Gerçekten bıktım, yıldım artık. Annem küçük yaşta zorla evlendirilmiş ve ardından ben olmuşum. Ve annem bunun acısını benden çıkarmaya çalışıyor. Sanki suçlusu benim, sanki ben evlendirdim zorla. Öyle ki daha yeni doğduğumda bile bakmazmış bana. Babamla ilgilenmezmiş, aynı yatağa girmezmiş. Sabah akşam temizlik yaparmış ( temizlik hastası ) başka hiçbir şey yapmazmış. Hep nefret etti benden. Öyle ki bazen yalvarırdım babama baba nolur beni yurda verin bıktım diye. O cehennemi bile tercih ederdim... Hep dövdü beni, sürekli zarar verdi... Hiç sevemedim annemi doğal olarak o da beni. Ardından aynı bana kaldığı gibi kardeşime de yanlışlıkla hamile kaldı. Bu sefer ona da bakmadı, hakaretler etti. Daha küçücük yaşta hem onun hem kendi kendimin annesi olmak zorunda kaldım. Bize yapmadığı eziyet kalmadı. Birileri varken hep iyi davranırdı ama misafir gittiği anda suratı yine mahkeme duvarı gibi olurdu. Kardeşimin, benim kollarım hep mosmor olurdu. Öğretmenlerim annemi okula çağırırdı o da babası yapıyor der mağdurları oynar eve gidince de beni tekrar döverdi. Ceza olarak da tüm evi kışın soğuk suyla yazın da aşırı sıcak suyla temizletirdi. Kardeşim böbrek hastasıydı çişini tutamazdı o altına işediği anda kaynar suyla yıkamaya kalkardı ikimizi de. Babam sonunda boşadı onu bizi de aldı kurtardı. Bi süre sonra babam üzüntüden kanser hastası oldu ve o ölünce mecburen annemin yanına geri döndük. ergenlik dönemindeydik ikimizde kardeşimle bizi hep arkadaşlarımızın yanında küçük düşürürdü, erkek gibi küfür eder, döverdi onların yanında ve o dönem dolayısıyla biz bundan çok etkilenirdik. Belli bi yaşa kadar ( 20 li yaşlara kadar ) ikimizin de arkadaşı olamadı bu yüzden. ondan hep nefret ettim. Hep aşağılık kompleksi içerisinde yaşadım onun yüzünden. Hep korktum birilerinden ve tüm çocukluğum morluklar içinde ellerim çamaşır suyu kokusuyla geçti hiç oyun oynayamadım mesela ben sizler gibi... Üniversiteye geçince de kardeşimi de yanıma alıp eşşek gibi çalışa çalışa kurtuldum ondan. Bi kaç yıl sonra üniversite filan bitti, büyüdük iş sahibi olduk onu affetmeye karar verdik çünkü pişman oldu sanmıştık. Ne büyük de yanılmışız... İlk olarak 3-4 ay önce benim söz alışverişi filan derken görüşmeye başladık. İlk başlarda iyi davrandı. Sonra sözümde ilk kez patlak verdi. Herkesin ortasında, en mutlu günümde senden nasıl karı olacak bilmem tip yok, beceri yok, temizlik yok dedi kaynanamla bi göz göze geldim ve aşırı utandım. Ardından o heyecanla giderken tepsiyi düşürdüm diye bağırdı bana sözlümün, ailesinin yanında beceriksiz, gerizekalı bi şeyi de becer diye. Yine de sustum biraz daha görüşelim dedik. Son olarak bugün tepemize çıktı iyice. Yemeğe çağırdı bizi sözlüm, ailesi, kız kardeşimle birlikte. Gittik filan oturuyorduk çok seviyesizce bel altı espiriler yapmaya başladı anne sus lütfen dedim o da bana döndü bağıra bağıra az o... değilsiniz sizde - çok afedersiniz. - şimdi de beni mi eleştiriyorsunuz nolacak babasının kızı işte dedi. Gırtlağıma lokmalar saplandı. Dayanamadım ağladım babamın adını ağzına alıp kirletme sakın bi daha da hayatımıza girme yazıklar olsun bana ki sana ikinci şansı verdim dedim sonra kalkalım lütfen dedim hep birlikte kalktık geldik. Ondan nefret ediyorum ve bi daha asla görüşmeyeceğim. Sözlümün yanında bile bunu yapan kadın ilerde çocuğumun yanında daha beterlerini yapar ki ben bunu kaldıramam! Benim tek hayalim çocuğumla birlikte çocuk olup onunla çocukluğumu yaşamak, iyi bir anne olmak. Annemle bu hayalimi yıkamam.
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Annemle görüşmek istemiyorum! :(
- Konu Sahibi zeyneps90
- Başlangıç Tarihi
- 23 Nisan 2014
- 1.309
- 2.529
- 133
- 37
umarım. tek duam bu. teşekkür ederim.
- 23 Mayıs 2014
- 295
- 101
- 48
Canim yaa gercekten bi annenin bunlari yaptigina inanamiyorum nasil ikinci kez anne diyebilsiniZ hayatinizi mahvetms sizin bence artik bwlli yasa gelmiissinZ gorusmeyin benimde babam boyle gorusmuyorum kardesim daha beter kapidan bastirmiyor ne bileyim biz oyo oldukca enayi yerine koyuyolar annenin bundan degisecegini sakin dusunme degismEz cunku benimde bab
erken konuşmak gibi olmasın ama kaynanam bu konuda en büyük destekçim çok şükür. hala suçlu gibi hissediyordum açıkçası bu yorumları okumak rahatlattı beni. teşekkür ederim.
değişmiyorlar kesinlikle. bir de üstüne iyi niyeti kullanıyorlar. Bu dönemde benden ev borcu için 20.000 tl para aldı. daha sonrasında bozuldu bugün. tek amaçları kullanmak...
- 6 Eylül 2014
- 489
- 485
- 108
- 30
büyük konuşmak istemem ama o kadınla bi kez daha görüşmek dahi istemiyorum. Kardeşim ve ben zaten gittik fakat ne yalan söyleyim ne olumlu ne olumsuz en küçük bi etkisi olmadı.
iyi bir insan. ama kaynana sonuçta işte... İlerde çıkıp annen bile hayat kadını dedi sana derse çok ağır gelir bu bana.
- 14 Mayıs 2009
- 22.264
- 12.553
- 298
yok o kadar vijdansiz olamz herhalde
ama beceriksiz falan demis ya onlari belki onune koyar
- 6 Eylül 2014
- 489
- 485
- 108
- 30
düzenli gidipte etkisini görmediğyseniz başka bir psikologta denemelisiniz şansınızı . her meslekte iyisi de kötüsü de vardır unutmamak lazım. zaten anneniz için tedavi olduktan sonra görüşme ihtimaliniz var dedim. şuan herşey çok yeni biraz kafa dinlemeniz lazım
umarım yapmaz valla ne diyim...
haklısınız teşekkürler.
- 13 Eylül 2013
- 4.185
- 2.582
- 178
babamın yoktu yetiştirme yurdunda büyümüş. annemin akrabaları da ondan beter ne yazık ki.
