- 25 Ekim 2013
- 1.371
- 1.676
Daha sonra bende fark ettim o ayrıntıyıYok cnm öyle bişey mümkün mu bilemem de genelde 2. Vitesle gidiyorum demek istedim okul yakınlarında çok öğrenci çıkıyor yola okula giden yol boyunda
Okula varmadan en hizli halim 80 -85 dedim
Öncesinde eşime diyordum biz sınavda 3. Viteste kadar çalıştık yapamam edemem diyordum 4. Vites için
Bende ASLA 3 vites'den yukarıya çıkamam demiştim.Dediğin gibi şimdi çocuk oyuncagı geliyor.
Sizin Trafik polisleri uyuyor sanırım.Bizimde hız sınırı 70
80 le gittiğim halde arkadan selloktor çakıp yol isteyen kornayi sonuna kadar kokleyen çok oldu
Bizim burada hele gelde sen, 70 yukarıya çık.Hemen yersin cezayı
Ben 112 ile ceza yedim. 110 olsa ceza yemeyecekmişim ama o 2 fark bana 200 tl patladı
Bu işler çalışmakla değil, bol bol trafiğe çıkmakla olur.bende takipte kalayım
1 sene oldu ehliyeti alalı fakat hala korkularım var
trafiği de çıktım eşimle
ama olmuyor bacaklarım titriyor hala
rahat olabileyim diye arabayı bile otomatik aldık ama yok
sanırım daha çok çalışmam gerek..
İlk önce mahalle arasında daha sonra da, çarşı pazara giderek bol bol pratik yapın derim.
Şimdi o yokuş olayını ve park işini ögretiyorlar.Birde ben ehliyetimi aldığımda park etmeyi bile bilmiyordum. Öğretmiyorlardı ki. Şimdi kızımın okul güzergahında yapılıyor eğitim,geçerken görüyorum iki duba arasına park ettiriyorlar eğitimde. Ben paralel park etmeyi bilmiyordum düşünün durumun vehametini. Bize verilen eğitimde ve sınavda bin arabaya aynaları kontrol et,tak vitesi çalıştır,zamanı gelince ikinci vitese al,kavşaktan dön,birde bir yerde sinyal verip sağa çekip geri gidiyorduk. Sınavda eğitimde bu kadardı.Şimdi öğretiliyor daha detayli ki. Bence bu bile yetersiz. Öğretsene yokuşta manuel arabayla geri kaymadan kaldırmayı. Öğretsene paralel parkı. Ama yok aynaydı,emniyet kemeriydi bunlarla uğraşıyorlar ki bunları yapabilmek icin ekstra egitime gerek yok zaten 5 yaşındaki kızım bile takabiliyor kemerini. Tamam bunlarda önemli ama yokuşta kalkmak ,park etmekte aşırı önemli.
Ehliyetimi aldım 1 ay zaman geçti dik yokuşu olan bir avmye gittim. Giderken sorun yoktu yokuş aşağı ama cıkarken dik yokuşta kaldım. Trafik durdu,bende durdum arabayi kaldıramadım. Ha bire stop ediyor. Arkada upuzun bir kuyruk,tek şerit yol. Kaldırıma çıktım arabayla o panikle,indim yardım istedim. Genç bir çocuk indi arabasından benim arabayi kaldırımdan indirdi de çıkabildim. Sonra dedim benim buna çalısmam lazım zira arabam manueldi. Bir daha bu duruma düşme kızım dedim. Aldım arabayı 3 gün kendi kendime yokuşta dur kalk yaptım. Pratik yapınca alıştım. Sizde eksikleriniz varsa onlara yoğunlaşın. Üzerine gidin. Trafikte değil ama müsait zamanlarda yapın bunu. Calışın bol bol. Alışırsınız. Ama trafikte bu hatalar arkadan çalan kornalar eşliğinde kendinizi kötü hissettirir,özgüveninizi kaybettirir. İyice soğursunuz inanın. Yapamıyorum noktasına gelirsiniz. Herkesin acelesi var artık,kimsenin kimseye tahammülü kalmadı.
Bilmemek kötü. Bilmediklerinize yoğunlaşın.
Bende, maalesef el freniyle kalmayı ögretmedikleri için, yapamıyorum
Debriyaj ile kalkabiliyorum tek.
Benim kabusum da, yokuş da kalmak
1 vukuatım dışın da, bugüne kadar hiç yokuşta kalmadım ama yinede beni çok korkutuyor o yokuşlar. Eşimin iş arkadaşı ile yolculuk yapıyorduk ve O bile ''Ağbi yenge o yokuştan el freni olmadan nasıl kalktı ya?'' dedi.Çok şaşırdı.Düşün millet benim kullanmamı çok beğeniyor.AMA ben bir türlü O, Ya Yokuşta arabayı kaydırırsam korkumu yenemiyorum.