- 3 Nisan 2014
- 36.065
- 146.964
- Konu Sahibi Cogsicagtir02
- #21
yani konunun özü bu değil ama ben niye abinizin evi için araya annenizi aracı koyduğunuza takıldım. siz annenizi bulaştırmadan abinizle niye konuşmadınız sormadınız?
Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
Abisi buyuk bi deprem felaketi gecirmis sehirde calisan kardesine biraz faydasi olsun diye kendi evini uygun bi rakamdan vermek zorunda degil ama abilik kitabinda bir erkegin kardesini koruyup kollamasi yazar. Bu kadar menfi duygular abi kardes arasinda girmemeliydi. Bi deprem olsa evi yikilsa Allah korusun vicdanlarini nasil susturacaklar uc bes bin icin.abiniz evini size daha ucuza vermek zorunda değil. Allah kardeşi kardeş yaratmış kesesini ayrı yaratmış. ama anneniz bariz evlat ayırıyor fazla verici olmayın hediye almak turlara götürmek falan yapmayın,mesafe koyun değer vermeyene değer vermeyin anneniz bile olsa
Bnce abinin ewine fln bulaşma.annenede çok yüz verme gerektiğinde lafını ver haklısın malesef. Bide calisiyorsunya milletin gözü sende olur parası var diyeMerhaba arkadaşlar. Çok üzüldüğüm bu konu var. Yanlış düşünüyor, duygusal yaklaşıyor olabilirim. Lütfen beni kendime getirir misiniz ? Zor şartlarda okudum. Çoğu zaman aç acına gittim okula. Ama suan öğretmenim. Ailemden ayrı yaşıyorum. Deprem bölgesinde yaşıyorum. Evim kira ve eski bir mahallede, eski bir evde yaşıyorum. Okula yakın ve arabam olmadığı için o zamanlar babam bu evi tutmuştu. Ben yeni küçük bir ev tutmak istedim hep ama kiralar çok yüksek. Biraz da kredim var o yüzden çıkamadım. Şimdi benim abimin yaşadığım ilde 2 evi vardı. İkisini de kiraya veriyordu. Ama bu güne kadar hiç demedi ki istersen sen gir. Bizimkiler de demedi. Yani demek zorunda değiller tabi ama isterdim ki kiraysa kira sen girmek istersen girebilirsin. Evi uzak okula ama suan arabam var gidip gelebilirdim.
Asıl konu ise depremden sonra biraz korktum evden. Çünkü biraz hasar almıştı. Ben de o dönemde annemlere eğer kiracının kontratı bitecekse ben girebilir miyim dedim. Tabi çok yüksek kira veremem. Bir iki bin altını verebilirim demiştim. Annemin tavrı direk aaaa olur mu öyle şey kiralar aldı başını gidiyor diyerek güldü. Hani abimin ihtiyacı olsa ve benim kredim olmasa seve seve. Suan bir sürü borç içinde olmama rağmen ve bunu annemin bilmesine rağmen böyle yaptı. Neyse bugün de aramış diyor ki şuanki kiracı ayda 4 bin verecek ama abin diyor ki 5 bin olsun. Sen 5 bin verir misin. ? Ben zaten anneme abime söyle 4 bin vereyim o evde kalayım ondan fazlasını veremem dedim. Bugün aramış öyle diyor. Dedim ki niye bana böylesin anne? Ben sana baştan beri 4 bin verebilirim maksimum, bunu biliyorsun niye abimin söylediği kirayı söylüyorsun. Ee abin öyle demiş, benim evim mi dedi. Ee ben 3 bin vereyim kalayım dediğimde yok o az demesini biliyorsun şimdi neden karısamıyorsun ki dedim.
Şimdi ben üniversite zamanında da annemden istediğim bir şey olunca bana altın yüzük alacak mısın atanınca sana öyle alırım, çeyizini kendin yap biz sana ceyiz yapamayız diyen annem( ki bütün kız kardeşlerime çeyizini yaptı. Asla bir çöp istemem ondan ama artık içimi acıtıyor söyledikleri) başka kardeşim söz konusu olsa herkesle konuşan annem söz konusu ben olunca bunu yapıyor. Ona atandığımdan beri 2 yüzük bir küpe aldım altın. Bir
Yüzüğü haberim olmadan geline hediye etmiş. Ben mi yanlış düşünüyorum? Annem bana karşı vicdansız mı? Gerçekten çok üzülüyorum. Hiç gün yüzü görmedi diye tura yazdırdım beraber gezdik devam da edecektik. Diğer kardeslerim abim de dahil zerre düşünmez onu. Ama en değersiz benim. Yani okutmuş olsa emeği geçmiş olsa anlarım. Ben aç acına harçlıksız ayakkabısız, üstsüz başsız okudum . Bana yaptığı ne sizce
Tahmin ettim. Benim ailemde de ben okudum diye bana çöp bile vermek istemediler evlenince. Bazı aileler okuyan çocuklarına çok masraf yaptığını düşünüp onlardan talep ediyorlarOkumadı. Daha doğrusu okumak istemediler
Merhaba arkadaşlar. Çok üzüldüğüm bu konu var. Yanlış düşünüyor, duygusal yaklaşıyor olabilirim. Lütfen beni kendime getirir misiniz ? Zor şartlarda okudum. Çoğu zaman aç acına gittim okula. Ama suan öğretmenim. Ailemden ayrı yaşıyorum. Deprem bölgesinde yaşıyorum. Evim kira ve eski bir mahallede, eski bir evde yaşıyorum. Okula yakın ve arabam olmadığı için o zamanlar babam bu evi tutmuştu. Ben yeni küçük bir ev tutmak istedim hep ama kiralar çok yüksek. Biraz da kredim var o yüzden çıkamadım. Şimdi benim abimin yaşadığım ilde 2 evi vardı. İkisini de kiraya veriyordu. Ama bu güne kadar hiç demedi ki istersen sen gir. Bizimkiler de demedi. Yani demek zorunda değiller tabi ama isterdim ki kiraysa kira sen girmek istersen girebilirsin. Evi uzak okula ama suan arabam var gidip gelebilirdim.
Asıl konu ise depremden sonra biraz korktum evden. Çünkü biraz hasar almıştı. Ben de o dönemde annemlere eğer kiracının kontratı bitecekse ben girebilir miyim dedim. Tabi çok yüksek kira veremem. Bir iki bin altını verebilirim demiştim. Annemin tavrı direk aaaa olur mu öyle şey kiralar aldı başını gidiyor diyerek güldü. Hani abimin ihtiyacı olsa ve benim kredim olmasa seve seve. Suan bir sürü borç içinde olmama rağmen ve bunu annemin bilmesine rağmen böyle yaptı. Neyse bugün de aramış diyor ki şuanki kiracı ayda 4 bin verecek ama abin diyor ki 5 bin olsun. Sen 5 bin verir misin. ? Ben zaten anneme abime söyle 4 bin vereyim o evde kalayım ondan fazlasını veremem dedim. Bugün aramış öyle diyor. Dedim ki niye bana böylesin anne? Ben sana baştan beri 4 bin verebilirim maksimum, bunu biliyorsun niye abimin söylediği kirayı söylüyorsun. Ee abin öyle demiş, benim evim mi dedi. Ee ben 3 bin vereyim kalayım dediğimde yok o az demesini biliyorsun şimdi neden karısamıyorsun ki dedim.
Şimdi ben üniversite zamanında da annemden istediğim bir şey olunca bana altın yüzük alacak mısın atanınca sana öyle alırım, çeyizini kendin yap biz sana ceyiz yapamayız diyen annem( ki bütün kız kardeşlerime çeyizini yaptı. Asla bir çöp istemem ondan ama artık içimi acıtıyor söyledikleri) başka kardeşim söz konusu olsa herkesle konuşan annem söz konusu ben olunca bunu yapıyor. Ona atandığımdan beri 2 yüzük bir küpe aldım altın. Bir
Yüzüğü haberim olmadan geline hediye etmiş. Ben mi yanlış düşünüyorum? Annem bana karşı vicdansız mı? Gerçekten çok üzülüyorum. Hiç gün yüzü görmedi diye tura yazdırdım beraber gezdik devam da edecektik. Diğer kardeslerim abim de dahil zerre düşünmez onu. Ama en değersiz benim. Yani okutmuş olsa emeği geçmiş olsa anlarım. Ben aç acına harçlıksız ayakkabısız, üstsüz başsız okudum . Bana yaptığı ne sizce
Annenizin tavrı hiç hoş değil, sizin için üzüldüm. Bence anne, abi dahi olsa onların evinde kalmaktansa kırk kat yabancının evinde kalmanız daha iyi olur. Akraba/aile ile iş yapılmaz. Bir de hep veren taraf siz olduğunuz için kıymeti bilinmiyordur, onlara göre artık sizin fedakarlıklarınız "normal bir davranış" olarak algılanıyordur.Merhaba arkadaşlar. Çok üzüldüğüm bu konu var. Yanlış düşünüyor, duygusal yaklaşıyor olabilirim. Lütfen beni kendime getirir misiniz ? Zor şartlarda okudum. Çoğu zaman aç acına gittim okula. Ama suan öğretmenim. Ailemden ayrı yaşıyorum. Deprem bölgesinde yaşıyorum. Evim kira ve eski bir mahallede, eski bir evde yaşıyorum. Okula yakın ve arabam olmadığı için o zamanlar babam bu evi tutmuştu. Ben yeni küçük bir ev tutmak istedim hep ama kiralar çok yüksek. Biraz da kredim var o yüzden çıkamadım. Şimdi benim abimin yaşadığım ilde 2 evi vardı. İkisini de kiraya veriyordu. Ama bu güne kadar hiç demedi ki istersen sen gir. Bizimkiler de demedi. Yani demek zorunda değiller tabi ama isterdim ki kiraysa kira sen girmek istersen girebilirsin. Evi uzak okula ama suan arabam var gidip gelebilirdim.
Asıl konu ise depremden sonra biraz korktum evden. Çünkü biraz hasar almıştı. Ben de o dönemde annemlere eğer kiracının kontratı bitecekse ben girebilir miyim dedim. Tabi çok yüksek kira veremem. Bir iki bin altını verebilirim demiştim. Annemin tavrı direk aaaa olur mu öyle şey kiralar aldı başını gidiyor diyerek güldü. Hani abimin ihtiyacı olsa ve benim kredim olmasa seve seve. Suan bir sürü borç içinde olmama rağmen ve bunu annemin bilmesine rağmen böyle yaptı. Neyse bugün de aramış diyor ki şuanki kiracı ayda 4 bin verecek ama abin diyor ki 5 bin olsun. Sen 5 bin verir misin. ? Ben zaten anneme abime söyle 4 bin vereyim o evde kalayım ondan fazlasını veremem dedim. Bugün aramış öyle diyor. Dedim ki niye bana böylesin anne? Ben sana baştan beri 4 bin verebilirim maksimum, bunu biliyorsun niye abimin söylediği kirayı söylüyorsun. Ee abin öyle demiş, benim evim mi dedi. Ee ben 3 bin vereyim kalayım dediğimde yok o az demesini biliyorsun şimdi neden karısamıyorsun ki dedim.
Şimdi ben üniversite zamanında da annemden istediğim bir şey olunca bana altın yüzük alacak mısın atanınca sana öyle alırım, çeyizini kendin yap biz sana ceyiz yapamayız diyen annem( ki bütün kız kardeşlerime çeyizini yaptı. Asla bir çöp istemem ondan ama artık içimi acıtıyor söyledikleri) başka kardeşim söz konusu olsa herkesle konuşan annem söz konusu ben olunca bunu yapıyor. Ona atandığımdan beri 2 yüzük bir küpe aldım altın. Bir
Yüzüğü haberim olmadan geline hediye etmiş. Ben mi yanlış düşünüyorum? Annem bana karşı vicdansız mı? Gerçekten çok üzülüyorum. Hiç gün yüzü görmedi diye tura yazdırdım beraber gezdik devam da edecektik. Diğer kardeslerim abim de dahil zerre düşünmez onu. Ama en değersiz benim. Yani okutmuş olsa emeği geçmiş olsa anlarım. Ben aç acına harçlıksız ayakkabısız, üstsüz başsız okudum . Bana yaptığı ne sizce
Belli ki annenizin en verici ve bonkör evladı sizsiniz , sizin gibi insanları cabuk harcarlar ,bu genelde hep böyledir ailenin fedakar çocuğu hep ezilir ve en çok onun etinden sütünden faydalanılır neden çünkü koşulsuz şekilde veren tek evlattır, suç sizin kendinizi biraz geri çekin bu kadar verici ve fedakar olmayın, biraz kendiniz konusunda bencil olun...Merhaba arkadaşlar. Çok üzüldüğüm bu konu var. Yanlış düşünüyor, duygusal yaklaşıyor olabilirim. Lütfen beni kendime getirir misiniz ? Zor şartlarda okudum. Çoğu zaman aç acına gittim okula. Ama suan öğretmenim. Ailemden ayrı yaşıyorum. Deprem bölgesinde yaşıyorum. Evim kira ve eski bir mahallede, eski bir evde yaşıyorum. Okula yakın ve arabam olmadığı için o zamanlar babam bu evi tutmuştu. Ben yeni küçük bir ev tutmak istedim hep ama kiralar çok yüksek. Biraz da kredim var o yüzden çıkamadım. Şimdi benim abimin yaşadığım ilde 2 evi vardı. İkisini de kiraya veriyordu. Ama bu güne kadar hiç demedi ki istersen sen gir. Bizimkiler de demedi. Yani demek zorunda değiller tabi ama isterdim ki kiraysa kira sen girmek istersen girebilirsin. Evi uzak okula ama suan arabam var gidip gelebilirdim.
Asıl konu ise depremden sonra biraz korktum evden. Çünkü biraz hasar almıştı. Ben de o dönemde annemlere eğer kiracının kontratı bitecekse ben girebilir miyim dedim. Tabi çok yüksek kira veremem. Bir iki bin altını verebilirim demiştim. Annemin tavrı direk aaaa olur mu öyle şey kiralar aldı başını gidiyor diyerek güldü. Hani abimin ihtiyacı olsa ve benim kredim olmasa seve seve. Suan bir sürü borç içinde olmama rağmen ve bunu annemin bilmesine rağmen böyle yaptı. Neyse bugün de aramış diyor ki şuanki kiracı ayda 4 bin verecek ama abin diyor ki 5 bin olsun. Sen 5 bin verir misin. ? Ben zaten anneme abime söyle 4 bin vereyim o evde kalayım ondan fazlasını veremem dedim. Bugün aramış öyle diyor. Dedim ki niye bana böylesin anne? Ben sana baştan beri 4 bin verebilirim maksimum, bunu biliyorsun niye abimin söylediği kirayı söylüyorsun. Ee abin öyle demiş, benim evim mi dedi. Ee ben 3 bin vereyim kalayım dediğimde yok o az demesini biliyorsun şimdi neden karısamıyorsun ki dedim.
Şimdi ben üniversite zamanında da annemden istediğim bir şey olunca bana altın yüzük alacak mısın atanınca sana öyle alırım, çeyizini kendin yap biz sana ceyiz yapamayız diyen annem( ki bütün kız kardeşlerime çeyizini yaptı. Asla bir çöp istemem ondan ama artık içimi acıtıyor söyledikleri) başka kardeşim söz konusu olsa herkesle konuşan annem söz konusu ben olunca bunu yapıyor. Ona atandığımdan beri 2 yüzük bir küpe aldım altın. Bir
Yüzüğü haberim olmadan geline hediye etmiş. Ben mi yanlış düşünüyorum? Annem bana karşı vicdansız mı? Gerçekten çok üzülüyorum. Hiç gün yüzü görmedi diye tura yazdırdım beraber gezdik devam da edecektik. Diğer kardeslerim abim de dahil zerre düşünmez onu. Ama en değersiz benim. Yani okutmuş olsa emeği geçmiş olsa anlarım. Ben aç acına harçlıksız ayakkabısız, üstsüz başsız okudum . Bana yaptığı ne sizce
malesef her kardeşlik, abilik dediğiniz gibi olmuyor.her derdine koştuğum maddi,manevi yanında olduğum abim ben evlenirken banamı güvendin evlenirken dedi kaldı ki hiç bir talebim yoktu düğün stresinden kendisinin yediği paralar yüzünden anne babamın bana maddi destek çıkamadıklarını söyleyivermiştim. yani şu dünyada menfaatini düşünmeyen kardeş az ama anne baba eşit olmak zorunda sevgide de destekde deAbisi buyuk bi deprem felaketi gecirmis sehirde calisan kardesine biraz faydasi olsun diye kendi evini uygun bi rakamdan vermek zorunda degil ama abilik kitabinda bir erkegin kardesini koruyup kollamasi yazar. Bu kadar menfi duygular abi kardes arasinda girmemeliydi. Bi deprem olsa evi yikilsa Allah korusun vicdanlarini nasil susturacaklar uc bes bin icin.