Türkiye antidepresan kullanmada Avrupa'da ilk sıralarda diye hatırlıyorum. Bir internetten bakın isterseniz. Yani ne yazık ki artık çok normal bu durum. Ülkece delirdik.Merhabalar benim kafaya taktığım bir şey var. Belki saçma gelecek ama hala daha aşamıyorum bazen aklıma takılıyor, özgüvenimi zedeliyor bu durum. Şöyle ki bir ara psikologlara gittim antidepresan kullandım ve bıraktım. Anksiyete ve depresifliğim vardı. Kafamda çözemediğim, uzman görüşü almam gereken konular vardı... Bu durumların yaşamımı etkilemeye başladığını fark ettiğimde uzmana gittim yardım aldım. Çok şükür çok daha iyiyim şuan o günler geride kaldı. Fakat bu süreci ailem biliyordu. O zamanlar kendi imkanlarımla gitmeye maddi durumum el vermediği için mecbur aileme gitmek istediğimi söylemiştim. İçimin daraldığını söylemiştim. Benim için endişelendiler bir ara haklılardı çünkü onlarıda darlamıştım içim daralıyor, kötü hissediyorum diye. Şimdi o zamanlar aklıma geliyor utanıyorum neden aileme söyledim ki diyorum. Çünkü şimdi en ufak bir sıkıntımda çok endişelenebiliyorlar... bir şey anlattığımda hemen endişeli endişeli konuyu kapatıyorlar aman çok takıyorsun gereksiz yere, büyütüyorsun kapat konuyu falan diyorlar. Sanki hastalıklı, adam yerine konmayan, normal olmayan biriymişim gibi hissediyorum bazen sırf eskiden antidepresan kullandığım içinşimdi bunun için psikoloğa tekrar gitmeyi bile düşünüyorum anlayacağınız kısır döngü... eşimle o zamanlar nişanlıydık. O da biliyordu bu durumu. Düşünün artık bir ara ona dedim ki ben antidepresan kullandım diye bana deli gözüyle bakmandan korkuyorum. O da saçmalama sen benim karımsın nasıl böyle bir şey düşünebilirim ne olmuş herkes gidiyor psikoloğa dedi. Ama bana arada deli kız, delim, delisin sen der. Şaka yaptığını, benim çılgınlığıma öyle dediğini söylüyor. Geçen gün komşumla dertleşirken kendisi kv yüzünden antidepresan kullandığını belirtmişti şaşırmıştım çünkü ben bunu kimselere söyleyemezken o rahat rahat anlatıyordu.. Normalde de gayet neşeli, esprili bir kadın. Ben mi abartıyorum bu konuyu kendi içimde diye düşündüm. Bir çok insan sınav stresi için vs durumlarda bile kullanıyor bunu biliyorum ama bazen bana kendimi sorunluymuşum, eksikmişim gibi hissettiriyor aklıma geldikçe üzülüyorum. Ortaya çıkarsa, arkamdan konuşulursa diye korkuyorum. Bide sanki artık hiç derdim olmaması gerekiyormuş gibi hissediyorum bazen ailemi korkutacağım gibi ee bu sefer de duygularımı bastırmaktan ve tekrar hastalanmaktan korkuyorum. Taktım işte bu durumu Aranızda kullanan oldu mu ? Bu durum normal mi ? Nasıl aşabilirim ?
Demek ki siz antidepresan kullanan insanlara 'normal olmayan' gözüyle bakıyorsunuz ki yansıtma yapıyorsunuz
Not: 3 sene psikoloğa gittim hayatımda verdiğim en doğru karardı kim ne derse desin çokta tın
Düşünsünler size ne zararı var ki ne için korkuyorsunuzKesinlikle öyle bir gözle bakmıyorum kimseye. Kendimde bu durumları iyi bildiğim için iyi empati yapıyorum. Bana göre normal zaten ama bazılarına göre bu hala delilik, akıl eksikliği vs gibi yorumlanabilir belki diye takıyorum
Öyle diyene rastladınız mı ki? Belkilere kafayı takarak hayat geçmez.Kesinlikle öyle bir gözle bakmıyorum kimseye. Kendimde bu durumları iyi bildiğim için iyi empati yapıyorum. Bana göre normal zaten ama bazılarına göre bu hala delilik, akıl eksikliği vs gibi yorumlanabilir belki diye takıyorum
RastlamadımÖyle diyene rastladınız mı ki? Belkilere kafayı takarak hayat geçmez.
Sorunlarınızı aşmak için, sorunlarınızı kabul edin, utanmayın. Antidepresan kullanıyorsanız kullanmıyormuş gibi yapmayın, bununla barışın. Kendinize ait şeylerle, deneyimlerinizle, kullandığınız ilaçlarla yaşamak zorundasınız. Basit şeyleri çok sorguladıkça çok üzülürsünüz.
Neyi kastettiğinize göre değişir. Kendinizi çok zorladığınızı düşündüm ben aslında. Belki çevredekilerin ne konuşacağıyla ilgili geriliyorsunuzdur. Kim olduğunuzu yansıtmak herkes için en iyisi. Bence bu durumunuz bir eksiklikten çok gidilecek bir yol. İçinizde bir ışık var ve o ışık sadece karanlık bir tünelde olduğunuzu kabul ederseniz görebileceğiniz bir ışık.Peki sizce bu bir eksiklik mi ?
Çok iyi. Dediğim gibi dert edilecek bir durum yok. Hayatta kalabilmek için kafayı az da olsa sıyırmış olmak gerekiyor. Bunu yarı şaka yarı ciddi olarak söylüyorum. Yani bir sorununuz yok.Rastlamadım
Emin ben bi psikiyatre gitsem bana ilac verir. Bu sekilde yasamayi seciyorum. Cunku bu insanin icsel bir durumu. Ilaclar bir yere kadar. Biraz kendine yardimci olmalisin. Kimsenin hayati sandigin sekilde ilerlemiyor. Bununla yasamaya alismalisin.
Ilaclar bitince duzelmiyorsun ki..
Ruh hastasi gorumcemden biliyorum. Az kullanmadi ama hala ayni
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?