Benim hikayem de benziyor, herşeyi çok kafama takardım sürekli depresif gezerdim, herkesten zarar geleceğini düşünür kimseye güvenemezdim. Birgün psikoloğa gittim, saçma sapan bir konuyu nasıl anlatıyorum ama, üç gün düşünmüşüm, kendi kendimi tedirgin etmişim, yemek yok içmek yok derken, adam bana döndü '' Ee ne olmuş yani, gayet sıradan,sen üzülünce değişti mi sonuç,düzeldi mi? '' gibi bir cümle kurdu.Ben de hoş neler neler yaşadıktan sonra bu hale gelmiştim, güvenimi kaybetmiştim ama, düşününce haklıydı da adam. O günden sonra geriye dönüp bi baktım da, Allah ım kendime ne kadar kötülük etmişim ben, yazık ki giden yıllarıma.