- 27 Aralık 2011
- 63.350
- 61.081
- 898
Evet bu sayilanlar insanin yapisiyla da ilgili.
Kafaya takmamak kesinlikle bir insan yapisidir
Bunun onune sakinlestirici ilaclar gecer o da dedigim sekilde iste.
Evet bu sayilanlar insanin yapisiyla da ilgili.Bu konuda katılıyorum evet ilaçlar sadece uyutuyor, unutkanlık yapıyor, acını dindiriyor... fakat asıl kendini geliştirip sorunlarını çözmek, bakış açını genişletmek, fazla takmamayı bilmek vs gerekiyor. Buda ancak terapi ve gelişim ile oluyor. Daha ağır, istisnai durumlar hariç tabi...
Allah iyi etsin e mi? :)
Günümüzde herkes antidepresanlık.
Kullanmayanlar benim gibi uzmana gitmedikleri için kullanmadılar :)
Merhabalar benim kafaya taktığım bir şey var. Belki saçma gelecek ama hala daha aşamıyorum bazen aklıma takılıyor, özgüvenimi zedeliyor bu durum. Şöyle ki bir ara psikologlara gittim antidepresan kullandım ve bıraktım. Anksiyete ve depresifliğim vardı. Kafamda çözemediğim, uzman görüşü almam gereken konular vardı... Bu durumların yaşamımı etkilemeye başladığını fark ettiğimde uzmana gittim yardım aldım. Çok şükür çok daha iyiyim şuan o günler geride kaldı. Fakat bu süreci ailem biliyordu. O zamanlar kendi imkanlarımla gitmeye maddi durumum el vermediği için mecbur aileme gitmek istediğimi söylemiştim. İçimin daraldığını söylemiştim. Benim için endişelendiler bir ara haklılardı çünkü onlarıda darlamıştım içim daralıyor, kötü hissediyorum diye. Şimdi o zamanlar aklıma geliyor utanıyorum neden aileme söyledim ki diyorum. Çünkü şimdi en ufak bir sıkıntımda çok endişelenebiliyorlar... bir şey anlattığımda hemen endişeli endişeli konuyu kapatıyorlar aman çok takıyorsun gereksiz yere, büyütüyorsun kapat konuyu falan diyorlar. Sanki hastalıklı, adam yerine konmayan, normal olmayan biriymişim gibi hissediyorum bazen sırf eskiden antidepresan kullandığım içinşimdi bunun için psikoloğa tekrar gitmeyi bile düşünüyorum anlayacağınız kısır döngü... eşimle o zamanlar nişanlıydık. O da biliyordu bu durumu. Düşünün artık bir ara ona dedim ki ben antidepresan kullandım diye bana deli gözüyle bakmandan korkuyorum. O da saçmalama sen benim karımsın nasıl böyle bir şey düşünebilirim ne olmuş herkes gidiyor psikoloğa dedi. Ama bana arada deli kız, delim, delisin sen der. Şaka yaptığını, benim çılgınlığıma öyle dediğini söylüyor. Geçen gün komşumla dertleşirken kendisi kv yüzünden antidepresan kullandığını belirtmişti şaşırmıştım çünkü ben bunu kimselere söyleyemezken o rahat rahat anlatıyordu.. Normalde de gayet neşeli, esprili bir kadın. Ben mi abartıyorum bu konuyu kendi içimde diye düşündüm. Bir çok insan sınav stresi için vs durumlarda bile kullanıyor bunu biliyorum ama bazen bana kendimi sorunluymuşum, eksikmişim gibi hissettiriyor aklıma geldikçe üzülüyorum. Ortaya çıkarsa, arkamdan konuşulursa diye korkuyorum. Bide sanki artık hiç derdim olmaması gerekiyormuş gibi hissediyorum bazen ailemi korkutacağım gibi ee bu sefer de duygularımı bastırmaktan ve tekrar hastalanmaktan korkuyorum. Taktım işte bu durumu Aranızda kullanan oldu mu ? Bu durum normal mi ? Nasıl aşabilirim ?
Yalnız olmadığınızı anlayarak aşabilirsiniz. Ben majör depresyon teşhisi konduktan sonra antidepresan kullanmıştım ve kafama göre kutuyu bıraktım. Bu virüsten önce de bir kere psikoloğa gittim. O zamanlar yoğun bir şekilde intihar etmeyi dahi düşünüyordum. Ama tedavilerin yardımı olduktan sonra yolunuzu buluyorsunuz. Aileniz siz kafanıza takmayın diye rahatlatmaya çalışıyorlardır, sizi duymazlıktan geldiklerini düşünmüyorum ve sizin için endişelenmeleri de çok normal. Sizin bir şeyleri kafanıza takmanız da normal; çünkü çevremizde ruh hastalığı olmayan insan kalmadı, neredeyse çoğu kişi ya paranoyak, ya depresif, ya da şizofren. Parmakla sayılabilecek miktardaki insanlar psikolojik tedavi görmüyor bu dönemde. Kendinizi olumsuz görmeyi bırakın.Merhabalar benim kafaya taktığım bir şey var. Belki saçma gelecek ama hala daha aşamıyorum bazen aklıma takılıyor, özgüvenimi zedeliyor bu durum. Şöyle ki bir ara psikologlara gittim antidepresan kullandım ve bıraktım. Anksiyete ve depresifliğim vardı. Kafamda çözemediğim, uzman görüşü almam gereken konular vardı... Bu durumların yaşamımı etkilemeye başladığını fark ettiğimde uzmana gittim yardım aldım. Çok şükür çok daha iyiyim şuan o günler geride kaldı. Fakat bu süreci ailem biliyordu. O zamanlar kendi imkanlarımla gitmeye maddi durumum el vermediği için mecbur aileme gitmek istediğimi söylemiştim. İçimin daraldığını söylemiştim. Benim için endişelendiler bir ara haklılardı çünkü onlarıda darlamıştım içim daralıyor, kötü hissediyorum diye. Şimdi o zamanlar aklıma geliyor utanıyorum neden aileme söyledim ki diyorum. Çünkü şimdi en ufak bir sıkıntımda çok endişelenebiliyorlar... bir şey anlattığımda hemen endişeli endişeli konuyu kapatıyorlar aman çok takıyorsun gereksiz yere, büyütüyorsun kapat konuyu falan diyorlar. Sanki hastalıklı, adam yerine konmayan, normal olmayan biriymişim gibi hissediyorum bazen sırf eskiden antidepresan kullandığım içinşimdi bunun için psikoloğa tekrar gitmeyi bile düşünüyorum anlayacağınız kısır döngü... eşimle o zamanlar nişanlıydık. O da biliyordu bu durumu. Düşünün artık bir ara ona dedim ki ben antidepresan kullandım diye bana deli gözüyle bakmandan korkuyorum. O da saçmalama sen benim karımsın nasıl böyle bir şey düşünebilirim ne olmuş herkes gidiyor psikoloğa dedi. Ama bana arada deli kız, delim, delisin sen der. Şaka yaptığını, benim çılgınlığıma öyle dediğini söylüyor. Geçen gün komşumla dertleşirken kendisi kv yüzünden antidepresan kullandığını belirtmişti şaşırmıştım çünkü ben bunu kimselere söyleyemezken o rahat rahat anlatıyordu.. Normalde de gayet neşeli, esprili bir kadın. Ben mi abartıyorum bu konuyu kendi içimde diye düşündüm. Bir çok insan sınav stresi için vs durumlarda bile kullanıyor bunu biliyorum ama bazen bana kendimi sorunluymuşum, eksikmişim gibi hissettiriyor aklıma geldikçe üzülüyorum. Ortaya çıkarsa, arkamdan konuşulursa diye korkuyorum. Bide sanki artık hiç derdim olmaması gerekiyormuş gibi hissediyorum bazen ailemi korkutacağım gibi ee bu sefer de duygularımı bastırmaktan ve tekrar hastalanmaktan korkuyorum. Taktım işte bu durumu Aranızda kullanan oldu mu ? Bu durum normal mi ? Nasıl aşabilirim ?
Merhabalar benim kafaya taktığım bir şey var. Belki saçma gelecek ama hala daha aşamıyorum bazen aklıma takılıyor, özgüvenimi zedeliyor bu durum. Şöyle ki bir ara psikologlara gittim antidepresan kullandım ve bıraktım. Anksiyete ve depresifliğim vardı. Kafamda çözemediğim, uzman görüşü almam gereken konular vardı... Bu durumların yaşamımı etkilemeye başladığını fark ettiğimde uzmana gittim yardım aldım. Çok şükür çok daha iyiyim şuan o günler geride kaldı. Fakat bu süreci ailem biliyordu. O zamanlar kendi imkanlarımla gitmeye maddi durumum el vermediği için mecbur aileme gitmek istediğimi söylemiştim. İçimin daraldığını söylemiştim. Benim için endişelendiler bir ara haklılardı çünkü onlarıda darlamıştım içim daralıyor, kötü hissediyorum diye. Şimdi o zamanlar aklıma geliyor utanıyorum neden aileme söyledim ki diyorum. Çünkü şimdi en ufak bir sıkıntımda çok endişelenebiliyorlar... bir şey anlattığımda hemen endişeli endişeli konuyu kapatıyorlar aman çok takıyorsun gereksiz yere, büyütüyorsun kapat konuyu falan diyorlar. Sanki hastalıklı, adam yerine konmayan, normal olmayan biriymişim gibi hissediyorum bazen sırf eskiden antidepresan kullandığım içinşimdi bunun için psikoloğa tekrar gitmeyi bile düşünüyorum anlayacağınız kısır döngü... eşimle o zamanlar nişanlıydık. O da biliyordu bu durumu. Düşünün artık bir ara ona dedim ki ben antidepresan kullandım diye bana deli gözüyle bakmandan korkuyorum. O da saçmalama sen benim karımsın nasıl böyle bir şey düşünebilirim ne olmuş herkes gidiyor psikoloğa dedi. Ama bana arada deli kız, delim, delisin sen der. Şaka yaptığını, benim çılgınlığıma öyle dediğini söylüyor. Geçen gün komşumla dertleşirken kendisi kv yüzünden antidepresan kullandığını belirtmişti şaşırmıştım çünkü ben bunu kimselere söyleyemezken o rahat rahat anlatıyordu.. Normalde de gayet neşeli, esprili bir kadın. Ben mi abartıyorum bu konuyu kendi içimde diye düşündüm. Bir çok insan sınav stresi için vs durumlarda bile kullanıyor bunu biliyorum ama bazen bana kendimi sorunluymuşum, eksikmişim gibi hissettiriyor aklıma geldikçe üzülüyorum. Ortaya çıkarsa, arkamdan konuşulursa diye korkuyorum. Bide sanki artık hiç derdim olmaması gerekiyormuş gibi hissediyorum bazen ailemi korkutacağım gibi ee bu sefer de duygularımı bastırmaktan ve tekrar hastalanmaktan korkuyorum. Taktım işte bu durumu Aranızda kullanan oldu mu ? Bu durum normal mi ? Nasıl aşabilirim ?
Peki sizce bu bir eksiklik mi ?
Bende kulkandım canım hemde 21-22 yaşlarındaydım herkese anlatırım. Hiç bunun eksikliğini hissetmedim hatta kullandığım zamanlar çok mutluydumMerhabalar benim kafaya taktığım bir şey var. Belki saçma gelecek ama hala daha aşamıyorum bazen aklıma takılıyor, özgüvenimi zedeliyor bu durum. Şöyle ki bir ara psikologlara gittim antidepresan kullandım ve bıraktım. Anksiyete ve depresifliğim vardı. Kafamda çözemediğim, uzman görüşü almam gereken konular vardı... Bu durumların yaşamımı etkilemeye başladığını fark ettiğimde uzmana gittim yardım aldım. Çok şükür çok daha iyiyim şuan o günler geride kaldı. Fakat bu süreci ailem biliyordu. O zamanlar kendi imkanlarımla gitmeye maddi durumum el vermediği için mecbur aileme gitmek istediğimi söylemiştim. İçimin daraldığını söylemiştim. Benim için endişelendiler bir ara haklılardı çünkü onlarıda darlamıştım içim daralıyor, kötü hissediyorum diye. Şimdi o zamanlar aklıma geliyor utanıyorum neden aileme söyledim ki diyorum. Çünkü şimdi en ufak bir sıkıntımda çok endişelenebiliyorlar... bir şey anlattığımda hemen endişeli endişeli konuyu kapatıyorlar aman çok takıyorsun gereksiz yere, büyütüyorsun kapat konuyu falan diyorlar. Sanki hastalıklı, adam yerine konmayan, normal olmayan biriymişim gibi hissediyorum bazen sırf eskiden antidepresan kullandığım içinşimdi bunun için psikoloğa tekrar gitmeyi bile düşünüyorum anlayacağınız kısır döngü... eşimle o zamanlar nişanlıydık. O da biliyordu bu durumu. Düşünün artık bir ara ona dedim ki ben antidepresan kullandım diye bana deli gözüyle bakmandan korkuyorum. O da saçmalama sen benim karımsın nasıl böyle bir şey düşünebilirim ne olmuş herkes gidiyor psikoloğa dedi. Ama bana arada deli kız, delim, delisin sen der. Şaka yaptığını, benim çılgınlığıma öyle dediğini söylüyor. Geçen gün komşumla dertleşirken kendisi kv yüzünden antidepresan kullandığını belirtmişti şaşırmıştım çünkü ben bunu kimselere söyleyemezken o rahat rahat anlatıyordu.. Normalde de gayet neşeli, esprili bir kadın. Ben mi abartıyorum bu konuyu kendi içimde diye düşündüm. Bir çok insan sınav stresi için vs durumlarda bile kullanıyor bunu biliyorum ama bazen bana kendimi sorunluymuşum, eksikmişim gibi hissettiriyor aklıma geldikçe üzülüyorum. Ortaya çıkarsa, arkamdan konuşulursa diye korkuyorum. Bide sanki artık hiç derdim olmaması gerekiyormuş gibi hissediyorum bazen ailemi korkutacağım gibi ee bu sefer de duygularımı bastırmaktan ve tekrar hastalanmaktan korkuyorum. Taktım işte bu durumu Aranızda kullanan oldu mu ? Bu durum normal mi ? Nasıl aşabilirim ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?