• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Arafta kaldım...

Evleneyim de ne olursa olsun diyon yani? Yanmışsın bacım bir bardak su iç.
kadınlık hormonu çalışıyor kafası çalışmıyor azgınlık kadınların bellası !!! çoğu kurban gitti ,yazık oldu kandırıldılar !!!! aşk uğruna ,sex uğruna
 
kadınlık hormonu çalışıyor kafası çalışmıyor azgınlık kadınların bellası !!! çoğu kurban gitti ,yazık oldu kandırıldılar !!!! aşk uğruna ,sex uğruna
Azgınlık demeyelim de yani yalnızlık zor diyelim
 
nikahsız yaşayıp ayrılmak isteyen kadınların çoğu cinayete kurban gitti konu sahibi akıllanmamış başına bella almak için extra bir uğraş veriyor hobi herhalde bellaya bulaşmak bulduğu kişi de hiç uygun değil adam bunu tatlı sözlerle kandırmış
adamın aklı fikri sex hayatını evlenmeden ve bir bedel ödemeden yaşamak o kadar kolay elde etmiş konu sahibini
saftrik anlamamış
Lütfen saygılı olur musunuz yorum yaparken! Saftirik vs akıllanmamış demeniz için açmadım konuyu. Evlenmeden aynı evde yaşamaktan da bahsetmedim ayrıca. Sonuçta bir kızım var elbette böyle bir şey yapmam. Ayrıca o kadın cinayetlerine kurban gidenlerin çoğu evli ne yazık ki sadece aynı evi paylaşanlar öldürülüyor gibi genelleme yapmamanız lazım.
 
Benden bişey bek
Merhaba hanımlar,
Burada genelde okuyordum konuları, başka bir üyeliğim vardı ama şifresini hatırlayamayınca giremedim. O yüzden yeni üyelere yaptığınız muameleyi yapmadan, herkese yaptığınız gibi fake konu demeyeceğinizi ümit ederek yazıyorum :)

Benim 6 yaşında bir kızım var. İyi bir işim var. 1 yıl önce boşandım. 3 yılı aşkın süre çekişmeli boşanma davam sürdü sonradan anlaşmaya vardık. Konu bu değil tabii ama özet geçmem gerekiyordu.

Konuya gelirsek; linçlemeden lütfen böyle şeylerin olabileceğini düşünerek yargılamadan dinleyin beni. Zaten uzun zamandır canım yanıyor bir de siz üzmeden söyleyin söyleyeceğinizi lütfen :(
Boşanma davamın sonlarına yakındı, biriyle tanıştım. 1,5 yıldır ilişkimiz sürüyor. Sevgilim benden 8 yaş küçük, hiç evlenmemiş ve doğu kültüründen geliyor her ne kadar batıda büyüse de. Ailesinden uzakta yaşıyor başka şehirde. Üstelik yıllardır neredeyse liseden beri böyle. Maddi olarak da ailesine bağımlı olmadığı gibi o yardım ediyor. Bunları söylememdeki nedeni anlayacaksınız.
Ailesine konuyu açtığında evlenmemizi istemediler. Ben 38, o 30 yaşında. Bu arada belirteyim yaşıtları gibi kesinlikle değil. Zaten yaşını sonradan öğrenmiştim ve çok şaşırmıştım, çok olgun biridir normalde. Ailesi yaşımın problem olmadığını söylemiş ama çocuğum olduğu için oğulları başkasının çocuğunu mu büyütecekmiş, ya kapıya eski eşim dayanırsaymış gibi türlü türlü şeyler söylüyorlarmış erkek arkadaşıma. Babası çok sert olduğu için ancak cesaretini topladı konuştu, ikisinde de evde kızılca kıyamet kopmuş, tartışma çıkmış kesinlikle olmaz diyorlar. Ne yapacağımızı şaşırdık :(
Tartışıp durduk, ayrıldık kısa süreliğine 1 hafta kadar, birinde de 10 gün kadar. Başka başka şeylerden tartıştık gibi ama temelinde ailesinin tutumundan dolayı, bir araya gelemediğimiz için yatan sebepler var. Ne evliliğe adım atıyor ne de ailesine söz geçirebiliyor. O da zor durumda onu da anlıyorum kıyamıyorum ama böyle hayallerimizi yaşayamamak çok koyuyor. Üstelik nereye kadar bekleyeceğiz? Evlenip çocuğumuz olması için benim yaşımın da önemi var bunu kendisi de biliyor ve kendisi söylüyordu acele etmeliyiz diye. Bana bugün ailem istemiyor diye adım atmazken yarın bir gün bir evin bir oğlu olarak ve kültürünün etkisiyle ailem torun istiyor soyumuz devam etmeli deyip 5 sene sonra hadi eyvallah demeyeceğini de düşünmüyorum. Çok koyuyor hayalini kurduğumuz her şeyi askıya almamız. Üstelik ne yapalım diye konuyu açtığımda beklememiz gerektiğini söylüyor 1 yıl falan geveliyor. Neyi bekleyeceğiz değişmeyecek bu fikirleri, kararlı olmak zorundasın dediğimde ailemi silip atamam diyor. Ki at diyen de yok, onlar hayatına saygı göstermek zorunda diyorum. O ağlıyor, ben ağlıyorum. Bu şekilde düzen de kuramıyorum. Vazgeçelim gerekirse çocuk vs yapmayalım böyle evlenmeden devam edelim ailem kabul edene kadar dedi hatta. Ama mantıklı olan bu değil, evcilik oynamıyoruz diyorum. Sonuçta ailesi kabul edene kadar -ki ederlerse!- 2 haftada bir görüşebilmek (o da ben de farklı şehirlerdeyiz) hiç mantıklı gelmiyor bu yaşta. Israr edince derdin evlilik mi, bizi bu yüzden bitirmek mi falan saçmalıyor. Sıkışıp kaldık, ayrılamıyoruz bir araya tam gelemiyoruz. Resmen arafta bir ilişki yaşamaya başladık, çok zorlanıyorq2um, ne yapacağımı bilemiyorum. Ayrılmayı da denedim onu da beceremedik :(
Benden bişey bekleme gittiği yere kadar demiş resmen bu tür insanlar ailesinin bulduğu kız ile şak diye evlenir olan size olur nerden biliyosun diye sorma 😒
 
Vazgeçelim gerekirse çocuk vs yapmayalım böyle evlenmeden devam edelim ailem kabul edene kadar dedi hatta. Ama mantıklı olan bu değil, evcilik oynamıyoruz diyorum.
Kabul edene kadar? Ya hiç etmezlerse? Malum sevgiliniz ana kuzusu. Tabi ki ailelerin görüşleri de önemli ancak kendisi de ne istediğini bilmeli. Net olmalı. Sizin bi çocuğunuz var ikinci evlilik sıkıntısını atlatmakta zorlanabilir. Onu düşünmek zorundasınız. Ama erkeğin öyle bi derdi yok. Ayrılır biter onun hayatında bir şey değişmez. Sizin için ise çok şey değişir. Ayrıca ben sevgilinizinde sizi sevdiğini ve evlenmek istediğini düşünmüyorum açıkçası. Olgun olabilir, ama sorumluluk alabilecek yaşta değil.
 
Lütfen saygılı olur musunuz yorum yaparken! Saftirik vs akıllanmamış demeniz için açmadım konuyu. Evlenmeden aynı evde yaşamaktan da bahsetmedim ayrıca. Sonuçta bir kızım var elbette böyle bir şey yapmam. Ayrıca o kadın cinayetlerine kurban gidenlerin çoğu evli ne yazık ki sadece aynı evi paylaşanlar öldürülüyor gibi genelleme yapmamanız lazım.
böyle yazmalıyım ki bütün ayrıntıları düşünüp hareket ediniz diye liseli kız gibi aşık hareketlerde bulunmayınız diye
 
Merhaba hanımlar,
Burada genelde okuyordum konuları, başka bir üyeliğim vardı ama şifresini hatırlayamayınca giremedim. O yüzden yeni üyelere yaptığınız muameleyi yapmadan, herkese yaptığınız gibi fake konu demeyeceğinizi ümit ederek yazıyorum :)

Benim 6 yaşında bir kızım var. İyi bir işim var. 1 yıl önce boşandım. 3 yılı aşkın süre çekişmeli boşanma davam sürdü sonradan anlaşmaya vardık. Konu bu değil tabii ama özet geçmem gerekiyordu.

Konuya gelirsek; linçlemeden lütfen böyle şeylerin olabileceğini düşünerek yargılamadan dinleyin beni. Zaten uzun zamandır canım yanıyor bir de siz üzmeden söyleyin söyleyeceğinizi lütfen :KK43:
Boşanma davamın sonlarına yakındı, biriyle tanıştım. 1,5 yıldır ilişkimiz sürüyor. Sevgilim benden 8 yaş küçük, hiç evlenmemiş ve doğu kültüründen geliyor her ne kadar batıda büyüse de. Ailesinden uzakta yaşıyor başka şehirde. Üstelik yıllardır neredeyse liseden beri böyle. Maddi olarak da ailesine bağımlı olmadığı gibi o yardım ediyor. Bunları söylememdeki nedeni anlayacaksınız.
Ailesine konuyu açtığında evlenmemizi istemediler. Ben 38, o 30 yaşında. Bu arada belirteyim yaşıtları gibi kesinlikle değil. Zaten yaşını sonradan öğrenmiştim ve çok şaşırmıştım, çok olgun biridir normalde. Ailesi yaşımın problem olmadığını söylemiş ama çocuğum olduğu için oğulları başkasının çocuğunu mu büyütecekmiş, ya kapıya eski eşim dayanırsaymış gibi türlü türlü şeyler söylüyorlarmış erkek arkadaşıma. Babası çok sert olduğu için ancak cesaretini topladı konuştu, ikisinde de evde kızılca kıyamet kopmuş, tartışma çıkmış kesinlikle olmaz diyorlar. Ne yapacağımızı şaşırdık :KK43:
Tartışıp durduk, ayrıldık kısa süreliğine 1 hafta kadar, birinde de 10 gün kadar. Başka başka şeylerden tartıştık gibi ama temelinde ailesinin tutumundan dolayı, bir araya gelemediğimiz için yatan sebepler var. Ne evliliğe adım atıyor ne de ailesine söz geçirebiliyor. O da zor durumda onu da anlıyorum kıyamıyorum ama böyle hayallerimizi yaşayamamak çok koyuyor. Üstelik nereye kadar bekleyeceğiz? Evlenip çocuğumuz olması için benim yaşımın da önemi var bunu kendisi de biliyor ve kendisi söylüyordu acele etmeliyiz diye. Bana bugün ailem istemiyor diye adım atmazken yarın bir gün bir evin bir oğlu olarak ve kültürünün etkisiyle ailem torun istiyor soyumuz devam etmeli deyip 5 sene sonra hadi eyvallah demeyeceğini de düşünmüyorum. Çok koyuyor hayalini kurduğumuz her şeyi askıya almamız. Üstelik ne yapalım diye konuyu açtığımda beklememiz gerektiğini söylüyor 1 yıl falan geveliyor. Neyi bekleyeceğiz değişmeyecek bu fikirleri, kararlı olmak zorundasın dediğimde ailemi silip atamam diyor. Ki at diyen de yok, onlar hayatına saygı göstermek zorunda diyorum. O ağlıyor, ben ağlıyorum. Bu şekilde düzen de kuramıyorum. Vazgeçelim gerekirse çocuk vs yapmayalım böyle evlenmeden devam edelim ailem kabul edene kadar dedi hatta. Ama mantıklı olan bu değil, evcilik oynamıyoruz diyorum. Sonuçta ailesi kabul edene kadar -ki ederlerse!- 2 haftada bir görüşebilmek (o da ben de farklı şehirlerdeyiz) hiç mantıklı gelmiyor bu yaşta. Israr edince derdin evlilik mi, bizi bu yüzden bitirmek mi falan saçmalıyor. Sıkışıp kaldık, ayrılamıyoruz bir araya tam gelemiyoruz. Resmen arafta bir ilişki yaşamaya başladık, çok zorlanıyorum, ne yapacağımı bilemiyorum. Ayrılmayı da denedim onu da beceremedik :KK43:

Gerçekten arafta kalacak kadar tecrübesiz misiniz ?
Bu işin oluru yok, iknayla zorlamayla olacak işten hayır gelmez keza adamın ailesine karşı duracak gücü de isteği de yok
Bu karmaşanın içine girmeye değer mi ?
Çocuklu evliliklere karşı değilim, bende çocuklu bir adamla evlendim ancak ilişkinizde adam sizden 8 yaş küçük, kendisi daha olgunlaşmamış, sorumluluk almayı beceremezken bir ailenin sorumluluğunu nasıl alacak hiç düşündünüz mü? Yaşına göre olgun güzellemesini bir yana bırakıp mantıklı düşünün nerden baksanız elinizde kalır bu ilişki , hayatınıza bakın, sizi oyalamasına izin vermeyin
 
Benden bişey bek
Benden bişey bekleme gittiği yere kadar demiş resmen bu tür insanlar ailesinin bulduğu kız ile şak diye evlenir olan size olur nerden biliyosun diye sorma 😒
kız seçilmiştir bile ama adam sex te antreman yapmalı o kurban da konu sahibi , erkek kısmı kadına kardırmakta acaip usta
 
Yanlış anlamayın ama cinsellik yaşıyor musunuz? Bunu sormak haddim değil ama yaşıyorsanız sadece cinsellik için sizinle birlikte, başkasıyla evleneceği zaman ayrılacaktır sizden. Üzgünüm ama hiç seven bir tip profili görmedim. Çocuğunuz da var üstelik, ben korkarım böyle insanlardan çocuğum için de!
Size katılıyorum, bekleyelim demiş birde neyi bekliyor; ailesinin oğlum sana kiz bulduk gel görücü gidelim demesini mi. Konu sahibiyle asla evlenmez bu adam.
 
ema1 ema1 yine formunda :KK53:

Konu sahibi, karşındaki adamın ailesi de kendince haklı kısmen; çocuklu biriyle olmak çok zor, eski eş sürekli hayatınızda olacak, bunu herkes kabul edip medenice yürütemeyebilir. "Başkasının çocuğunu mu büyütecek?" demeleri çok çirkin, o ayrı.
Benim kuzenim de boşanmış çocuklu bir kadınla birlikte, kuzen hiç evlenmedi, ailesi kızın boşanmış olmasını sorun etmiyor, çocuklu olması da aslında sorun olmaz ama eski eş baya psikopat imiş, bu yüzden kuzenimin ailesi çekiniyor. Hatta geçen "keşke o adam karışıp huzur bozmayacak olsa da o küçük kıza biz kol kanat gerip aile olsak" dediler, böyle merhametli, aklı başında insanlar da var yani.
Önemli olan karşındaki adamın duruşu, iki arada bi derede kalmış olabilir, zor bi durum ama güven vermiyorsa hiç uzatmaya gerek yok. O seni ikna edeceğine sen ona dil döküyor gibisin, yapma.
 
Bağrınıza taş basıp ayrılın, zaten 38 yaşındasınız 2 yıl tartışmalarla arafta kalarak bekleseniz 40 yaşında olacaksınız. 40 tan sonra insan düzen ister huzur ister. Olsa bile hep huzursuzluk , yıpranmışlık zor yani. Ben olsam devam etmezdim.
 
İstediği kadar olgun olsun 8 yaş ciddi bir fark. Kaldı ki anne babasının ağzına bakıp onlara göre karar veren biri olgun da değildir. Hiç evlenmemiş, çocuğu yok. Sizi anlayamaz. Baktığınızda birbirinize denk değilsiniz maalesef. Evlenseniz ailesiyle çok sıkıntı yaşayacaksınız. Sevgiliniz de yanınızda olmayacak. Biraz daha akıllıca davranmanız gerek çocuğunuz var onun sorumluluğu üstünüzde neticede
 
kadınlık hormonu çalışıyor kafası çalışmıyor azgınlık kadınların bellası !!! çoğu kurban gitti ,yazık oldu kandırıldılar !!!! aşk uğruna ,sex uğruna
Yillar geçiyor ama sen hiç değişmiyorsun. Değişik geldin değişik gideceksin. 😒
 
Yanlış anlamayın yargılamak falan değil niyetim ama, bu adam yarın evlenelim dese 1.5 senedir tanıdığınız birini gerçekten 6 yaşında kızınızla aynı evde yaşatacak mısınız? Adamın ailesi sizin çocuğunuzu büyütmesini istemiyor, siz de aileni sil at diyen yok diyorsunuz. Ne olacak peki sizin çocuğunuz o adam ve ailesinin gözünde, nasıl davranışlarla karşılaşacak bunları tahayyül edebiliyor musunuz?
 
Merhaba hanımlar,
Burada genelde okuyordum konuları, başka bir üyeliğim vardı ama şifresini hatırlayamayınca giremedim. O yüzden yeni üyelere yaptığınız muameleyi yapmadan, herkese yaptığınız gibi fake konu demeyeceğinizi ümit ederek yazıyorum :)

Benim 6 yaşında bir kızım var. İyi bir işim var. 1 yıl önce boşandım. 3 yılı aşkın süre çekişmeli boşanma davam sürdü sonradan anlaşmaya vardık. Konu bu değil tabii ama özet geçmem gerekiyordu.

Konuya gelirsek; linçlemeden lütfen böyle şeylerin olabileceğini düşünerek yargılamadan dinleyin beni. Zaten uzun zamandır canım yanıyor bir de siz üzmeden söyleyin söyleyeceğinizi lütfen :KK43:
Boşanma davamın sonlarına yakındı, biriyle tanıştım. 1,5 yıldır ilişkimiz sürüyor. Sevgilim benden 8 yaş küçük, hiç evlenmemiş ve doğu kültüründen geliyor her ne kadar batıda büyüse de. Ailesinden uzakta yaşıyor başka şehirde. Üstelik yıllardır neredeyse liseden beri böyle. Maddi olarak da ailesine bağımlı olmadığı gibi o yardım ediyor. Bunları söylememdeki nedeni anlayacaksınız.
Ailesine konuyu açtığında evlenmemizi istemediler. Ben 38, o 30 yaşında. Bu arada belirteyim yaşıtları gibi kesinlikle değil. Zaten yaşını sonradan öğrenmiştim ve çok şaşırmıştım, çok olgun biridir normalde. Ailesi yaşımın problem olmadığını söylemiş ama çocuğum olduğu için oğulları başkasının çocuğunu mu büyütecekmiş, ya kapıya eski eşim dayanırsaymış gibi türlü türlü şeyler söylüyorlarmış erkek arkadaşıma. Babası çok sert olduğu için ancak cesaretini topladı konuştu, ikisinde de evde kızılca kıyamet kopmuş, tartışma çıkmış kesinlikle olmaz diyorlar. Ne yapacağımızı şaşırdık :KK43:
Tartışıp durduk, ayrıldık kısa süreliğine 1 hafta kadar, birinde de 10 gün kadar. Başka başka şeylerden tartıştık gibi ama temelinde ailesinin tutumundan dolayı, bir araya gelemediğimiz için yatan sebepler var. Ne evliliğe adım atıyor ne de ailesine söz geçirebiliyor. O da zor durumda onu da anlıyorum kıyamıyorum ama böyle hayallerimizi yaşayamamak çok koyuyor. Üstelik nereye kadar bekleyeceğiz? Evlenip çocuğumuz olması için benim yaşımın da önemi var bunu kendisi de biliyor ve kendisi söylüyordu acele etmeliyiz diye. Bana bugün ailem istemiyor diye adım atmazken yarın bir gün bir evin bir oğlu olarak ve kültürünün etkisiyle ailem torun istiyor soyumuz devam etmeli deyip 5 sene sonra hadi eyvallah demeyeceğini de düşünmüyorum. Çok koyuyor hayalini kurduğumuz her şeyi askıya almamız. Üstelik ne yapalım diye konuyu açtığımda beklememiz gerektiğini söylüyor 1 yıl falan geveliyor. Neyi bekleyeceğiz değişmeyecek bu fikirleri, kararlı olmak zorundasın dediğimde ailemi silip atamam diyor. Ki at diyen de yok, onlar hayatına saygı göstermek zorunda diyorum. O ağlıyor, ben ağlıyorum. Bu şekilde düzen de kuramıyorum. Vazgeçelim gerekirse çocuk vs yapmayalım böyle evlenmeden devam edelim ailem kabul edene kadar dedi hatta. Ama mantıklı olan bu değil, evcilik oynamıyoruz diyorum. Sonuçta ailesi kabul edene kadar -ki ederlerse!- 2 haftada bir görüşebilmek (o da ben de farklı şehirlerdeyiz) hiç mantıklı gelmiyor bu yaşta. Israr edince derdin evlilik mi, bizi bu yüzden bitirmek mi falan saçmalıyor. Sıkışıp kaldık, ayrılamıyoruz bir araya tam gelemiyoruz. Resmen arafta bir ilişki yaşamaya başladık, çok zorlanıyorum, ne yapacağımı bilemiyorum. Ayrılmayı da denedim onu da beceremedik :KK43:
İlk evlilik size hiç bir şey katmamis ne deneyim ne ders.Bile bile kendinizi ateşe atıyorsunuz ama bu sefer 6 yaşında bir masumuda birlikte.......
 
uyku vaktim geldi ben gidiyorum bugünlük bukadar yavrucağa iyi bir gelecek olsun istiyorum annenin kaderini yaşamaz inşallah
 
Back