Sekiz aydir kullaniyorum
Sekiz aydir kullaniyorumteşekkür ederim bakacağım
ne kadardır kullanıyorsunuz?
Umarım bir an önce düzelir dengem. Cuma gününe randevu aldım.
Ben kademeli başlamıştım 3 senenin sonunda canıma tak etti tak diye bıraktım. Aman tanrım o ne öyle. Ölüyorum sandım. Hayatım alt üst oldu. Yeni de evliydim. Evliliğimden hiç bir şey anlamadım. Tekrar başladım. Tekrar doktoruma gitmeye devam ettim. 3-4 ay daha normal kullandık düzeltelim diye. Sonra kademeli bırakma aşamasına geçtik. O kademeli durum bile 2 ay sürdü. Şükür baya zaman geçti kullanmıyorum artık. Ama bırakma süreci kademeli olmayınca sıkıntı dediğiniz için.İlaçların etkisini adam gibi göstermesi ortalama 6 ayı bulabiliyor. İlk birkaç ay zaten yan etki yapar, sabretmeniz lazım. Doktora düzenli olarak gitmeli, yan etkiler geçmediğinde söylemelisiniz ki doktorunuz da ona göre tedavide değişiklik yapsın. Bir de öyle tak diye bırakılmaz. Nasıl başlarken artırarak başlıyorsunuz, bitirirken de azaltarak bitirmelisiniz ve buna doktorunuz karar vermeli. Danışanlarıma hep bu şekilde öneririm. Size de önerim aynı şekilde, lütfen sabredin.
Ben çok dindar değilim ama bana da dua etmek iyi geliyordu bir ara artık hiç gelmiyor. Tuğçe ışınsu yu da çok takip ediyordum özellikle malum uygulamada paylaşımları çok iyi ama ben son zamanlarda biraz fazla darbe aldım o yüzden her şeye inancım gitmişti yine yavaş yavaş toparlamaya başladım.İlk etapta psikolog daha sonrasında ihtiyaç duyarsan psikiyatrist tavsiye ediyorum.
Kıdemli bir hasta olarak(2012den bu yana :))
Psikoloji ilaçları 5 dala ayrılıyor ve sizin durumunuzda beyindeki serotonin hormonu nu dengelicek bir ilaç olmalı sağolsun doktorum detaylı anlatmıştı ve bende sizinle aynı şeyleri yaşıyordum. İlaçları kesinlikle yavaş yavaş artırıp bırakırken de yavaş yavas birakmak gerekiyor malum 3 tanecik olan beyin hucremizi öldürmeye gerek yok. Ben şahsen devlet doktorlarını tavsiye etmiyorum gördüğüm kadarıyla her seansta başka bı doktor oluyor ve hepsi kafasına göre bı ilaç veriyor hastalık takibi yapılamıyor ( gerçi onlarda hakli, günde 50 tane hastaya nasıl seans yapsınlar) özele gittiğinizde de kesinlikle seans süresini sorun 50 dk den aşağı olmamalı ve her seansinizda ısrarcı olun bu süre için. Malum bı dünya para ödeyip 15 dk sonunda elde prozacla çıkmanın mantığı yok.
Yukarıda bı arkadas bahsetmis kendisine katılıyorum kesinlikle dine yönelin. Bende ateist bı ana babanin çocuğuyum ama bana arada yaşın okumak sabahları uyanıp bı namaz kılmak icim daraldikca namaz kilmak. Youtubeden sureleri dinlemek iyi geldi. İnsanın elinde yüreğinde tutunucak bı dal oluyor. Mesela doğal taşlarla ilgilenin araştırın gidip inceleyin gözünüze çarpanı alın.birde ben Tuğçe ışınsu kitaplarını seviyorum. İcindekilerini uygulamasamda okumak hoşuma gidiyor.
Sıkıldıkca bana özelden yazabilirsin düzenli olarak sayfadayim laflariz :)
Ben doktora gittim baya iyi geldi siz de çevrenizden ya da internetten araştırın iyi bi doktordan terapi almaya çalışın fırsatınız varsa bir de her gün evden çıkın. Bebeğinizi alın gezin çok küçük değilse evde durmak iyice arttırıyorAynı şeyleri yaşıyoruz sanki çalışmadan ölü gibiyim şu an bebeğim oldu evdeyim çalışmıyorum yaşamanın hiçbir anlamı yok sanki
Bir bucuk yaşında çalışınca aklımı hep ise veriyorum koşturma ev çocuk kafam böyle boş konulara takılmıyor şimdi evdeyim kafayı dinliyorum banada aynı calismak yarıyorBen doktora gittim baya iyi geldi siz de çevrenizden ya da internetten araştırın iyi bi doktordan terapi almaya çalışın fırsatınız varsa bir de her gün evden çıkın. Bebeğinizi alın gezin çok küçük değilse evde durmak iyice arttırıyor
Ne güzel çocuklarınız var evlisiniz ve en şık bendim diyosunuzBir bucuk yaşında çalışınca aklımı hep ise veriyorum koşturma ev çocuk kafam böyle boş konulara takılmıyor şimdi evdeyim kafayı dinliyorum banada aynı calismak yarıyor
Benim dini inancım var Allah'ıma çok güvenirim ama elimde değil konu sahibi gibiyim
Yaşamanın hiçbir anlı yok gibi boş beni hicnirsey mutlu etmiyor
Çocuklarım için n yasiyorum onlar için yemek yapıyorum.yasadigim evi mahlleyi sevmiyorum
Bir süre burda yaşamak zorundayım
Ama hayat diyorum ya çok boş geliyor
Manasız ve sönük.daha dün bir partideydim en şık bayan bendim çocuklarımla kahkaha attım yedim içtim eğlendim geldim fakat
Eve geldim yattım bütün sihir bitti asalinda numaradan mecburiyetten böyle davraniyorum hiç keyif almiyorum. Yaşamaktan kullandigim eşyalardan nefret ediyorum kaybettiklerim ağır geldi maddi oalrak şimdi daha rahatım ama hayat beni yordu sanırım ne yapsam bilmiyorum ilaç kullanmam gerek emziriyorum
Kusura bakmayın bakmamistim cocukla ilgileniyorsum.ayni şeyleri yaşıyoruz ama emin ol evli olunca heleki çocuk olunca daha farkli düşünüyorsun.aslinda hayat çok kısa ve ben bazı şeyleri çok yendim yuttum hayatı ama benimde içime dert olan bişey varsa ve inandığım şey hayatta bir insan kesinlikle çalışmalı.bos kalan insan kafayı farklı şeylere yoruyor sürekli çalışmalı cabalamaliyizki vesvese yapmayalım.kesinlikle hayat bunu gerektiriyor.bir mesleğim olsun ve çalışayım cokkkkkk isterdim şu hayatta ben buna inaniyorumNe güzel çocuklarınız var evlisiniz ve en şık bendim diyosunuz
Ben mesela görüntümden hiç memnun değilim
Konu sahibi benim zaten ve tek terapi bile baya fark etti bende tavsiye ederim
Terapiyi ozeldenmi aldınız ilaç kullandınız mıNe güzel çocuklarınız var evlisiniz ve en şık bendim diyosunuz
Ben mesela görüntümden hiç memnun değilim
Konu sahibi benim zaten ve tek terapi bile baya fark etti bende tavsiye ederim
Kusura bakmayın bakmamistim cocukla ilgileniyorsum.ayni şeyleri yaşıyoruz ama emin ol evli olunca heleki çocuk olunca daha farkli düşünüyorsun.aslinda hayat çok kısa ve ben bazı şeyleri çok yendim yuttum hayatı ama benimde içime dert olan bişey varsa ve inandığım şey hayatta bir insan kesinlikle çalışmalı.bos kalan insan kafayı farklı şeylere yoruyor sürekli çalışmalı cabalamaliyizki vesvese yapmayalım.kesinlikle hayat bunu gerektiriyor.bir mesleğim olsun ve çalışayım cokkkkkk isterdim şu hayatta ben buna inaniyorum
Bu arada üniversite mezunuyum ama şu devirde beş para etmiyor okumak yaşımda kırka yaklasti
Çalışmak için geç bir yaş değil. Kesinlikle katılıyorum çalışınca tüm özgüvenim bakış açım değişiyor. Bizim eski komşumuz sizden biraz daha büyükken devletin açtığı kurslardan sertifika alıp sürücü kursu hocası olarak işe başladı.hoca eksiği de çokmuş rahat her yerde iş buluyor. Bu komsumun maddi eksiği de yoktu aynj sekilde biz gibi çok çalışma isteği oldugu için basladı. Asgari ücret e tamam diyorsanız düşünün kurs zaten bi kaç hafta bi kaç saatlik dersler şeklinde çok rahat sertifika alırsınız.Terapiyi ozeldenmi aldınız ilaç kullandınız mı
Ben ilaçta kullanırım fakat emziriyorum
Canım 7 -8 yıldır kullanıyorum ve memnunum. Takıntılarımı azalttı ve öfkemi kontrol edebiliyorum. Iyi geliyor yani. Zira bu hayat zor. Tahammül zor.Herkese merhaba,
Tabiki isteyen herkes yazabilir ama benim öncelikli sorum 1 aydan uzun süre antidepresan kullanmış olanlara. Ben daha önce 2 hafta kullanıp bıraktım; yan etkilerinden dolayı. Bu aralar tekrar düşünüyorum. Doktora gidicem ama kullanıp etkilerini yazan olursa içim daha çok rahat edecek. Ara ara doktor randevusu alıp alıp iptal ediyorum. Faydası olacağına kesinlikle insansam giderim de sanki çözümsüz vakaymışım gibi geliyor.
ilaç ismi ve tavsiyesi için açmadım konuyu. sadece kullananlar fayda gördü mü onu merak ettim. Toplumda bir önyargı var ve ben de ister istemez etkileniyorum. Yanlış anlaşılma olmasın:)
Dertlerim de şunlar:
Hayattan keyif alamıyorum. 10 dk keyif alıyorsam da 100 dk alamıyorumdur. Yaşamım boşa ve anlamsız geliyor, kendimi ikna edemiyorum. Yaşamamak istiyorum. Kendimi öldürme gibi bi düşüncem yok, zaten eninde sonunda ölücem ve sevdiklerim üzülür diye. Ama sanki hiç doğmasam daha iyiydi gibi geliyor. Maddi bi sıkıntım yok çok şükür ama içimdeki manevi boşluk dolmuyor. Her şeyi dert ediyorum. Neslican taya ya da yaşam enerjisiyle dolu insanlara baksam da günlük anlık motivasyon sağlıyor. Bu keyifsizlik beni internet ve yemek bağımlısı yaptı, çünkü kilomun ve sağlığımın bi kıymeti olmuyor bu ruh halindeyken. Arkadaşlarım olmasına rağmen kendimi yalnız hissediyorum. Sürekli sanki kimse beni sevmiyormuş ve istemiyormuş gibi geliyor. Okuldaki grubumda yalnız olmam ve yaşadığım olaylar da böyle düşünmeye itiyor ama bu depresif ruh halim çook öncesinden beri var, ve istenmeme düşüncem de aynı şekilde.
Ah bende senden beterim herşey üzerime geliyor herşey batıyor keyf yok hiç bişey yapasın yok bomboş gibi her şey ağlamak bile artık fayda sağlamıyo bulunduğum durum çok içime kapanmama sebep oldu dibe çöküyorum kimse görmüyor nasıl düştüğüm yerden tekrar kalkarım bilmiyorum ama böylesi bataklık.. seni anlayabiliyorumHerkese merhaba,
Tabiki isteyen herkes yazabilir ama benim öncelikli sorum 1 aydan uzun süre antidepresan kullanmış olanlara. Ben daha önce 2 hafta kullanıp bıraktım; yan etkilerinden dolayı. Bu aralar tekrar düşünüyorum. Doktora gidicem ama kullanıp etkilerini yazan olursa içim daha çok rahat edecek. Ara ara doktor randevusu alıp alıp iptal ediyorum. Faydası olacağına kesinlikle insansam giderim de sanki çözümsüz vakaymışım gibi geliyor.
ilaç ismi ve tavsiyesi için açmadım konuyu. sadece kullananlar fayda gördü mü onu merak ettim. Toplumda bir önyargı var ve ben de ister istemez etkileniyorum. Yanlış anlaşılma olmasın:)
Dertlerim de şunlar:
Hayattan keyif alamıyorum. 10 dk keyif alıyorsam da 100 dk alamıyorumdur. Yaşamım boşa ve anlamsız geliyor, kendimi ikna edemiyorum. Yaşamamak istiyorum. Kendimi öldürme gibi bi düşüncem yok, zaten eninde sonunda ölücem ve sevdiklerim üzülür diye. Ama sanki hiç doğmasam daha iyiydi gibi geliyor. Maddi bi sıkıntım yok çok şükür ama içimdeki manevi boşluk dolmuyor. Her şeyi dert ediyorum. Neslican taya ya da yaşam enerjisiyle dolu insanlara baksam da günlük anlık motivasyon sağlıyor. Bu keyifsizlik beni internet ve yemek bağımlısı yaptı, çünkü kilomun ve sağlığımın bi kıymeti olmuyor bu ruh halindeyken. Arkadaşlarım olmasına rağmen kendimi yalnız hissediyorum. Sürekli sanki kimse beni sevmiyormuş ve istemiyormuş gibi geliyor. Okuldaki grubumda yalnız olmam ve yaşadığım olaylar da böyle düşünmeye itiyor ama bu depresif ruh halim çook öncesinden beri var, ve istenmeme düşüncem de aynı şekilde.
İlaclarınızı kullanın bende hala kullanıyorum.Anksiyetemi ilaç sayesinde atlattığım yetmedi, çok daha sağlıklı düşünen, en ufak şeyden keyif alan bir hale soktu ilaç beni. Malesef evleneceğim için yavaş yavaş bıraktım. Sonra depresyona çevirdi hastalığım, özel psikoloğa gittim bir kaç seans, çok çok iyi geldi ve bana ilaca gerek görmediğini, yine de çok acı içindeysem ve intihar düşüncelerim varsa yönlendirebileceğini söyledi ilaca. İlaçsız denemek istediğimi söyledim. Çok pahalı olduğu için 3-4 seanstan sonra bıraktım ama gerçekten mutluydum gittiğimde. Şu an ise aynı sizin gibi akşam çok mutluysam, sabah uyanınca içimde bir acı, neden yaşıyoruz, ne gerek var, insanlar neden her şeye mutlu oluyor diye hayıflanıyorum. Kilom çok arttı, sadece internet ve yemekten ibaret hayatım. Çalışmak bana çok iyi geliyor, çalışmadığım dönem depresyonun dibine vuruyorum.