:çok üzgünüm: artık bayramlardan korkar oldum :çok üzgünüm:
içimdekileri dökmeye cok ihtiyacım var cok ama cok doluyum
Uzunda olsa yazıcam,anlatıcam uzun uzun,neden,nasıl bu noktaya geldik :çok üzgünüm:
4 yıllık evliyim,2 yıl flört ettik,1.5 yılımızda eşimin ailesiyle tanıştım.kültür olarak cok farklıydık ama birbirimizi seviyoduk ya,gönüller birdi ya,hep sorun olmaz,üstesinden gelinir diye düşündük.düğün alışverişlerinde başladı tatsızlıklar.beyaz esyayı,koltuğu,mobilyayı,mutfagı,yatak odasını kız alırmış,onlar bir tek halı perde alırmış,adetleri öyleymiş,birde gül gibi oğullarını veriyolarmış daha neymiş falan filan.zar zor aldık,ettik kurduk yuvamızı,düğün gecesi altınlarımı aldılar,vermek istemedim düğün bitimini burnumdan getirdiler,mecbur kaldık.sürekli ailemi eleştirdiler olur olmaz laflarla,annem babamın üniversite mezunu olmasından tutunda,yaşadıkları sehire,cevrelerine,akrabalara herseye kulp taktılar,laf ettiler ,ama yüzlerine güldüler,"bize düğünde para harcatmadınız ya"la başlayan övgüler yağdırdılar.işimiz nedeniyle ailelerden uzaktayız,bu avantaj gibi görünsede,telefonla rahat vermediler,sabahtan akşama sorgu sual.3 aylık evliyken üzerimize yaptıkları borçları yıktılar,bu ne borcu dediğimizde,bizim düğünde kendilerine aldıkları kıyafet,misafirlere yemek,benzin,halı,perde gibi masraflar için kredi cektiklerini ve sıkıştıklarını söyledir,oysa altınlarım fazla fazla yeterdi bu harcamalara,sonra öğrendik ki kayınpeder arabayı sıfırlamış.her özel zamanda gittik,hep laf,hep surat gördüm.sonra kızlarına talip cıktı,evlendirdiler.ne gariptir ki,bende uyguladıkları adetlerin hiçbiri söz konusu olmadı,bu seferde a dan z ye herseyi oğlan tarafına yıktılar,nişanı eşime yaptırdılar,kayınpeder kendine işini büyüttü.zaman gectikce bana olan kaba saba tavırları hep artış gösterdi,ben sineye cektikce,alttan aldıkca,onlar yüklendi,güzellikle neden bana böyle davrandıklarını,artık cok dolduğumu,dayanamayacagımı söyledim,bu seferde eşime yalan yanlış aktarıp kışkırtmaya,sürekli doldurmaya başladılar,sürekli tartışmaya başladık,eşim bambaşka bir insana dönüştü,içindeki canavar ortaya cıktı,hakaretler,evden kovmalar,itip kakmalar.evimiz içinde yaptığımız pazar alışverişinden tutunda,cıkacagımız tatilin zamanına kadar herseye onlar karar verir oldu.eşim hep sustu,hep onları korudu,eşim sustukca,ben ezildim,eksildim senağlama hakaretlerin dozu tavan yapınca,canıma yetti,eşime artık dayanamayacagımı,böyle devam etmeyecegini söyledim,onlar benim anam,babam,sende bizim soyadımızı tasıyan gelinsin cekeceksin dedi,ve boşanma kararı aldım.bütün esyalarımı topladım,aileme haber verdim,gelip beni almaları için,o güne kadar tek kelime etmeyen babam,benim halimi,perişanlığımı görünce her ne kadar barıştırmak,aramızı düzeltmek adına geldilersede,karar verdiysen tamamdır dedi.herseyi anlattım onlara,tüm yasadıklarımı.eşyalarım çıkarken eşim geldi,yalvar yakar pişmanım,son bir sans verin dedin,babamla konustular,nasılsa ikna etmiş babamı,babam kızım eşin cok pişman,hatalarını anlamış,yuva kolay yıkılmamalı bir sans ver,biraz zaman tanı dedi ve beni allah'a emanet edip geri döndüler.1 ay kadar eşim iyiydi,yani olması gerektiği gibiydi,ama sonra film tekrar basa sarmaya başladı.beni almaya geldikleri için aileme kin duyduğunu,bir süre görüşmek istemediğini söyledi,daha doğrusu anneleri öyle yapmasını söylemiş,kaç kandil,kaç bayram,kaç anne&babalar günü gecti aramadı sormadı.bende onun ailesini aramadım bu sürede,babası bana korkunç bir hakarette bulunmuştu son görüşmemizde,anneside ağzına geleni söylemişti.özel zamanlar eşime hiç koymadı,kendini hep oyaladı arkadaslarıyla orda burda,iş seyahatine gidiyorum deyip,ailesine gitti,ben aileme ne zaman gitmek istesem,engelledi.annemler evime cekindikleri için ve eşimin anlamsız aramama görüşmeme kararı yüzünden, hiç gelemediler bir daha,ben ne zaman gitmeye yeltensem,büyük kavga koptu.Böyle kısır bir döngü....
bir hafta sonra bayram.kayınvalide eş dost gelini soruyo,getir mutlaka demiş ve şimdi onun tasası sardı.benim ailem eşime cok kırgın,bana hasret.ama bunu düşünen yok.gitmeyelim diyorum,biraz daha zaman tanı,yaralar kabuk bağlasın,önce yavaş yavaş telefonlaşmalar başlasın diyorum,kabul etmiyor , tüm kırgınlıklar sona erecek diyor ama güvenemiyorum.aileme gitmeye pek gönüllü değil.gidersede 8 gün bizimkilerde 1 gün sizinkilerde kalırız diyo.annem çok üzgün,ben çok kırgınım,cok yorgunum senağlama sabrın sonu selamettir diyorum ama hep başa dönüyoruz,hayat geçip gidiyo senağlama
çok uzun ve karışık anlattığımın farkındayım senağlama ama ihtiyacım vardı