1 yıl önce, kızlarla bir arkadaşımızın düğününe gitmiştik. Kızlardan biri her zamanki gibi fotoğraf çekip Sosyal medyada hikaye paylaşmıştı. Sosyal medyada takipleştiği üniversiteden bir arkadaşı beni görüp tanışmak istemişti. (Bu arada Aynı meslek grubundanız ve aynı coğrafik kültürden )Ben de duygusal olarak iyi bir dönemde değildim diye tanışmak istemedim. Sonra zamanla arkadaşıma ısrar etmiş niyetim ciddidir. Tanışıp anlaşırsak evlenmek niyetindeyim diye. Ben istemedikçe o daha çok ısrar etti fırsat versin hiç olmazsa tanısın beni belki o da ister diye. Aradan bir kaç ay geçti. Sosyal hesaptan takipleşmek için izin istedi. Tamam dedim tanışalım. Tanıdıkça çok beğendim karakterini, kibarlığını, konuşmasını, muhabbetini... Çok ozguvenliydi işlerinde başarılıydı. Muhabbetimiz o kadar ilerledi ki zaman içinde, konuşulacak bir konu illaki buluyordu. Hergün yazar sorardı. Benim de sınavım vardı diye çok sık boğaz etmezdi. Düşünceli davranmaya gayret gösterirdi.ama Arkadaşıma söylermiş hep, ben bu kızı gönülden istiyorum lütfen ona söyle ben çok istiyorum diye. sınavdan sonra sana gerçek niyetimi söyleyeceğim diye ekledi. Ama arada konuşuyoruz. Yazmak isteyen yazar diye söylerdi ve cuma mesajı bile atardı
Benim için bulunduğum şehre gelip gidiyordu yüz yüze de görüşüyorduk. Beni tanıdıkça daha çok sevmiş aşık olmuş sen benimle evleneceksin diye söylenirdi hep. Hoşuma gitse de biraz korkutucu bulurdum. Neyse o Çayı çok severdi bir gün geldiğinde ona çayı ben ismarliyim dedim ve büyük boyda sipariş ettim bu onu o kadar duygulandırdı ki şaşırdım. Ben çayı seviyorum diye mi büyük boy aldın çok düşüncelisin diye duygulandı. O da çok düşünceliydi. aşırı sigara içen biriydi ama ben rahatsız olduğum için yanımda hiç içmezdi. Bak senin için içmiyorum diye de hep soylenirdi. Ben de mizah yapardım benim için yaptığına söyleniyor musun diye
Görmeden duramam derdi. Resmen aşık olduğu belliydi. Her geldiğinde çiçek alırdı hediye alırdı.beni çok mutlu ederdi. Ben de mumnuniyetimi dile getirirdim. Dış görünüş olarak çok beğenmesem de onun karakterini çok beğendim birbirimize benziyorduk ortak bir çok noktamız vardı. Birbirimize karşı hep nazik olduk. Neyse sınavdan sonra (aradan 7 ay geçti) benimle evlenmek istediğini söyledi. Ben ise biraz korkuyordum evlilikten. (Geçmiş travmalarım yüzünden, o konulara girmeyeyim) ve bayağı bir ısrarla bunu dile getirdi. İşimde gücümde bir insanım, daha önce hiç ilişkim olmadı dedi. Bana da geçmişimle ilgili birşey sormadı sadece kapanmamış bir hesabın var mı diye sordu. Benim geçmişle ilgili hiçbir hesabım yok dedim gerçekten de öyleydi, kendimi iyilestirmistim. Hayata tek başıma daha güzel bakıyordum artık. O da bunu duyunca çok memnun olmuştu. Bu bana yeter dedi. İkimiz de kendimizi çok gelistirmis bireylerdik konuştuğumuz konulardan belliydi. Saygıya çok kıymet veriyorduk. Saygı olmazsa olmazdı. Birbirimizi teşvik ediyor bilgi, genel kültür konularını paylaşırdık..takdir ederdik birbirimizi hep. Doğayı, gezmeyi seven insanlardık. Her anını paylaşırdı bir doğa fotoğrafı atıp bu senin için derdi o kadar iyi hissederdim ki . Bunu ona yansıtırdım. Evlenince yapacağımız planları anlatırdı hep.(vaadler) Evlenme isteğine cevabım hemen olmadı. Biraz zaman istedim. Bir gezi düzenlenmiştim kendime, sınavdan sonra ödül diye. Gidip gelince sana fikrimi söylerim hem düşünmüş olurum dedim. Tamam dedi o da yoğun işlerinin arasında fırsat yaratıp yanıma geldi çok şaşırdım. Çok da hoşuma gitti. 5 gün merak ettiğimiz yerleri gezdik. Ben abimlerde kalıyordum o da yakın yerlerde bir otel ayarlamıştı bana yakın olsun diye. Çok güzel vakit geçirdik dolu doluydu.hic kötü bir niyetle yaklaşımı olmadı. Bana maddi harcama yaptırmadı hiç ve çok kızardı bisey almak istesem bana söyle derdi.maddi destekte bulunmak isterdi ben de henüz değil derdim evlendikten sonra bunlar zaten olur. (Ben çalışmıyordum henüz) Çok gurur duyardım benim için çok anlamlıydı. Hatta abimle tanışmak istedi şimdi değil dedim. Memlekete döndüğümüzde aileleri tanıştıracaktık zaten. İlk defa biriyle uyumlu ve aynı düşüncede olmak ve muhabbetimizin olması benim için yeterliydi. Bu daim olursa ilişkimiz daim olur derdim hep. O da daimdir derdi. Çok mutluyduk hiç tartışmadık. Ben hep sakalasirdim biz neden hiç kavga etmedik. İnsan kavgada belli olur dost mu düşman mı diye
o da neden kavga edelim ki derdi. Ne güzel anlaşıyoruz. Gezinin son günü Doğum gününe denk gelmişti. Ona küçük bir sürpriz yaptım çok duygulandı. Birbirimizle olmaktan mutluyduk yani. Neyse döndük ailesiyle tanışmaya geldiler. Güzel ve biraz gergin geçti. O benden biraz daha zayıf olduğu için benimle aynı boyda olmasına rağmen benden kısa görünüyordu ama ben bunu sorun etmedim. Bir de saçları dökülmüştü. Ailem onu dış görünüşüyle beğenmediler ama karaktere önem verirlerdi. Ve ben onu istediysem onlar da kabul ederdi. İnsanın karakterli olması dış görüntüsünden daha iyidir diye düşünürüm. Babam ona biraz takıldı saçların neden yok diye, evet bu hiç hoş değildi ama benim elimde olan birşey değildi. Buna kırılmış olabileceğini düşündüm ertesi gün o söyledi baban bana takıldı gördün mü diye. Ben de kırıldın mı diye sordum yok dedi öyle birşey yok. Neyse bu arada onun memleketiyle benimki komşu. Çok yakın yani arada 1 saat var. Ama onun çalıştığı yer uzak. (10 saatlik yol) (beni görmek için oradan da gelirdi) neyse Yola çıkmış işlerinin başına...muhabbetimiz devamdı. Aradan 2 hafta geçti o arada bizi de davet etmişlerdi ailecek. Ona dedim işlerinden dolayı bir fırsat yaratırsan memlekete gel bizimkilerle davete icabet edeceğiz (maksat tanışıp kaynaşmak.) Sonuçta tanışma aşamasındayız. Tabiki dedi sonra birkaç gün geçti İşlerimde sorun var dedi halledip geleceğim diye. 1 hafta oldu yazmadı içime bir huzursuzluk çöktü ben aradım. iyi değilim dedi işlerimi yoluna koymam lazım dedi. Ona yanında olduğumu bilmesini söyledim. Ama o çok soğuktu. Konuştuk biraz. Ama sanki kopuş hissettim. konuşmamız devam ediyordu. Evlenince Onun çalıştığı şehirde yasayacaktik. ben de endişelerimi dile getirdim. Iletisimde kopuş var diye Anlıyorum seni dedi ama evlenince herşey yoluna girecek derdi. Ev alacam dedi ama kız kardeşiyle birlikte yaşıyordu o da memurdu .biz evlenince kız kardeşin bizimle mi yaşayacak diye sormuştum olmasın mı demişti ben de nazikçe aynı evde yaşamak uygun olmaz diye fikrimi söylemiştim tamam demişti. Biz evlenince de işlerin böyle ters giderse beni ihmal mi edeceksin diye. Çünkü iletişimi tam kesmişti. Hiç böyle yapmazdın sen çok yoğun olduğunda bile bir mesaj atardın en azından. Birşey demedi. Mühendislik işleri yürütmek oldukça streslidir bilirim o yüzden fazla yüklenmek istemedim ama iletişim kesmek nedir? Tamam dedim ben seni ararım. Kimin aradığı önemli değil önemli olan iletişim kopmasın. İstediğin zaman sana müsaitim derdi hep. Ama bu sefer sana vakit ayiramazsam yanlış olur dedi. İçime kuskular girdi de girdi. Bir hafta sonra yine ben aradım böyle olmaz diye bu iletişimsizlik ne demek oluyor diye sordum cevap vermedi. Artık istemiyor musun dedim yine cevap yok. Aradım yanına gelirim öyle konuşuruz dedi. Söylediği tarihte de gelmedi. Memlekete geldi (yanıma uğramadan gitmezdi.) Yine gelmedi geleceğim konuşuruz dediği halde. Geri döndü çalıştığı şehre. beni görmeden konuşmadan gitti yani. Bir de hastayim diye bahaneler ileri sürdü aradım sesi iyi geliyordu üşütmüştü. Ben de hastaydım bunu bahane etmedim o da etmezdi de başka birşey vardı söylemedi. Çok kahroldum neye uğradığımı şaşırdım. Geri döndüğünü mesajla bildirdiğinde anladım ki vazgeçmiş söyleyemiyor. İyi ama neden? Ne oldu da bir anda böyle oldu? Ne düşüneceğimi bilemedim aklıma gelmeyen düşünmediğim şey kalmadı. Ben de ona bir veda mesajı yazmak zorunda kaldım istemesem de. Ben yok sayılmayı hak etmedim belli ki sen vazgeçmişsin söylemedin ben söylüyorum vazgeçtim. Seni tanımak çok güzeldi hoşçakal diye. 2 ay geçti hiç cevap bile yazmadı. Çok kahroldum nasıl toparlanacagimi bilmiyorum. Sonra kendimi suçladım çok mu fevri davrandım başka türlü konuşsam belki yaklaşımı farklı olurdu. Bilemiyorum;( Evlilik fikri aklımda yokken hayal kurduk. Ben de istedim evlenmeyi çocuklarımızı bile hayal etmiştik. Çok acele ediyordu bir an önce evlenelim diye. Ben acele etmesine de bir anlam veremiyordum. Hiç birşey anlamadım. Çok üzülüyorum. İnsan sevdiğine bunu neden yapar? Biraz karışık anlatmış olabilirim mazur görün. Aklım çok karışık ;( sizin fikirlerinizi deneyimlerinizi paylaşmanızı bekliyorum. Sevgiyle...
böyleleri daha sonra ağır pavyoncu eskort hayranı çıkıyor.
