O zaman durum çok uzun zamandır devam ediyor.bebegi olali cok oldu. şimdi buyudu bile. maalesef uzaklasmadi hala. hem cocukla ilgilenip hem sosyal medyayla nasil bu kadar ilgili anlamis degilim.
Kendiyle barışık değil demek ki, diğer insanlarla yarışa girme derdindebebegi olali cok oldu. şimdi buyudu bile. maalesef uzaklasmadi hala. hem cocukla ilgilenip hem sosyal medyayla nasil bu kadar ilgili anlamis degilim.
o yazmadikca yazmiyorum. o sormadikca iletisime gecmiyorum. buna ragmen soruyor yaziyor işte.Kendiyle barışık değil demek ki, diğer insanlarla yarışa girme derdinde
Bazı insanlar sosyal medyadaki o "mutlu" görünen kişilerle kendini kıyaslar kendi iç huzursuzluğunu bastırmaya çalışır
Hala iletişimde misiniz?
Benim etrafimda da vardi boyle kotu insanlar.hepsini cikardim hayatimdan bide baktim eskilerden kimse kalmamis yanimda.mutlu muyum evet mutluyum ama insanlara olan inancim tamamen bitti.kac gundur dusunuyorum niye insanlar boyle kotu kalpli.sirf sizi uzmek icin yada aaa bak ben hamile kaldim sen istiyordun ama ben yaptim der gibi nispet yapmis.lutfen uzulmeyin boyle insanlar o kadar cok ki etrafimizda.onu hayatinizdan cikarin ve onunuze bakin insallah tez zamanda hamile kalirsiniz
Kendisi mutsuz oldugu icin en iyisi birini uzeyim de egom tatmin olsun derdinde.mutsuzlugunun faturasini sizin uzerinizden odemek istemis.diyeceksiniz ki neden bana yapti ne sucum vardi.inanin bende bilmiyorum sanirim insanlar degistiben o donem cocuk sahibi olmayi dusunmuyordum işte işin ironik tarafi bu :/
yeni yeni istemeye başladim. duaniza kocaman bir amin diyorum. baskasi icin dilenen dualar kabul olurmus.
Kendisi mutsuz oldugu icin en iyisi birini uzeyim de egom tatmin olsun derdinde.mutsuzlugunun faturasini sizin uzerinizden odemek istemis.diyeceksiniz ki neden bana yapti ne sucum vardi.inanin bende bilmiyorum sanirim insanlar degisti
Ben her seferinde anlayip her seferinde ayni seyleri yapmaya devam ediyorum.esimin deyisiyle dunyada benim gibi saf biri kalmadi sanirim.simdi simdi bu yorumlari birbiriyle birlestiriyorum ve durumu anliyorum gercekten de burada yazilanlar cok dogru...
Arkadasinizi cok onemsemissiniz zannimca o da simarmis..Arkadaşlar beni bir süredir rahatsız eden bir konu var. Bir arkadaşım var, beraber okuduk, bir süre beraber çalıştık. Herşeyimizi bilirdik, eskiden epey yakındık.
Evlendiğinde ilk gece korkusu yaşadı, ona çok destek oldum aşması için, ayrıca o dönem çocuk düşünmüyordu, bu konuyla ilgili bana sürekli mesajlar atıp duruyordu, ben de o dönem çocuk sahibi olmayı düşünmüyordum ve aklına takılanlara cevap verip destek oluyordum ki o dönem depresyondaydım üstelik. Ayrıca işle ilgili sorunlarım da vardı, akşamları çok erken uyuyordum, telefona pek bakmıyordum... Ama yine elimden geldiğince yazışıyorduk.
Birgün bana aniden "ben hamileyim sonunda amacıma ulaştım" dedi. Çok sevindim. Güzel dileklerde bulundum. Lakin şaşırmadım da değil, istemediğini söyleyip çocuklu kadınlardan dert yanan kişi bir anda hamile kalmak için aylardır çabaladığını söyledi. Bir bildiği elbet vardı. Sevincini paylaştım. ancak tavırları zamanla tuhaf bir almaya başladı. Bu sefer de sürekli çocuk yapmakla ilgili mesajlar atıp benim neden çocuk sahibi olmayı düşünmediğimi sorgulamaya başladı. Ki sebebini de bildiği halde. Her mesajına o ağır depresyonuma rağmen cevap verdim. ( oysa kimseyle bir gram konuşacak halim yoktu o dönem)
Ancak benim depresyonum gitgide içinden çıkılmaz bir hale gelmişti, işten ayrılmayı düşünüyordum. Yani kısacası kendi derdimle meşgul idim, aşırının aşırısı uyuyordum. Arkadaşın yazdığı mesajlara son dönemlerde bakamıyordum bile. Sonra bana "neden yazmıyorsun, hamile olduğumu söyledim yazmamaya başladın" gibi saçma cümleler kurmaya başladı ki içinde olduğum durumu bildiği halde. Açık açık "iyi değilim, sürekli uyuyorum, telefona bakmıyorum" da demiştim.
Lakin bende, bu arkadaşıma karşı o olaydan sonra bir soğukluk oluştu. Soğukluğun nedeni bana takındığı tavır. Bu tavırları ilk tanıştığımızda da vardı, ama bu kadar ağır değildi. O dönemden sonra iyice arttı; sürekli bir laf sokma, açık arama, aşırı merak ve moral bozma havası içinde. Aynı sektörde çalışıyoruz, ve sosyal medyadan sürekli beni takip ediyor, işle ilgili can sıkıcı bir mevzu olduğunda bunu hemen yüzüme vuruyor. Geçiştiriyorum, konuyu değiştiriyorum. Açıkçası şimdiye kadarki bu uzun süreçte hiçbir zaman kırıcı konuşmadım. Bu yaptığını yüzüne vurmadım. Her zaman nazik ve kibar oldum. ancak artık canım iyice sıkılmaya başladı.
Çok uzattım. Sizce arkadaşımın böyle davranmasındaki sebep ne olabilir? fikirleriniz önemli...
Arkadasinizi cok onemsemissiniz zannimca o da simarmis..
Benim depresyonumu derdimi bir Allah bir ben bilirim
Su dunyada annemden baskasina guvenmem..Kimseye sır vermem canım yanarsa kendim tamir ederim..
Bu tip insanları dert edecek vakit yok hayatta ne diye firlatip.atmazsiniz ki anlamiyorum sil gitsin..
Tamam merhaba/ merhaba en güzelio yazmadikca yazmiyorum. o sormadikca iletisime gecmiyorum. buna ragmen soruyor yaziyor işte.
MerhabalarArkadaşlar beni bir süredir rahatsız eden bir konu var. Bir arkadaşım var, beraber okuduk, bir süre beraber çalıştık. Herşeyimizi bilirdik, eskiden epey yakındık.
Evlendiğinde ilk gece korkusu yaşadı, ona çok destek oldum aşması için, ayrıca o dönem çocuk düşünmüyordu, bu konuyla ilgili bana sürekli mesajlar atıp duruyordu, ben de o dönem çocuk sahibi olmayı düşünmüyordum ve aklına takılanlara cevap verip destek oluyordum ki o dönem depresyondaydım üstelik. Ayrıca işle ilgili sorunlarım da vardı, akşamları çok erken uyuyordum, telefona pek bakmıyordum... Ama yine elimden geldiğince yazışıyorduk.
Birgün bana aniden "ben hamileyim sonunda amacıma ulaştım" dedi. Çok sevindim. Güzel dileklerde bulundum. Lakin şaşırmadım da değil, istemediğini söyleyip çocuklu kadınlardan dert yanan kişi bir anda hamile kalmak için aylardır çabaladığını söyledi. Bir bildiği elbet vardı. Sevincini paylaştım. ancak tavırları zamanla tuhaf bir almaya başladı. Bu sefer de sürekli çocuk yapmakla ilgili mesajlar atıp benim neden çocuk sahibi olmayı düşünmediğimi sorgulamaya başladı. Ki sebebini de bildiği halde. Her mesajına o ağır depresyonuma rağmen cevap verdim. ( oysa kimseyle bir gram konuşacak halim yoktu o dönem)
Ancak benim depresyonum gitgide içinden çıkılmaz bir hale gelmişti, işten ayrılmayı düşünüyordum. Yani kısacası kendi derdimle meşgul idim, aşırının aşırısı uyuyordum. Arkadaşın yazdığı mesajlara son dönemlerde bakamıyordum bile. Sonra bana "neden yazmıyorsun, hamile olduğumu söyledim yazmamaya başladın" gibi saçma cümleler kurmaya başladı ki içinde olduğum durumu bildiği halde. Açık açık "iyi değilim, sürekli uyuyorum, telefona bakmıyorum" da demiştim.
Lakin bende, bu arkadaşıma karşı o olaydan sonra bir soğukluk oluştu. Soğukluğun nedeni bana takındığı tavır. Bu tavırları ilk tanıştığımızda da vardı, ama bu kadar ağır değildi. O dönemden sonra iyice arttı; sürekli bir laf sokma, açık arama, aşırı merak ve moral bozma havası içinde. Aynı sektörde çalışıyoruz, ve sosyal medyadan sürekli beni takip ediyor, işle ilgili can sıkıcı bir mevzu olduğunda bunu hemen yüzüme vuruyor. Geçiştiriyorum, konuyu değiştiriyorum. Açıkçası şimdiye kadarki bu uzun süreçte hiçbir zaman kırıcı konuşmadım. Bu yaptığını yüzüne vurmadım. Her zaman nazik ve kibar oldum. ancak artık canım iyice sıkılmaya başladı.
Çok uzattım. Sizce arkadaşımın böyle davranmasındaki sebep ne olabilir? fikirleriniz önemli...