- 23 Kasım 2008
- 1.843
- 6.213
- 683
@CuteMom senin oğlan bilsem sınavına girmişmiydi? girdiyse alttaki soruya cevap:))
nery83 bilsem in ikinci sınavı da yine tablet üzerinden mi oluyor? bireysel değerlendirme dediği birebir görüşme gibi bir şey mi yoksa sınav mı? [\QUOTE]
İkinci sınav tablet üzerinden yapılmıyor. Bireysel değerlendirme mülakat tarzında oluyor. Çocuk zorlanana kadar devam ediyor. Bu konuda gözlemim mülakat ne kadar uzun sürerse kazanma olasılığı o kadar yüksek, istisnalar olabilir tabi. Kızım 54 dk kalmıştı mesela.
Birinci sınıflara Asis, ikinci ve üçüncü sınıflara wnv- wiscar iq testi yapılmıştı geçen sene. Bu sene ne kullanılır bilmiyorum.
Geçen sene baraj çok yüksekti mesela. Bu sene geçen seneye göre 50 puan kadar düşmüş. Bunun nedenini ışık olmadığı halde sınava sokulmuş binlerce öğrenci olarak açıklıyor uzmanlar. Çan eğrisi sistemi olduğu için soruların pek çoğunu doğru cevaplayamayan çocuklar barajı aşağıya çekti.Bizim sınıf 27 kişi 25 kişi başvurdu, bir benimki başvurmadı öğretmenin istemesine rağmen. Giriş belgeleri verilirken çok gülmüştüm. İşlerinden bir kişi resimde mülakata çağrıldı sadece.
masallah. diger arkadaslarin evlatlarinada kocaman masallah!iki oğlum üstün zekalı ve bilsem öğrencisi.ikisi de çok farklı.birinde dikkat çok iyi konsantrasyon mükemmel hızlı diğerinde ise aslında dikkat dağınıklığı demiyelim düşünce yoğunluğundan beyin sürekli bir sürü düşünceye marız kaldığında konsantrasyonda sorun yaşıyor.ama ilgi alanında pür dikkat.her üstün zekalı şöyldir böyledir gibi kalıp yargıların olmayacağını hepsinin çok farklı olduğunu iki oğlum bana öğretti.ikisi de üstün zekalı ama biri okulda da çok başarılı diğeri öğrenmede çok iyi olsa da okul onu sıkar.biri çok iyi yüzer futbol oynar diğeri yaratıcı resimler çizer hikayeler yazar icatlar yapar.biri matematikte ve fen de sporda çok yetenekli özellikle matematik diğeri bilim hayvan doğa resim sanat edebi yönü çok iyi.birinin sevdiğini diğeri sevmez.ama her ikisinin de öğrenme hızları çok yüksek aşırı meraklı bilgiye aç okul bilgilerini kolay bulup zorla uğraşmayı seven bilgiye bilim adamı gibi sorgulayan soruları olan çocuklar.
benim oğullarım anaokuluna başlayınca öğretmenleri çağırdı.birinde uyum sorunu da yaşıyorduk.ikisi arasında bir yaş var.anaokulu öğretmenleri farklı olduklarını yaşıtlarından çok ileri olduklarını yetişkin dili kullandıklarını hayal güçlerinn ve yaratıcılığın yüksek olduğunu söylediler.ben iki öğretmenin çocukları diye düşündüm.ilkokula başladıklarında bu sefer sınıf öğretmenleri çağırdı zaten okuma yazmayı kendileri öğrenmişlerdi neredeyse.4 yaş cicarı markalardan yola çıkarak okuyorlardı.aşırı merak vardı.4 yaşında uzayı kara delikleri yaratılışı ilk insanı ilk bitkinin nasıl olduğunu uzayın belki sonunun var olduğunu,gezegenlerin çarpışmadan nasıl döndüğünü denize tuzu kimin attığını allahı kimin yarattığını ve bu kadar malzemeye nereden bulduğunu ve buna benzer sorular.ama daha küçücükken.hafıza çok mükemmeldi.sürekli araşırmak deney yapmak peşindeydiler.kendi kendilerine deneyler yapıp sonuçlar çıkartıyorlardı.biri matematiği kafadan yapıyor diğeri çok ayrıntılı hayal gücü yüksek resimler çiziyor icatlar yapıyordu.kelime dağarcıkları çok genişti.sınıf öğretmenleri kesinlikle üstün zekalı olduklarını ve okulun yetmeyeceğini söylediler.adalet ve vicdan duyguları çok yüksek.insan hakları savunucusu gibi hayvan hakları savunucusu gibilerdi küçücük yaşlarda.fakirlere ağlarlar ağlayanı görseler ağlarlar savaşlara ağlarlar ve hayvanlara ağlarlar.dünyanın yükünü taşıyor gibiler.nesli tükenen hayvanlar için 5 yaş civarında günlerce ağladılar.taş toplarlardı böcek taoplarlardı küçücük yaşlarda.sürekli bir yaratma ve etkinlik içerisindeler.öğretmenleri bilseme yönlendirdive şu an ikisi de bilsemli.biri 3.sınıf diğeri 4.sınıfta okuyorlar
zeka testleri yapıldı.şu an üstün zekalı tanılılar
-
Geçen sene baraj çok yüksekti mesela. Bu sene geçen seneye göre 50 puan kadar düşmüş. Bunun nedenini ışık olmadığı halde sınava sokulmuş binlerce öğrenci olarak açıklıyor uzmanlar. Çan eğrisi sistemi olduğu için soruların pek çoğunu doğru cevaplayamayan çocuklar barajı aşağıya çekti.
İki veya üç sene evveldi sanırım bakanlık bir açıklama yapmıştı ;velilerin bilsem için öğretmenlerden çocuğu için başvuru yapmasını istemelerini söylemişti bakanlık kısacası .O günden beri veliler "benim çocuğumda girsin hocam"diyor.Öğretmen ne yapsın emir büyük yerden.Komik ülkeyiz aslında.Birde üstün zeka modası başladı aman allahım herkesin çocuğu üstün zekalı ve de üstün yetenekli.Neyse.Ben sizin yorumunuzu çok begendim veliler egitilmeli doğru demissiniz.Bu seneki uygulama hakkında bilgim yok fakat BİLSEM sınavlarıyla ilgili temel sorun, ailelerin bu sınavın ölçmeyi hedeflediği şey hakkında bilgisi olmaması. Öğretmen sınıfta üstün zeka olduğundan şüphelendiği çocuğu sınava yönlendirmek istediğinde diğer çocukların velileri, kendi çocuklarına eşit fırsat sunulmadığı fikrine kapılıyor. Okul çıkışı bedava devlet kursundan benim çocuğum neden mahrum kalsın ki?
Ya tüm veliler eğitilecek ya başvurular gizli kapaklı yapılacak ya da önceki birkaç mesajda örneklendirildigi gibi velilerin hışmından çekinen öğretmen bir çok öğrenciyi sınava sokacak. Gerçi ben sadece veli baskısıyla bu kadar yüksek katılımı okul idaresinin kabul edeceğine pek ihtimal vermiyorum. Bazı öğretmenler ya da okul idareleri de konuya hakim olmadıkları için deneme sınavına öğrenci kaydeder gibi başvuru yapmış olabilirler.
Bazı durumlarda üstün zeka, okul başarısını beraberinde getiremiyor. Ya da üstün zekalı çocuk, arkadaşlarından kabul görebilmek için potansiyelini gizleyebiliyor. Üstün zekaya özel öğrenme güçlüklerinin eşlik ediyor olması da olası. Böyle durumlarda öğretmen, üstün zekalı çocuğu kesfedemeyebilir. Bu noktada ailenin sürece müdahil olması gerekir.İki veya üç sene evveldi sanırım bakanlık bir açıklama yapmıştı ;velilerin bilsem için öğretmenlerden çocuğu için başvuru yapmasını istemelerini söylemişti bakanlık kısacası .O günden beri veliler "benim çocuğumda girsin hocam"diyor.Öğretmen ne yapsın emir büyük yerden.Komik ülkeyiz aslında.Birde üstün zeka modası başladı aman allahım herkesin çocuğu üstün zekalı ve de üstün yetenekli.Neyse.Ben sizin yorumunuzu çok begendim veliler egitilmeli doğru demissiniz.
değil 50 puan 3.sınıflarda 90 puan düştü.geçen seneye göre 4 kat fazla katılım.geçen yıl 200 bin iken başvuran bu yıl 800 bin küsür. 3.sınıflar geçen sene 560 idi bu yıl 470.neredeyse tüm sınıflar girince sınava çan eğrisi olduğundan puanlar ortalamaya göre belirleniyor puanlar aşağıya düştü.geçen yıl 50 tl paralı olduğundan öğretmenler gerçekten ışık gördüklerini çok iyileri soktu sınava.geçen sene de çok yükseldi.Geçen sene baraj çok yüksekti mesela. Bu sene geçen seneye göre 50 puan kadar düşmüş. Bunun nedenini ışık olmadığı halde sınava sokulmuş binlerce öğrenci olarak açıklıyor uzmanlar. Çan eğrisi sistemi olduğu için soruların pek çoğunu doğru cevaplayamayan çocuklar barajı aşağıya çekti.
bilsemin mülakatı bireysel görüşmesi zeka testi.çocuk bir uzman eşliğinde birebir zeka testine girecek.uzmanın sorduğu sorulara cevap verecek.eğer çocuk 130 ıq puanı alıp üstün zekalı çıkarsa bilseme yerleşecek
Sizin çocuklarınız da bebekken gösteriyor muydu aynı hassasiyeti? Benim bebeğimin gözlem gücü çok yüksek. Parka götürürüm, çocuklar ordan oraya koşturup oyuncaklara ilgi gösterirken bebeğim sakin sakin dolanır. Bebek sevmeye giden yetişkin gibi içi içine sığmayarak çocukları izler, yüzünde hep sevecen bir ifade olur. Uzakta bir grup çocuk gülüşsün bebeğim de heyecandan yerinde zıplar, çocuklara bakarak kahkaha atmaya çalışır, eğlenceli eğlenceli der kendi kendine. Aslında bizim problemimiz bebeğimin insanları çok seviyor olması, çok sosyal olması. Bu durum yüksek gözlem gücü ve algiyla birleşince hayal kırıklığı yaşama ihtimali çok yükseliyor. Herkesi sevmek isterken birinin ona hırçın davranması karşısında şoka giriyor. Kendinden 8 ay büyük bir bebek göğsünden itti bir gün bebeğimi. Yere oturdu kaldı, minicik suratındaki gülümseme bir anda gitti, dondu ifadesi. Ne olduğunu anlayamadığı için kaldı öyle. Kucağıma aldım, yanlışlıkla oldu, sadece kaza oldu dedim. Yavaş yavaş kendine geldi, yeniden oynamaya başladı. Beş dakika sonra bebek yeniden itip düşürdü kızımı. Yine kalakaldı, koşarak yanıma geldi, kaza oldu, yanlış vurdu, yanlış vurdu diyordu. Çok kısıtlı sosyal hayatında ilk kez böyle bir deneyim yaşadı.
Bugün bir oyun parkında top havuzuna koydum. Çocukları görünce heyecandan içi içine sığmadı yine. Kendinden bir kaç ay büyük bir bebek biraz hırçın davranıp top attı ama isabet etmedi. Bebeğim yine kilitlendi kaldı. Anlam veremiyor. Anlam veremediği için bir süre uzak kalıyor, cekiniyor çocuklardan. Benim korkum diğer çocukların öfkesine daha çok maruz kaldığında ya da tanık olduğunda daha çok içine kapanması. Acaba önden bazı çocukların hırçın olabileceğine dair kızımı hazirlasam mi kendi yaşayarak mı görse iyi olur hiç bilemiyorum. Ben de çok hassas bir çocuktum ama öfkeye kendi ailemde zaten tanık olduğum için dayanıklıydım akranlarimin öfkesine. Ne kadar uzun yazdım değil mi? Çok endişeleniyorum. Duyguları keşfetmeye yönelik kitaplar okuyor musunuz? Okuyorsanız hangi aylarda başladınız? Tecrübeleriniz olumlu mu, tavsiye eder misiniz?
[/QUO
çocuk kaç yaşında bol bol çocuklu ortamlarda bulunsun derim.çok korunaklı çok kırılgan yetiştirilme taraftarı değilim bu sefer hayatta karşılaştığı en ufak hayal kırıklığında savruluyorlar ilerde.düşsün kalksın kavga da etsin dizini de yaralasın savaşmayı da kabullenmeyi de hayatta her türlü insan ve zorlukların olduğunu bırakın kendisi öğrensin.eskiden nasıl büyütüldük bizler en azından 40 yaşında olan biri olarak arkadaşlarla hayatı öğrendik.annemize şikayet etsek bir de annemizden fırça yerdik bırakın korunmayı.arkadaşlarıyla sorunu kendi çözmeyi öğrensin.size şunu söyleyebilirim okulda bir lisede rehber öğretmenim.son yılarda öğrencilerimi psikiyatriste yönlendirme sayımda artış oluyor ya da çocuk 9.sınıfa geldiğinde psikolojik bir destek ilaç alma durumu var.artık sakız gibi çocuğumun psikolojisi bozulur söylemi herkesin ağzında.çocuk hayır kelimesiyle karşılaşmamış her istediği yapılmış doyumsuz memnuniyetsiz.hiç azarlanmamış hiç kızılmamış dünyayı kendi etrafında dönüyor sanıyor.sonra büyüdükçe en ufak hayırda mutsuzlukta istediği bir şeye ulaşamadığında hayal kırıklığında depresyon çöküntü kendine zarar verme.biraz uzun oldu kusura bakmayın ama bırakın üzülücekse üzülsün ağlayacaksa ağlasın şimdiden ilerde güçlü bireyler olması için.Sizin çocuklarınız da bebekken gösteriyor muydu aynı hassasiyeti? Benim bebeğimin gözlem gücü çok yüksek. Parka götürürüm, çocuklar ordan oraya koşturup oyuncaklara ilgi gösterirken bebeğim sakin sakin dolanır. Bebek sevmeye giden yetişkin gibi içi içine sığmayarak çocukları izler, yüzünde hep sevecen bir ifade olur. Uzakta bir grup çocuk gülüşsün bebeğim de heyecandan yerinde zıplar, çocuklara bakarak kahkaha atmaya çalışır, eğlenceli eğlenceli der kendi kendine. Aslında bizim problemimiz bebeğimin insanları çok seviyor olması, çok sosyal olması. Bu durum yüksek gözlem gücü ve algiyla birleşince hayal kırıklığı yaşama ihtimali çok yükseliyor. Herkesi sevmek isterken birinin ona hırçın davranması karşısında şoka giriyor. Kendinden 8 ay büyük bir bebek göğsünden itti bir gün bebeğimi. Yere oturdu kaldı, minicik suratındaki gülümseme bir anda gitti, dondu ifadesi. Ne olduğunu anlayamadığı için kaldı öyle. Kucağıma aldım, yanlışlıkla oldu, sadece kaza oldu dedim. Yavaş yavaş kendine geldi, yeniden oynamaya başladı. Beş dakika sonra bebek yeniden itip düşürdü kızımı. Yine kalakaldı, koşarak yanıma geldi, kaza oldu, yanlış vurdu, yanlış vurdu diyordu. Çok kısıtlı sosyal hayatında ilk kez böyle bir deneyim yaşadı.
Bugün bir oyun parkında top havuzuna koydum. Çocukları görünce heyecandan içi içine sığmadı yine. Kendinden bir kaç ay büyük bir bebek biraz hırçın davranıp top attı ama isabet etmedi. Bebeğim yine kilitlendi kaldı. Anlam veremiyor. Anlam veremediği için bir süre uzak kalıyor, cekiniyor çocuklardan. Benim korkum diğer çocukların öfkesine daha çok maruz kaldığında ya da tanık olduğunda daha çok içine kapanması. Acaba önden bazı çocukların hırçın olabileceğine dair kızımı hazirlasam mi kendi yaşayarak mı görse iyi olur hiç bilemiyorum. Ben de çok hassas bir çocuktum ama öfkeye kendi ailemde zaten tanık olduğum için dayanıklıydım akranlarimin öfkesine. Ne kadar uzun yazdım değil mi? Çok endişeleniyorum. Duyguları keşfetmeye yönelik kitaplar okuyor musunuz? Okuyorsanız hangi aylarda başladınız? Tecrübeleriniz olumlu mu, tavsiye eder misiniz?
bilsemin mülakatı bireysel görüşmesi zeka testi.çocuk bir uzman eşliğinde birebir zeka testine girecek.uzmanın sorduğu sorulara cevap verecek.eğer çocuk 130 ıq puanı alıp üstün zekalı çıkarsa bilseme yerleşecek
ayrı ayrı girecekler.farklı günlerde ve saatlerde iki ayrı randevu verilecek.müzik için zeka testi yapılmaz müzik ile ilgili yeteneği ölçülecek.tşk ederim .
son soru:) genel yetenek ve müzik aynı anda mı oluyor? ayrı ayrı mı girecek?
Ben çok güçlü bir çocuktum. Ortaokulda yoğun akran zorbalığı mağduru idim. Ailem her sorunu kendi başıma cozecegimden her zaman çok emin olduğu için beni kendi halime bırakmayı tercih etti. Çok güçlü bir çocukluğun ardından çok güçlü de bir yetişkin oldum. Fakat içerde durum dışardan göründüğü gibi olmadı hiçbir zaman.çocuk kaç yaşında bol bol çocuklu ortamlarda bulunsun derim.çok korunaklı çok kırılgan yetiştirilme taraftarı değilim bu sefer hayatta karşılaştığı en ufak hayal kırıklığında savruluyorlar ilerde.düşsün kalksın kavga da etsin dizini de yaralasın savaşmayı da kabullenmeyi de hayatta her türlü insan ve zorlukların olduğunu bırakın kendisi öğrensin.eskiden nasıl büyütüldük bizler en azından 40 yaşında olan biri olarak arkadaşlarla hayatı öğrendik.annemize şikayet etsek bir de annemizden fırça yerdik bırakın korunmayı.arkadaşlarıyla sorunu kendi çözmeyi öğrensin.size şunu söyleyebilirim okulda bir lisede rehber öğretmenim.son yılarda öğrencilerimi psikiyatriste yönlendirme sayımda artış oluyor ya da çocuk 9.sınıfa geldiğinde psikolojik bir destek ilaç alma durumu var.artık sakız gibi çocuğumun psikolojisi bozulur söylemi herkesin ağzında.çocuk hayır kelimesiyle karşılaşmamış her istediği yapılmış doyumsuz memnuniyetsiz.hiç azarlanmamış hiç kızılmamış dünyayı kendi etrafında dönüyor sanıyor.sonra büyüdükçe en ufak hayırda mutsuzlukta istediği bir şeye ulaşamadığında hayal kırıklığında depresyon çöküntü kendine zarar verme.biraz uzun oldu kusura bakmayın ama bırakın üzülücekse üzülsün ağlayacaksa ağlasın şimdiden ilerde güçlü bireyler olması için.
annelik de öğretmenlik de deneyimlerle şekilleniyor aslında.lisede çalışmak ve ebeveyn tavırları çocuk yetiştirme konusunda daha farklı bakmamı sağladı.ben sizi gayet iyi anladım çünkü ben de çok güçlü yetiştirildim eşim dahil herkes çok güçlü nasıl olsa üstesinden gelir anlayışındalar.hatta bazen güçlü değilim benimde korunmaya kollanmaya yardıma ihtiyacım var güçlü olmak istemiyorum dediğim zamanlarda oluyor.yalnız şu günlerde öyle olaylar yaşıyorum ki hayat çocuklarımıza bizim davrandığımız gibi davranmayacak.hayat onları mahvedecek bu kadar kırılganlık zor ve ağır acılarla karşılaşıldığında savrulmayı dağılmayı beraberinde getirecek.çocuk hayır olmaz ile karşılaşmamış.hatta isteğinin ertelenmesiyle karşılanmamış.öğrencime biraz sonra seninle dinlesem şu an önemli bir veli görüşmem var dediğimde bile şoka uğruyor öfkeleniyor hiç mi erteleme bekleme sabır başkasınında önemli sorunu olabileceği anlaşılmıyor.bencil bir gençlik var karşımızda.etikten yoksun haz kaynaklı yaşayan.mutluluğun hazzın bu kadar kutsallaştırılmasına da karşıyım.çocuğum mutlu olsun yeter.lisede 8 yıldır çalışıyorum her geçen gün dehşete düşüyorum çocuklarım için.çabuk tüketen mutsuz doyumsuz emek harcamadan elde etmeyi öğrenmiş acıyı bilmeyen onların yerine düşünen çabalayan birilerinin var olduğu bir yaşam.ama yaşam becerileri gelişmeyince ilerde ebeveyn olmadığında hayat her zaman kibar davranmayacak.tabi çocukla ilgilenme zaman ayırma birlikte vakit geçirme etkinlikler kitap okumalar bağın ve iletişimin kopmaması çok çok önemli.bizde bağ kurmadan ilgilenmeden vakit ayırmadan birlikte üretmeden sadece isteklerini yapma var.çok uzatıyorum inanın yeni nesil eğitim sistemi içimizi doldurmuş yoksa yazdıkça yazarım ben.bebeğiniz şanslı güçlü ve bilinçli bir annesi olacak yanında.hoşçakalınBen çok güçlü bir çocuktum. Ortaokulda yoğun akran zorbalığı mağduru idim. Ailem her sorunu kendi başıma cozecegimden her zaman çok emin olduğu için beni kendi halime bırakmayı tercih etti. Çok güçlü bir çocukluğun ardından çok güçlü de bir yetişkin oldum. Fakat içerde durum dışardan göründüğü gibi olmadı hiçbir zaman.
Bebeğim 20 aylık. Herhangi bir çocuktan çok daha fazla duygusallık gösterdiği için bir başka çocuğu guclendirebilecegi düşünülen kendi haline bırakmalar ona iyi gelmeyecek, bunu kendi çocukluğumda deneyimledim. Bahsettiğiniz şeyin saldım çayıra olmadığını anlıyorum. Bahsettiğim şey de fanusta saklamak değil. İlk 2 yıl kişilikte çok kritik bir dönemi kapsıyor. Sonraki bir yıl da bireyselleşme süreci başlayacak. Gerçek sosyal hayattaki bireyselliğini tatmasına bir yıl kadar var yani şimdilik. Her ay yeni bir şey öğretiyor bebeğim bana. Belki de sonraki ay sizinle aynı düşünceleri paylaşıyor olacağım bilemiyorum. Annelik her zaman son kararımı yol üstünde verdiğim bir deneyim olacak gibi görünüyor. Teşekkürler önerileriniz için.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?