Zaten çocuk kesinlikle düşünmüyorum. Benim de isteğim ayaklarımın üstünde durup biraz para biriktirip boşanmak
eşin değişir mi bilmiyorum ama sen kendin için önlemler al.
mümkünse ailenle hemen barış,bir işe gir ve çocuk yapma bu adamdan.
kendine güvenin gelirse kararlarında bir o kadar sağlıklı ve doğru olur.
eşin hiç yüzüne vurdu mu bunu ?
Zaten çocuk kesinlikle düşünmüyorum. Benim de isteğim ayaklarımın üstünde durup biraz para biriktirip boşanmak
Allahım ne kadar cahil insanlar var...
Rabbi kulunun bir töbvesiyle af kapısını açıyorken,
bu cahillere ne oluyor?
kaldıki ortada bi suç da yok.
Rabbim ıslah etsin...
Kabul ederken cezalandirmayi neden dusunmus üzüldüm ne iyi birisi diye dusunmustum maalesef ailesine karsi korumamis sizi
İki kere vurdu. Kavga anında 2 kere söyledi. Sonra çok özür diledi ama benim kalbim paramparça oldu
kadın tecavüze uğruyo, bir de yine kendi suçlu oluyo. yahu kendi kendine tecavüz etmedi heralde bu insan. çok sinirlendim.
suçlu gibi davranma lütfen daha da ezmesinler seni...
ayrıca çarşaf falan ne sinir bozucu şeyler. kayınvalideni ve kocanı dövmek istedim.
Dedim ya eşim kabul etmedi bunu. Zaten nişanlıyken dedi ailesi kanı görüp vücudunda kesik var mı diye kontrol edeceğiz eğer kız değilsen babana teslim ederiz babana da adamsan öldür bu kızı deriz dediler. Ben salak bunlara rağmen evlendim
bunca şeye rağmen o adamdan hamile kalmışsınız ve çocuğunuzu düşürmüşsünüz..bu durumda insan nasıl çocuk düşünür ya...
bide bu adama 1.evlilik yıldönümünüzde ne hediye alayım diye konu açmışsınız..bi hoşsunuz sizde...
Lütfen üzülme. Sen kendini ezdiğin için insanlarda seni eziyor. Adamın teki sana tecavüz etmiş ve sen kendini suçluyorsun. Trafik kazası geçirip ömür boyu sakatta kalabilirdin madem o tecavüzcüyü polise veremeyecek kadar cesaretin yoktu şimdi de hayatını mahvetme ve başına trafik kazası gelmiş gibi düşün hayatına bak. Ailenle aranı bir şekilde düzelt ne yapacaksın bilmiyorum ama düzeltmeye bak. Eşinin ailesinide öyle kabul et o insanların görüşlerini değiştiremezsin belki biraz garip bir teori olacak ama Kur'an ile kendini ön plana atabilirsin. Din ile kendi fikirlerini ve karşındaki cahil insanları değiştirebilirsin diye düşünüyorum. Aklıma bu çözümden başkası gelmedi lütfen yanlış anlama dini kullan demiyorum sadece ruhani güç ile savaş diyorum. Anladığım kadarıyla seni psikologa götürüp destek olacak tipler değil. Kendine iyi bak ne olursa olsun hayata pozitif bak.
Sözde kaynanamlar çok dindarlar. Sürekli dinden bahsederler. Ben bi şey desem sen ne bilceksin diyorlar. Benim bu evde hayatım yatak odamdan ibaret. Burdan dışarı mümkün olduğunca çıkmıyorum. Bir evin odasında hapisim.
Benim kimseye anlatmadığım bir derdim var burada içimi dökmek rahatlamak istedim
Ben bundan 5 sene önce birini çok ama çok sevdim. deli gibi aşıktım ona. sonsuz güveniyordum. belki de 17 yaşımdaki saflığın verdiği bir güvendi. O da beni sevdi. Ya da ben öyle sanıyordum. İlişkimiz 2 yıl sürdü. Ailem öğrenince onu istemediler ve o babamdan dolayı benden vazgeçmeyi göze aldı. Yıkıldım tabi.. Ama hiç kopmadık. Hep aradı hep sordu beni. Ara sıra konuşup dertleşiyorduk. Daha sonra dayanamayıp tekrar barıştık. Çok yalvarınca dayanamadım...
Bir gün buluştuk. 1 saat görüşüp oradan okullarımıza geçecektik. O zaman ben 19 yaşındayım ve hala ona deli gibi aşığım..
Her neyse buluştuk. Bana evden acil bir şey alması gerektiğini evden apar topar çıkınca almayı unuttuğunu söyledi. 5 dk alıp çıkalım dedi. Tamam dedim. İlk defa gitmiyordum evine. Ailesinin yanına çok gidip gelirdim. Annemi de görürsün deyince kabul ettim. Aklıma hiç kötü bi şey gelmedi. Çünkü o beni öpmeye bile kıyamazdı. Ama aklıma gelmeyen başıma geldibana zorla sahip oldu. Haykırıp bağırmalarıma çığlıklarıma kulaklarını tıkadı. Gözyaşımı görmedi bile. Beni kandırmış o gün. Hayatımla oynadı.Hiç tanımadığım bir yabancıya döndü. Şuan o anı sanki tekrar yaşıyorum :'(
Defalarca ölmek istedim. O neşeli deli dolu ben gittim. Suskun, hiç konuşmayan hiç gülmeyen biri oluverdim. Sigaraya başladım. Alkole başladım. Batağa saplanmıştım. Benim o konuda ne kadar tutucu olduğumu bildiği halde beni sevdiğini söylerken böyle bir adilik yaptı bana. yediremedim... yediremeyeceğim...
Aileme hiçbi şey diyemedim. Babam öğrense öldürürdü beni. Gerçi yaşayan bir ölüydüm ya.. Bunu bana yaptı ve 2 gün sonra beni terketti. Kaçtı benden. Offff unutamıyorum bu şerefsizliği.. Ben isteseydim yapsaydı gam yemezdim ben yaptım derdim ama ben sadece ona güvendiğim için onun günahını ağır ödedim ve ödüyorum.
Bu olaydan 1 yıl sonra eşimle tanıştım. Başta ona anlatamadım. Sonra anlattım. ilk öğrenince benden ayrıldı. bi gün sonra beni aradı buluşup her şeyi anlattım. karşımda küçük bi çocuk gibi ağladı. ve beni kabul etti. Ama onun ailesi beni istemedi. Benden bekaret kanı görmek istediler. Yoksa geri gidersin dediler. Eşimden çok ayrılmaya çalıştım ama yapamadık. Hem bana verdiği değer için onu seviyordum hem de benim kurtuluşumdu..
En son çare kaçmaya karar verdik. Oysa ki ailemin hiçbir suçu yokken onlara ağır bir acı yaşattım. İlk çocuklarının evlendiğini göremediler. Baba evinden gelinlipğimle çıkamadım. Babamla şimdi konuşmuyoruz. Haklı. Sonuçta nişanımızı yaptı hiçbir problem çıkarmadı. Ben bunu hak edecek ne yaptım diyormuş. Diyemiyorum ki senin kızın bunları yaşadı diye. Kimseye anlatamıyorum
Şimdi o kadar mutsuzum ki.. Boşanamıyorum da çünkü gidecek bir kapım yok.. Eşimin ailesi yapmadığını bırakmıyor. Kaçtın da geldin baban da yok çekeceksin diyorlar. Benim kocam bana ne kadar iyi davransa da konu onlar olunca beni atıyor.
Ben bunları hakedecek ne yaptım diye soruyorum kendime. Sadece sevmiştim. Ama o geleceğimi çaldı benden. O yüzden kızlar biriyle olmuyorsa zorlamayın Rabbimin bir bildiği vardır. Ve ailenizin onay vermediği biriyle devam etmeyin. Sonu gerçekten kötü oluyormuş:'(
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?