Ben de soyledigimi hic hatirlamiyorum. Ama su an hayatta olsa idi ona hergun onu sevdigimi soyleyip, kokusunu doyasiya icime cekmek isterdim. O kadar isterdim ki yanimda olmasini.
Allah sizin annelerinize uzun ömurler versin. Kiymetini bilin. Size ne yaparlarsa yapsinlar onlari asla incitmeyin.
Malesef ben de demeyenlerdenim, annem de soyleyemez ama sevgisini gosterir.
Bir keresinde laf kalabaligi yapip laubali bir sekilde "kiz sen ne tatlisin seviyorum seni" demistim ama boyle sanki espiri yapar gibi bir ses tonuyla. O da bana "sagol" demisti. Oysa ben de seni seviyorum demesini beklemistim.
Ama direk sade bir sekilde demedim hic ve diyemem gibi :-/ fazla romantik geliyor cesaret edemiyorum.
Tesekkur ederim. Dostlar sagolsun..En cok senin yorumun içimi incitti...
Başın sağolsun ..
Aynen benim de karakterim soğuktur, öyle öpme sarılma bana göre değildir pek.. He zaman zaman sarılırım ama nadiren.. Sevgimi de davranışlarımla gösteririm.Maalesef bende diyemiyorum aksine o der sık olmasa da. Benim genel yapım bu soğuk bir karakterim var. Ama bence önemli olan demesek bile bunu davranışlarımızla göstermemiz.
Benim annemde demez bende demem..küçüklüğümde cok bekledim demesini sevip okşamasını olmadı büyüdük sevgiyi göstermeye utanır olduk..ne seviyorum demesi annemin eli yanlışlıkla değse sevinirim..evet öyle..ama niye böyle..annelerimiz niye böyle..üni mezunu coğu anne ,calışan anneler genelde daha sevgilerini gösteriyor.bunu anlamıyorum.ne görüyolar ne öğreniyolarsa ,bilincli ana baba oluyolar daha cok.
Anneme gelince o da anasından görmemiş ki hiç..lakin ben cocuğuma öyle asla olmam..cok üzüldüğüm ama bişey yapamadığım durum
Siz söyleyin diyenler var.ben söylesemde annem yinede söylemez böyle şeyler..karakter mi huy mu ,sevgisizlik mi artın neyse bilmiyorım