herkese merhabalar. şimdiden kusura bakmayın uzun bir konu olacak gibi duruyor.
nişanlımla bu yaz ortası evleniyoruz nasip olursa. nikah tarihi ve düğün yeri belirlendi. hazırlıkları tamamlamaya çalışıyoruz şu süreçte.
evlilik yoluna ilk girdiğimizde annem bana çok destek oluyordu. çeyiz alışverişinde, maddi ve manevi konularda çok destek oldu sağolsun. nişanlımı çok sevdi. ailesi güzel bir ilk intiba bırakmıştı onda. ama son zamanlarda bana inanılmaz baskı kuruyor ve gelecekteki ev düzenime dahi şimdiden karışıyor. bu arada ön bilgi olarak, annem ve babam 17 yıl önce boşandı. ikisi de yeniden evlendi. ben ilk günden beri annemle yaşıyorum.
ilk problem düğün salonunda ortaya çıktı. nişanlımın ailesi o dönemde de şimdi de her şeyi kendiniz halledin diyor. illa şu olacak vs diye baskı kurmuyorlar. biz düğün salonu konusunda da inanılmaz acemiydik. bir yer kafamıza yatar gibi olmuştu, ailelerimize siz de bir bakın dedik. iki aile gidip baktılar. maddi olarak çok uygun bir yerdi ama konumundan düzeninden vs dolayı annem beğenmedi. çok daha maliyetli yerleri beğenmişti, beğenebilir çok normal. ancak nişanlımın ailesi çok orta halli insanlar. ellerinde avuçlarında ne varsa düğüne döküp somut şeylere yatırım yapmamalarını istemedim. bu sorun yaklaşık 1 ay sürdü. çok para hesabı yapıyorlar, düğün salonu diye beni götürdükleri yere bak, sen şunu istiyorum diyeceksin o olacak diye diye 1 ayım zehir oldu. neyse ki sonunda orta halli bir kır düğün salonu ile anlaşıldı ve bu sorun çözüldü. düğün salonunu netleştirmek için kayınvalidem annemi aradığında altın konusunda da istekleri olmuş karşı taraftan. ilk başta siz durumunuza göre yapın demişti. isteklerini kabul etmiş, tabii yaparız demiş kayınvalidem.
diğer problem nişan elbisem konusunda yaşandı. çok tatlı çağla yeşili renginde uçuş uçuş bir elbise beğendim. en azından bana göre tatlı:) çevremde gösterdiğim yakın/uzak herkes çok beğendi. nişanlımın bakışını hala unutamıyorum mesela. anneme gösterdiğimde "hımm iyi, ben trendleri bilmiyorum yorum yapamam" diye bir tepki verdi. ertesi gün ben işteyken aradı ve bu sefer de "elbisen çok kötü çok ucuz duruyor, daha pahalı görünen şık bir şey alabilirdin sana yakışmış ama fiziğin iyi olduğu için yakışmış güzel bir elbise almamışsın o kadar parayı boşa vermişsiniz" dedi. inanılmaz moralim bozuldu tabi. açıp açıp elbiseye bakıyorum kusur buluyorum içime sinen ve muhteşem bulduğum elbise o kadar kafama takıldı ki. birkaç gün sonra yakın arkadaşlarından aldığı yorumla elbisemi beğenmeye başladı..
bu ve benzeri o kadar çok şey yaşıyoruz ki. haftasonu nişanlımla ikimiz mobilya almaya çıktık. henüz ev belli değil. büyük ihtimalle 2+1 evde kiracı olacağız. onun için her eve uyum sağlayacak şeyler seçmeye çalıştım. k*l*b*k isimli markadan salon, yemek odası yatak odası takımlarını aldık (marka belirtme sebebim annemin o konuda da baskı yapması. ona göre kaliteli gelmezse sorun çıkacaktı, bu marka çok şükür kafasına yattı). hepsi aynı serinin ürünleri. sadece tv ünitesi almadık, onun yerine konsol kullanırım diye düşündüm (çünkü evi bilmiyorum ve rahat sığar mıyım meçhul). ve bir de yemek odası takımının ayak kısımlarını beğenmediğimiz için "aynı ahşap" renginde (kesinlikle uyum sağlıyor, en çok dikkat ettiğim şey ahşap rengiydi) masa ve sandalye seçtik. bugün "konsolu tv ünitesi olarak kullandırmam sana tv ünitesi al" diyor. masa konusunda bir sürü laf işittim dünden beri. yani benim evim ben seçtim karışamazsın diyesim geliyor ama diyemiyorum.
bu konuda başka başka sorunlar da yaşadık. her seferinde beni yalnız bırakmakla tehdit ediyor. "yapayalnızsın, baban ülkenin bir ucunda benden başka kimsen yok ben de artık yokum" diyor. cidden çok yoruldum. eften püften şeyleri artık kaldıramayacak duruma geldim. insan bu dönemde en ufak şeyleri bile inanılmaz dert ediyormuş.
5 ayımız kaldı yaklaşık. bu dönemi daha tatlı ve mutlu geçirmek isterdim. duymazlıktan gelmem lazım ama çok zorlanıyorum. sizlerle paylaşmak istedim. yorumlar için teşekkürler.