-
- Konu Sahibi agresifkiz
- #21
Aynen öyle . Gelin diyor ki uzman ile evlenmeyin ben çok pişmanım diyor. Ama işte insanlar ekmek parası diye gidiyor zaten ülkemizde iş imkanı yok ya asker olacaklar yada polis
Aynen öyle . Gelin diyor ki uzman ile evlenmeyin ben çok pişmanım diyor. Ama işte insanlar ekmek parası diye gidiyor zaten ülkemizde iş imkanı yok ya asker olacaklar yada polisİnşallah gelir, çocuğunu da görür, insan eşi olmadan hep yarım hissediyor. Ancak yalnızlığa da alışıyor.
Ne desek boş karakter meselesi. Kimi gezmeyi, tayinci olmayı sever. Kimi bir ömür memleketinden bir adım öteye gitmek istemez. Babam askerdi. Bence insana vizyon katan bir durum gezmek, farklı şehirlerde ömür sürmek. Siz çalışıyor musunuz? Bence en zoru asker-hemşire evliliği mesela. Çalışmıyorsanız bence hiç sorun değil. Nöbeti olur eşinizin tabi. Çalıştığı birime bağlı da değişir. Risklere gelince ömrüm babamdan dolayı risklerle geçmiştir ama hiç farkına bile varmadım. Kaderde varsa bir trafik kazası da yetiyor. Allah tüm askerlerimizi korusun.
Hemşireyim. Çalışıyorum farklı şehirdeyim bende evimden ve gezmeyi farklı yerler görüp tanımayı severim ama iş bunun ötesinde sanki biraz.
Sizin eğitim durumunuz mesleğiniz nedir bilmiyorum.
Bizim memleketteki sitede çok asker var oturan onlardan bir çıkarım yapıcam.
Çoğu küçük köylerden, ilçelerden gelmiş lise mezunular hanımları da ev hanımı.
Maaşı, imkanları iyi olduğu için hallerinden memnunlar.
Yani lise mezununa dışarda kimse 6-8bin arası maaş vermez. Maaşlardan emin değilim bu arada ortalama yazdım.
Evde oturur kocamı bekler çocuk büyütürüm dersen olabilir
Hayattan başka beklentilerin varsa olmaz.
Bunları iyi düşünmek gerek evlenirken, sizde bilerek evlendiniz sonuçtaSözlüydüm, söz alışverişini tek başıma yaptım, nişanlıydım, nişan kıyafetimi alırken satış elemanı ile beraber seçtim, nikah işlemlerinin büyük kısmını tek başıma hallettim, düğünümün tüm hazırlıklarını kendim yaptım, evimi tek başıma yerleştirdim, gelen eşyalar, teknik servisler, tesisatından boyasına hepsi ile tek başıma ilgilendim(ki o süreç iki kişi iken bile çok bunaltıcı bilenler vardır), şimdi hamileyim, yine tek başımayım. Çocuğumu da yapayalnız büyüteceğim. Eşimin izinleri kısıtlı, geldiğinde evden bile çıkmak istemiyor, sessizce uyumak bile onun için başlı başına mutluluk. Yavaş yavaş yemek yiyebilmek, stressiz olarak uyanmak bile sevgi yumağı gibi olması için ona yetiyor. Bazen ona da üzülüyorum, kendime de, çocuğuma da. Herkes kendince çok haklı ama durumlar böyle.
Ben artık yalnızlığa alıştım ama tavsiye eder miyim, hayır...
Tabii ki, bilerek evlendim ama bu kadarını insan bekarken tahmin edemiyor.Bunları iyi düşünmek gerek evlenirken, sizde bilerek evlendiniz sonuçta
Ay yok bende öyle zannederdim benim eşim dünyanın en sakin insanıdır mesela, asla sesini bile yükseltmez, sakinliğiyle dövebilir ama insanıallah mutlu etsin, ayağınıza taş değdirmesin inşallah. peki sürekli beni korkuttukları psikolojileri bozuluyor, sinirliler, asabiler konularında ne düşünüyorsunuz?
Eğer yapamam diyorsanız zaten yapamazsınız herkesin evlilikten beklentileri farklı, bir de onların da kara,hava,deniz gibi bölümleri ve sınıfları var o da önemli hepsi de gidip gelmiyor yaninda olamıyor diye bir şey yok. Önemli olan meslek değil bence o kişiyi sevip sevmemeniz inşallah hakkınızda hayırlısı olurBir haftadır biriyle konuşuyorum kendisi teğmen. İyi anlaşıyoruz ve kafalarımız gayet uyuyor. Ama benim içimde farklı korkular var. Hep bir askerle ileride yapamam derdim çünkü büyük sorumluluk gerektirdiğini düşünüyorum ve korkuyorum. Askerlerimize eşlerine saygım sonsuz tabi o ayrı bir konu ama iş kendine gelince rengi değişiyor. Çevremden de fikir almak istedim sordum askerle olmaz pişman olursun diyorlar. İyi ve kötü yanları neler olabilir sizce zor mu bir akıl verebilir misiniz?