• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Atandığım kurumda tacize uğradım

Merhaba arkadaşlar. Öncelikle buraya bunları yazma cesareti göstermek için çok çabaladım. Daha fazla dayanamadım. Belki bir kişi bana beni anladığını söylese sesim duyuluyormuş diyeceğim. Ben KPSS’ye bir yıl zor şartlarda çalışarak derece yaptım ve bir kuruma atandım. Emeklerimle Atandığım kurumda atandığım dairede ilk ayım dolacakken başka bir daireden bir adam odaya geldi bana iltifatlar etti çıktı. Ertesi gün o dairenin başkanı beni ve aynı bölümden mezun erkek olan bir arkadaşı yanına çağırdı dairemizde çalışır mısınız dedi biz de hayır dedik. Ama ertesi gün kurumun en yüksek amiri tarafından o daireye rızam olmadan görevlendirmem çıktı. Odama gelen adam da müdürüm oldu.
Ben size yapımı söyleyeyim. Ben güleryüzlü enerjik hayat dolu bir insanlara önyargısız yaklaşan bir insandım. (Hayat neşemi aldılar) Müdüre karşı da gayet saygılı efendi ve güleryüzle davrandım. Ama adam bir süre sonra beni çekti ve öptü. O anki şokumu size anlatamam. Gözlerim doldu. Tırnaklarım elime geçti. Orada çalıştığım erkek arkadaşa durumdan bahsettim gözlerim dolu dolu. Ve artık o daireden gitmek için her türlü bahaneyi söyledim. İş yoğun çalışmak istemiyorum bırakın gideyim dedim bırakmadılar. Sonra ilk atandığım dairedeki arkadaşlarıma bu durumu ağzımdan kaçardım onlar da sağolsunlar destek oldular. İlk atandığım dairedeki başkana söyledik görevlendirmem iptal edildi ama bana sonradan dedi ki “gittiğin dairenin başkanı orada memnun olduğunu söylüyor” dedi. Düşünebiliyor musunuz arkadaşlar uğradığım tacizden memnun kalmışım. Müdürle konuşurken gülücüklü konuşmuşum. Ben de teftiş kuruluna şikayet ettim. Görenleri şahit yazdım ama kadınlar bile şahitlik etmedi. Yine de adamın vukuatları benimkiyle sınırlı değilmiş herkes sapık diyormuş arkasından. Ve ben teftiş kuruluna açtığım soruşturmanın raporunu alamadım arkadaşlar. Bana vermediler. Adamın arkasında durdular. Beni de gözlerinin önünde olmamam için başka yere sürdüler. Başkanlar yanlarına çağırıp baban ne iş yapıyor ki senin sen kime güveniyorsun dediler. Güçsüz olduğum için kimse arkamda durmadı. Elimde kanıt yok delil yok bana inanan yok. Psikoloğa gidiyorum. Aşamıyorum. Çoğu kez intihar etmeyi denedim. Benim gibi olan bunları yaşayan oldu mu çok merak ediyorum. Bu süreçte uzun ilişkim vardı o da beni suçlayıcı konuştu sonradan da terketti ayrıldık. Şu an hayatımda bana bu karanlıkta ışık olan biri var. Hayatıma dair tek umudum varsa o da ailem ve o kişi ama yine de onların ışığı bile yetmiyor bu karanlıktan çıkmama. Aşamıyorum. İlahi adalet var mı sizce.
Üzmeyin kendinizi sizin bir suçunuz yok ki, bizim ülkemizde bur kadın kibar davranınca yanlış anlıyorlar bundan sonra daha vakur ve suratsız olun hatta eli maşalı olun bu konularda, terbiyesiz adam sizi tek görmüş, sakın intihar etmeyin bunu yaşayan tek kişi siz değilsiniz, erkek arkadaşınız ıyiki cıkmış hayatınızdan böyle bir adamla evlenmek demek evlenince başınıza bişey geldiğinde yanlız bırakılmanız demektir...
 
Şikayet ederek iyi yapmışsınız. En azından ileride size bir iftira atsa o şahıs, elinizde onun sapıklığına dair şikayet de olacak. Resmi olarak kayda geçmediyse veya aynı daireye görevlendirmem yapılırsa ben durmam CİMERden de şikayet ederim. Tam da kanunları bilmem ama memurların atılma durumları da oluyor. Başınıza iş aşmadan ilerlemek gerekir. Diğer tacize uğrayanlar da sizden cesaret bulup ileride itiraf edebilirler.

İş yerlerinde tacizlere denk geldim. Bir de iş hayatımdaki tecrübe bana şunu gösterdi. Karşı cinse masumane gülümsesen bile çoğu kendi kafalarında farklı şeyler kuruyorlar. Ben her daim gülümseyengillerdendim. Baktım farklı şeyler oluyor, çoğunlukla artık ciddi duruyorum. Sadece samimiyet kurduysam rahat davranıyorum. Kendinizde de suç aramayın. Farklı anlamak isteyen ufak bir hareketten bile mana çıkarıyor. Adamsı varlık zaten vukuatlıymış da.
CİMER'e şikayet etmedim çünküsünü anlatayım çok şaşıracaksınız:
Kurumu şikayet edersen önce kurumun mevzuat şubesi tarafından inceleniyor. Kurum da adı kötüye çıkmasın diye bu tür konuları dışarı çıkarmıyor. Ben ilk başta savcılığa gidecekken başkan ve diğerleri "önce kurum içi dava görülsün haklı bulunursan elindeki raporla davayı dışarıdan daha kolay kazanırsın dediler." Haklı bulunduğumu söyledikleri raporu bile alamıyorum şu an.
 
Hiç beklemeden önce adam gibi bir avukat bulacaksın, sonra da hem cinsel taciz hem de mobbing suçlamasıyla savcılığa suç duyurusunda bulunacaksın. Hiç kendini üzme, bu yaşananlar senin suçun değil, dik dur kızım!
Öyle yapacağım. Bana kurumu dar etmekle tehditler ediyorlar. Seni en ücra köşelere süreriz bu ne ki diyorlar. Emeklerimle geldiğim yerde gördüğüm muamele karşısında hayat umudumu yitirdim. Sırf hükümetten dayılarım olmadığı için arkamda durmaya korktular. Benim başıma gelen oradakilerin kızının başına gelse yeri göğü inleteceklerini gözümün içine baka baka söylediler ama benim için kimsenin kılı kıpırdamadı. Yazıklar olsun.
 
Asla suçlama kendini.
Bu ülkede tecavüze uğrayan kadına rızası vardır denildi.
Kendini öldürsen ne diyecekler arkandan ?
Kesin adama aşıktı.
Adam yüz vermedi, intihar etti vs vs vs.
Karısını öldüren canilere bile sosyal medya üzerinden methiyeler dizen, karısın kim bilir ne etti de kocası bu duruma geldi diyen pislikler dolu.
Çok çok üzüldüm.
Ama asla yılmayın, yıkılmayın.
Görevinize dört elle sarılın, bu olayın sizi sindirmesine izin vermeyin.
 
Mal mısınız demek istiyorum bazılarınıza cidden. Kadın burada ne anlatmış hayatınızda hiç tacize uğramamış, empati yapmayı bilmiyor gibi yok çığlık atmadın mı yok ortalığı birbirine katmadın mı diyorsunuz. Siz uğradığınızda yaparsınız olur mu?

Birçok insandan daha cesaretli davranıp şikayet etmiş, uğraşmış kadın. O an insan tepkisiz kalabilir, doğal olarak şoka uğruyor ve herkesin tepkisi farklı oluyor. Sizin bu sözleriniz ne konu sahibine ne de korkusundan sessiz kalanlara yardımcı oluyor. Ağzınız var diye konuşmak şart değil. Sabır cidden ya.
Yaşamayan cidden anlamıyor onlara da bir şey diyemiyorum ama o kadar haklısınız ki. Çok teşekkür ederim duygularıma tercüman oldunuz. Kendimle bu yüzden çok savaş verdim. Psikoloğumla bu konuyu aşmak için defalarca görüştüm ama hala etkisi devam ediyor. Kendimi çaresiz ve zayıf biri gibi hissettim hala da hissediyorum özellikle geceleri uyumaya çalışırken bu düşünceler yüzünden sabahlar olmuyor.
 
Asla suçlama kendini.
Bu ülkede tecavüze uğrayan kadına rızası vardır denildi.
Kendini öldürsen ne diyecekler arkandan ?
Kesin adama aşıktı.
Adam yüz vermedi, intihar etti vs vs vs.
Karısını öldüren canilere bile sosyal medya üzerinden methiyeler dizen, karısın kim bilir ne etti de kocası bu duruma geldi diyen pislikler dolu.
Çok çok üzüldüm.
Ama asla yılmayın, yıkılmayın.
Görevinize dört elle sarılın, bu olayın sizi sindirmesine izin vermeyin.
İşin tuhaf olan tarafı şu ki adam böyle bir şey yaptığını kabul ediyor ve buna rağmen arkasında duruyorlar... Sabrım yetmiyor artık inanın...
 
Öncelikle intiharı falan asla düşünme konu sahibesi.

Başına taciz gelen de, geldikten sonra örtbas edilen de tek kişi değilsin asla konu sahibesi. Maalesef Türk sistemi sapıkları kayırıyor ve kolluyor, mağdurlarsa uzaklara sürülüyor. Göz göre göre sapıklar isyerlerinde dolaniyor.

Yapacağın şey belli, yasal destek almak ve dava açmak. Bir de olayı mutlaka Türkiye Kadın Dernekleri federasyonuna danış (Türkiye Kadın Dernekleri Federasyonu) hukuksal süreç hakkında sana mutlaka yardımcı olurlar.

Konuşmak istersen konu sahibesi mesaj atabilirsin, takvimimi atarım istediğin zaman görüntülü arayabilirsin, WAdan yazabilirsin. Sakin ol, stratejik ol ki intikamını al. Sakın ola ki intiharı falan düşünme, o iğrenç heriflerin yanına bırakma.
Desteğiniz için çok ama çok teşekkür ederim. Dünya sizin gibi iyi insanların hatırına dönüyor olsa gerek...
 
“Ortalığı birbirine katmak” nasıl oluyor söyler misiniz? Mesela adamın yakasını paçasını yırtıp sandalyeleri falan mı devirsin? Biri dudaklarınıza yapışsa şoktan kendinize gelemezsiniz, taciz böyle bir şey. O kadar dünyadan uzak yorumlar var ki sadece bu konuda değil içinde taciz geçen her konuda görüyorum bunu. “Çığlık atmadın mı?” O an insanın nefesi kesiliyor ne çığlığı ya. Hayat birkaç saniyeliğine donuyor. Bu ülkede kadın olup bu durumlara bu kadar uzak olduğunuz için şanslısınız aslında.
O kadar haklısınız ki... Umarım hiç karşılaşmazlar, umarım...
 
Kadın çalıştığı zaman tacize uğruyor,çalışmasa geliri olmuyor.
çalış diyenler bu tacizleri görmezden geliyor. Bu dünyanın birçok yerinde böyle maalesef. Hatta ABD de bu konuyla ilgili metroda taciz konusunda bı kamu spotu şeklinde reklam çekilmişti.

kadının yeri evidir fikri bana haklı geliyor artık ama burda açılan evlilik konularını görünce de kafam karışıyor...
 
Öyle yapacağım. Bana kurumu dar etmekle tehditler ediyorlar. Seni en ücra köşelere süreriz bu ne ki diyorlar. Emeklerimle geldiğim yerde gördüğüm muamele karşısında hayat umudumu yitirdim. Sırf hükümetten dayılarım olmadığı için arkamda durmaya korktular. Benim başıma gelen oradakilerin kızının başına gelse yeri göğü inleteceklerini gözümün içine baka baka söylediler ama benim için kimsenin kılı kıpırdamadı. Yazıklar olsun.
Sürsünler, istedikleri yere sürsünler. Gittiğin yer vatan toprağı, alacağın maaş aynı maaş değil mi neticede? İnsan şerefi için yaşar, onlar koltukları için. Yeter ki aynı koltukta otursunlar, her türlü yalakalığı yaparlar. Bir defa daha diyorum sakın ha öyle "kendimi öldürmeyi düşündüm" falan aklının ucundan geçirme! Daha önünde koskoca bir ömür var, senin yaşananlarda hiçbir suçun yok, dik dur!
 
Gerçekten okurken kendi yaşadıklarım geldi gözümün önüne, resmen aynısını yaşamışız. Bana bunu yapan adama karşı da bulunduğum şikayet neticesinde uyarı cezası verdiklerini söylediler ama bunu gösteren teftiş kurulu raporunu elime vermediler. Raporu vermeden de sürdüler. Bunun sebebi de mobbing davası açmamam içindi. Hala kuruldan raporumu alamıyorum. Mevzuat müdürü seni haklı buldular kapandı o konu diyor ama beni geçiştiriyorlar biliyorum.

Ben de çok yoruldum, seni o kadar iyi anlıyorum ki... Tek korkum bu yaşadığımız şeyin ömrümüz boyunca hayatımızda bir travma olarak iz bırakacak olması. Yine de pes etmemek, bu dünyayı onlara bırakmamak için yaşama tutunmaya çalışıyorum.
İnşallah sabrımızın sonu çiçekli yollara çıkar arkadaşım. Sen de çok ama çok kıymetlisin.
Gerçekten o dönem bunları yaşarken herkes beni haklı buldu ve üstüne ''tamam kapat artık bu konuyu..Haklısın, İhtar aldı bitti kapat ''dediler. En çok da ağrıma giden kapat konuyu demeleriydi. Üstüne üstlük hala aynı ortamda, aynı odada çalıştırıyorlar beni.. Gözümün içine baka baka hiç bir şey olmamış gibi gevşek hareketleri, konuşması, bakması devam.. Ben depresyona girip zayıflayıp, çöktüğümle kaldım.. Tabi istifa edip gitmek seçenek. Neden pabuç bırakayım ? Onca yılımı neden karaktersiz bir adam için heba edeyim? Neden hem mağdur edilmişken bir de işimden olayım? Ki benim hiç suçum yokken..

Tabi sana bunları söylerken ben de ezilmiş ve gerçekten her şey normalmiş gibi davranmıyorum. Özellikle şirkette kendimi salmadım. Kimseye üzüldüğümü, yıprandığımı belli etmedim. Daha güçlü durdum. Hatta hep bakımlıydım devam bakımlı halime, konuşmalarım daha ters mesela.. Herkesin hak ettiği gibi.. Şuan o suçluluk psikojisiyle rahat davranmaya çalışıyor fakat herkese duyurdum.. ''Bana bir daha yaklaşır hatta tahrik edici dahi konuşursa önce eşini bulacağım tüm olanları anlatacağım daha sonra aradan kaç yıl geçerse geçsin patronlara direk bu konuyu taşıyacağım dedim. Beklesin şuan diken üstü :) ''

Bu sürecin bu kadar uzamasına gerek yoktu. Haklı ve mağdur edilmiş bir kadına yapılan tamamen ahlak dışı davranışın hiç bir yer de affı olmamalı. İşten atılmalıydı tazminatsız.

Yani demem o ki arkadaşım biz gerçekten çok güçlüyüz. Bak okumuşsun üzerine çalışıp derece ile atanmışsın. Kendi başına ayaklarının üzerinde duruyorsun helal olsun. Ciğeri beş para etmeyen, kafaları sadece bel altı çalışan bomboş beyinli insanlar için kendimizi, ailemizi üzmeyelim. Evet üzücü şeyler yaşıyoruz fakat bu bizimle ilgili değil.. Karşıdaki kişinin psikolojisinin bozukluğu ile ilgili. Bu yaşadıklarımız kesinlikle travma olarak kalmayacak. Bu hayatta güvenilir insan da çok. Karamsar bakmayacağız. İlerde nasip olursa evladımız olduğunda eğitimli annelerin evlatları olacaklar.. Topluma bizim gibi bilinçli anneler evlat yetiştirecek ve bizden sonraki nesil için daha duyarlı insanlar yetiştireceğiz.

Çok uzun yazdım sanırım benim de paylaşmaya ihtiyacım varmış. Lütfen kusuruma bakmayın. Herşey güzel ve mucizeli olacak.. Sana dua edicem
 
ben de bir kamu kurumunda memurum. bu tür olaylarda kadının arkasında asla kadın durmuyor. hatta bekar olanlara herkes kulp takıyor azıcık da güzelsen ve güler yüzlüysen. nişanlımla aynı kurumda çalışıyoruz allah bilir neler dediler arkamdan. istedikleri kadar okumuş olsunlar, bakın görseniz yüzünden ingiliz kraliyet ailesi aurası akan kadınlar bir anda müge anlıdaki teyzelere dönüşüyor ve iftiralarını kusuyor.

adamlara gelince herkes şerefsiz. sen intihar etmeyeceksin o kansız etsin. sevgilin de ayrıldığı iyi olmuş kınadığı başına gelir inşallah.

doğru avukata gideceksin. yeri gelecek medyaya twittera servis et. tayinli bir yerse git tayin iste.

tekrar diyorum memurluk düşünenler için. bu şerefsizlik hep dönüyor kadınlar hakkında maalesef. allah belalarını versin.
 
Neden savcılığa da şikayet etmedin? Bu adli bir olay. Mutlaka savcılığa şikayet et 6 ay geçmediyse
"Önce kurum içi adli süreç başlatalım, burada haklı bulunduğun taktirde savcılıkta elin güçlü olur" dediler. Meğer beni susturmak içinmiş. Teftiş kuruluna gidip süreci başlattım. Haklı bulunduğumu söylediler ama haklı bulunduğumu kanıtlayan raporu elime vermediler. Adama da göstermelik uyarı cezası verdiklerini söylediler ama inanmıyorum hiçbirine. Şu an orada çalışan kadınlar sayemde rahat etmişler öyle söylüyorlar. Ama çok üzülüyorum, neden onlar da sesini çıkarmadı, neden benim başıma geldi, benim suçum neydi diye düşünmeden edemiyorum. Kurumun avukatı olaya müdahil olamayacağından arkadaşıyla görüşmesini bekliyorum. İyi bir avukat bulup dava açacağım. Adamlar tacize uğradığım için tiksindi benden gözlerinin önünde olmamam için sürdüler. Hepsinin de kızı var biliyor musunuz... Sadece tek temennim fazlasını değil, uğradığım bu haksızlığın aynısını yaşamaları. Umarım bir gün buraya ilahi adalet tecelli etti yazabilirim.
 
İşin tuhaf olan tarafı şu ki adam böyle bir şey yaptığını kabul ediyor ve buna rağmen arkasında duruyorlar... Sabrım yetmiyor artık inanın...
Arkasını dayadığı güçlü biri vardır. Üzülmeyin diyemiyorum. Ama ülkemizin yozlaşmışlığı günden güne artıyor.

Maalesef ülkemizde böyle işliyor. Çok üzgünüm ama liyakat sistemi yerine dayıoğlu sistemi devam ettikçe insanlar birileri sayesinde hiç hakketmedikleri yerlerde olup bir de gücü ellerine aldıkça bunlar başımıza çok gelir. Keşke önce "ahlak" ve "kul hakkı" sorununu çözsek.
 
Gerçekten o dönem bunları yaşarken herkes beni haklı buldu ve üstüne ''tamam kapat artık bu konuyu..Haklısın, İhtar aldı bitti kapat ''dediler. En çok da ağrıma giden kapat konuyu demeleriydi. Üstüne üstlük hala aynı ortamda, aynı odada çalıştırıyorlar beni.. Gözümün içine baka baka hiç bir şey olmamış gibi gevşek hareketleri, konuşması, bakması devam.. Ben depresyona girip zayıflayıp, çöktüğümle kaldım.. Tabi istifa edip gitmek seçenek. Neden pabuç bırakayım ? Onca yılımı neden karaktersiz bir adam için heba edeyim? Neden hem mağdur edilmişken bir de işimden olayım? Ki benim hiç suçum yokken..

Tabi sana bunları söylerken ben de ezilmiş ve gerçekten her şey normalmiş gibi davranmıyorum. Özellikle şirkette kendimi salmadım. Kimseye üzüldüğümü, yıprandığımı belli etmedim. Daha güçlü durdum. Hatta hep bakımlıydım devam bakımlı halime, konuşmalarım daha ters mesela.. Herkesin hak ettiği gibi.. Şuan o suçluluk psikojisiyle rahat davranmaya çalışıyor fakat herkese duyurdum.. ''Bana bir daha yaklaşır hatta tahrik edici dahi konuşursa önce eşini bulacağım tüm olanları anlatacağım daha sonra aradan kaç yıl geçerse geçsin patronlara direk bu konuyu taşıyacağım dedim. Beklesin şuan diken üstü :) ''

Bu sürecin bu kadar uzamasına gerek yoktu. Haklı ve mağdur edilmiş bir kadına yapılan tamamen ahlak dışı davranışın hiç bir yer de affı olmamalı. İşten atılmalıydı tazminatsız.

Yani demem o ki arkadaşım biz gerçekten çok güçlüyüz. Bak okumuşsun üzerine çalışıp derece ile atanmışsın. Kendi başına ayaklarının üzerinde duruyorsun helal olsun. Ciğeri beş para etmeyen, kafaları sadece bel altı çalışan bomboş beyinli insanlar için kendimizi, ailemizi üzmeyelim. Evet üzücü şeyler yaşıyoruz fakat bu bizimle ilgili değil.. Karşıdaki kişinin psikolojisinin bozukluğu ile ilgili. Bu yaşadıklarımız kesinlikle travma olarak kalmayacak. Bu hayatta güvenilir insan da çok. Karamsar bakmayacağız. İlerde nasip olursa evladımız olduğunda eğitimli annelerin evlatları olacaklar.. Topluma bizim gibi bilinçli anneler evlat yetiştirecek ve bizden sonraki nesil için daha duyarlı insanlar yetiştireceğiz.

Çok uzun yazdım sanırım benim de paylaşmaya ihtiyacım varmış. Lütfen kusuruma bakmayın. Herşey güzel ve mucizeli olacak.. Sana dua edicem
Yazdıklarını okurken "iyi ki burada bu derdimi paylaşmışım" dedim. İnsan bu süreci yaşarken sanıyor ki bir tek benim başıma geldi ve bunu atlatamayacağım. Ama sizin duruşunuz bana ilham oldu. Ben de bu süreçte kan kusup kızılcık şerbeti içtim dedim. Ama bu insanlar öyle kötü, öyle gaddar ki, ben ne kadar iyi görünürsem o kadar kötü şeyler yaptılar. İş yerinde iyi olduğum arkadaşlarıma başkan tehditler savurdu. "Sizin yanınıza gelirse sizin için iyi olmaz." dedi. Ben böylesini görmedim. Sırf tepedekileree daha yakın diye şerefsizin yanında durdular. Bunlar öyle karaktersiz insanlar ki, koltuk için ar, namus, karakter, her şeylerini satarlar. Keşke hayatı böyle öğrenmeseydim.
 
Bu nasıl bir şey böyle ya. Adam resmen görmüş beğenmiş ve hizmetine almış belliki Güler yüzünüzden cesaret almış. Bu zihniyete sahip insanların yaşama sevincine Güler yüze kastları var. Bu ülkenin mutlu insan görmeye tahammülü yok solduruveriyorlar hemen.
İlk atandığımda benimde başıma gelmişti bir öğretmenin tacizi idi fiziksel bir şey değildi ama müdür bile aracı olmuş adam alışveriş yaparken beni görmüş tüm sosyal medyalardan telefon numara kadar ulaşmış sınıfımın kapısına dayanmıştı. Daha geleli bir ay olmuş nasıl panikledim nasıl korkmuştum seni öyle iyi anlıyorum ki bana bu kadarı bile yetmişti. Onca sene emek verip atanıp ilk ayda başıma gelen buydu. Sevgilim şuanki eşim dönmem için yalvarıyordu babam yanıma gelip kalmasa çoktan istifamı basıp dönmüş olurdum.
Hiç öyle intihar vs.işlerine kalkışma arkadaşım olan sana olur ona hiçbir şey olmaz. Pes etme çabalayıp elde ettiğin işinden vazgeçme zaten adamın adı çıkmış.Kim inanır yeni memuriyete başlayan birinin ilk zamanlardan böyle bir şey yapacağına. Herkes içten içe neyin ne olduğunu biliyordur. Herkes kendi vicdanına versin hesabını. Senide uzaklaştırmışlar ama öyle ama böyle yeni bir sayfa aç. Başına ilk kez bu durum gelen değilsin sonda olmayacaksın maalesef. Kendini sev kendine İnan. Aynı şeylerin bir versiyonunu yaşayan biri olarak sarılıyorum sana 💪🏻😌
"Herkes kendi vicdanına versin hesabını." o kadar güzel bir söz ki... Çok üzgünüm keşke bunları yaşamasaydık, keşke... Güçlü duruşunuza hayran oldum, ben de sarılıyorum tüm kalbimle. Çok teşekkür ederim.
 
ben de bir kamu kurumunda memurum. bu tür olaylarda kadının arkasında asla kadın durmuyor. hatta bekar olanlara herkes kulp takıyor azıcık da güzelsen ve güler yüzlüysen. nişanlımla aynı kurumda çalışıyoruz allah bilir neler dediler arkamdan. istedikleri kadar okumuş olsunlar, bakın görseniz yüzünden ingiliz kraliyet ailesi aurası akan kadınlar bir anda müge anlıdaki teyzelere dönüşüyor ve iftiralarını kusuyor.

adamlara gelince herkes şerefsiz. sen intihar etmeyeceksin o kansız etsin. sevgilin de ayrıldığı iyi olmuş kınadığı başına gelir inşallah.

doğru avukata gideceksin. yeri gelecek medyaya twittera servis et. tayinli bir yerse git tayin iste.

tekrar diyorum memurluk düşünenler için. bu şerefsizlik hep dönüyor kadınlar hakkında maalesef. allah belalarını versin.
Kesinlikle öyle. Kamu kurumlarında olanlar özelde olanlardan bin betermiş. Benim olayımı duyanlar ve arkamdan konuşanlar gırla... Bir kadın dedi ki bana "senin olayın ne ki, burada ne kadınlar neler yaşıyor da sesi çıkmıyor." kanım dondu resmen. Memuriyete hazırlanan arkadaşlarım kendinizi korumak için mental olarak da hazırlanın. Bu ülkede kadın olmak çok zor. Arkadaşımın dediği gibi hele bekar bir kadınsanız kurumun tüm konularına mezesiniz demektir.

Tayin olmuyor ancak şöyle yapacağım. Mülakatla sözleşmeli memur alımlarına başvuracağım. Şu an aldığım maaş çok güzel ama gram huzurum yok. 1000 tl az alacağım belki ama en azından huzurum olur diye düşünüyorum. Sonra diyorum ki ya orda da aynısını yaşarsam... Kaldığım ikilemler köprüsünde sallanmaktan çok yoruldum...
 
Back