Arkadaşlar lütfen yardımcı olun beynim patlayacak sanki ?

Lutfen terapiye ek ilac destegi talep edin, 2 aylik bebeginizin size cok ihtiyaci var, ailenizin size yapmadıgı anne babaligi dusunerek cocugunuza anne olamazsiniz, önceliğiniz cocugunuz olmali.
İlaç kullansam emziriyorum ve ağrıma gidiyor ilaç kullanmak bıktım artık bitmiyor bu düşünceler zihnimde . Terapiyle çözülür denildi terapistim çok yol katetttik kendi üzerine bu kadar gitme iyisin sen dese de ben tamamen çözülsün istiyorum artı onlara nefretim ve sinirim beynimi yakıyor .
 
sizi anlıyorum ancak şuanki çok yoğun rahatsız edici duygular hormonların da etkisi ile sizi daha da rahatsız eder hale gelecek - ilaçsız hafiflemesi mümkün görünmüyor diye anlıyorum. Bu yüzden sakin bir zihin ve dengelenmiş bir hormonel bünye ile sorunları çözebilirsiniz ancak zamana ihtiyacınız olacak - kendinize zaman verin ama kendinizi asla ihmal etmeyin
 
Tamam teşekkür ederim
 
Benim sindiremediğim ailem beni neden tedavi ettirmemişti , doğum sonrası beni neden üzdüler neden öylece bıraktılar neden hiçbir şey kabul etmiyorlar . Bunlar beni kemiriyor .
Ne yazık ki her çocuk sahibi olan anne baba olamıyor. Tüm bunların suçlusu sen değilsin, tek suçlu nasıl konuşması gerektiğini bilmeyen, vicdansız anne baban. Kan bağı olunca haliyle bizler bizi sevsinler, olduğumuz gibi kabul etsinler yaralarımızı sarsınlar istiyoruz ama onlar o kapasitede değil ne yazık ki. Herkes anne baba olmamalı derler ya öyle malesef. Ama artık kendi başının caresine bakma vakti geldi. Çok şükür anlayışlı bir eşin varmıs. Sahip olduklarına şükrederek tedavi olmaya devam edebilirsin. Bu malesef yıllarca tedavi edilmesi gereken bir durum olabilir. Hani bazı hastalıklar vardır ameliyat tek basına fayda etmez fizyoterapi alman gerekir bazen altı ay bazen iki yıl. Olmadı işe yaramadı diye düşünme. Sen şimdi eski sen değilsin, belki o zaman fayda etmeyen şimdi edecek
 
Bir de düşünmekten kaçmanın yollarını arayabilirsin. Sandviçini alıp dışarıda yürüyerek yemek olabilir, bebeğinle parka gitmek olabilir sana iyi gelen şeyler. Tabi daha küçücükmüş ama evde kalmak da bunaltıyor insanı. Hava değişikliği her zaman işe yarar
 
Teşekkür ederim … aileme göre ben hep hastaydım Nevzat Tarhan’ın hastanesine bile gittim tüm tettik testler yapıldı . Herşey yapıldı . İlaç kullandım terapiler aldım . İlaç düzenli şekilde kesildi . Uzun süre iyiydim . Doğumum çok zor geçti ölümden döndüm bunun üzerine annem moralimi çok bozdu ve benim kaygılarım tekrar başladı . Ki insanlar hiçbir şey yaşamasa doğumdan sonra kaygılanabiliyor . Ben aslında gün içinde iyiyim bebeğimle eşimle mutluyum ama yalnız kalınca bu düşünceler beni bitiriyor neden yoklar neden beni anlamıyorlar düşüncesi . Çünkü onlara karşı sanki bir şey yapmalıymışım Allah katında günah işlemişim anneme bağırdım vs diye çocuğumda bana öyle olcak diye korkular saldı içimi . Bunları düşüne düşüne ve travma tedavisine devam ediyorum bu da ekstra yoruyor iyice korkak oldum .
 
Evet dışarı çıktığımda gezdiğimde şarkı dinlerken veya gün içinde o uyanıkken bunlar aklımda olmuyor ne zaman uyusa yalnız kalsam düşünceler beni sarıyor .
 
Hasta olabilirsin bu senin suçun değil ki. Herkes hasta olabilir. Benim bebeğim çok nadir bir hastalıkla dünyaya geldi bunun suçlusu ben miyim kesinlikle hayır ? Ama kendimi sucladım mı, tabi ki de suçladım. Bence kendin için yapabileceğin en güzel şey aileni kendinden uzak tut, aileni yok say başına ne gelirse gelsin onlardan yardım alabileceğin ihtimalini bile düşünme çünkü sana faydadan ziyade zararları var. Ailene kızman bağırman lanetlenmesi gereken bir davranış değil. Herkes ettiğini bulsaydı dünyada katil tecavüzcü kalmazdı
 
Uzak tutuyorum yıllarca onların gözünün içine baktım yaptığım meslek bile onların istediği meslek , paramı verdim , onca şeyler aldım ettim . Bi suçlarını yüzüne vurmam da annem yok oldu . Bu kız emziriyor sütü gider mi , üzüntülü mü düşünmedi . 1 aydır yok bak doğımmyaptım 2 ay dolmadı ama annem 1 aydır benle konuşmuyor . Tartıştık diye . Ona siz sorunlusunuz beni üzüyorsunuz böyle olacaksa konuşmayın dedim diye . Diyor ki nasıl konuşmadan durayım . Zarar veriyorlar bana . Ama annesizlik bu durum da üzüyor . Yediremiyorum sanırım . Onun gibi asansörden korkmaya başladım , onun gibi yüksek hızdan korkmaya başladım . Nedret ediyorum ona benzemiş olmaktan . Onun gibi kaygılı olmak istemiyorum . Bu en çok üzen şey beni . Onun genetiğinden almış olmak
 
Üstelik ben asansörden hızdan korkan biri değildim . Sorunlu kaygılı baskıcı şiddetçi insanlarla yaşamaktan travma almaktan beynim iflas etti ya . Olmayacak şeylerden korkularım olmaya başladı . Terapistim geçici bunlar bir kaç aya daha iyi hissetmezsin hormonlarında etkili diyor . Çok ağır geldi ya
 
Çekirdek ailem harici bu şehirde bi akraba da yok zaten baba tarafım yoktu hiç anne tarafı da parçalı bölük . Düşün ki kimse yok . Çocuğum yarın anneanne dede dayı bilmeyecek doğru düzgün başka akrabada yok . Ben şimdi çocuğuma bi Mevlüt yapsam bir şey yapsam bi insan yok ya kendi tarafımdan .
 
Bastırmışsınız duygularınızı her olayda patlaknverir haliyle. Terapi alın. Bence herkesin terapiye ihtiyacı var hayatta. Dersi az çok herkesin kendine göre yarası var
 
Bastırmışsınız duygularınızı her olayda patlaknverir haliyle. Terapi alın. Bence herkesin terapiye ihtiyacı var hayatta. Dersi az çok herkesin kendine göre yarası var
Evet terapistte dedi bastırıyorsun diye . Çocuğum bar diye ağlamadım kendime vakit ayıramadım pek haliyle . Çünkü bebeğim doğdu birkaç gün sonra 4 gün yoğun bakımda kaldı . Doğum da zordu dikişler felan hala daha zor oturuyorum bazen. Sonra eahmimde bi sorun oluştu . Bunları yaşarken de ailem bana bunları yaşattı . Sanırım yıpramdım
 
Gittim aradım kustum içimdekileri sonra bi ağladım bi vücudum rahatladı ki kafamdan herşey silindi gitti sanki acayip hafifledim . Herşeyi anlattım . Ağlayarak ederek susup kaldılar verecek cevap yok . Sanki üstümde koca yük taşıyordum ya . Kaç gündür bunalmıştım . Şuan açıp müziği son ses dans edesim var
 
Bundan sonra da içinize atmayın s9yleyin. İçinize atıp size dert olacağına söyleyin onlara dert olsun tavsiyem
 
Öncelikle lohusasınız. Çok sağlıklı bireyler bile doğumdan sonra depresyon ve kaygı bozukluğu yaşayabiliyor. Ki sizin geçmişten gelen rahatsızlığınız var. O yüzden şu anki durumunuz çok normal. Öncelikle bunu bilin.
Ailenizle konuşmanız, kavga etmeniz çözüm olmayacaksa, suçlarını kabul etmeyeceklerse, o zaman onları affedin. Onlar için değil tamamen kendiniz için affedin. İnsana verilen en büyük hediye affetmek.
Yine görüşmeyin ama gönlünüzden geçmişin yükü kalkmış olsun.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…