- 5 Ağustos 2023
- 1.065
- 1.929
- 53
Merhaba anlaşılır olması için arkadaşıma aslı diyeceğim. Biz aslı ile şans eseri aynı zamanda hamile kaldık, liseden arkadaşız. Tüm süreci beraber geçirdik hastane çantalarımızı beraber hazırladık, seçtiğimiz eşyaların birbirimize linkini gönderdik, bir sürü hayaller kurduk. Hatta her gün o kadar çok konuşuyorduk ki eşim bile benden çok aslıyla konuşuyorsun derdi. Ardından ben 40. haftada doğum yaptım o ise bir kaç gün sonra bebek hareketlerini hissedememeye başladım dedi ve eşyalarını çantalarını alıp hastaneye gittiler. Bende aynı sebepten acile gidip bebeğimi kucağıma almışken o bebeğinin kalbinin durduğunu öğrendi. Öğrenir öğrenmez bana yazmış bebeğimizin kalbi durmuş diye ben o sıra yeni doğan bebeğimle ilgilendiğim için telefona hiç bakmadım hatta aslının bebeğim ve bana hazırladığı hediyelerin kargosu geldi ben o sırada bir şeyler yapmakla meşgul olduğum için ancak 4 saat sonra teşekkür mesajı atayım diye telefona baktım ve mesajı gördüm. O andan beri sanki bebeğimin kardeşini kaybetmiş gibi hissediyorum. 2 gün boyunca ağlayıp durdum hangi bebek eşyasını kullansam aklıma geliyor çünkü her şeyi beraber seçtik bebeğimi severken bile vicdan azabi hissediyorum biliyorum benim suçum değil ama yine de keşke bir çözümü olsaydı. Annesi ile konuştum, aslıyla da konuştum o gün bana cevap veremedi. Aslında ben o mesajın üstüne mesaj atamadım. Hep annesi ile konuştum annesi söylediklerini ileteceğim dedi. Zaten yazsam da uzun bir süre doğum başlasın diye suni sancı aldı başlamasına sezeryana aldılar yazsam da cevap veremezdi. Sonra beni aradı konuştuk. Ona yanında olduğumu her zaman konuşabileceğimizi söyledim o ise sevincime gölge düşürmekten korktuğunu. Arada o kadar üzücü konuşmalar vardı ama buraya yazıp uzatmak istemiyorum. Şimdi üç sorum var
Birincisi bebeğimin teyzesi olarak her anına şahit olmak istediğini söyledi bunu beni üzmemek için mi söylemiştir? Çünkü çok düşünceli bir insan. Sizce bebeği atmalı mıyım yoksa onu daha çok mu üzerim
İkincisi 1-2 hafta sonra bebekli ya da bebeksiz ziyarete gitmeli miyim(aramızda 12 saatlik bir yol var) istediği zaman yanına gidebileceğimi söyledim: 5 ay sonra onun şehrinde işim var o zaman için hayaller kurmuştuk, şimdi bebekle zorlanacağımı o zaman görüşürüz dedi. Sizce hangisini yapmalıyım
Son soru da ona bir hediye göndermek istiyorum tabi ki asla hiç bir şey onu teselli etmemi sağlayamaz ama bebeğinin mezarına bir hediye mi bulmalıyım, yoksa canlı ya da cansız çiçek mi göndermeliyim? Canlı çiçeği büyüttükçe üzülür mü rahatlar mi? Yoksa ultrason fotoğrafını onun fotoğrafı ile birleştirip bir hediye haline mi getirmeliyim?
Burası büyük bir forum benzer durumu yaşayan kişiler ya da çevresinde görenlerden tavsiye istiyorum. Çünkü anlaşılması çok zor bir acı ben yaşamamış olmama rağmen nefes daralıyor sanki ciğerlerimde baskı var gibi hissediyorum.
Birincisi bebeğimin teyzesi olarak her anına şahit olmak istediğini söyledi bunu beni üzmemek için mi söylemiştir? Çünkü çok düşünceli bir insan. Sizce bebeği atmalı mıyım yoksa onu daha çok mu üzerim
İkincisi 1-2 hafta sonra bebekli ya da bebeksiz ziyarete gitmeli miyim(aramızda 12 saatlik bir yol var) istediği zaman yanına gidebileceğimi söyledim: 5 ay sonra onun şehrinde işim var o zaman için hayaller kurmuştuk, şimdi bebekle zorlanacağımı o zaman görüşürüz dedi. Sizce hangisini yapmalıyım
Son soru da ona bir hediye göndermek istiyorum tabi ki asla hiç bir şey onu teselli etmemi sağlayamaz ama bebeğinin mezarına bir hediye mi bulmalıyım, yoksa canlı ya da cansız çiçek mi göndermeliyim? Canlı çiçeği büyüttükçe üzülür mü rahatlar mi? Yoksa ultrason fotoğrafını onun fotoğrafı ile birleştirip bir hediye haline mi getirmeliyim?
Burası büyük bir forum benzer durumu yaşayan kişiler ya da çevresinde görenlerden tavsiye istiyorum. Çünkü anlaşılması çok zor bir acı ben yaşamamış olmama rağmen nefes daralıyor sanki ciğerlerimde baskı var gibi hissediyorum.