- 5 Mayıs 2015
- 5.012
- 6.604
Bunı kendi kendine çözemezsin. Bu doktorlar bunun için yıllarca okuyor. Bir cerrahtan daha çok kendini geliştirmek zorunda olan doktorlar bunlar. Çünkü ruh hali her geçen gün farklı şeyler çıkartıyor ve farklı semptomlara sebep oluyor. Doktorlara güven. Sana destek olmak seni iyi etmek için varlar... verilen ilaçları düzenli kullan terapilere git. Ben 3 sene gittim geldim. Şimdi köpeğimi kaybettim dünyadaki en büyük boşluğu yaşıyorum. Yine gidiyorum. İlaç almıyorum ama bir yabancıyla konuşmak kadar beni rahatlatan bir şey yok. Deneyin. En fazla zamanınızı kaybedersiniz ama belki olumlu sonuç alıp hayata yeniden başlarsınız. Unutmayın harekete geçmezseniz olduğunuz yerde kimse size el uzatmaz. Siz yapacaksınız. Siz başaracaksınız. Siz isteyeceksiniz.Öyle. Ben de kendi küçüklüğüme bakıyorum yaşam enerjisiyle dolu, başarılı ve özgüvenli bir çocuktum. Ergenliğe girmemle hayatım tepetaklak oldu. Özgüvenim düştü. Ve neden tam olarak sebebini de bulamıyorum.
Aynen birebir katılıyorum yorulsam da hayatım doluyken iyiydim. Evdeyken sürekli yemek ve internet arasında geçiyor. Kilo alıp depresif oluyorum. Tekrar ilaç kullanmayı düşünüyor musunuz?Anksiyetemi ilaç sayesinde atlattığım yetmedi, çok daha sağlıklı düşünen, en ufak şeyden keyif alan bir hale soktu ilaç beni. Malesef evleneceğim için yavaş yavaş bıraktım. Sonra depresyona çevirdi hastalığım, özel psikoloğa gittim bir kaç seans, çok çok iyi geldi ve bana ilaca gerek görmediğini, yine de çok acı içindeysem ve intihar düşüncelerim varsa yönlendirebileceğini söyledi ilaca. İlaçsız denemek istediğimi söyledim. Çok pahalı olduğu için 3-4 seanstan sonra bıraktım ama gerçekten mutluydum gittiğimde. Şu an ise aynı sizin gibi akşam çok mutluysam, sabah uyanınca içimde bir acı, neden yaşıyoruz, ne gerek var, insanlar neden her şeye mutlu oluyor diye hayıflanıyorum. Kilom çok arttı, sadece internet ve yemekten ibaret hayatım. Çalışmak bana çok iyi geliyor, çalışmadığım dönem depresyonun dibine vuruyorum.
Psikiyatri randevumu aldım, psikologlarsa çok pahalı. Seansı 300 500 gibi. Devlette de varmış galiba araştırıcam. İlk önceliğim psikiyatr bakalım ne diyecek.Bunı kendi kendine çözemezsin. Bu doktorlar bunun için yıllarca okuyor. Bir cerrahtan daha çok kendini geliştirmek zorunda olan doktorlar bunlar. Çünkü ruh hali her geçen gün farklı şeyler çıkartıyor ve farklı semptomlara sebep oluyor. Doktorlara güven. Sana destek olmak seni iyi etmek için varlar... verilen ilaçları düzenli kullan terapilere git. Ben 3 sene gittim geldim. Şimdi köpeğimi kaybettim dünyadaki en büyük boşluğu yaşıyorum. Yine gidiyorum. İlaç almıyorum ama bir yabancıyla konuşmak kadar beni rahatlatan bir şey yok. Deneyin. En fazla zamanınızı kaybedersiniz ama belki olumlu sonuç alıp hayata yeniden başlarsınız. Unutmayın harekete geçmezseniz olduğunuz yerde kimse size el uzatmaz. Siz yapacaksınız. Siz başaracaksınız. Siz isteyeceksiniz.
Eğer bebek düşüncem olmasa hemen ilaca başlarım, en mutlu günlerim ilacı düzenli kullandığım 6 içinde oldu. Bebek fikri bile bana saçma, boş geliyor düşün..Ama yaşım 35 ve çevre baskısı çok. Eğer hamile kalır, doğurur, çocuğu emzirme olayların biterse ömür boyu ilacımı kullanmak isterim. İstesen de kafanda saçma düşünceler, hayat boş düşünceleri geçmiyor ilaçla. Seretonin izin vermiyor buna. Bir de dediğin gibi çok yorulacağın bir iş, uğraş..Öğretmen olduğum için kafam bir milyon, tek istediğim eve gelip ayaklarımı uzatmak. Yaz tatilinde düşünmekten, boşluktan ve depresyondan mahvolmuştum. Uyanmak bile acı veriyordu, anlamsızlık has safhada idi.Aynen birebir katılıyorum yorulsam da hayatım doluyken iyiydim. Evdeyken sürekli yemek ve internet arasında geçiyor. Kilo alıp depresif oluyorum. Tekrar ilaç kullanmayı düşünüyor musunuz?
tabii ki devlette de var. Özele gitmek zorunda değilsiniz ama psikiyatri genelde ilaç ağırlıklı gidiyor, psikolog ise sizinle dertleşiyor. Kombin şekilde ilerlemek en sağlıklısı.Psikiyatri randevumu aldım, psikologlarsa çok pahalı. Seansı 300 500 gibi. Devlette de varmış galiba araştırıcam. İlk önceliğim psikiyatr bakalım ne diyecek.
acaba neden böyle hissediyoruz? Ben de her boş dönemde aynı hisleri yaşıyorum. Ne güzel yuvan varmış en azından. Ben bazen çok yalnız hissediyorum.Eğer bebek düşüncem olmasa hemen ilaca başlarım, en mutlu günlerim ilacı düzenli kullandığım 6 içinde oldu. Bebek fikri bile bana saçma, boş geliyor düşün..Ama yaşım 35 ve çevre baskısı çok. Eğer hamile kalır, doğurur, çocuğu emzirme olayların biterse ömür boyu ilacımı kullanmak isterim. İstesen de kafanda saçma düşünceler, hayat boş düşünceleri geçmiyor ilaçla. Seretonin izin vermiyor buna. Bir de dediğin gibi çok yorulacağın bir iş, uğraş..Öğretmen olduğum için kafam bir milyon, tek istediğim eve gelip ayaklarımı uzatmak. Yaz tatilinde düşünmekten, boşluktan ve depresyondan mahvolmuştum. Uyanmak bile acı veriyordu, anlamsızlık has safhada idi.
Sorunlarımı açıkça dile getirmek çok zor geliyor, şu an süreç gibi bir şeydeyim bir ay sonra sonuçlanacak aslında onu atlatsam baya rahatlicam da.tabii ki devlette de var. Özele gitmek zorunda değilsiniz ama psikiyatri genelde ilaç ağırlıklı gidiyor, psikolog ise sizinle dertleşiyor. Kombin şekilde ilerlemek en sağlıklısı.
Yuvanın olması da ayrı bir sorumluluk, yük bu durumda. Odana çekilip, sıkılamıyorsun, adam ne bu surat diye senden sıkılıyor..acaba neden böyle hissediyoruz? Ben de her boş dönemde aynı hisleri yaşıyorum. Ne güzel yuvan varmış en azından. Ben bazen çok yalnız hissediyorum.
Sorunlarımı açıkça dile getirmek çok zor geliyor, şu an süreç gibi bir şeydeyim bir ay sonra sonuçlanacak aslında onu atlatsam baya rahatlicam da.
Teşekkür ederim inşallahYuvanın olması da ayrı bir sorumluluk, yük bu durumda. Odana çekilip, sıkılamıyorsun, adam ne bu surat diye senden sıkılıyor..
Valla bir anlasam, hayata uyumsuz olarak mı geldim, içimde yaşam enerjisi mi yok bilmiyorum ki..Her şey gözümde o kadar basit ki, hiç bir şey beni şaşırtmıyor, meraklandırmıyor, nasıl eski haline döner bilmem..İlaçla olan günlerimi özledim ama şu anki psikolojimle yine hiç tam anlamıyla mutlu olamayacakmışım gibi geliyor tabi. Keşke etrafımda bir tane benden biri olsaydı, herkes deli gibi anı değerlendiriyor..Beklediğim bir süreç var demişsin, inşallah seninki geçicidir, dilerim uzun sürmez
Bu ben de ters etki yapıyor. Dünyanın adaletsiz olduğunu düşündürüyor. Herkesin farklı şekilde sınav olması, yaşananlar bana adil gelmiyor.Sebebi belli sadece şükürsüzlük bende de oldu aynisi cünkü
Hersey bu kadar iyiyken kendimize dert ariyoruz
boyle oldugun durumlarda kendinden kotu durumda olanlari düsün
3 yıl boyunca antidepresan kullandım. Aslında tedavi sürem 2 yıldı. Ama ben bırakacak kadar iyi olduğumu düşünmediğim için doktorumun da bilgisi dahilinde 1 yıl daha kullandım. İlaca başladıktan tam 15 gün sonra artık eski hayatıma enerjime dönmüştüm. İyi ki kullanmışım. Yoksa daha da içinden çıkılmaz bir hal alabilirdi durumum.. Doktorunuz gerek görüyorsa muhallak kullanın iyi edersiniz. Kendiniz için bunu yapın.Herkese merhaba,
Tabiki isteyen herkes yazabilir ama benim öncelikli sorum 1 aydan uzun süre antidepresan kullanmış olanlara. Ben daha önce 2 hafta kullanıp bıraktım; yan etkilerinden dolayı. Bu aralar tekrar düşünüyorum. Doktora gidicem ama kullanıp etkilerini yazan olursa içim daha çok rahat edecek. Ara ara doktor randevusu alıp alıp iptal ediyorum. Faydası olacağına kesinlikle insansam giderim de sanki çözümsüz vakaymışım gibi geliyor.
ilaç ismi ve tavsiyesi için açmadım konuyu. sadece kullananlar fayda gördü mü onu merak ettim. Toplumda bir önyargı var ve ben de ister istemez etkileniyorum. Yanlış anlaşılma olmasın:)
Dertlerim de şunlar:
Hayattan keyif alamıyorum. 10 dk keyif alıyorsam da 100 dk alamıyorumdur. Yaşamım boşa ve anlamsız geliyor, kendimi ikna edemiyorum. Yaşamamak istiyorum. Kendimi öldürme gibi bi düşüncem yok, zaten eninde sonunda ölücem ve sevdiklerim üzülür diye. Ama sanki hiç doğmasam daha iyiydi gibi geliyor. Maddi bi sıkıntım yok çok şükür ama içimdeki manevi boşluk dolmuyor. Her şeyi dert ediyorum. Neslican taya ya da yaşam enerjisiyle dolu insanlara baksam da günlük anlık motivasyon sağlıyor. Bu keyifsizlik beni internet ve yemek bağımlısı yaptı, çünkü kilomun ve sağlığımın bi kıymeti olmuyor bu ruh halindeyken. Arkadaşlarım olmasına rağmen kendimi yalnız hissediyorum. Sürekli sanki kimse beni sevmiyormuş ve istemiyormuş gibi geliyor. Okuldaki grubumda yalnız olmam ve yaşadığım olaylar da böyle düşünmeye itiyor ama bu depresif ruh halim çook öncesinden beri var, ve istenmeme düşüncem de aynı şekilde.
İnşallah.Dualarınız için tesekkur ederım.daha da iyi olursunuz umarım
O zor günleri atlatıp bu şekilde ayrılmanıza üzüldüm
Bundan sonra her şey gönlünüzce olsun umarım
3 yıl boyunca antidepresan kullandım. Aslında tedavi sürem 2 yıldı. Ama ben bırakacak kadar iyi olduğumu düşünmediğim için doktorumun da bilgisi dahilinde 1 yıl daha kullandım. İlaca başladıktan tam 15 gün sonra artık eski hayatıma enerjime dönmüştüm. İyi ki kullanmışım. Yoksa daha da içinden çıkılmaz bir hal alabilirdi durumum.. Doktorunuz gerek görüyorsa muhallak kullanın iyi edersiniz. Kendiniz için bunu yapın.
Ben antidepresan kullanmamış biriyim, size ilaç kullanımı yerine EFT'yi tavsiye edebilirim, forumda konusu mevcuttu aratabilirsiniz. Hayattan keyif alamama nedenlerinizi bulun ve üzerinde EFT ile çalışın veya uzmanıyla görüşün. İyi gelecektir umuyorum, geçmiş olsun.
Doktor tavsiyesi ile kullanın ve pat diye kesmeyin daha kötü oluyor diye biliyorum
Teşekkür ederim kızlar iyi geldi yorumlarınız33yaşındayım.
Yıllardır antidepresan kullanıyorum.(10sene falan)kullandığıma hiç pişman değilim.
Antidepresanlar kafaya göre başlanıp ,kafaya göre bırakılmaz.iyice kötü olursunuz.
Sen insanların antidepresan ile ilgili söylemlerine hiiiiiiiiç takılma.
Yaşamayan bilmez.
Ayrıca şu sıra asla dini konulara yönelme.
Hatta biraz düzelene kadar baya bi uzak dur.
Kendine gelip mantıklı düşünmeye başlayınca , duanıda okur namazınıda kılarsın ama şu süreçte seni daha kötü yapar.
Doktora git ve yazdığı ilacı enaz sabırla 2ay kullan.fayda etmezse ilacı değiştirmesini iste.
Herkese merhaba,
Tabiki isteyen herkes yazabilir ama benim öncelikli sorum 1 aydan uzun süre antidepresan kullanmış olanlara. Ben daha önce 2 hafta kullanıp bıraktım; yan etkilerinden dolayı. Bu aralar tekrar düşünüyorum. Doktora gidicem ama kullanıp etkilerini yazan olursa içim daha çok rahat edecek. Ara ara doktor randevusu alıp alıp iptal ediyorum. Faydası olacağına kesinlikle insansam giderim de sanki çözümsüz vakaymışım gibi geliyor.
ilaç ismi ve tavsiyesi için açmadım konuyu. sadece kullananlar fayda gördü mü onu merak ettim. Toplumda bir önyargı var ve ben de ister istemez etkileniyorum. Yanlış anlaşılma olmasın:)
Dertlerim de şunlar:
Hayattan keyif alamıyorum. 10 dk keyif alıyorsam da 100 dk alamıyorumdur. Yaşamım boşa ve anlamsız geliyor, kendimi ikna edemiyorum. Yaşamamak istiyorum. Kendimi öldürme gibi bi düşüncem yok, zaten eninde sonunda ölücem ve sevdiklerim üzülür diye. Ama sanki hiç doğmasam daha iyiydi gibi geliyor. Maddi bi sıkıntım yok çok şükür ama içimdeki manevi boşluk dolmuyor. Her şeyi dert ediyorum. Neslican taya ya da yaşam enerjisiyle dolu insanlara baksam da günlük anlık motivasyon sağlıyor. Bu keyifsizlik beni internet ve yemek bağımlısı yaptı, çünkü kilomun ve sağlığımın bi kıymeti olmuyor bu ruh halindeyken. Arkadaşlarım olmasına rağmen kendimi yalnız hissediyorum. Sürekli sanki kimse beni sevmiyormuş ve istemiyormuş gibi geliyor. Okuldaki grubumda yalnız olmam ve yaşadığım olaylar da böyle düşünmeye itiyor ama bu depresif ruh halim çook öncesinden beri var, ve istenmeme düşüncem de aynı şekilde.
Tesekkur ederim öyle yapıcam. forumda psikiyatrist olduğunu görmek sevindirdi :)İlaçların etkisini adam gibi göstermesi ortalama 6 ayı bulabiliyor. İlk birkaç ay zaten yan etki yapar, sabretmeniz lazım. Doktora düzenli olarak gitmeli, yan etkiler geçmediğinde söylemelisiniz ki doktorunuz da ona göre tedavide değişiklik yapsın. Bir de öyle tak diye bırakılmaz. Nasıl başlarken artırarak başlıyorsunuz, bitirirken de azaltarak bitirmelisiniz ve buna doktorunuz karar vermeli. Danışanlarıma hep bu şekilde öneririm. Size de önerim aynı şekilde, lütfen sabredin.
Ben de artık iyiyim deyip kendi kendime ilacı bırakmakla en dibe vurdum ve hala düzelemiyorum Dr kontrolünde doz azaltılarak bırakılması gerekiyor oysa o kadar pişmanım ki yaşayarak öğrendim ara ara yine dibe vuruyor bir gün iyi bir gün kötü oluyorum ilaçla da tam düzelmiş değilim bir ara kaç ay iyi oldum şimdi dozu mu az geliyor bilmiyorum yine ağlamalardayımBence sadece bi ilaç iğrenç bir hal.birakmisti. anksiyete bozukluğu tedavisi oluyordum ilaçi içince dünyadan kopuyordum. Kalp çarpıntılarım falan bitiyordu ama.kaygi moi düşünceler bitmiyordu ve be daha da kötü oluyordum sadece ağlıyordum. O ilacı değiştirdik baska.bi ilaç başlandı o ilacı aldıktan 3 4 hafta sonra dünyanın en pozitif insani oldum. Mükemmel zamanlar geçirdim. En verimli zamanlarım o ilaçla oldu.
Sonra ilaçları doktor demeden bıraktım hayatının hatasını yaptim 3 ay sinra dibe vurdum. Hem de ne vurmak.
Sonra tekrar tedavi süreci. Aynı ilaca ek bir tane uyku ilacı.bir tane de antipsikotik eklendi. Yine ben sahaneydim.
Sonra tekrar tedaviyi kendim biratim
Sonuç yone dibe vuruyorum ara ara.
Ama ilaçlar varken bi harikaydım