Şiddetli geçimsizlik, siz olsanız ne yapardınız?

gulendam_34 .!.:

kararlısınız dimi? bu herife dönmeyeceksiniz bir daha
elle tutulur hiçbir yanı yok ve çooook kötü şeyler yaşamışsınız daha ne gelecek ki başınıza Allah korusun

ayrıldınız kesin dimi söylediniz ona da? başınıza bela olur mu Allah korusun

Genişletmek için tıkla...

ossllem .!.:

Canim benim ebeveynlerden dolayı bu tarz insanları kodlanmış gibi hayatımıza çekiyoruz. Anana babana ebeveynlik yapmışsın yeter bence buna da yapmana hiç gerek yok. Hemen bütün ilişiğini kes bu adamla. Ana oğul yerler seni.

Genişletmek için tıkla...

ATTRAENTE .!.:

Zaten zor,mücadeleli bir hayat yaşamışken elin uyuşturucu bağımlısı, alkolik,psikopat herifini adam etmek için neden bu çaba ????
Yaşınız genç ama hayat acemisi değilsiniz, bunca hastalık, sorun görmüşsünüz, aynı ortamda olmaktan bile tedirgin olduğunuz bir adamı neden hayatınızda tutuyorsunuz ????
Sebebi ne olursa olsun küfür, hakaret ağır derecede şiddettir hiç bir şeyiniz olmayan bir adamdan bunları işitmeye neden devam ediyorsunuz ????
Ben kızıyorum sizin gibi insanlara, belayı görüp koşa koşa kucağına gidiyorsunuz sonra siz olsanız ne yaparsınız diyorsunuz ??? Kendi adıma söyleyeyim ben olmam ! Kendimi bu duruma düşürmem...

Genişletmek için tıkla...

tilldeathdousapart .!.:

Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

SomeKoyluProblems .!.:

bu kadar yazıyı okuyabildiyseniz neden çoğunuz eğitimsiz kaldınız? ben şahsen bunu okumadım.

Genişletmek için tıkla...

QueenGenepil .!.:

Umarım wattpatt hikayesi değildir ve bizimle dalga geçmiyorsundur.

İlk önce bu adamı her yerdenhayatınsan çıkarmaya karar ver blokla.sosyal medyayı kapat. Telefonunu da değiştir annesini de değiştirmeden ara oğlunuz bir daha beni aramasın darp raporu aldım uzaklaştırma çıkarıyorum zaten bağımlı hapise atılmasını istemiyorsanız mukayyet olun oğlunuza diye. Bir daha da konuşalım görüşelim pişmanım dese bile görüşmeyin bir şeyler alır, sırf kendimde değildim hatırlamıyorum diyebilmek için size saldırır ve öldürür sizi.

Bundan sonra psikolojik kendin için destek al. Anneni ve babanı affet. Bu insanlarla olan yaşadığın travmaya hala bağımlısın be farkında olmadan bu travmayı yaşadığın ilişkiyi seçmişsin. Annene bakmış yardım etmişsin ama kimsenin bağımlı oğlunu tedavi ettirmek senin görevin değil. Zaten sağlıklı ilişki kurmada sıkıntın var bir de aşırı manipülasyon yaşayacağın kavatları hemen hayatından çıkarmalısın. Kimseye annelik yapma kimseye her şeyini anlatma

Genişletmek için tıkla...

tilldeathdousapart .!.:

Dışarıdan baktığınızda böyle düşünüyor olmanız çok normal geliyor. Ben olsam aynılarını derdim belki de. Ama ilk başta 2 yıldan fazla bir süre yakın arkadaşım olan bi insandı ve ilişkiye başladıktan sonra da çok dürüst ve güvenilir bir kişi olarak devam etti. Sonradan işler yavaş yavaş bu raddeye geldi tabi ki. Bağımlılığı öğrendiğimdeki kararım ilk başta bırakmak olmuştu ama onun bırakıcam ve tedavi olucam sözleri, ve gerçekten çabaladığını görmem beni büyük resmi görmemeye itti. Olaylar yaşanırken içindeyseniz maalesef net görüşünüz azalıyor. Emek verdikçe karşılığını alacağım günlere odaklandım ve yaşadıklarımızı sineye çekmeye hazırdım. Çünkü gerçek halinin ilk tanıdığım hali olduğunu düşündüm ve ona tutundum. Yani bilmiyorum üst üste yanlış kararlar vermişim.

Genişletmek için tıkla...

tilldeathdousapart .!.:

Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

ATTRAENTE .!.:

Size bir abla tavsiyesi vereyim o zaman ; büyük resme ihtiyacınız yok, bir ilişkide sürekli sorun yaşamaya başladıysanız, hakaret görüyorsanız olduğu yerde bırakacaksınız. İnsanlar değişmez, ilişkide bazı eşikler aşıldığı zaman geri dönüş yoktur bunu unutmayın. Ne yaparsanız yapın o ilk hale dönemezsiniz saygı bitmiştir çünkü. İlişkide iyi hissetmiyorsanız, kötü muamele görüyorsanız bitireceksiniz başka yolu yok, bundan sonra kuralınız bu olsun, bir daha böyle bir tecrübe yaşamayın, gençliğinizi hiç adamlarla heba etmeyin, çok çabuk geçip gidiyor bu yıllar

Genişletmek için tıkla...

Cac .!.:

Yasin cok genc iyi is yapan erkkler var inan .30 kdr evlenme ye ic gez o guzel insan seni bulur

Genişletmek için tıkla...

tilldeathdousapart .!.:

Dışarıdan baktığınızda böyle düşünüyor olmanız çok normal geliyor. Ben olsam aynılarını derdim belki de. Ama ilk başta 2 yıldan fazla bir süre yakın arkadaşım olan bi insandı ve ilişkiye başladıktan sonra da çok dürüst ve güvenilir bir kişi olarak devam etti. Sonradan işler yavaş yavaş bu raddeye geldi tabi ki. Bağımlılığı öğrendiğimdeki kararım ilk başta bırakmak olmuştu ama onun bırakıcam ve tedavi olucam sözleri, ve gerçekten çabaladığını görmem beni büyük resmi görmemeye itti. Olaylar yaşanırken içindeyseniz maalesef net görüşünüz azalıyor. Emek verdikçe karşılığını alacağım günlere odaklandım ve yaşadıklarımızı sineye çekmeye hazırdım. Çünkü gerçek halinin ilk tanıdığım hali olduğunu düşündüm ve ona tutundum. Yani bilmiyorum üst üste yanlış kararlar vermişim.

Genişletmek için tıkla...

pandaseverkiz .!.:

Allah size akıl fikir versin. Saçma sapan insanların evinde niye kalıyorsunuz. Bu rezil yaratiktan ayrılıp tek numaranı adresini falan değiştirmen lazım.

Genişletmek için tıkla...

tilldeathdousapart .!.:

Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...

tilldeathdousapart .!.:

Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?

Genişletmek için tıkla...