Not: üslubumdan dolayı yanlış anlaşılmak istemem kimseyi küçümsemiyorum. Ama ben şu an sahip olduğum deneyimi ve birikimi elde edebilmek için çok çok çok fazla uğraştım. Birçok insanın üniversitedeyken yaptığı şeylerden geri kaldım çünkü öyle olmak zorundaydı. Bakınız arkadaşlarım tanıdıkları vasıtasıyla derhal çok güzel yerler buldular fakat benim öyle bir imkanım olmadığı için hala aramaya devam ediyorum. Bu arkadaşım da bu dönemde çektiğim tümm zorluklara şahit olmasına rağmen bunları hiçe sayıyor. O yüzden bozuldum.
Merhaba hanımlar. Kendime yakın gördüğüm bir arkadaşım var ve devamlı olarak söylediklerinin alt metninde beni olumsuz etkileyecek şeyler gizliyor.
Kısaca ikimizden bahsetmek gerekirse ben gayet iyi bir okuldan ve bölümden gayet iyi bir dereceyle mezun oldum ve iş daha doğrusu staj arayışımdayım. Kendimi kalifiye bir insan olarak gördüğüm için şimdiye kadar gittiğim birkaç işyerinin koşullarını kendime uygun bulmadım, birkaçı içinse diğer görüşmelerimi tamamladıktan sonra dönüş yapacağım konusunda anlaştım. Beğenmediğim işyerleri ise şöyle; günde 10-11 saat mesai cmt dahil ve ya hiç ücret yok ya da sadece yol parası. Yani staj yapıp köle gibi çalışmak için neredeyse adamlara para vereceğim.
Bu arkadaşım da iş imkanlarının daha dar olduğu bir bölümden özel üniversiteden tam burslu olarak mezun oldu. Yüksek lisansı denedi ama olmadı bu dönem. Şu an kendisi iş arayışında değil ailesinin verdiği parayla geçimini sağlıyor.
Bense ailemle görüşmüyorum, öğrencilik dönemimde hep çalıştım, çalıştığım dönemde bu günleri öngörerek para biriktirdim şu an onlarla geçimimi sağlıyorum.
Arkadaşımla yaptığımız telefon konuşmasında bana şunları dedi;
“Tatlım anlıyorum kendini ayrıcalıklı görüyosun şu üni.den mezunum şu dilim iyi ortalamam şöyle diye ama bak vakit çok daralıyo herkes staj yapıcak yer buldu bi sen kaldın canım gerçek hayat hiç senin düşündüğün gibi değil senin özel üniversitelerde veya diğer üniversitelerde okuyanlardan hiçbi ayrıcalığın yok. Bak her büroda hep özel üniversiteden mezun insanlar var.
Ama tabi ben de isterim senin aradığın gibi bi işyeri bulmanı.”
Ki bana bunları diyen arkadaşımın ne benim bölümümle ne de çalışma hayatıyla uzaktan yakından alakası yok. Ben de cevaben;
“Evet her büroda var çünkü bu insanların genel olarak paraya ihtiyaçları olmadığı için ücretsiz bi biçimde mesai yapmayı kabul ediyolar ama benim göstereceğim ilerlemeyle onların göstereceği ilerleme bir olamaz çünkü aldığımız eğitimler çok farklı. Ben bir dilekçeyi yazmayı 1. Ayımda öğreneceksem o insan 7. Ayında öğrenecek belki ama sonuçta bedava işgücü olduğu için bazı bürolar bunu isteyebiliyor” dedim.
Ve arkadaşım bana çok alındı. Niye tüm özel üniversitelerde okuyanlara aptal muamelesi yapıyosun, neden kendini bu kadar farklı görüyosun, ben de mi aptalım, ben de mi bi şeyi 7. Ayımda öğrencem falan dedi. Ben de kimseye aptal muamelesi yaptığım yok ama aldığımız eğitimler ne yazık ki farklı bu bi gerçek ayrıca bunun seninle en ufak alakası yok bölümlerimiz bambaşka bölümler dedim. Neyse sonra görüşürüz diyip kapattı.
ben bu konuşmada onu kıracak bir şey göremiyorum. Ama öyle bir üste çıktı ki beni gerim gerim gerip -tüm negatif enerjisini bana sıçratmasına rağmen- kendimi sorguluyorum resmen. Çok moralim bozuldu kız yüzünden kendimi müzmin işsiz gibi hissettim oysa ki henüz 2-3 haftadır bakmaya başladım. Sinir oldum