Asiri Yalnizim ve Icten Ice Curuyorum

Herşeyden önce psikolojik yardım almalısınız. Psikolog ücretleri Tr.de çok makul değil. En vasatı 200 tl'den başlıyor.
 
Bayağı da yoğunsun ama arkadaş istiyorsun , çocukları götürdüğün yerlerde hiç yok mu öyle arkadaş olabileceğin insanlar. Çocuklar arkadaşlık eder sen de anneleriyle.. Tabi orada insan ilişkileri nasıl bilmiyorum ama. Peki Türklerin açtıkları mekanlar yok mu? Oralara gitsen? Ya ben senin yerinde olayım Türk psikoloğun odasının önüne otururum gelenle gidenle konuşurum al sana terapi
 
Merhaba,daha onceki bir konunuzu hatirliyorum.Evet yalnizlik hissediyorsunuz. Pek cok kisi Amerikada yasamak ister. Ister ama zanneder ki ortam benzer olacak. Ulkemizdeki gibi yakinlik,bazen viciklik derecesinde olacak. Ama oyle degil. Cocuklariniz icin orasinin imkanlari daha iyi. Peki anneleri iyi degilken bu nasil olacak. Zor bir durum. Esinizin tutumu yapici sevecen olsaydi bence bu kadar kendinizi yalniz hissetmezdiniz. Dr yi birakmayin. Birakmak sizi bosluga dusurmus. Kadinin isi her zaman zordur. Anne, es, akademisyen ve kendisi. Hepsi ama nasil? Once siz. Diger vasiflariniz degil. Anne huzurlu mutlu ise cocuk icin bu servettir. Siz huzurunuzu kaybetmissiniz. Sadelik genelde huzur getirir. Uzakdogu felsefesi ornegin. Iletisimde oldugumuz kisilere olduklarindan fazla anlam yuklememek te sadeliktir aslinda.
 
Esinden destek gormuyorsun yanliz bir sekilde evliligini geciriyorsun.. cocuklarin kucuk okulu birakmissin vsvs. Senin bu halini hepimiz yasiyoruz bazen. mesela gectigimiz hafta rahatsiz oldugum arkadas vardi.. nasil desem suraya birakirmisiniz buraya birakirmisiniz su isimi yapsaniz diyen. Birde oyle bi durumda yakaliyorlarki hayir diyemiyosun. Cocuklarim kucuk kendime ancak yetiyorum gunduzleri.. neyse bi sekilde hallettim. Yani sunu demek istiyorum aslinda..etrafta sahte arkadasliklar dostluklar olmasindan seni kullanmak isteyen kisiler olmasindan daha iyidir belki suanki durumun.

Cocuklarin biraz buyuyunce daha feraha cikacaksin eminim.. ama o zamana kadar ruh sagligini koruman gerek. Bi tatile ciksaniz mesela? Turkiyeye gelsen cocuklarinla ailen filan yok mu?
 
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki..
Arkadaşlar bu bir saplantı değil..bu insanı yavaş yavaş bitiren birley..ben Türkiye’de bu kadar yalnızlık çekiyırken,senin oralarda yalnızlık çekmen o kadar normal ki..insan dertleşecek bir kahve içecek birimi arıyor Onu da bulamayınca hepten çöküyor daralıyor ..benim çoğu zaman çok yalnızım dediğim zaman Bakara süresinin 186.ayeti aklıma geliyor rahatlıyorum “Ben ki sana çok yakınım”..yer gök dua arkadaşım..Allah yardımcımız olsun
 
ben de zaman zaman sizin gibi hic kimsemin olmadigini düsünüyorum.Ama sonra toparlaniyorum.Spor yapiyorum , klarinet caliyorum.Ben de almanyada`yim.Burada yasamaktan memnunum.Yalnizligin da evrensel bir sorun oldugunu düsünüyorum.Su icten cürüyorum dediniz ya cok üzüldüm.Istediginiz her zaman beni arayabilirsiniz.Ben sizi dinlerim.
 
Gurbette yalnızlık değil bu bence evlilikte yalnızlık.
İyi bilirim..

Hayatımda ''Biz varız yavrum sen benim evladımsın, bir sıkıntın olursa'' ara diyen x ablam olmasa,
Kapısının önünden geçerken beni yakalayıp sarılan y teyzem olmasa,
gönlümce edindiğim iyi niyetine sonsuz inandığım iki arkadaşım olmasa
çoktan yemiştim kafayı..

İki güzel sözleri yeter, hayata sıkı sıkı tutunursun.

Dünyanın neresinde olursanız olun.
Yanınızdaki insanlar sayesinde mutlu olursunuz ancak.
Yemişim imkanları..
 
Zaten gurbet el memleketi bide ustune yalnizlik depresyona girmissinz daha ilerlerse anksyete ve dahada isin icinden cikilmaz bi hal alir.ilk isiniz bi pskiyatriye gdin turkiyeye ne zaman donuceksiniz bi an evvel donseniz iyi olur
 
Acaba yakın araliklarla çocuk sahibi olunca özgürlüğünüzü özlemiş olabilir mısınız?sonuçta gerçekten yalnız değilsiniz eşiniz var iki çocuğunuz var.
 
Sayfaların hepsini okuyamadım ama eski konularını biliyorum

Bence senin sıkıntın yalnızlık vs değil eşin ile ilişkilerin

Ben tr de yaşıyorum arkadaşım vs yok

Oğlumun arkadaşlarının annesi ile vs arada konuşuyorum da kimseye derdimi vs anlatmam

Yok gidelim gelelim kahve içelim vs gibi bir hayatım yok hiç pişman da değilim

Ben çalışıyorum ama iş arkadaşım da yok

Sonuçta sen kendine yetebilirsen çevrende insanlar olur bir davranışın itici geliyor demek ki
 
Simdi ablacim, yurtdisinda yasamak iyi hos ama sosyal cevreye, sicakliga, akaraba iliskilerine aliskin biriysen (ben oyleyim) olmuyor. Bir noktadan sonra bayiyorsun. Valla ben her aksam disari cikip davetli oldugum yerlerde cene caliyorum ama yine de samimi arkadas ekskikligini gidermiyor.

Yine de ben sizi sansli buldum neden derseniz Amerika'da sizin gibi yuksek egitimli Turk cok var, arkadas olunacak insanlar var yani. Arkadaslik ettiginiz insanlarin sosyal ihtiyaclarinizi karsilamasi, kulturu, dili size benzer olmasi onemli; sizin ilaciniz o aslinda. Ben Amerikali insanlar taniyorum, sosyal iliskiler sahte ve yuzeysel geliyor bana. Yani Amerikalilarla hosbes ediliyor, hos ama bos takiliniyor ama sizin duydugunuz eksikligi gidermez ne yazik ki. Kocanizin Turk arkadasi var mi isyerinde? Onlarla gorusseniz?

Bir de bende soyle bir sey var ki, Turkce konusmamak, sokakata Turkce duymamak 3 aydan sonra beynime vuruyor ben de o anda diyorum ki ucak bileti vaktim geldi Gercekten uzun sure Turkce duymayinca icime fenalik geliyor. Kaldi ki siz uzak bir yerde yasiyorsunuz, ne yapiyorsunuz bilmem.
Turkiye'ye gittigimde havalaninda muhabbet etmeye basliyorum vallahi. Surda ne kadar baydiysam sosyal olarak artik ceneme vurdu, konusacak yer ariyorum Bizim patron Turk, ama adamin basi o kadar kalabalik yani gun icinde konusma ihtiyacim oldugunda yanina ne zaman gitsem isi var. Canim sIkIlmasIn da isleri yapayim diye is bittikten sonra yanima gelip her aksam 20dk sohbet ediyor adam
 
Bir de bende soyle bir sey var ki, Turkce konusmamak, sokakata Turkce duymamak 3 aydan sonra beynime vuruyor ben de o anda diyorum ki ucak bileti vaktim geldi Gercekten uzun sure Turkce duymayinca icime fenalik geliyor. Kaldi ki siz uzak bir yerde yasiyorsunuz, ne yapiyorsunuz bilmem.
Turkiye'ye gittigimde havalaninda muhabbet etmeye basliyorum vallahi. Surda ne kadar baydiysam sosyal olarak artik ceneme vurdu, konusacak yer ariyorum

Ağzınız bal yesin
 
Zaten iki tane kucuk cocugunuz varken bu arkadas edinme cabasi niye ki? Varsa merhaba desiginiz iki komsu gidin kahve icmeye geldim size diye calin kapiyi. Benim oglum 2.5 yasinda valla kimseye gidip bir kahve iceyim demiyorum butun zamanimi aliyor. Uyuyunca da ayaklarimi uzatip uyumak dinlenmek istiyorum ama ev islerinden onu da yapamiyorum. Gerci ben calisiyorum da sizinle kendimi kiyaslamam hata belki turkiyedeyim.
 
Merhabalar,
Ben de 10-11 sene istanbulda yaşadım, yabancı uyrukluyum, ABD tasinıyorum, ablam, en yakin arkadasim ve kardesim orda Ve malesef hepsi ayri eyaletlerde. Bana sanki arkadasima yakin yerlesirsem daha iyi gelir diye dusunuyorum ama korkmuyor degilim.
Daha oncede sizin konunuzu hatirliyor gibiyim, bir arkadasinizi davet etmistiniz gelememis miydi, acaba fazla vericisiniz ondan olabilir mi? Birazda alici olsaniz. Gerce fitrat meselesi, aileniz gelebiliyorsa sizi ziyaret etseler bir kac ay kalsalar belki daha iyi gelir.
 
Ne güzel patronmuş :))
 
Bizim filmlerden dizilerden görüp , çoğunlukla özendiğimiz Amerikan rüyasının gerçek ve acı yüzü bu esasında.
İnsanlar burada aşırı derecede yalnız. 70- 80 yaşında insanlar marketlerde çalışıyor sırf yalnızlıktan kurtulabilmek için.
Herkesin Köpeğini evladı yerine koyması.. annem yaşında teyzelerin, vaktinde aile kurmadım, çoluk çocuğum olmadı şimdi yalnızım diye duydukları üzüntüleri..
Refah seviyeleri çok yüksek , şanslı bir coğrafyadalar ama bizdeki aile bağı, Sıcaklık asla buralarda yok.

Bence Bize en çok benzeyenler Hintliler. Aile büyükleriyle bir arada oluşları,saygıları, sıcaklıkları.

Bir de işin garibi. Bizim Türklerin gözünü seveyim diyeceğiniz türden, medeniyetsiz garip milletlerin çokluğu ve onların arasında kalmak çok can sıkıcı oluyor. Toplama bir ülke neticede.

Burada Türkler gerçekten beni hayal kırıklığına uğrattı . Sizin gibi iki eyalet, üç şehir değiştirdim. Çıkarı icin yanaşanlar, sokakta görünce kafasını çevirip görmezden gelenler,
Restoranda camide karşılaşınca göz göre göre selam dahi vermeye tenezzül etmeyenler.

Fakat bu son yılların sorunu mu , bizim gurbetçi toplumundaki genel bir sorun mu bilemiyorum.
Ben yazları Tr’deyim. Bir sene için motive ve aktivite ihtiyacımı karşılıyorum .

Burada çok uzun yıllardır yaşayan bir amcaya rastladım, tek söylediği şey, ne olursa olsun Türklerden uzak durursanız burada yapamazsınız oldu . Ama maalesef o da bizim İsteğimizle olmuyor . Ben ki yalnız takılmayı çok seven bir insandım ama daralınca çat kapı birisine gitmeyi bırak, anneni bile saat farkından ötürü arayamazsın
Herkes büyük şehirde Newyorktaki canlı hayatı dizilerden izler ama buraya gelince, bizdeki köy gibi bir yerde yaşayıp, ekmek almaya bile arabasız gidilmediği gerçeğiyle yüzleşince gerçek hayat başlar
Son sözüm , herkes kendi doğduğu coğrafyada tüm dünya ile eşit şartlara sahip olarak mutlu mesut yaşayabilseydi keşke. Göç etmeyi arzu etmeseydi ya da zorunlu kalmasaydı.
Belki bir gün olur .
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…