- 3 Temmuz 2009
- 3.389
- 729
Arkadaşlar bu konuyu açarken internetim yalnızca telefondaydı. Şimdi hepinizin cevaplarını tek tek okuma ve cevap verme fırsatı bulabildim.
Evet aynen öyle. Ben ondan korkuyorum. Sonuçta ailesi diyoruz mesela ama burada okuyorum bazı konuları. Eşimin ailesiyle sorunlarım var ama eşim gerçekleri görüyor, bana da sahip çıkıyor diye yazanlar oluyor. Ama sanırım benim erkek arkadaşım öyle bir eş olmayacak. Bundan emin olsam tamamen silerdim ama emin de olamıyorum ki.
Hayır kırılmadım. Sizin gibi düşünen çok var etrafımda. Herkes diyor yine mi klavye, yine mi yazkızım olmaya çalışacaksın diye. :) Fakat benim a kadrodan atanma ihtimalim bu yıl oldukça düşük. Yani alan dersleri sorulan sınavlarda başarılı olacağımı sanmıyorum. Zaten bu işi bir süreliğine düşünüyorum. Ben yine üniversite okumaya devam edeceğim, hayalim olan hukuk fakültesinden mezun olmak istiyorum, hakim olmak istiyorum. Ben özel sektörde çalışsam, örneğin bankacı olsam, yada çok çalışıp uzman yardımcısı falan olsam hayallerim öyle kalacak. Ağır bir tempoyla çalışırken başka hiçbir işle meşgul olamam, işyüküm bana yeter. Ama Yargıtay adliyeler gibi de değil. Ve nedense orada çalışma düşüncesi bile beni heyecanlandırıyor. Ne olarak çalıştığımı bile önemsemiyorum şu an.
İnşallah sen de olabilirsin. :)
Aslında kardeşinin lafına alınmam değildi konu, ki ona da alındım yalan söyleyemem. Hiç hoşlanmam etrafımdaki insanların bana çokbilmişlik yapmasından, bir şeyleri küçümsemesinden. Ailesinde de var ne yazık ki böyle insanlar. Kavgamızın başlangıcı o konu oldu ama aslında beni rahatsız eden erkek arkadaşımın tavrıydı. Ve evet gerçekten anlayıp dinlemeden diğer taraf haklı diyor. Yani bana bu lafı başkası etse ağzının payını verirdi. Ama kardeşin dediğim an gerisini dinlemiyor bile.
Kardeş desin beni sana mı şikayet etti diye. Bunda sorun yok bana göre. Bir şekilde ayıp ettiğini anlasın da ne şekilde anlarsa anlasın diye düşünürüm. Ben onunla konuşsam ki sonuçta şu an o çocuk için elalem konumundayım, bence daha çok kırılırdı kalbi. Teşekkür ederim son cümleleriniz için de. Amin.
Terazi. Ama dengesiz terazi. :)
Teşekkür ederim. Ben de babamın tavrına kızıyordum. Evlendikten sonra girerim işe, ne olur sanki diyordum. Ama iyi ki koymuş böyle bir şart.
Canım, karşımdaki küçük ama yaşıtlarına göre çok olgun bir çocuk. Onu elbette ki göz önünde bulundurdum.
Evet aynen öyle. Ben ondan korkuyorum. Sonuçta ailesi diyoruz mesela ama burada okuyorum bazı konuları. Eşimin ailesiyle sorunlarım var ama eşim gerçekleri görüyor, bana da sahip çıkıyor diye yazanlar oluyor. Ama sanırım benim erkek arkadaşım öyle bir eş olmayacak. Bundan emin olsam tamamen silerdim ama emin de olamıyorum ki.
Hayır kırılmadım. Sizin gibi düşünen çok var etrafımda. Herkes diyor yine mi klavye, yine mi yazkızım olmaya çalışacaksın diye. :) Fakat benim a kadrodan atanma ihtimalim bu yıl oldukça düşük. Yani alan dersleri sorulan sınavlarda başarılı olacağımı sanmıyorum. Zaten bu işi bir süreliğine düşünüyorum. Ben yine üniversite okumaya devam edeceğim, hayalim olan hukuk fakültesinden mezun olmak istiyorum, hakim olmak istiyorum. Ben özel sektörde çalışsam, örneğin bankacı olsam, yada çok çalışıp uzman yardımcısı falan olsam hayallerim öyle kalacak. Ağır bir tempoyla çalışırken başka hiçbir işle meşgul olamam, işyüküm bana yeter. Ama Yargıtay adliyeler gibi de değil. Ve nedense orada çalışma düşüncesi bile beni heyecanlandırıyor. Ne olarak çalıştığımı bile önemsemiyorum şu an.
İnşallah sen de olabilirsin. :)
Aslında kardeşinin lafına alınmam değildi konu, ki ona da alındım yalan söyleyemem. Hiç hoşlanmam etrafımdaki insanların bana çokbilmişlik yapmasından, bir şeyleri küçümsemesinden. Ailesinde de var ne yazık ki böyle insanlar. Kavgamızın başlangıcı o konu oldu ama aslında beni rahatsız eden erkek arkadaşımın tavrıydı. Ve evet gerçekten anlayıp dinlemeden diğer taraf haklı diyor. Yani bana bu lafı başkası etse ağzının payını verirdi. Ama kardeşin dediğim an gerisini dinlemiyor bile.
Kardeş desin beni sana mı şikayet etti diye. Bunda sorun yok bana göre. Bir şekilde ayıp ettiğini anlasın da ne şekilde anlarsa anlasın diye düşünürüm. Ben onunla konuşsam ki sonuçta şu an o çocuk için elalem konumundayım, bence daha çok kırılırdı kalbi. Teşekkür ederim son cümleleriniz için de. Amin.
Terazi. Ama dengesiz terazi. :)
Teşekkür ederim. Ben de babamın tavrına kızıyordum. Evlendikten sonra girerim işe, ne olur sanki diyordum. Ama iyi ki koymuş böyle bir şart.
Canım, karşımdaki küçük ama yaşıtlarına göre çok olgun bir çocuk. Onu elbette ki göz önünde bulundurdum.
Son düzenleme: