Seni çok iyi anlıyorum çünkü bende seninle benzer şeyler yaşadım
Sanki o benim annem gibi değilde ben annemin annesi gibiydim. Annesinden ve eşinden doğru düzgün değer görmemiş diye annemi hep mutlu etmeye çalıştım yıllarca, İyi şeyleri de kötü şeyleri de hep birlikte yaşadık. Çok sinirli bir yapısı olmasına rağmen çok fedakar bir kadındı hakkını yiyemem hala öyle. Babam vurdumduymaz, hayatı bekar gibi yaşayan bir adamdı, küçüklüğüm hep kavga içinde geçti, çok aralarına girdim bende
En sonunda boşandılar ama annem hala sinirli karakteri öyle sanki mutsuzluktan besleniyor gibi o kadar alışmış ki üzgün ve mutsuz olmaya, sürekli kendi dediği olsun ister bende hiç kıramam, küs kalamıyorum annemle ona sürekli üzülüyorum
21 yaşında evlendim sırf evden uzaklaşayım diye, bende mutsuz ve sürekli düşünen bir anneyim malesef, çocuğumun önünde sürekli mutsuz oluyorum hayat enerjim yok
Ne yaparsan yap değişmez ve bizde sırtımızı dönsek yine vicdan azabından duramayız
Çok çok haklısın, bunu yaşamayan bilemez,ailemizi seçmiyoruz malesef
Ben size hak verdim ilk yorumları okudum çok müdahale ettiğinizi söylemişler ama burada bunun sorumlusu da anneniz bence. 20 yaşındaki genç kızdan aşırı olgun hareketler beklenmiş ama anneniz olgun davranmış mi ki? Sizin anne getir tanışalım demeniz değil onun size biri var diye açıklayıp tanistirmasi gerekirdi. Ki henüz boşanmadan buna tepki göstermeniz de çok normal.
Anneniz hayatıyla ilgili kararlar vermekte zorlanmış. Birçok zorluk da yaşamış. Siz ona destek olurken de maalesef onun ebeveyni rolüne girmişsiniz. Anneniz de muhtemelen içten içe bunun farkında ve bu yüzden kendini eksik hissediyor olabilir bu yüzden ablanizla değil sizinle çatışıyor.
Aslında il dışına çıktığında çocukları aramadın demesinden bile belli bu. Siz de onun çocugusunuz ama o sizi ebeveyni gibi görüyor. Bu rolden çıkmanız lazım. Çünkü bu rol sizi de yipratmistir yeterince. Elinizi üzerinden çekin biraz kendi haline bırakın.
Ablayı takdir ettim akıllı kızmış vesselam.
Hem huzursuzluklara bulaşmamış hem de okumuş iş güç sahibi olmuş.
Tavsiye lazımsa ablanız gibi olun.
Gerçekten iyiliğiniz için diyorum.Keşke öyle olabılseydım
Yok ben kötü anlamadım gerçekten diyorum keşke öyle olabilseydim ama yaradılış herhalde annem ablamla kardesımı baba tarafına benzetir hep çünkü gerçekten çok vurdumduymazlar.Gerçekten iyiliğiniz için diyorum.
Vurdumduymazlık dediğiniz şey bazen gerçekten lazımdır.
Böyle her olaya müdahil olarak, kafanıza takarak inanın kendinizi yıpratıp, kendinize zarar veriyorsunuz.
Annemde başkası ile evlendi ancak boşandıktan sonra, başka biri için bizi kırmadı sanırım tek fark buAy benzer mi resmen kendimi okudum, işte o sırada annem hayatına birini alıp resmen bizi kendinden uzaklaştırdı. Adam beni telefonla arayarak bir sürü şey söyledi. Hangi hakla. Zaten kötü bir durum yaşadık çocukluğumuz sınır stres kavga içinde geçti, tam düzeldik derken farklı bir adam çıktı ve o adam için annemin bizimle kavga etmesi cok zoruma gitti.
O adama ne oldu sonra? Anneniz ondan da ayrıldı galiba anlattıklarınıza göre.Söylemediğimizi mi sanıyorsunuz tabiki ilk tepki bu değildi ama ne Aman sorsak size ne diye terslenıyordu, biz birşey yapalım dediğimizde işten yorgun olduğunu söylüyor ama farklı bir gün adamla görüşmeye gidip söylemiyordu bile ve daha boşanma olmadan bu şekilde davranması doğru değil, babam için çünkü bunu koz haline donusturebılırdı.
Böyle birseyden çıkmışız ve anneniz bir anda başka birine dönüşüyor, iletişim kuramıyorsunuz. Devamlı evde kavga hala devam ediyor, bizi engel olarak görüyor. Evet herkes bunaldı daraldı ama insan bu zamanda çocuklarına daha çok sarılmalı, bizde kolay şeyler yaşamadık
Çocukluğumuz kavga gürültü ile geçti, okullarda hep mahcubiyet yaşadık. Birbirimize kenetlenecekken farklı biri yüzünden bizimle catışmaya girmesi doğru değildi
Ablanızdaki gamsızlıktan ben de istiyorum.Ama şöyle birşey var, erkek kardeşim full odasında sadece tuvalet ihtiyacında odasından çıkıyor, ve çocukla mümkün değil konusamıyorsunuz anneme bunu çok kez söyledim. Hep yine tersledi, dışarı çıksa daha mi iyi vs vs şimdi kendisi bahsedemiyor suanki durumundan fazlasıyla şikayetçi
Ablam çocukkende bu şekildeydi anneme göre ikisi de baba tarafına çekmiş . Çok pasif hani bir insan merhaba dese basını kaldırıp merhaba demez. Çok güç iş bulduk, işe gidip geliyor geldiği gibi yatıp uyuyor bu kadar yani.
Bunlar kimseye göre normal değildir, gerçekten yaşasanız sizde hak verirsiniz
Evet çünkü nereye kadar diyoruz omur bu şekilde geçmez bir şekilde toplanıp devam etmek gerekiyor, biz ayrı eve taşınınca zaten başımızda adam yok ve iyi bir semtte oturuyorduk, tuhaf bir mahalleye geldik çünkü annem yatırımlık almıştı vakti zamanında bu evi. Birden bire bu adam çıkınca ne oluyoruz dedik çünkü annem liseli aşıklar gibi gizli gizli odalardan çıkmıyor konuşuyor, akşam eve geç geliyor biz sorunca da bana hesap soramazsınız modunda. Halbuki merak ediyoruz tabiki işinden evine gelen kadın birden böyle davranmaya başlayınca. Birde adam arayıp annenizi fanusa kapatamazsınız vs gibi konusunca, annemde sağolsun benim hayatım karışamazsınız rahat bırakın felan diyor bağıra çağıra ama biz ne oluyoruz diyoruz. Eşimle iş ciddiyete binince de tamamen gitmek istedim evden.Annemde başkası ile evlendi ancak boşandıktan sonra, başka biri için bizi kırmadı sanırım tek fark bu
Ama kızmakta çok haklısın, biz en güzel zamanlarımızı çocukluğumuzu, gençliğimizi hatta 30lu yaşlarımızı bile sürekli onlara üzülerek, kavga içinde mutsuz geçirelim, ama sonra başka bir adam için gelip kalbimi kırsa bende çok Kızardım ki ben annem usulünce evlenmesine rağmen ben zor kabul ettim bu durumu
Psikolojisi bozuktur zor bir hayat evet ancak bunun çözümü var terapi, antidepresan vs biraz insanın içinde mutlu olmak
Hayatımız böyle akıp gidiyor üzüle üzüle
O adama ne oldu sonra? Anneniz ondan da ayrıldı galiba anlattıklarınıza göre.
Anneniz de sanırım erken yaşlarda evlenmiş, gözü açılmadan 3 çocuk yapmış. Eş şiddeti yaşamış, değer görmemiş. Hayatı kaçırdığını düşünüyor. Geri almak için o adamı fırsat görmüş. Keşke o kadar önüne geçmeseydiniz. Kendi yaşayıp görseydi. Sizi bu kadar suçlamasının sebebi bu. Mutluluğunu istemediğinizi düşünüyor. Bu kendisine her daim destek olmuş size haksızlık evet. Ama o kadar badire atlatmış, travma geçirmiş birinden sağlıklı düşünce bekleyemeyiz.
Kardeşleriniz büyümüş, artık herkes kendi ayaklarının üstünde durabilir. Bırakınız herkes kendi hayatını yaşasın, kendi kararlarını alsın, hataysa hata doğruysa doğru.
Kaynanam da aynı, kocadan kaynanadan çok çekmiş. Kendine bunu yapanlardan hesap soramamış ama kaçırdığı hayatı evlatlarından bekliyor bizimki. Yemeyelim içmeyelim ona verelim. Biz çözümü kendi haline bırakmakta bulduk. Kendi evlatları bile katlanamıyor.Ya Ben açıkçası bunu yazmak istemiyordum yanlış anlaşılmamak için. Adam çok sağlam birisi değildi, aynı yaşta annemle anladığım kadarıyla. Şekilci birisi degilim Ama bandana küpe motor takılan birisiydi. Ben çok şaşırmıştım adamı görünce. Hanı annemle yanyana koysanız alakaları yok, hani zibidi dersiniz ya öyle birşeydi.
Zaten sonradan mesajlarını gördüm sanırım bu adam aynı zamanda başka başka kadınlarla da görüşmüş. Gerçekten sağlam tarzda birisi değildi. Facebook hesabına da bakmıstım adamın hesabı full kadınlarla doluydu. Zaten önüne geçmek gibi bir durum olmadı kendi gördü adamın yüzünü, o sıra mesajlarını gördüm başka kadınlardan gelen, ne zaman konu açılsa kendi kapıyor hiç birşey bilmiyorum başka hakkında.
Ben anneme tümüyle hak veriyorum ona da hep dedim erken evlendi babamdan da annesinden de çok çekti. Ama biryandan diyorum ki çalışıp destek olduk, hayırlı evlat olmaya çalıştık ama hep zıt gitti bizimle. Aslına bakarsanız ablamla kardeşimle de bu şekilde ama onlar gamsız ve vurdumduymaz oldukları için haliyle tartışmıyorlardı.