GÜNCELLEME: bugün sanki ona ters konuşmamışım, hiçbir şey yokmuş gibi yazmaya devam etti napıyorsun nasılsın vs diye. kısa bi cevapla geçiştirdim, 3 saat sonra verdiği cevabına da görüldü atıp bıraktım, eskisi gibi sohbeti ilerletmedim.
hanımlar merhaba, herkese günaydın.
dertleşmek amacıyla açıyorum konuyu. eminim benim rahatsız olduğum şeyden rahatsız olan bir sürü arkadaşım var burada. konu ilişkiler...
bir hafta - on gün önce biriyle tanıştım bir ortamda. uzun zamandır kimseye bişeyler hissedemiyordum sürekli yeni insanlarla tanışıyor olmama rağmen kimse içimde bişeyler kıpırdatamıyordu. en son geçen yaz birine bişeyler hissetmiştim ama sonu hüsran olmuştu. ilişkiler konusunda pes etmek yerine yılmadan insanlara ve kendime şans verdim fakat bunca zaman güzel bişey olmadı ve sonucu hep yalnızlık oldu. neyse bu yeni tanıştığım kişiden biraz etkilendim, fiziksel anlamda bayağı beğendim, sohbetimiz, enerjimiz de güzel tuttu ve sosyal medya ekleşmeleri, numara almalar derken iletişimi sürdürdük. kendisini beğenmiş olmama rağmen onunla alakalı iki olumsuz durum vardı. birisi, 3.5 senelik ilişkisi daha 1.5 ay önce bitmişti ve sevgilisinden ayrıldığı için kendini kötü hissettiğini hatta biraz kilo bile verdiğini söylemişti. ikinci husus ise bizim sohbetimiz çok arkadaşçaydı. ben zaten bu sevgiliden yeni ayrılma durumu yüzünden ilk başta arkadaşça yaklaşmaya kendimi zorlamıştım ama etkilendiğimi anlayınca biraz bu durumu tersine çevirmek için bir iki adım attım sohbetlerimde. ama öyle hoşlanma, açılma gibi değil yanlış anlamayın. yani onu beğendiğimi ve ilgimi belli eden birkaç cümleden bahsediyorum. ama asla abartı değil, ufak tefek iltifatlar gibi düşünün bunu. neyse sonra bi muhabbet sırasında dün, birinden platonik hoşlandığını söyledi şaka gibi kızlar cidden. tabii ben bunu duyunca kendimce "iyi ki ilgimi fazla belli etmedim" diye düşündüm. önce pek bir yorum yapmadım, bol şans falan dedim sonra yazmaya devam etti. işte olmadık insanlara olmadık değerler veriyorum, dünyaya acı çekmeye gelmişim falan deyince dayanamadım ve dedim ki, sen sevgilinden yeni ayrıldığını ve üzgün olduğunu söylemiştin. ne ara başkasından bir de platonik hoşlandın? gönül bu kadar çabuk mu değişiyor, aşkla alakası yok bence, dedim. çok sinirlendi tabii, böyle yargılamaları sevmediğini, kimsenin duygularını bilecek durumda olmadığımızı, başımıza ne geleceğini bilmediğimizi falan söyledi. ben senin bana anlattığın şeyler üzerinden konuşuyorum, yargılamıyorum ama bence böyle dedim konu kapandı.
bilmiyorum kızlar yargılamak mıdır değil midir ama ben artık aşk ve ilişkilerin içinin böyle boşaltılmasından hiç memnun değilim. biri bana dün, ilişkisi bittiği için üzgün olduğunu söyleyip bugün başkasından hoşlanıyorum derse ben bu cevabı veririm kimse kusura bakmasın. iyi ki bitti ilişkim demiş olsa neyse. duygular bu kadar çabuk mu değişiyor yani, birini sevmek bu kadar kolay mı ya da birini unutmak? böyle ondan ona atlayıp adına da aşk meşk demeleri çok itici değil mi ya? o insanla 3.5 sene yaşamışsın ve ayrıldığın için kötü olduğundan dem vuruyorsun, şimdi başkası var. ha bi ihtimal benim önümü kesmek için bunu demiş olabilir ama normalde yapacağım bişey değildir ama artık gereksiz yere kapılmak istemediğim için çok dikkatli gidiyorum bu konularda ve whatsapp'ta sürekli çevrimiçi olduğunu, sıkça girip çıktığını farketmiştim. belli ki sürekli konuştuğu biri vardı. hatta kendi kendime acaba eskisi ile mi barıştı diye düşünüyordum. ben adım atmayacak bir kadın değilim gerçekten istersem o adımı atarım ama karşımda adım atmama engel böyle şeyler vardı.
açıkçası ilk günler kendisini düşünmek bile beni heyecanlandırmış olsa da zaman içinde sohbetin çok arkadaşça ilerlemesi ve eski kalitesinin kalmamış olması beni ondan uzaklaştırmıştı. en basit örnek, bi mesaj yazıyorum mesela whatsapptan, çevrimiçi olmasına rağmen benim mesajımı açmıyor, aradan yarım saat falan geçince benim mesajı okuyup cevap yazıyordu. 31 yaşında bu arada, ben 29. bu yaşa gelip de beğendiğim insanın mesajlarıma dahi öncelik vermediğini göre göre ona teslim olamıyorum duygusal anlamda doğal olarak. bu hareketlerinin üzerine zaten önceliği olmadığımı anlamış ve uzaklaşmıştım. bu hareketlerinin arasında bana her gün günaydın yazmak gibi şeyleri de vardı. bu gibi şeyler uzaklaşmama sebep oldu. zaten bu saatten sonra mesafe koyarım, verdiğim cevaba da sinirlendiği için yazmaz diye tahmin ediyorum. sadece can sıkıcı olan şey, benim aşk meşk konusunda aşırı şanssız olmam ve insanların artık böyle şeyleri aşırı hafife alması. millete bakıyorum, kimse yalnız değil herkesin hayatında biri var ama öte yandan bu kavramların da önemsenmediğine rastlıyorum. siz ne düşünüyorsunuz gelin dertleşelim yaa :)
hanımlar merhaba, herkese günaydın.
dertleşmek amacıyla açıyorum konuyu. eminim benim rahatsız olduğum şeyden rahatsız olan bir sürü arkadaşım var burada. konu ilişkiler...
bir hafta - on gün önce biriyle tanıştım bir ortamda. uzun zamandır kimseye bişeyler hissedemiyordum sürekli yeni insanlarla tanışıyor olmama rağmen kimse içimde bişeyler kıpırdatamıyordu. en son geçen yaz birine bişeyler hissetmiştim ama sonu hüsran olmuştu. ilişkiler konusunda pes etmek yerine yılmadan insanlara ve kendime şans verdim fakat bunca zaman güzel bişey olmadı ve sonucu hep yalnızlık oldu. neyse bu yeni tanıştığım kişiden biraz etkilendim, fiziksel anlamda bayağı beğendim, sohbetimiz, enerjimiz de güzel tuttu ve sosyal medya ekleşmeleri, numara almalar derken iletişimi sürdürdük. kendisini beğenmiş olmama rağmen onunla alakalı iki olumsuz durum vardı. birisi, 3.5 senelik ilişkisi daha 1.5 ay önce bitmişti ve sevgilisinden ayrıldığı için kendini kötü hissettiğini hatta biraz kilo bile verdiğini söylemişti. ikinci husus ise bizim sohbetimiz çok arkadaşçaydı. ben zaten bu sevgiliden yeni ayrılma durumu yüzünden ilk başta arkadaşça yaklaşmaya kendimi zorlamıştım ama etkilendiğimi anlayınca biraz bu durumu tersine çevirmek için bir iki adım attım sohbetlerimde. ama öyle hoşlanma, açılma gibi değil yanlış anlamayın. yani onu beğendiğimi ve ilgimi belli eden birkaç cümleden bahsediyorum. ama asla abartı değil, ufak tefek iltifatlar gibi düşünün bunu. neyse sonra bi muhabbet sırasında dün, birinden platonik hoşlandığını söyledi
bilmiyorum kızlar yargılamak mıdır değil midir ama ben artık aşk ve ilişkilerin içinin böyle boşaltılmasından hiç memnun değilim. biri bana dün, ilişkisi bittiği için üzgün olduğunu söyleyip bugün başkasından hoşlanıyorum derse ben bu cevabı veririm kimse kusura bakmasın. iyi ki bitti ilişkim demiş olsa neyse. duygular bu kadar çabuk mu değişiyor yani, birini sevmek bu kadar kolay mı ya da birini unutmak? böyle ondan ona atlayıp adına da aşk meşk demeleri çok itici değil mi ya? o insanla 3.5 sene yaşamışsın ve ayrıldığın için kötü olduğundan dem vuruyorsun, şimdi başkası var. ha bi ihtimal benim önümü kesmek için bunu demiş olabilir ama normalde yapacağım bişey değildir ama artık gereksiz yere kapılmak istemediğim için çok dikkatli gidiyorum bu konularda ve whatsapp'ta sürekli çevrimiçi olduğunu, sıkça girip çıktığını farketmiştim. belli ki sürekli konuştuğu biri vardı. hatta kendi kendime acaba eskisi ile mi barıştı diye düşünüyordum. ben adım atmayacak bir kadın değilim gerçekten istersem o adımı atarım ama karşımda adım atmama engel böyle şeyler vardı.
açıkçası ilk günler kendisini düşünmek bile beni heyecanlandırmış olsa da zaman içinde sohbetin çok arkadaşça ilerlemesi ve eski kalitesinin kalmamış olması beni ondan uzaklaştırmıştı. en basit örnek, bi mesaj yazıyorum mesela whatsapptan, çevrimiçi olmasına rağmen benim mesajımı açmıyor, aradan yarım saat falan geçince benim mesajı okuyup cevap yazıyordu. 31 yaşında bu arada, ben 29. bu yaşa gelip de beğendiğim insanın mesajlarıma dahi öncelik vermediğini göre göre ona teslim olamıyorum duygusal anlamda doğal olarak. bu hareketlerinin üzerine zaten önceliği olmadığımı anlamış ve uzaklaşmıştım. bu hareketlerinin arasında bana her gün günaydın yazmak gibi şeyleri de vardı. bu gibi şeyler uzaklaşmama sebep oldu. zaten bu saatten sonra mesafe koyarım, verdiğim cevaba da sinirlendiği için yazmaz diye tahmin ediyorum. sadece can sıkıcı olan şey, benim aşk meşk konusunda aşırı şanssız olmam ve insanların artık böyle şeyleri aşırı hafife alması. millete bakıyorum, kimse yalnız değil herkesin hayatında biri var ama öte yandan bu kavramların da önemsenmediğine rastlıyorum. siz ne düşünüyorsunuz gelin dertleşelim yaa :)
Son düzenleme: