Aşkta olgun düşünmek... Sonuna kadar okumanızı tavsiye ederim

gozlerhepgulsun

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
5 Temmuz 2015
98
23
30
Merhabalar herkese. Sevgilimle 4 yıldır tanışıyoruz. İlk iki yıl arkadaştık. En başından beri beni seviyordu bense tanıdıkça aşık oldum. Bana hem arkadaş hem sevgili oldu. Hayatı öğretti. Bir erkeğe güvenebilmek çok güzel bir duygu.
Harika giden, ciddi düşünülen ve 21 ayı geride bırakmış bir ilişki, karşılıklı sevmenin güzelliği, hayatımda olduğu için şükrettiğim bi erkek, birlikte kurulan evlilik hayalleri... Bunlar o kadar güzel ki; bir de olumsuzlukları sayacak olursam her gün her saat mesajlaşma, tartışmalarda sabır gösterme eylemi, hayatta karşımıza çıkan sıkıntılar, kıskançlıklar vs. Sevgilim ilk zamanlar çok yumuşak davranırdı, ilgiliydi, üzerime titrerdi, çocuk gibi neşeliydi. Sanki en çok seven taraf oymuş gibi. Bir buçuk yıl sonra yavaş yavaş sinirli, kolay tahammül edemeyen, ilgisi azalmış, eski neşesi kalmamış ama yine de " artık beni sevmiyor mu acaba " dedirtmeyen bir insana dönüştü. Çünkü sevildiğimi eskisi kadar çok olmasa da görüyordum. Fakat en çok seven taraf benmişim gibi hissediyordum artık.
Son zamanlarda hayatında çok fazla olumsuzluklar oldu. Destek olmaya çalışsam da köstek oluyormuşum gibi davrandı. Üzüldüm, sabrettim, bir de ilişkimiz yıpranmasın dedim sustum. O da susmamı, beni kaybetmek istemediğini ve kendi haline bırakmamı istiyordu.En son büyük bir tartışma yaşadık mesajda. Kendimi savunmak için karşılık verdim. Karşılık vermek onun için ayrılma sebebi bile olabilirdi. Ama yapmadı, o gece ilişkimiz kopmak üzere gibi davrandık birbirimize. Çok üzgündüm, onu kaybetmek ailemi kaybetmek gibi. Birkaç gün kendi haline bırakacağımı, kendini iyi hissettiğinde yazmasını söyledim. Uzun sürebilir dedi ama beklerim dedim. İki gün hiç konuşmadık. İlk defa bu kadar uzun iletişimsiz kalmıştık ve dayanamayıp ben yazdım. Bu güçsüz halim onu rahatsız etti. Güçlü olmamı ister her zaman.
İki günün sonunda hala tartışmanın soğukluğu vardı. Beni seven insan yok olmuş, zorla konuşuyor gibiydi. Sonra anladım neden bu ruh halinde olduğunu. Ayrılmak, beni kaybetmek istemiyor, ama yalnız olmak, kafasını toplamak istiyor. Hiç ayrılık yaşamadığımız için bu durumun bizi nasıl etkileyeceğini düşünmüş hep. Beni düşünmüş ne yapar bensiz diye. İki günün sonunda bütün içini döktü bana.
Ona anlayış gösterip bekleyeceğimi, iyi olmasını istediğimi söyledim. Aklın bende kalmasın sen kendini topla, iyi olana kadar uğraş ben senin yolundan şaşmam dedim. Söylediklerim onu çok mutlu etti, döneceğine söz verdi. Beni ailesinin karşısına çıkaracağını söyledi. Her şey daha güzel olacakmış, bu ikimize de iyi gelecekmiş. İçim yana yana onsuzluğu kabul ettim ikimiz için.
Çok duygusal bir şekilde vedalaştık. Asla vazgeçtiğimi düşünme, çevreden erkek ayarlayalım diyenlere dikkat et insanlara güvenmiyorum dedi. Birbirimizi sevdiğimizi söyleyerek ayrıldık...
3 ay geçti. Hayatımın en zor günleri... İlk kez onsuz kaldım, dua ettim, sabrettim, inancım azaldı, beni unuttuğunu düşündüm, bıraktığı için kızdım içimden bağırdım çağırdım isyan ettim. Güçlü olacağıma söz vermiştim ama çok zordu benim için bu kadar severken ve bu kadar yakınken ayrı kalmak.
Bayram yaklaşmıştı, kutlama mesajı attım. Çok memnun kaldı, çok iyi karşıladı. Ama ben soğuktum, üzgündüm sevgilime arkadaşça mesaj attığım için. O akşam kendisi mesaj attı nasılsın diyerek. Kalbim yerinden çıkar gibiydi ama arkadaşça konuşmak istemiyordum. Ayrılıktan sonra ilk kez konuşuyorduk. Konu ilişkimize geldi. Halinden memnun, özgürlüğün güzel olduğunu söyledi. Aklına kötü şeyler getirme, kimseyle işim yok dedi. Ailesiyle, kuzenleriyle takılıyormuş istediği gibi. Sevgili olmayınca sitem eden yok tabi :)
Ama sonra beni ne kadar çok özlediğini söyledi. Mutluluktan ağlayacaktım. Unuttuğunu, beni düşünmediğini düşündüm hep, ağladım. Ama seni hala çok seviyorum aklımdan çıkmadın hiç dedi :)) Saçma şeyler düşüneceğini biliyordum dedi. Uzun lafın kısası biz 3 ay sonunda buluşma kararı aldık.
Aman allahım... Her gece hayalini kurduğum gün geldi işte. Birbirimizi görür görmez sarıldık sıkıca. Nasıl özlemişiz. Ayrılmadan önce bile böyle sarılmamıştık nerdeyse iyi ki ayrılmışız diyeceğim
Bir ay içinde üç kez buluştuk hasret giderdik. Anladım ki sevenler için mesafe, zor da olsa iyi geliyormuş.
Şimdi ise sadece buluşacağımız zaman haberleşiyoruz. Onun dışında yazmıyor hiç. Ben de yazmıyorum. Bazen bu duruma da sitem ediyorum, herkesle konuşuyor bana yazmıyor diye. Ama bazen de bu durum birbirimizi özlememizi sağlıyor diye mutlu oluyorum.
İşte böyle hikayem.. Her gün dua ediyorum inşallah sevdiğime, beklediğime, güvendiğime pişman olmam. Üç ayın sonunda duyduğum en güzel cümle, evlenmek istediği kişinin ben olduğumdu :)) Bunun için yıllar gerek çünkü ikimiz de üniversitenin ortalarındayız.
Tek şikayetim, bu mesafe bende sürekli merak uyandırıyor. Acaba, acaba... Bu şekilde olmamız onu mutlu ediyor. O benimle mutluysa ben de mutluyum diyorum ama hiç aklımdan çıkmıyor ki. Yedi yirmidört takip ediyorum. Keşke ben de kendi halimde takılabilsem kafamı sevdiğime takmadan Bu yaptığım fedakarlığın ilişkimizin iyiliği için olduğunu söylüyor. Şuan ne olduğumuzu inanın bilmiyorum. Buluşunca sevgiliyiz, vedalaşınca ayrılmış sevgili Sizce sevgilimin bu yaptığı doğru bir davranış mı ?
Şikayet etmek neye yarar.. Adı mesafeli aşk olsun :)
Allah sevenleri ayırmasın .
 

Ben bu mesafeli ask isini sevmedim uzaktan hos gozukmuyor hatta acaba bile dedirtiyor. Baska biri olmadigina emin misin.
Gariptir ki sevgiliyken boyleyseniz evlenince nasil olacaginizi merak ettim. Ayni evde olunca da sizden kacacak miymis
 

Ben pek uzun uzun, guzelce aciklayarak yazamam. Cok kisa yazip anlamsiz gorunup, kalbini de kirmak istemiyorum. Ama tecrubelerime ve burada okuduklarima dayanarak yaziyorum ki bu "iliskide" seven tek taraf sizsiniz.

Seven erkek sevdigi kadindan ayri kalamaz, nokta. Sizi surekli askida birakmasi, sizin baskasina gonlunuzun kaymamasini tembihlemesi sadece bencilliginden. Bir kadinla temas halinde olmayi ozledigi, sizin hala beklediginizden emin olmak istedigi zamanlarda sizinle iletisime girip, bulusan biri sadece o. Kendisi henuz yeni bir sevgili yapmadigi icin durup durup sizinle bir sure gorusup, sonradan ortadan kayboluyor. Sen nasil seven taraf olup, onsuzluga dayanamiyor, surekli onu dusunuyorsan, emin ol eger o da seni seviyor olsaydi, ayni seyleri hissederdi. Ve seni verdigi bu suresiz ayrilikta biri kapacak diye odu kopardi.

Sizi kaybetme korkusu var ama o da yalniz kalmamak icin. O yuzden her bulusmadan sonra, aman ha aklina bisey gelmesin, sen bekle beni diye tembihliyor sizi. Bence cok hadsizce bir davranis. Daha gencecik bir kizken, boyle seylere taviz vermeniz cok yersiz. Elini sallasan ellisi olacak bir yastasin. Boyle seni sevmeyen, aramayan birinin kuklasi olarak gecirme bu yaslarini derim ben.
 
Cok teşekkür ediyorum benim düşünüp söylemeye ve inanmaya cesaret edemedigim şeyleri söylediniz. Ama öyle güzeldi ki onunla yaşadığım ilişki, samimiligi, olgun düşünceleri, sevgisi onu kaybetmemek için elimden geleni yapmama neden oluyor. Artık her şey değişti sevdiğim insan sadece buluşmalarda sevgisini gösteriyor. Onun dışında yapayalnızım. Ne zaman kızsam sitem edip söylensem hep haksız çıkardı beni. Pişman oldum hakkında olumsuz düşündüğüme, boşuna günahını almışım sevgilimin dedim. Yine yanılmaktan korkuyorum. Sitem etmeye cesaretim yok. Kalbini kırarsam zaten ayrıyız iyice koparız gibi düşünüyorum. Sabrediyorum bu günler geçecek eskisi gibi olucaz diye. İnanın soylediklerinize katılıyorum ama dedigim gibi işte. Sevgim bana engel oluyor nasıl davranacagima karar veremiyorum :/
 
Bana anlattıklarınız hiçte aşk gibi gelmedi. Seven insan nasıl sevdiği ile iletişime geçmeden, sesini duymadan, kokusunu içine çekmeden, onunla muhabbet etmeden günlerini geçirebilir? Hadi 3 5 gün veya 1 hafta uzak kalınabilir. Sıkıntılı dönemlerde hakkaten insan kimseyle iletişim halinde olmak istemiyor. ama sizinki garip geldi bana. Sizi oyaladığını düşünüyorum. Neden ona bağımlı yaşıyorsunuz? 3 5 ay sonra biriyle nişanlandığını duysanız bir şey deme hakkınız olacak mı? "Bana beni bekle demiştin" demekten başka kurabileceğiniz cümleniz yok. Eğer seviyorsa ciddi ciddi konuşup bu işin böyle gitmeyeceğini söylemelisiniz. Hayattaki tek erkek o değil, bunu unutmayın. Sizi çantada keklik görüyor ki görmekte de haklı. Siz vermişsiniz bu tavizi daha en başından. Eminim sizi aldatsa ve yalnızdım, ne yapacağımı bilemedim, boşluktaydım, affet beni dese affedersiniz çünkü tamda o kıvamdasınız. Lütfen kendinize olan saygınızı ve özgüveninizi kaybetmeyin. Bir ilişki ya vardır ya da yoktur. Bunun ortası olamaz. Güzel haberlerinizi bekliyorum..
 
Söyledikleriniz benim için çok doğru hele ki bir öğretmen adayıyım henüz 21 yaşındayım. O da üniversite okuyor. Benim ondan önce hiç ciddi bir ilişkim olmadı birkaç platonik aşk yaşadım hepsi bu. Ama şu anki sevdiğim insanla 4 yıldır tanışıyoruz ve 1,5 yıl sevgililik yaşadık. İnanın çok mutluyduk ikimiz de. Onun düşüncelerini, davranışlarını kendimden bile olgun buluyordum. Beni kendine çok güvendirdi şimdiye kadar tek bir yalan ve yanlışını görmedim. Sahiplendi, kıskandı, sevgisini her türlü gösterdi. Ailesine bile ayrıldığımızı söylememiş çünkü beni ailesinin karşısına çıkaracakmış adı gibi eminmiş bundan. Giderken bol bol tembih etti kendine dikkat et, seni seviyorum unutma, döndüğümde bomba gibi olacağız, sadece özgürlük istiyorum doya doya eğlenmek istiyorum çok özledim dedi. Benim hiçbir suçum yokmuş sadece psikolojik sorunları varmış. Zaten son zamanlarda tanıyamıyordum sevdiğim insan bambaşka birine dönüşmüştü. Bana çok kırıcı laflar etti ama her şeyi alttan aldım sabrettim. Hala da ediyorum 4 ayı geçti ayrılık. Ben döndüğünde yeniden sevgili olacaz sanıyordum ama 3 kez buluştuk hasret giderdik ve hala ayrıyız. Bu nasıl dönmek ? En son 16 gün önce görüşmüştük bir daha da hiç yazmadı. "Bu yaptığım fedakarlık biliyor musun ? Senin için sensizliğe katlanıyorum" demiştim. " Ama ilerideki ilişkimiz için yapıyorsun bunu" demişti. İnanın ne yapacağımı nasıl davranacağımı bilemiyorum. Çok mutsuzum. Buluştuğumuzda sitem ettim yokluğundan, düşünme bunları dedi. Mutlu olmaya çalış diyor bana. Seni seviyorum bunu biliyosun diyor. Buluşunca seviyor diyorum, vedalaşıyoruz ne arıyor ne soruyor. Milletin paylaşımlarını beğeniyor benimkini görüp geçiyor. Kız arkadaşlarının fotoğraflarını bile beğenmiş benimkileri beğenmiyor. İnanın tanıyamıyorum artık neye inanacağımı şaşırdım. Şuan buraya yazdığımı bilse, ben sizden cesaret alıp karşısına geçip bütün içimi döksem, sizlerin lafına inandığımı söyler, bana hiç inanmamışsın yazıklar olsun der çekip gider. Tek bir şeye inanıyorum evlenecek yaşta olsa kesinlikle böyle olmazdık, birlikte olurduk. Ama şuan gezme tozma, özgürlük peşinde. O yüzden bir ilişki istemiyor ve ben nasıl davranacağımı bilemiyorum artık
 
Bu iş yaş gibi sanki gazi kaçmiş gazoz gibi evet tadinda güzelmiş ams gitmiş keşke yoluna devam edebilsen. Seni güçlü görse kendi yolunda görse filan. Belki yeni limanlara dogru yol alsan yaşinda cok genç.
 
Bu iş yaş gibi sanki gazi kaçmiş gazoz gibi evet tadinda güzelmiş ams gitmiş keşke yoluna devam edebilsen. Seni güçlü görse kendi yolunda görse filan. Belki yeni limanlara dogru yol alsan yaşinda cok genç.
Bu şekilde olmayı ben de istemiyorum evet çok seviyorum kaybetmek istemiyorum hayatımda ondan başkasını da istemiyorum düşüncesi bile kötü geliyor. Ama bu şekilde olmak da beni yoruyor onsuzum, mutsuzum arayıp sorduğu yok 17 gün oldu. Belki önümüzdeki günlerde yine mesaj atıp buluşmak isteyecek. Buluştuğumuzda yine hareketlerinden sevdiğini anlayacağım "yok yok ben boşuna endişelenmişim o kadar" diyeceğim. O giderken süresi ne olursa olsun bekleyeceğimi söyledim. O da döneceğine söz verdi. Hem de erkek sözü verdim asla vazgeçtiğimi düşünme dedi. Bu durumu nasıl düzelteceğimi bilmiyorum inanın kafam karmakarışık yanlış bi adım atmaktan korkuyorum. Bu yüzden susuyorum
 
Valla canim bende uc sene oncesine kadar bu turden iliski yasadim ayni sehirde uzaktan yanimda bisey yok gayet iyi ama ses yok soluk yok hani hissetmiyorum sevgili oldugumuzu ya ne alakasi var diyordu arada sebepsiz kusup araya mesafe de koyuyordu vs ne oldu evlendi gitti ben de ole el elde bas basta kaldim. Sunu bilir sunu soylerim sakat iliskiden uzak duracaksin o donem kendime soz verdim hani su kadinlar var ya banayanlis yaptin sildim seni deyip gemileri yakan iste onlar gibi olacagim yok oyle yagma kimsenin oyuncagi olamam kalp bu. Sen bilirsin adam olsun o kafasi karisiksa sen nesin simariklik yapmasin. Bak guzel kizsin yaninda iyi olmasi seni etkilemesin su an cik sokaktan cevir bi adami o da sana iyi davranir niye degmeyecek bir kiz misin lisedeki ergen bebeler bile arkadaslarindan borc aliyor harc aliyor ne suprizler yapiyor kiz arkadaslarina biz mi degersiziz. Ne kadar ekmek okadar kofte iliskin olgunluk degil caresizlik durumu sekerim cok yasadim ben Allah uzak etsin umarim duzelir.
 
Haklısınız herkes aynı şeyleri söylüyor ama gemileri yakmak cesaret ve özgüven meselesi. Malesef onu o kadar sevmişim ki kaybetme cesareti bulamıyorum kendimde. O benden uzak dursa bile. Nasıl güzeldi ilişkimiz ne hale getirdi. Beni seven insana şaşırıyorum artık. Ona duyduğum bu güvensizlikle kendimi suçlu hissediyorum çünkü bana düşünme hiçbir şeyi mutlu olmaya çalış sana karşı duygularım hiç değişmedi sadece kendi halimdeyim zamanı geldiğinde yeniden birlikte olacağız diyor. Ben de kendi kendimle savaşıyorum, kızıyorum ona ihtiyacım varken neden yanımda değil, ne kadar sürecek böyle.. Oysa ona göre hiçbir sorun yok kendi halinde, mutlu, keyfine bakıyor ben kendi kendime sorun çıkarıyorum. Böyle düşünüyor. Susmaktan, içime atmaktan yoruldum 4 aydır yıprandım. Bir de sinirlenince dediğim dedik, aksi bi insan oluyor ben bütün içimi dökmeye kalksam eminim daha beni anlamadan " sen kararını vermişsin sen bilirsin " diye resti çeker konuyu açtığıma pişman eder keşkse sussaydım derim ben de :/ Ben bitirmek değil, yanımda olsun istiyorum onu seviyorum. Ama bunları güçlü bir şekilde kendimi ezmeden küçültmeden nasıl söyleyebilirim ? Böyle olmasından yoruldum ama vazgeçmek de istemiyorum sevgimden.
 
Canım ben de yorumlara katılıyorum. Ara vermek iyi olabilir belki ama (ki bence bu da bir çözüm değil) 3ay seven bir insan için çok fazla üstelik yüzyüze görüşmeyi geçtim mesajlaşma,telefonlaşma da olmamış. Bana çok garip geldi. Ne yaşadı da senden böyle bir fedakarlık istiyor. Ailesel sorunlar mı? Bir de buluştuğunuzda samimi davranıp sonra arayıp sormaması... bence daha fazla bekleme bir an önce netleştir durumu. Seni üzmek istemem ama sanki seni ayrılığa hazırlamak için böyle bir yol seçmiş gibi. Ayrılık konuşmasından kaçıp vakite ihtiyacım var lafına sığınmış gibi. Hakkında hayırlısı olsun. İnşallah hep mutlu olursun.
 
Ama ayrılırken söyledikleri hiç de öyle değildi. Ben de bu dediğini düşündüm hatta kendinden soğutmaya çalışıyor gibi halleri vardı. Ayrılırken döneceğine her şeyin daha iyi olacağına söz verdi. Erkek sözü verdim buna inan dedi. Ailesinin karşısına çıkaracakmış. Ne kadar uzun olursa olsun vazgeçtiğimi düşünme dedi. Beni kendine inandırmak için içindeki her şeyi anlattı ve ayrıldık. Sonuç böyle. Bu ayrılığa son vermek birarada olmak istiyorum. Ama nasıl ? Mesaj atıp ne diyeceğim bitsin bu ayrılık mı diyeceğim ? O halinden memnun şuan. Sevmiyorum da demiyor
 
İyi de güzelim madem böyle bir planı var neyi bekliyor. Senin onu hâlâ sevdiğinin farkında. Madem ki böyle bir karar vermiş artık niye uzatıyor adım atmaya başlaması o 3 ayı telafi etmesi lâzım. Belki dediğin gibi ayrılmayı istemiyordur ama böyle ağırdan almayı artık bırakması lâzım. Senin sesini çıkarmayacağını bildiği için uzatıp duruyor.
 
Peki nasıl dur demeliyim bu işe ? Ben sevgimden vazgeçmek istemiyorum eğer bekleyemem dersem bir daha bir araya gelemeyiz şansım varsa yok etmiş olurum. Ben bu süreç bitsin artık bir arada olalım istiyorum
 
Canım ben böyle muallakta kalan durumları hiç sevmiyorum. Öyle mi böylemi diye düşünmek ömrümü tüketiyor. Benimde belirsiz olan durumlarım olduğunda ne düşünüyorsam söyledim oturduk konuştuk. Ben olsam yine aynısını yapar içimi döker niyetini anlamaya çalışırım. Ama sen yapamam o zaman biter diyorsun. Bak sende çok güvenmiyorsun aslında ona, söylersem bitirir diye bir şüphe düşmüş içine. Söyleyemezsen beklemekten başka çaren yok. Ya da adım atan sen olacaksın. Sen arayıp mesaj atacaksın vs. Kendini hatırlatmış olmak için.
 
Sanırım içimdekileri boşaltmak iyi olacak. Yoksa biriktirmekten olan bana olacak o mutlu mesut yasıyor beni düsündügü yok. Ben sevgimden vazgecmek askımı bitirmek istemiyorum ama beni sen bilirsin deyip bi kalemde silecekse dogru olanı yapmıs olurum... Düsüncelerimi toparlayıp konusim en iyisi :/
 
Aynen canım. Eğer bitirmek istemiyorsa öyle bir cümle kullanmaz zaten. Sen yapabileceğin fedakarlığı fazlasıyla yapmışsın. Aynı şeyi sen isteseydin yaparmıydı? Aylarca bekler miydi yoksa... Bunları bir düşün kendime eziyet çektirme neticede sözünü tutmuş onu beklemişsin o da evleneceğim kişi sensin demiş. O zaman uzatmayıp arayı ısıtması lâzım. Ben konuş kafanı rahatlat derim, ona göre sende yoluna bakarsın.
 
Evet sanırım dogru olan bu. Belki bayramda mesaj atar evi musaitse evine cagırır. Rahatca opup sarılabilmek icin... Ben de o gun yuz yuze konusurum. Sonuc ayrılıksa operek vedalasırım. Benim icin cok zor olacak...
 
Canim yazdigin her mesajda her cumlende, erkek arkadasinin en ufak bir cumlesinden, tavirlarindan umut aradigin o kadar belli ki.
Ben de diger arkadaslara katilarak bu isin sakat oldugunu dusundugumu soylemek zorundayim. Belki yaniliyoruzdur, arkadaslar yanilmissiniz iliskimiz yoluna girdi diye mesaj atarsin bir gun belki ve inan senin adina mutlu olurum, cunku bu senin cok istedigin bir sey.

Bence en cok kendine deger vermeli, en cok kendini sevmelisin. Bu genc yasinda dusune dusune yaslanmamalisin. Ask acisi ceksen bile atlatip tekrar sevecek zaman var onunde. Gencsin. Hayat dolu ol, civil civil ol. Ama bu surec uzarsa vesveseler, bekleyisler sunger gibi emecek yasam enerjini.

Onu kaybetmek istemiyorsun anladim, yok illa onu bekleyecegim sonradan pisman olmak istemiyorum, ayrilamam diyorsan da umursamaz ve beklentisiz olmayi basaracaksin. Erkek arkadasina gore program yapmayip, kendine odaklanmayi ve bencil olmayi basaracaksin. Mesela 20 gun sonra mi arayip bulusmak istedi? Programin uygunsa gideceksin, isini gucunu planini birakip kosa kosa gitmeyeceksin. Kimseyi putlastirmamak lazim, yoksa cezasi cok kotu oluyor.

Ve ondan senin yaptigin fedakarliklari gormesini bekleme, istedikleri zaman cok guzel kör ve sagir oluyorlar.

Kendi yasamini guzellestir, o olmazsa yapayalnizim diyorsun, olma, kendine mesgale bul. O da seni isterse seni bulacagi yeri biliyor, ancak, her geldiginde daha yildizi yuksek olmalisin. Her geldiginde seni biraktigi gibi bulursa iyice rahatlar. Yasamina kendine odaklan, senin icin senden degerlisi yok unutma. Hakkinda hayirlisi olsun, kendi kiymetini bil, kendine deger vermeyene kimse vermiyor. Guzel haberlerini bekliyorum.
 
Çok teşekkür ediyorum güzel sözleriniz için. İçimden geçenleri o kadar iyi anlattınız ki kendimi burda doğru ifade etmişim demek. Ben ilişkimizde ne zaman dikbaşlı davransam o üste çıkmaya kendi sözünü geçirmeye çalıştı ben de ya susacaktım ya da ayrılacaktık. İyi ve kötü yanlarını net bi şekilde gösterdi bana. Kötü yanlarını düşündükçe onunla mutlu olamayız diyorum. Ama iyi yanlarını düşündükçe, o mutlu günlerimizi hatırladıkça onun gibisini bulamam diyorum. Biz lisede tanıştık beni görmüş hoşlanmış tam3 yıl sonra sevgili olduk. Bir gün bana tartışırken " 3 yıl senin peşinden koştum beni görmedin bana hiç güvenmedin" diyerek sitem etmişti. Bir de eğer ayrılmak isteyen ben olsaydım geri dönüşüme asla müsaade etmezdi bir kalemde silebilir.
Ayrılırken bana " karışan, sıkan yok rahatsın bi düşün. Yaşımız daha genç bu günler bidaha gelmicek . Ben 20 yaşımdan itibaren yıpranırsam seninle evlensek ne kadar dayanabilirim anlıyo musun? " demişti. Kafam çok karışık ne doğru ne yanlış artık hiçbir şey bilmiyorum. Düşünmekten yoruldum enerji dolu mutlu, cıvıl cıvıl olmak istiyorum. Çünkü o aynen böyle yapıyor.
Konusursam buraya da bildiririm sonucu :) teşekkür ederim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…