Şimdiki evimizden önceki apartmanımızda karşımızda bir komşumuz vardı(1 katta 2 daire var).Kendisi 15 yaşında evlenmiş bir çaçaron bir kız.ılk baştan beri kim gelirse gelsin hiç kimsenin ayakkabısını içeri almazdı,asansörde kapısının bitişiğinde.Kalabalık misafirleri gelen bir tip, böyle olunca ayakkabı mezarlığı gibi oluyordu kapısının önü.Bir ayakkabının eşi anyada birisi konyada durumu.En az 20 den fazla bu şekilde ayakkabı düşünün.Bize gelenler bile şaşırıyorlardı,bu ne diye,olur mu böyle diye.Cami mübarek diyordum.Annemin bir arkadaşı geldi bir gün,kendisi biraz deli doludur,ben ne yaptım biliyor musunuz dedi böyle bir komşuma.Bütün ayakkabıları topladım evime,o kişiye ceza verdim dedi,kapısının karşısında ayakkabı görmekten bıkmış kendisi çünkü.Siz de böyle yapın bir daha içeri alır hepsini dedi.Ama biz yapmadık,öyle çektik her ne kadar sinir olsak da.
Oldum olası ayakkabımı dışarıya bırakmam kendi evimde de gittiğim yerde de.Bu yüzden hiç böyle bir olayla da karşılaşmadım.