Annemi 15 yaşında kaybettim. Çok sevgi dolu bir kadındı; sürekli sarılır, öper, sabahları üzerime atlayıp gıdıklayarak uyandırırdı. Bense burnundan kıl aldırmayan ergen triplerindeydim, yaşım da malum. "Off anne yapma" yerine keşke "seni seviyorum" diyecek akla sahip olsaydım diyorum şimdi. Bu acı kaybı yaşamış birinden naçizane bir tavsiye; bugün yapmadıklarınızın bir gün özleminiz ve pişmanlığınız olmaması için, ona seni seviyorum diyin, sarılın, öpün, koklayın.