Atandığım kurumda tacize uğradım

hayalperestolmakguzeldir .!.:

Merhaba arkadaşlar. Öncelikle buraya bunları yazma cesareti göstermek için çok çabaladım. Daha fazla dayanamadım. Belki bir kişi bana beni anladığını söylese sesim duyuluyormuş diyeceğim. Ben KPSS’ye bir yıl zor şartlarda çalışarak derece yaptım ve bir kuruma atandım. Emeklerimle Atandığım kurumda atandığım dairede ilk ayım dolacakken başka bir daireden bir adam odaya geldi bana iltifatlar etti çıktı. Ertesi gün o dairenin başkanı beni ve aynı bölümden mezun erkek olan bir arkadaşı yanına çağırdı dairemizde çalışır mısınız dedi biz de hayır dedik. Ama ertesi gün kurumun en yüksek amiri tarafından o daireye rızam olmadan görevlendirmem çıktı. Odama gelen adam da müdürüm oldu.
Ben size yapımı söyleyeyim. Ben güleryüzlü enerjik hayat dolu bir insanlara önyargısız yaklaşan bir insandım. (Hayat neşemi aldılar) Müdüre karşı da gayet saygılı efendi ve güleryüzle davrandım. Ama adam bir süre sonra beni çekti ve öptü. O anki şokumu size anlatamam. Gözlerim doldu. Tırnaklarım elime geçti. Orada çalıştığım erkek arkadaşa durumdan bahsettim gözlerim dolu dolu. Ve artık o daireden gitmek için her türlü bahaneyi söyledim. İş yoğun çalışmak istemiyorum bırakın gideyim dedim bırakmadılar. Sonra ilk atandığım dairedeki arkadaşlarıma bu durumu ağzımdan kaçardım onlar da sağolsunlar destek oldular. İlk atandığım dairedeki başkana söyledik görevlendirmem iptal edildi ama bana sonradan dedi ki “gittiğin dairenin başkanı orada memnun olduğunu söylüyor” dedi. Düşünebiliyor musunuz arkadaşlar uğradığım tacizden memnun kalmışım. Müdürle konuşurken gülücüklü konuşmuşum. Ben de teftiş kuruluna şikayet ettim. Görenleri şahit yazdım ama kadınlar bile şahitlik etmedi. Yine de adamın vukuatları benimkiyle sınırlı değilmiş herkes sapık diyormuş arkasından. Ve ben teftiş kuruluna açtığım soruşturmanın raporunu alamadım arkadaşlar. Bana vermediler. Adamın arkasında durdular. Beni de gözlerinin önünde olmamam için başka yere sürdüler. Başkanlar yanlarına çağırıp baban ne iş yapıyor ki senin sen kime güveniyorsun dediler. Güçsüz olduğum için kimse arkamda durmadı. Elimde kanıt yok delil yok bana inanan yok. Psikoloğa gidiyorum. Aşamıyorum. Çoğu kez intihar etmeyi denedim. Benim gibi olan bunları yaşayan oldu mu çok merak ediyorum. Bu süreçte uzun ilişkim vardı o da beni suçlayıcı konuştu sonradan da terketti ayrıldık. Şu an hayatımda bana bu karanlıkta ışık olan biri var. Hayatıma dair tek umudum varsa o da ailem ve o kişi ama yine de onların ışığı bile yetmiyor bu karanlıktan çıkmama. Aşamıyorum. İlahi adalet var mı sizce.

Genişletmek için tıkla...

hayalperestolmakguzeldir .!.:

Merhaba arkadaşlar. Öncelikle buraya bunları yazma cesareti göstermek için çok çabaladım. Daha fazla dayanamadım. Belki bir kişi bana beni anladığını söylese sesim duyuluyormuş diyeceğim. Ben KPSS’ye bir yıl zor şartlarda çalışarak derece yaptım ve bir kuruma atandım. Emeklerimle Atandığım kurumda atandığım dairede ilk ayım dolacakken başka bir daireden bir adam odaya geldi bana iltifatlar etti çıktı. Ertesi gün o dairenin başkanı beni ve aynı bölümden mezun erkek olan bir arkadaşı yanına çağırdı dairemizde çalışır mısınız dedi biz de hayır dedik. Ama ertesi gün kurumun en yüksek amiri tarafından o daireye rızam olmadan görevlendirmem çıktı. Odama gelen adam da müdürüm oldu.
Ben size yapımı söyleyeyim. Ben güleryüzlü enerjik hayat dolu bir insanlara önyargısız yaklaşan bir insandım. (Hayat neşemi aldılar) Müdüre karşı da gayet saygılı efendi ve güleryüzle davrandım. Ama adam bir süre sonra beni çekti ve öptü. O anki şokumu size anlatamam. Gözlerim doldu. Tırnaklarım elime geçti. Orada çalıştığım erkek arkadaşa durumdan bahsettim gözlerim dolu dolu. Ve artık o daireden gitmek için her türlü bahaneyi söyledim. İş yoğun çalışmak istemiyorum bırakın gideyim dedim bırakmadılar. Sonra ilk atandığım dairedeki arkadaşlarıma bu durumu ağzımdan kaçardım onlar da sağolsunlar destek oldular. İlk atandığım dairedeki başkana söyledik görevlendirmem iptal edildi ama bana sonradan dedi ki “gittiğin dairenin başkanı orada memnun olduğunu söylüyor” dedi. Düşünebiliyor musunuz arkadaşlar uğradığım tacizden memnun kalmışım. Müdürle konuşurken gülücüklü konuşmuşum. Ben de teftiş kuruluna şikayet ettim. Görenleri şahit yazdım ama kadınlar bile şahitlik etmedi. Yine de adamın vukuatları benimkiyle sınırlı değilmiş herkes sapık diyormuş arkasından. Ve ben teftiş kuruluna açtığım soruşturmanın raporunu alamadım arkadaşlar. Bana vermediler. Adamın arkasında durdular. Beni de gözlerinin önünde olmamam için başka yere sürdüler. Başkanlar yanlarına çağırıp baban ne iş yapıyor ki senin sen kime güveniyorsun dediler. Güçsüz olduğum için kimse arkamda durmadı. Elimde kanıt yok delil yok bana inanan yok. Psikoloğa gidiyorum. Aşamıyorum. Çoğu kez intihar etmeyi denedim. Benim gibi olan bunları yaşayan oldu mu çok merak ediyorum. Bu süreçte uzun ilişkim vardı o da beni suçlayıcı konuştu sonradan da terketti ayrıldık. Şu an hayatımda bana bu karanlıkta ışık olan biri var. Hayatıma dair tek umudum varsa o da ailem ve o kişi ama yine de onların ışığı bile yetmiyor bu karanlıktan çıkmama. Aşamıyorum. İlahi adalet var mı sizce.

Genişletmek için tıkla...

hayalperestolmakguzeldir .!.:

Merhaba arkadaşlar. Öncelikle buraya bunları yazma cesareti göstermek için çok çabaladım. Daha fazla dayanamadım. Belki bir kişi bana beni anladığını söylese sesim duyuluyormuş diyeceğim. Ben KPSS’ye bir yıl zor şartlarda çalışarak derece yaptım ve bir kuruma atandım. Emeklerimle Atandığım kurumda atandığım dairede ilk ayım dolacakken başka bir daireden bir adam odaya geldi bana iltifatlar etti çıktı. Ertesi gün o dairenin başkanı beni ve aynı bölümden mezun erkek olan bir arkadaşı yanına çağırdı dairemizde çalışır mısınız dedi biz de hayır dedik. Ama ertesi gün kurumun en yüksek amiri tarafından o daireye rızam olmadan görevlendirmem çıktı. Odama gelen adam da müdürüm oldu.
Ben size yapımı söyleyeyim. Ben güleryüzlü enerjik hayat dolu bir insanlara önyargısız yaklaşan bir insandım. (Hayat neşemi aldılar) Müdüre karşı da gayet saygılı efendi ve güleryüzle davrandım. Ama adam bir süre sonra beni çekti ve öptü. O anki şokumu size anlatamam. Gözlerim doldu. Tırnaklarım elime geçti. Orada çalıştığım erkek arkadaşa durumdan bahsettim gözlerim dolu dolu. Ve artık o daireden gitmek için her türlü bahaneyi söyledim. İş yoğun çalışmak istemiyorum bırakın gideyim dedim bırakmadılar. Sonra ilk atandığım dairedeki arkadaşlarıma bu durumu ağzımdan kaçardım onlar da sağolsunlar destek oldular. İlk atandığım dairedeki başkana söyledik görevlendirmem iptal edildi ama bana sonradan dedi ki “gittiğin dairenin başkanı orada memnun olduğunu söylüyor” dedi. Düşünebiliyor musunuz arkadaşlar uğradığım tacizden memnun kalmışım. Müdürle konuşurken gülücüklü konuşmuşum. Ben de teftiş kuruluna şikayet ettim. Görenleri şahit yazdım ama kadınlar bile şahitlik etmedi. Yine de adamın vukuatları benimkiyle sınırlı değilmiş herkes sapık diyormuş arkasından. Ve ben teftiş kuruluna açtığım soruşturmanın raporunu alamadım arkadaşlar. Bana vermediler. Adamın arkasında durdular. Beni de gözlerinin önünde olmamam için başka yere sürdüler. Başkanlar yanlarına çağırıp baban ne iş yapıyor ki senin sen kime güveniyorsun dediler. Güçsüz olduğum için kimse arkamda durmadı. Elimde kanıt yok delil yok bana inanan yok. Psikoloğa gidiyorum. Aşamıyorum. Çoğu kez intihar etmeyi denedim. Benim gibi olan bunları yaşayan oldu mu çok merak ediyorum. Bu süreçte uzun ilişkim vardı o da beni suçlayıcı konuştu sonradan da terketti ayrıldık. Şu an hayatımda bana bu karanlıkta ışık olan biri var. Hayatıma dair tek umudum varsa o da ailem ve o kişi ama yine de onların ışığı bile yetmiyor bu karanlıktan çıkmama. Aşamıyorum. İlahi adalet var mı sizce.

Genişletmek için tıkla...

hayalperestolmakguzeldir .!.:

Görenleri şahit yazdım ama kadınlar bile şahitlik etmedi.

Genişletmek için tıkla...

asosyalzade .!.:

Neden intihar etmeyi düşünecekmişsin? Sen mi sapıklık yaptın? Sapıklık yapan o şeref yoksunu olan pislik!
Helal olsun sana gitmiş şikayet etmiş cabalamişsin. Tecrubesizliģinden ilk başta tepkin az olmuş ama akabinde şikayet etmiş korumuşsun kendini. Sineye çekip tacize göz yummamişsin.

Biri utanicaksa o pislik utansın. SENIN SUÇUN YOK KENDINI SUCLAMA .
O sessiz kalanlar varya işte öyle pısırık korkak salaklar yüzünden bu adamlar meydanı boş sanıyor. İşte susan pısırık olanlar tacize de uğrasa, istemese de korkup ses çıkarmayacak tiyniyetteki asalak kişiler.
Böyle böyle bu haysiyetsiz adamlar çoğalıyor. Ne mutluki coğalmalarina sebep vermeyecek cesaret ile hakkını savundun .
Okadar ders çalış atanıp sevin akabinde hayat neşeni alsınlar. Almalarına izin verme birdaha Biri seni öperse bi güzel tekme tokat giriş çığlığı bas polisi çağır.
O kadar sinir oldumki bu kişiye inan gelip parcalayasim var. Erkek arkadaşına da üzülme. Herseye yeniden başla . Yerin değişti hayata bazı konularda bakış açın değişti hayatından çıkan oldu . Yeni başlangıç gibi .
Lütfen üzülme intihar etmeyi düşündüm yazmışsın ya duygu durumun çok kötü olmuş çok etkilendim ağlayasım geldi .. Allah yoluna hep iyi insanlar çıkarsın.. çok güleryuzlu olma, herkese olma ..

Genişletmek için tıkla...

hayalperestolmakguzeldir .!.:

Merhaba arkadaşlar. Öncelikle buraya bunları yazma cesareti göstermek için çok çabaladım. Daha fazla dayanamadım. Belki bir kişi bana beni anladığını söylese sesim duyuluyormuş diyeceğim. Ben KPSS’ye bir yıl zor şartlarda çalışarak derece yaptım ve bir kuruma atandım. Emeklerimle Atandığım kurumda atandığım dairede ilk ayım dolacakken başka bir daireden bir adam odaya geldi bana iltifatlar etti çıktı. Ertesi gün o dairenin başkanı beni ve aynı bölümden mezun erkek olan bir arkadaşı yanına çağırdı dairemizde çalışır mısınız dedi biz de hayır dedik. Ama ertesi gün kurumun en yüksek amiri tarafından o daireye rızam olmadan görevlendirmem çıktı. Odama gelen adam da müdürüm oldu.
Ben size yapımı söyleyeyim. Ben güleryüzlü enerjik hayat dolu bir insanlara önyargısız yaklaşan bir insandım. (Hayat neşemi aldılar) Müdüre karşı da gayet saygılı efendi ve güleryüzle davrandım. Ama adam bir süre sonra beni çekti ve öptü. O anki şokumu size anlatamam. Gözlerim doldu. Tırnaklarım elime geçti. Orada çalıştığım erkek arkadaşa durumdan bahsettim gözlerim dolu dolu. Ve artık o daireden gitmek için her türlü bahaneyi söyledim. İş yoğun çalışmak istemiyorum bırakın gideyim dedim bırakmadılar. Sonra ilk atandığım dairedeki arkadaşlarıma bu durumu ağzımdan kaçardım onlar da sağolsunlar destek oldular. İlk atandığım dairedeki başkana söyledik görevlendirmem iptal edildi ama bana sonradan dedi ki “gittiğin dairenin başkanı orada memnun olduğunu söylüyor” dedi. Düşünebiliyor musunuz arkadaşlar uğradığım tacizden memnun kalmışım. Müdürle konuşurken gülücüklü konuşmuşum. Ben de teftiş kuruluna şikayet ettim. Görenleri şahit yazdım ama kadınlar bile şahitlik etmedi. Yine de adamın vukuatları benimkiyle sınırlı değilmiş herkes sapık diyormuş arkasından. Ve ben teftiş kuruluna açtığım soruşturmanın raporunu alamadım arkadaşlar. Bana vermediler. Adamın arkasında durdular. Beni de gözlerinin önünde olmamam için başka yere sürdüler. Başkanlar yanlarına çağırıp baban ne iş yapıyor ki senin sen kime güveniyorsun dediler. Güçsüz olduğum için kimse arkamda durmadı. Elimde kanıt yok delil yok bana inanan yok. Psikoloğa gidiyorum. Aşamıyorum. Çoğu kez intihar etmeyi denedim. Benim gibi olan bunları yaşayan oldu mu çok merak ediyorum. Bu süreçte uzun ilişkim vardı o da beni suçlayıcı konuştu sonradan da terketti ayrıldık. Şu an hayatımda bana bu karanlıkta ışık olan biri var. Hayatıma dair tek umudum varsa o da ailem ve o kişi ama yine de onların ışığı bile yetmiyor bu karanlıktan çıkmama. Aşamıyorum. İlahi adalet var mı sizce.

Genişletmek için tıkla...

turuncuorkide .!.:

2017 den bu yana kadınlar klubünü takip ederim. Fakat ilk defa bugün bu yazının üzerine üye oldum.

Sen öncelikle çok kıymetlisin. Bir başkası hatta değmeyen biri için intihar etmeyi düşünmek nedir?

Seninle aynı ve belki de daha kötü durumları inan ben de yaklaşık 2 ay önce yaşadım. Kurumsal bir şirkette(sözde kurumsal) çalışıyorum. Ve herkes beni haklı bulmasına rağmen, o adamın sapık ve karaktersiz olmasını onaylamalarına rağmen inan ki hiç bir cezai işlem yapmadılar. Tabi benim çırpınmalarıma rağmen sadece ihtar yazdılar bana göstermelik ve sümen altı ettiler.
Tabi ki psikolojim çok bozuldu. Uyku düzenim, yemek düzenim çok değişti fakat bu süreç böyle geçmez. Bu zorlukların da üstesinden gelip daha güçlü kalkacağız ayağa..

Maalesef erkek egemen ve kadınların hiçbir değer görmediği bir toplumda yaşıyoruz. Kendi ayaklarımızın üzerinde yılmadan durmaya çalışsak da yoruldum..

Arkadaşım üzüntünü yüreğimde hissediyorum. Her şey düzelecek ve geçecek. İlahi adalete bırakalım elbet bir gün bizim ahımız çıkacak inan buna. Sevgilerimle

Genişletmek için tıkla...

Louder .!.:

Lütfen kendinize victim blaming yapmayın. Suçlu olan siz değilsiniz. Mağdursunuz. Güleryüzlü olmak gibi temel sosyal becerilerden birine sahip olmanız taciz edilebileceğiniz anlamına gelmiyor. Bu çöl maymunları bu gibi durumları bahane olarak kullanıyor sadece.
Bir avukat bulun kendinize. Mobbing konusunda deneyimli olursa harika olur. İntihar fikirlerini de atın kafanızdan, böyle saçmalık mı olur? Siz pes ederseniz yarın başkasının başına gelecek. Domino taşı gibi dökülecek miyiz biz kadınlar? Hayır, güçlü duracağız, hakkımızı söke söke alacağız. Böyle değişecek bu düzen.

Yanınızdayız.

Genişletmek için tıkla...