ben öyle biri değilim.
Çok yoğun çalışıyor diye gün içinde yazmıyorum, akşam da erkek arkadaşlarıyla olursa yine rahatsız etmek için yazmıyorum. O yazarsa cevap veriyorum ararsa açıyorum. Ki mulaka en kötü 2 saatte 1 beni yoklardı. Şimdi o süreler 4-5 saate çıktı.
Dün akşam otururken hiç mi aklına gelmiyorum o 5 saatte dedim. Tabii geliyorsun ama o an yazmıyorum neden bilmiyorum gibi bahaneler sundu. Sonra boş ver konuşmayalım çözemeyeceğiz dedi ( her zaman yarım bırakır ) gitti yattı.
Yanına yatasım gelmedi. İlk defa ayrı uyudum. Sabah gelip öperek hadi kalk hayatım geç kalacaksın dedi giyindi gitti.
Belki kiminin hoşuna gider uzatmıyor gibi ama sorun çözülmüyor. Her sorunu öylece boşluk bırakıyoruz. Ve bu beni çok yoruyor.
7-8 tane mesaj atmış sabahtan bu yana. Bakasım gelmiyor.
Ben istiyorum ki ya bu kız yanımda da yatmamış demek ki kırıldı dur konuşalım çözelim desin. Ama yok.
Açıkcası ayrılmak istiyorum ama o kadar hazır hissetmiyorum ki o yas sürecine. Ayrılalım desem tamam hayatım sen mutlu ol yeter ki deyip kestirip atar :)) öyle bi adam.
Ya onun gibi umursamaz olacağım, ya da ayrılacağım başka yol göremiyorum.
Yazı dilinde yanlış anlaşılmışım o zaman. Çünkü vurgulamak istediğim, aynı evde kalmasının ahlak boyutu değildi, beni ilgilendirmez orası. Aynı evde kalmanın erkek arkadaşına verdiği rahatlık kısmıydı ima etmek istediğim.Tam olarak şurası.
Yoo yanlış anlaşılmadınız aslında, ben de ahlaki boyutundan değil erkeğe verdiği/verdiği düşünülen rahatlıktan bahsetmiştim tam olarak. Yani birlikte yaşamak erkeğe sizin tahmin ettiğiniz anlamda bi rahatlık vermez aslında. Yani modern toplumlarda bu böyledir en azından öyle söyliim. Sizin bakış açınızla o zaman evliliklerin de aynı evde yaşanılmasından mütevellit o rahatlığı veriyor olması lazım yanlış mıyım? Yani aynı evde yaşayarak vermediğimiz rahatlığı evlendiğimizde vereceksek mutsuzluğun altına imzamızı çakıyoruz desenizeYazı dilinde yanlış anlaşılmışım o zaman. Çünkü vurgulamak istediğim, aynı evde kalmasının ahlak boyutu değildi, beni ilgilendirmez orası. Aynı evde kalmanın erkek arkadaşına verdiği rahatlık kısmıydı ima etmek istediğim.
10 aylık bir ilişkide aynı evde kalıyorsunuz. Erkek arkadaşınızın gözünden bakıyorum (sizin anlattığınızla beraber)
Gezeyim tozayım, akşam eve gittiğimde yemeğim hazır, cinsel ihtiyacımı görüyorum. Ohh ne güzel bu olmazsa başkası olur yeaa ne olacak ki, beni bağlayan bir şeyde yok.
Sen yeterki mutlu ol diyerek kestirip atabilecek bir adamdan da uzak durmak gerek bence.
böyle şeyler tamamen karakter meselesi , hiç genellenecek bi konu değil yaYoo yanlış anlaşılmadınız aslında, ben de ahlaki boyutundan değil erkeğe verdiği/verdiği düşünülen rahatlıktan bahsetmiştim tam olarak. Yani birlikte yaşamak erkeğe sizin tahmin ettiğiniz anlamda bi rahatlık vermez aslında. Yani modern toplumlarda bu böyledir en azından öyle söyliim. Sizin bakış açınızla o zaman evliliklerin de aynı evde yaşanılmasından mütevellit o rahatlığı veriyor olması lazım yanlış mıyım? Yani aynı evde yaşayarak vermediğimiz rahatlığı evlendiğimizde vereceksek mutsuzluğun altına imzamızı çakıyoruz desenize
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?