Şiddetli geçimsizlik, siz olsanız ne yapardınız?

Sen kendi psikolojini normal saniyorsun galiba. Cocuğun bagimliligina bilmem neyine emek verip psikologa goturcegine kendine emek verip, dogru durust psikologa gitsen zaten boyle bir ilişki içinde hiç olmazdin ya da en azindan çoktan bitirmiş olurdun.

Senin durumun o cocuktan beter.
 
tilldeathdousapart .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Genişletmek için tıkla...
Uzak dur tek lafım sana .uzak dur kendini yakma .dusunmede sorunlu olan o sen değilsin .sen ailene sahip ciktigin gibi bunada sahip çıkıp kendini harcamissin .hatan bu .evlenmeden aynı ev evli hayatı yasamalar herşeyini anlatıp eline koz vermeler ...neyse ders olsn sana uzak dur .senin geçmişini yargilayanla aynı yola çıkma .
 
O sizden uzak kalır belki de, siz ondan ne kadar uzak kalabileceksiniz . . .

Sanki sizde de celladina aşık olma durumu var.
Sürekli bir affetmeye hazır, iyileştirmeye yöneliksiniz.

Büyük hata.

Ruhunuzu esir almış.. ciddi anlamda yardıma ihtiyacınız var. .
Kurtulun bu insandan. .
Enerjinizi neden tüketiyorsunuz.

Size mi kaldı deliyi veli etmek .

Ne hali varsa görsün. Asla inanıp dönmeyin. Tedavi olsun olmasın .... Sizi ilgilendirmemeli artık.
 
tilldeathdousapart .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Genişletmek için tıkla...
Cok sanslisin aslinda, neden mi? Evli degilsin, cocuk yok ve k.cina tekmeyi basman 1 snlik olay.

Hic yasanmamis gibi tarihe gomdukten sonra bu olayi, yardim al. Neden dersen, ebeveylerinden kaynakli buyuk bir yaran var, hayatina hep yanlis insanlari almaman icin kendini stabilize etmen gerekiyor.
 
tilldeathdousapart .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Genişletmek için tıkla...
Çok uzun
Ama Allah korusun şizofreni hastası olan bir kaıdnı evlendirip 3 çocuk yapmasına neden olanlar neden neden oluyorlar ?
Allah annenize şifa versin ama çocuk yapmak için sağlıklı bireyler olmak zorunda insanlar
Sonra çocuklar mahvoluyor
Neyse Allah şifa versin büyük laflar etmeyim Allah korusun
 
Güzelim (kendimi yakın gördüğüm ve şefkat duyduğum için böyle yazmak istedim), aynı hikayeyi yeniden yazmak istiyorsun ama bu hikayeyi sindirip geçmişte bırakman lazım. Bu yükü sırtından indirmen lazım. Hayatın bu hikayeden ibaret değil, sen yaptıklarınla değil var oluşunla kıymetli bir insansın. Değerli olmak için birilerine yardım etmene gerek yok.
Birilerini iyileştirmek, sorunlarla baş etmek, senin olmayan sorumlulukları almak, dengesiz insanlarla uğraşmak, fazla yakınlık kurmak/kuramamak... Çocukluğun, ergenliğin bu zorluklarla geçmiş ve seni hırpalamış tüm bunlar. Şimdi kendi tercihinle içinde bulunduğun ilişkinde de benzer bir durumdasın, sorunlu bir adam, saygısızlıklar, aile arasında dengesiz ilişkiler... Bir görüşe göre şimdi içinde bulunduğun ilişki "çocuklukta yaşadığın durumu tekrar yaşayıp bu kez bu olaydan hırpalanmadan, kazanarak, istediğin sonucu alarak çıkma çabası" olarak yani bence işlevsiz aile hikayeni yeniden yazma çabası olarak görülebilir. Oysa ki bu hikayeyi yeniden yazmaya uğraşmanın tek getirisi yorgunluk ve hayal kırıklığı, bunu sindirip üzerine yük etmemen, geçmişte bırakman gerekli, bu senin tek hikayen değil, kocaman bir hayatın var ve onu güzelliklerle doldurabilirsin (yapması yazması kadar kolay olmasa da yapılabilir bir şey bu). Bir diğer bakış açısı da neyi biliyorsak, neyi tanıdıysak ona meylettiğimizi söyler ve sen de işlevsiz bir aile tanımışsın, bunu öğrenmişsin. Şimdi de tanıdık olan bu işlevsiz ilişki güvenli geliyor ama hak ettiğin şey bu değil, güvenli olan bu değil. Bu senin tek hikayen değil, tek seçeneğin değil, sen kocaman bir insansın, bir sürü hikaye barındırıyorsun, bir sürü farklı yolda ilerleyebilirsin. Başka hikayeler yaz, başka hayatlar yaşa, sağlıkla yaşa, sağlıklı insanlarla yaşa. Hiçbiri senden kıymetli olamaz, kendi yoluna git. Konu görece eski ama yazmayı çok istedim, içim burkuldu, umarım rahatsızlık vermem ve yazdığım şey anlaşılır olmuştur. Güzellikler diliyorum.
 
Son düzenleme:
Bu kisiden acilen kurtul. Bu kisi cok mu cok tehlikeli, dahası ruh hastası. Sen de kimsrnin annesi degilsin, psikologu da degilsin. Bu arada gerekirse adresini yani evini degistir. Telefonuna KADES uygulamasini indir. Eger seni rahatsiz ederse kadesten bildirim yaparsan polis geliyor. Bu arada telefon numarani degistir, ki sana ulasamasin. Hic bir sekilde iletisim kurma, ne annesiyle ne de bu ruh hastasiyla. Bu kisilerle ortak tanidiginiz kisilerle de gorusme, mi senden haber goturmesinler onlara. Sosyal medya hesaplarin varsa bu kisileri engelle. Tamamen iletisimi kes. Telefon numarani degistir, hatta engelle onlari.
 
tilldeathdousapart .!.:
Ergenliğimde uzun süre psikolojik destek aldım 5-6 yıl kadar. Gündem genelde ebeveynler ve geçmişin üzerinde uzun süre takılı kalmamdı. Neyse bunları terapiler, psikiyatriste yönlendirip kullandığım ilaçlar, sonrasında meditasyon namaz gibi araçlarla hayatımı bakış açımı inanılmaz derecede değiştirmiştim. Yaşadığımı hissediyordum. Ama şu an yaşadığımı bile hissetmiyorum ve hiç mutlu değilim. Eskiden çok üretkendim ve son 1 yıldır sadece nefes alıyorum sanki. Yaşadıklarıma bakınca ne yaşıyorum ben bunlar çok saçma diyorum. Ve psikolojik destek alıcam tekrardan.
Genişletmek için tıkla...
Bu sitede herkes her şeye travma der ve ben bazen onları düzeltirim çünkü her üzüntü travma değildir ama sizin yaşadığınız şey tam bir çocukluk çağı travması. İlişkiniz de bu travmatik yaşantıları ve bunlarla ilgili düşünce, duygu ve davranışları ortaya çıkarıp sürdürebilecek bir tetikleyici olmuş gibi geldi. Bu yüzden de bir senedir kötü hissetmenize, bu yaşantıları geride bırakmakta zorlanmanıza şaşırmadım, çok insani bir durum. Ama bir kere aşmışsınız, şimdi daha iyi halledeceğinizi düşünüyorum, sakın "düzelmedim mi?" gibi düşüncelere kapılmayın, kendinize şefkat ve anlayış gösterin, günlük tutun, terapiye gidin, hareket etmeye çalışın mesela yürüyüş yapmak olabilir... Zamana ihtiyacınız olabilir ama iyi hissetmek mümkün.
 
tilldeathdousapart .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Genişletmek için tıkla...
Sizin yaşınızda kardeşim var Allah yolunuzu bahtınızı güzel etsin hepinizin hepimizin. Uzaklaşın lütfen. Bizde babasız büyüdük çocuk olmadan büyumenin ne olduğunu iyi bilirim ben.
Bizler ayakları üzerinde durabilen kimseye muhtaç olmadan hayatını idame ettirebilecek insanlarız. Lütfen bu aileden bu adamdan uzak durun bu yasa kadar verilmemiş bir adam bu yaştan sonra değişmez kendi anası babası uğraşsın sizin çocuğunuz değil o. Ayrıca kardeşlerinize çok koruyucu olmayın ben öyle yaptım o bir hataymış büyüyünce en ufak bir hatada çok zorlanıyorlar
 
tilldeathdousapart .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Genişletmek için tıkla...
Bence çok gereksiz samimi olmuşsunuz. Bazen insanlara bize hakaret etme hakkını biz kendimizden ödün vererek tanımış oluyoruz. Sizde tavirlarinizla " Ne yaparsan yap katlanırım " mesajını çok net vermişsiniz karşı tarafa.

Ayrıca siz kız arkadaş olarak bu ilişkide anne rolünü üstlenmiş , birde üzerine 20 yıllık gelinler gibi annesinin laf sokmasina vs müsade etmişsiniz. Bu davranışlarınız karşı tarafa, kendisine hic saygısı olmayan biri olarak geçmiş maalesef.

Küçük yaşta sorumluluk almış olabilirsiniz ( hangimiz almadikki). Ama bence sizinki başka bir travma. Terapi almanızı ve zamaninizin 1 dakikasını bile böyle leş, böyle iğrenç insanlara ayirmamanizi tavsiye ederim. Bu kadar değersiz olamazsiniz. Sizde bir annenin evladisiniz sonuçta.

Vakit kaybetmeden uzaklaşın, hatta ardınıza bile bakmayın.
 
tilldeathdousapart .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Genişletmek için tıkla...
Ayrılmak tabi
 
tilldeathdousapart .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Genişletmek için tıkla...
Çocukta narsist kişilik bozukluğu var tedavi olamaz empati duygusu olmaz asla gercekte sevmez sadece aşağılayarak kendini yüceltir narsistler ve bu durum asla son bulmaz katlanarak artar ve ne yazık ki tedavisi yok
 
Neden ya? Zaten sorunlu bir aile ortamı görmüşsün neden ben parmakla gösterilecek bir eşim olacak..Ben ayaklarının üzerine basan,cengaver bir kadın olacağım demek varken? Neden?

Sen birilerinin rehabilitasyon merkezi olarak mı bu dünyada yaşayıp,gideceksin?

Baban ? Annen ? Kardeşlerin ? Yetmemiş bu adam ? Annesi? Yok mu başka aradığın dert?

Bence sen akıllı bir kızsın...U dönüşü yap,izini kaybettir ve mükemmel bir kadın olarak sıfırdan yaz hikayeni :KK200:
 
tilldeathdousapart .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Genişletmek için tıkla...
o kadar üzüldümki bende bir kız annesiyim benimki daha minik lütfen kendine saygı duy ve bu pislik insanı hayatından çıkar sen buna layık değilsin senin çok güzel bir kalbin var seni hak eden biriyle ol seni onun doktoru değilsin ve zaten o kişi tedavide olmak istemiyor zaten ailenden yeterince çekmişsin ve birde böyle sorunlu biriyle olarak belki ilerde evlenip aynı şeyleri çocuklarınamı yaşatmak istiyosun biz aslında kendimize eş değil çocuklarımıza baba seçiyoruz lütfen güzel kardeşim arkana bakmadan kaç
 
tilldeathdousapart .!.:
Arkadaşlar hepinize merhaba. Öncelikle kendimi tanıtmak istiyorum. 24 yaşında bekar bi kadınım. Üniversite öğrencisiyim. Şu anda artık bana nefes aldıramayan büyük bir sorunum var ve ne yapacağımı bilmiyorum. Bunu anlaşılmak İçin sebepleriyle beraber sindirerek anlatmak istiyorum. Ailemde en büyük çocuk benim ve üç kardeşiz, aramızda yaş farkımız açık. Babam işkolik ve aşırı narsist bi insan. Annem ise şizofreni hastası ve ben 12 yaşındayken boşandılar. Annem ve babam ben 4-5 yaşlarından beri sürekli kavga halindeydiler ve babam anneme inanılmaz derecede psikolojik şiddet uyguluyordu. Annem hastalığından dolayı sürekli oturur ve hiç iş yapmazdı ve ben küçük yaşımdan beri tüm ev işlerini kendim yapmaya çalışırdım. Annem azar işitmesin diye sanki o yapmış gibi gösterirdim. İkisi de arasındaki problemleri sanki ben terapistmişim gibi bana anlatırlardı ve bu benim sırtımda hep yük oldu, dolayısıyla çocuk rolümü bilemeden büyüdüm. Ergenliğimde annem hastaneye yattı. Babamla boşandılar. Babam başka bir kadınla nişanlanıp evi terk etti,zaten beraberken de aldatıyordu. Bize babannem ve ananem baktı. Derken o dönemde sevgilim oldu ve ilk aşkımdı bunca travmanın üzerine tek onunla gülüyordum. Sonrasında dedem öldü. İlk aşkımla ayrıldık. Kardeşlerimin sorumluluğu da bendeydi. Çünkü ebeveyn rolü küçüklüğümden üstüme yüklenmişti. Ben sigaraya başladım. Arkadaş ortamında alıştım ama psikolojik durumum kötü olduğu için anksiyete krizlerimi dizginliyordu. Daha sonra babam bu nişanlısı tarafından dolandırıldı ve biz barıştık. Bundan sonra asla sizi bırakmam dedikten sonra ben sigara içtiğim için bana defalarca fiziksel ve psikolojik şiddet uyguladı. Annem hastaneden çıkmış ve anneannemlerle beraber yaşıyordu. Ben her anneme gittiğimde beni zorla oradan alıp beni velayetini kendi üzerimden çeker seni sosyal hizmetlere aldırırım diye beni hep tehdit etti. Çünkü annem şizofreni olduğu İçin ona velayet vermiyorlar. Çaresizlikten bir kez ilaç içip bir kez de kendimi kesip intihar girişiminde bulundum ve yıllarca psikolojik destek gördüm. Tabii sonrasında kendime güvenim yerine geldi. İnsanlar arasında hep parmakla gösterilen biri oldum. Hem harika çevrem vardı hem derslerim çok iyiydi. Artık hiçbir sorunum kalmamıştı.
Asıl konum şuanki durumum. Şu an bir ilişkim var iki yıldır devam ediyoruz ve aynı yaştayız. Bu kişi kendini ilk başta çok açık görüşlü, dürüst, güvenilir biri olarak tanıttı ve öyleydi de. İlişkimize başlamadan önce çok yakın arkadaş olduk. Bu da iki yıllık bir süreçti.
Onun annesi ile babası daha doğmadan boşanmışlar. Babasıyla görüşmüyorlar. Annesi ile yalnız yaşıyordu. Ben arada bir onlarda kalıyordum. Ve bu süreçte ailesini de yetiştiği ortamı da görme fırsatım oldu çünkü aile apartmanında oturuyorlar. Anneanneleri, dayısı annesi.
Biz ne zaman aramızda sakince tartışsak bile annesi her duruma müdahil oluyordu. Çoğu zaman bana hak veriyordu ama oğlunu öyle bir yetiştirmiş ki sanki bir padişah. Ne mutfağa su almaya gider, ne iki adım ötesindeki kumandaya uzanır. Sürekli vermeden almanın peşinde. Ben de ilk başlarda bunu büyük bi problem olarak görmedim ve anlayamadım çünkü daha önceki hiçbir ilişkimde böyle bi durum yaşamamıştım. Eski ilişkilerimde 1 ben yaparım 1 karşımdaki yapar. Ben 5 yaparım karşımdaki 4 yapar. Benim için yardımlaşmak hiç problem olmamıştı. Ama gördüm ki benim ufacık ricam karşımdaki için külfet oluyor ve onu yapmamak için bana hakaret derecesinde sözler söylüyordu.
Mesela bi gün annesi ben o üçümüz sofradaydık yemeği ben hazırlamıştım. Servisi ben yaptım. O bana tabağı uzattı gözümün içine baktı ikinci tabak İçin. Ben de sürekli kullanıldığımı ve üzerime iş yıkıldığını düşündüğüm için kendin koy dedim ve annesi buna çooook alınmış. Bu kadının göreviymiş. Bana da bunu anlattı. Sevgilim de annesinden yüz bularak bi de gelin alcaz seni vs demeye başladı.
Her neyse sonradan ben sevgilimin uyuşturucu bağımlısı olduğunu öğrendim. Kimyasal. Onu bıraktırmak için aylarca emek verdim ve bu süreçte bana ağza alınmayacak hakaretler etti. Bir gece onların evinde kalacaktım bu deli divane alkol içmiş ve biz ikimiz annesiyle otururken birden dışarı çıkıcam ben dedi. Hayır çıkma bu saatte dedik. Siz bana karışamazsınız or…lar siz kimsiniz vs diyip kapıyı tekmeledi kırdı. Dışarı çıktı bütün aile apartmanı uyandı geldi noldu diye…..
En sonunda bıraktı. Bu defa alkol bağımlısı oldu ve ben psikoloğa götürdüm. 1 hafta her şey çok iyiydi sonradan yine başladı ikisine birden ve bana öyle şeyler söyledi ki.
Zaten sürekli eskiden ilişkilerim olduğu İçin bana or…u yakıştırması yapıyordu böyle küfürler ediyordu ama ben onun hep psikolojik durumuna verip bunun yanlış bi davranış olduğunu ona anlatmaya çalışıyordum.
Dün gece ben öyle bir kriz geçirdim ki… Bir haftadır yüz yüz yüze görüşmüyorduk ve ben ona karşı çok mesafeli davranıyordum psikoloğa gidip kendini tekrar eski haline soktuğundan beri. Gündüz bana yine hakaretler etti ve ona uzuuuuunca bir yazı yazıp gönderdim. Yaptıklarının yanlış olduğunu sağlıklı düşünmesi gerektiğini vs. Sonrasında yüz yüze konuşalım söz gerçekten çok sakin olucam dedi. Beni evden aldı ve onların evine gittik. Annesi de evdeydi ama biz yalnız konuşacaktık. Ben sakince başladım bana olan tavırlarını doğru bulmuyorum diye. Bu bir başladı bağırmaya si.tir lan o zaman ne diye geldin benim evime sen or..punun tekisin. Kendini ne sanıyosun. Benim tavrıma karışamazsın itaat edeceksin bana. Sana baban sahip çıkmamış belki de sen or.pusun diye sevmiyor seni. Gerçi baban da yavş.k senin . Annen delirmiş y.rrk peşinde koşmaktan. Sen de ondan delisin genetik sizde . Bunları söylerken sadece sustum ve kafamı çevirdim. Daha önce de benzer şeyler söyledi ama hiç böyle konuşmamıştı. Ben gidiyorum dedim ve hadi gitmeye çalış bakalım nasıl tekme tokat dövüyorum gebertiyorum seni diye tehdit etti hâlâ sakin kalmaya çalıştım. Çünkü karşımda bağımlı ve hasta bi insan var ve yanlış bir hareketimde canımdan bile olabilirim. Daha sonra arkamı döndüm telefonumla ilgilenirken yine bana küfürler etmeye başladı ama artık dayanamadım ağlamaya başladım ve çok büyük bir kriz geçirdim. Gözlerim karardı nefes alamadım elim ayağım karıncalanıp uyuştu. Yerde 30 dk dan fazla yattım ve benim yanıma gelmedi bana bakmadı bile. Sonra uyuşukluğum biraz geçmeye başladı yavaşça yerden doğrulmaya çalıştım benimle dalga geçti. Koskoca ….. …… nın durumuna bak sen bu hale düşecek kadın mıydın be. Yerlere attın kendini dikkat çekmeye çalışmak için son kozunu oynadın dedi. Ben ağlaya ağlaya oturdum orda. Neyse sonradan bu uyuyakaldı odadan çıkamadım da kitli olduğu için bi şey yapmaya çalışır diye. Sonra ben de uyuyakalmışım. Sabah kalktım hiçbir sorun yokmuş gibi davrandım tekrar delirmesin diye. Annesi de evden gitmişti. Ben eve gideyim artık dedim bu gitme diye ısrar etti. Dün olanlar İçin özür dilerim sana bunları yaşattığım için dedi. Ben de sakince tamam dedim ama dün ordan çıkabilmek için Allah’a yalvardım. Sonra kahvaltı ettik. Hayatında bana yardım etmeyen insan hem kahvaltıları hazırladı hem bulaşıklarını yıkadı. Sonra bana dokunmaya çalıştı. Artık beni istemiyosun uzun zamandır benden uzaksın beni yanağımdan öpmek bile içinden gelmiyor dedi. Kendini tart bence artık dedim. Sonra bana dedi ki benle bunları yapmıcaksan bu evde işin ne neden yanımdasın böyle sevgili mi olunur falan dedi yine küfürler neyse sonra tekrar bi daha küfür etmeyeceğine söz verdi. Beni eve bıraktı. Ondan sonra bir daha yazmadım.
Bana ağır gelen şey arkadaş olduğumuz dönemde de sevgililiğimizin başlarında da böyle bi insan olmamış olması. Annesi de bana defalarca tedavi olacak o diye söz verdi ama ben götürdüm kimse kılını kıpırdatmadı. Her işine koştum ama benim bi ricam hep havada kaldı. Yani bakınca kendi çocukluğumda ebeveynlik rolünü üstlendiğim için böyle bi insanla ısrarla devam etmişim diyorum. Onu düzeltmeyi kendime görev edinmişim. Bakıyorum şunlara ne kadar aptalmışım diyorum. Kendime çok kızıyorum ve kendime çok acıyorum. Onu ne kadar seviyordum şimdi geldiğimiz hale bak. Ama o bu durumdan dolayı bile beni suçluyor, sebebi ben or..uymuşum. Cidden artık kafam almıyor neden ben onu bu kadar karaktersiz olmasına rağmen onca süre bırakamamışım. Bana öyle kötü davrandı beni öyle kötü hallere düşürdü ki. Dün geceden beri tir tir titremem hala geçmedi korkudan çaresizlikten. Onun çok üzülmesini bana yaşattıklarını kat kat yaşamasını istiyorum. Siz olsanız ne yapardınız?
Genişletmek için tıkla...
Canım sen varya şuan ye iç evli olmadığın için dua et. Senin yerinde olsam ailemi ve o hayatındaki aciz insanı geride bırakır kendime beni bulamayacakları bir yerde yeni bir hayat kurar ve Allahın ipine sarılırdım. Allah yardımcın olsun 🤲
 
Eğer hala yapmama gafletindeysen ACİLEN kaç. Her yerden engelle ve sana asla ulaşamamasını sağla. Bu ne ya? Bunca şey yaşamışsın bundan sonra rahata ermen gerekirken bağımlı alkolik hastanın tekiyle hayatını daha da rezil bir hale sokmanın ne anlamı var, yazık değil mi sana da? Adam sana saygı bile duymuyor.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

K
Nişanlımın ailesi
3 4 5
Yorumlar
91
Görüntüleme
2K
Mutlak Butlan
M
B
Sağlıklı düşünemiyorum napmam gerektiğini bilmiyorum
Yorumlar
19
Görüntüleme
1K
yenGEnC
yenGEnC
A
Boşanacağım ama hazmedemiyorum
2 3 4
Yorumlar
66
Görüntüleme
3K
Aybalahanim
Aybalahanim
D
Annenin çocuğuna bağımlı olmasının ilişkimize etkisi
2
Yorumlar
30
Görüntüleme
2K
dreamaker
D
B
problemli kaynana
4 5 6
Yorumlar
101
Görüntüleme
2K
beste sena
B
X