Gece gece nasıl canım sıkkın anlatamam.. İnsan çok sevincel birçok şeyi gözardı edebiliyor, farketse de görmezden gelebiliyor. Ama şunu da unutmamak lazım: kimse mükemmel değil.. En azından ben kendi hayatımdan yolaçıkarak bunları söylüyorum.Ve gerçekten bilmiyorum, çok fazla sevdiğim için mi aileme ilişkimizi en istikrarlı ve doğru zamanda açıklamak için uğraşıyorum.Biliyorum ki bundan 1 sene önce açıklasaydım asla onay alamazdım,ki benim için babamın rızası çok önemli.Ama şimdi arkadaşım olarak biliyor ve onu çok seviyor.Yavaş yavaş aşılıyorum bi yandan da ailevi problemler maddiyat derken çok önemli sorunlarla uğraşıyorum.Bazen hayat içinden çıkılmaz bi hal alıyor,ne yapacağımı şaşırıyorum.
Ve bütün yaşadıklarımın ceremesini bazen sevdiğime çıkartabiliyorum.Bunu çok düşündüm ve anladım ki aslında ona bazen çok kızıyorum, çok kıskanç,biri bana bakacak görecek farkedecek konuşacak diye aklı gidiyor
sanki dünya güzeli var karşısında, resmen çirkin,bakımsız,pasaklı dolaşmam hoşuna gidiyor desem yeri.4 yıllık bi ilişkimiz var onu çok seviyorum ama bazen nefes alamıyorum ve ayrı şehirlerde olduğumuz için bu konuları gündeme getirip tartışmak istemiyorum.Geçirdiğim zor günlerde bi de bunlarla uğraşacak gücüm yok.Ama içten içten kızıp beni anlamadığı için de başka bir yerden patlıyorum.Bu ilişkimize zarar vercek gibi geliyor son zamnlarda ben öfkemi kontrol edemiyorum çünkü. Giyim kuşam için de ondan vazgeçmek istemiyorum,onun da kusuru bu. Biraraya gelemiyoruz doğru dürüst,gelsek bir nebze yumuşama olur gibi geliyor,yanyanayken üzüleceğim diye içi titrer,ama mesajla olmuyo işte
katetmemiz gereken hala bi dünya yol olması çok canımı sıkıyo, herşey çok belirsiz...
Ve bütün yaşadıklarımın ceremesini bazen sevdiğime çıkartabiliyorum.Bunu çok düşündüm ve anladım ki aslında ona bazen çok kızıyorum, çok kıskanç,biri bana bakacak görecek farkedecek konuşacak diye aklı gidiyor
sanki dünya güzeli var karşısında, resmen çirkin,bakımsız,pasaklı dolaşmam hoşuna gidiyor desem yeri.4 yıllık bi ilişkimiz var onu çok seviyorum ama bazen nefes alamıyorum ve ayrı şehirlerde olduğumuz için bu konuları gündeme getirip tartışmak istemiyorum.Geçirdiğim zor günlerde bi de bunlarla uğraşacak gücüm yok.Ama içten içten kızıp beni anlamadığı için de başka bir yerden patlıyorum.Bu ilişkimize zarar vercek gibi geliyor son zamnlarda ben öfkemi kontrol edemiyorum çünkü. Giyim kuşam için de ondan vazgeçmek istemiyorum,onun da kusuru bu. Biraraya gelemiyoruz doğru dürüst,gelsek bir nebze yumuşama olur gibi geliyor,yanyanayken üzüleceğim diye içi titrer,ama mesajla olmuyo iştekatetmemiz gereken hala bi dünya yol olması çok canımı sıkıyo, herşey çok belirsiz...
