- 22 Ocak 2017
- 5.643
- 7.038
Bizi bizden başka anlayan olduğunu sanmıyorum. Herkesin eşi 3 gün evde olmasa tüm sıkıntıları kendileri çekiyormuş gibi davranıyor. 1 ay askere gidenlerin eşleri sanki savaşa gönderir gibi davranıyor. Bunlar gördükçe diyorum ki acaba gerçekten o kadar kısa süre yalnız olmak gerçekten zorsa bizim 8 aydır yaşadığımız nedir? Birkaç gün önceye kadar bebek bile istiyordum artık onu da istemiyorum. Kendim şuan mutlu değilken bir başkasını nasıl mutlu edip bakabilirim ki. Belirsizliğin içinde kaybolduk sadece ölmemek için yemek yiyor nefes alıyor biraz uykuya dalabilirsek uyuyoruz hepsi bu. Ve bunları yaşarken gerçekte ne olduğunu ne hissettiğimi kimse bilmiyor. Herkese göre eşi yanında yok ama hayatını yaşıyor mis gibi altında araba cepte para ye iç gez yat diye düşünüyorlardır. Keşke gerçekten tüm duygularımı kaybetsem de öyle yaşayabilsemBenim de artık güzel günlere olan inancım kalmadı .oğlum o kadar huyu güzel bi çocuk ki anlatamam. Çok mızmız değil inatçı değil yani hayallerdeki çocuk Allah a şükür ama ben artık o kadar tahammülsüz ve gergin bi insana dönüştüm ki biraz mizirdasa tabiri caizse cinleniyorum. Asla şiddet falan uygulamiyorum ama ses tonum değişiyo ,yüz ifadem değişiyo bu da psikolojik şiddet. Bu durumun da farkındayım çok üzülüyorum ama engel olamıyorum artık. Bir de insanların bana yediğim önemde yemedigim arkamdaymis davranışları sözleri, bir de tayinimiz tatil beldesine çıktı diye millet bizden mutlu . şimdiden gelecek yazın planlarını yapiyolar ... Sinirlenecek şeyler bitmiyoki