- Konu Sahibi cute_poison
-
- #1
merhaba arkadaşlarım;
şu an o kadar üzgünümki sizlere anlatamam. ne yapacağımı hiç bilemiyorum lütfen bana yardımcı olun.
benim 3 tane abim ve bir ablam var. babamızı uzun yıllar önce kaybettik. geçen sene evlendim ve kardeşleriminde hepsi evli olduğundan annem evinde yalnız kalıyor. ama annemlerin evi müstakil bir apartman ve 2 abimde ailesiyle orada yaşıyorlar.
annem 40 yaşında dul kaldı ve 20 senedirde hepimize hem annelik hem babalık yaptı. düşünün tek başına beş çocuğunuda evlendirdi ve hiçbiri de kirada bile oturmuyor durumları gayet iyi. ben geçen sene evlenene kadar o aile binasında yaşıyordum ve kimse anneme laf edemiyordu. gelinlerimiz bize hiç yardım etmezlerdi, herşeylerini de bizden esirgerlerdi ama ben sonuçta bütün şeyleri yapabildiğim için böyle şeylere takılmıyordum annemde öyle herhangi bir laf etmezdi. abilerim benim anneme yeterince iyi bakamadığımı ima edip sürekli sen gitte bak nasıl bakarız biz anneme diyorlardı, daha sözlü bile değildim düşünün bunları söylediklerinde. yani evlenip gitmemi istiyorlarmış. ben evlendim ve çok şükür güzelde bir evliliğim var ama orada 2 yengem ve 2 abim annemi çok eziyorlar. yengemlerden birisi hiçbir neden yokken annemin suratına bakmıyor her sabah evden çıkıyor akşam dönüyor çocuklarıyla, ve giderken hiçbir şekilde haber bile vermiyor. haber vermeyi bırakın sonuçta bu yalnız yaşayan yaşlı bir kadın insanlık hali başına herşey gelebilir bir iyi mi diye bakabilir sonra da istediği yere gidebilir değil mi??
diğer yengem ise en ufak şeyi bile abime anlatıp ona gaz verip annemin üstüne salıyor. bu abim zaten o kadar saygısız bir insanki kadını hergün ağlatıyor hergün annemle kavga ediyorlar. ayrıca bu abim alkol ve maalesef keyif verici maddelerden kullanıyor artı karısınıda aldatma olayları oldu düşünün. biz hep gelinimizin yanındaydık ama gelinimiz öyle bir kocaya güvenip annemin üstüne salıyor kocasını.
bu ikisi güzelce annemin evlerinde oturuyorlar küçük abimde evlenince annemler borç harç bir daire aldılar aslında yarı parasını ablam ödedi dairenin bu iki abimde zamanın parasıyla 5er bin liralık bir para verdiler gerisinide annem tamamladı. abime daire alındı çünkü aile apartmanı zaten 3 katlı ve başka boş daire yoktu. ama bu daire bu arada abimin değil zaten yarı hissesi ablamın o ikiside borç verdiler fln. ileride satılıp pay edilecekti herkesin hakkı. ama bu iki kötü karakterli abim küçük abimi çekememezliklerinden ancak 2 sene oturttular o evde. hemen o evden çıkacaksın orası satılacak bize paramızı ver gibi şeylere başladılar. küçük abimde kırıldı ve elinde hiç para olmamasına rağmen apar topar bir ev alıp krediyle çıktı. küçük abimin eşi de yüksek tahsilli bir insan ve çalışıyor. annemde onlara birazcık destek olsun diye bebeklerine bakıyor. neyse bu eski evleri satışa çıkarılacaktı. ama benim aptal abilerimden birisi şuan daire fiyatları düşük neden az paraya satalımki dedi ve sattırmak istemedi. bunun üzerine annemde o zaman kiraya verilsin ve kirayıda küçük abim alsın dedi. ve bu abim ve ablamda kabul ettiler.
şimdi 2 abimde buna itiraz ediyorlar. düşünün onlar babamın evlerinde oturuyorlar beş kuruş vermeden ama kardeşleri ev aldı borç harç o kira onun hakkı değilmi laf etse ablamın laf etmesi lazımdı. bu konu yüzünden ikide bir annemi sıkıştırıp üzüyorlar. niye onun çocuğuna bakıyorsun diye kavga ediyorlar. zaten evine uğradıkları yok güya anneme bakacaklardı. kadının hiçbir işini yaptıkları yok. düşünün annem bir kere abimlerden birisinden rica etti pazara getir beni diye arabasıyla, getirmedi ve annem o kadar yükü taşıyıp kendisi geldi o kadar yoldan ordan bir hurdacıya para vermiş el arabasına koydurup taşıttırmış. bende hamileyim yardım edemedim annemin halini görünce oturup ağladım inanın. aynı abim bir günde annem halı yıkamış sinirinden çünkü yine herkes hiçbir şekilde haber vermeden çıkıp gitmiş ve iyimi bu kadın diye bile bakmamışlar. bir iki halı kalmış ağırlardan o abime demiş şunları asarmısın kurusunlar diye. ve abim yapmamış. o sırada allahtan küçük abim gelmiş ve o yapmış.
ben varken anneme asla böyle birşey yapamazlardı benden çekinirlerdi ama şimdi kadına çin işkencesi çektiriyorlar resmen.
dün annemdeydim. bu saygısız olan abim aradı yengemin küçük bebeği var birde 6 yaşlarında bir kızı var. büyük kız hastalanmış gündüzden annemde küçüğüne bakmış yengem diğerini dr a getirmiş. neyse eve geldiler bunlar o sırada bende anneme gittim, bahçede oturuyorduk annemle birlikte. sonra annem ben namaz kılayım dedi ve eve girdik. annemin telefonu çaldı abim arıyor işte. bende baktım dedim işte annem namazda abi dedim. bu bağırmaya başladı o kadın orda 2 küçük çocukla uğraşıyor çocuk hasta hiç çıkıp baktığı yok annemin ne biçim insan bu anlamıyorum fln diye bağırıyor. bende zaten dolmuştum onlara karşı, dedim ne bağırıyorsun kadın gündüzden bakmış işte biz ne bilelim tekrar hasta olduğunu ben geldim diye bir iki saat oturduk işte ne bağırıyorsun dedim. bu hala sayıp sövüyor bende dedim ne istiyorsunuz siz yaa dedim kadını yediniz bitirdiniz yetmedi mi dedim. onu yiyen biz değiliz sizsiniz dedi benim çocuğumada bakacak fln diye bağırıyor hala bende dedimki ne bağırıyorsun insan gibi konuşsana dedim. bu da siz insanmısınızda insan gibi konuşucam dedi bana. düşünün ben hamileyim birde. bende ne diyeceğimi şaşırdım sen benim muhattabım olacak bir insan değilsin dedim ve suratına kapattım telefonu. meğer beyefendi denize gitmiş düşünün çocuğu hasta adam denizde ve bize insanlık soruyor. zaten hep öyle gece 2lerde eve geliyor hiç evinde durduğu yok yengem bize ağlaşıyordu ama biz insan değiliz ama o insan yani.. ben onun işte olduğunu sanıyordum denizde olduğunu bilsem ağzıma geleni sayardım ama neyse. sonra annem çıkıp küçük bebeği aldı diğer abimde arabasıyla yengemle yiğenimi hastahaneye getirdi. ama biz annemle oturduk çocuklar gibi ağlıyoruz. ben kendime değil anneciğime ağlıyordum inanın. bu kadın bunları haketmedi. yengemede çok kızdım bize gelip söyleyebilirdi çocuk yine hastalandı diye. binada seslense biz duyarız düşünün ama o ayyaş kocasını annemin üstüne salmayı tercih etti.
annemi kahrından öldürecekler arkadaşlarım o kadar üzgünümki dünden beri boğazımdan birşey geçmiyor. eşimde çok üzgün. bugün iş çıkışında annemi bize alacağız. birkaç gün kalıp kafasını dinlesin. küçük abimin bebeğine baktığından gelmek istemiyor ama ben dedim ikimiz bakarız anne dedim. bende kayınvalidemlerle fln aynı binada oturuyorum annem bende kalmaya çekiniyor
başka biryerden ev alıp annemide temelli yanıma almayı istiyorum. yoksa gerçekten birgün üzüntüden gidecek. zaten kalbi var tansiyonu var. o zaman işte ben kahrolurum
şu an o kadar üzgünümki sizlere anlatamam. ne yapacağımı hiç bilemiyorum lütfen bana yardımcı olun.
benim 3 tane abim ve bir ablam var. babamızı uzun yıllar önce kaybettik. geçen sene evlendim ve kardeşleriminde hepsi evli olduğundan annem evinde yalnız kalıyor. ama annemlerin evi müstakil bir apartman ve 2 abimde ailesiyle orada yaşıyorlar.
annem 40 yaşında dul kaldı ve 20 senedirde hepimize hem annelik hem babalık yaptı. düşünün tek başına beş çocuğunuda evlendirdi ve hiçbiri de kirada bile oturmuyor durumları gayet iyi. ben geçen sene evlenene kadar o aile binasında yaşıyordum ve kimse anneme laf edemiyordu. gelinlerimiz bize hiç yardım etmezlerdi, herşeylerini de bizden esirgerlerdi ama ben sonuçta bütün şeyleri yapabildiğim için böyle şeylere takılmıyordum annemde öyle herhangi bir laf etmezdi. abilerim benim anneme yeterince iyi bakamadığımı ima edip sürekli sen gitte bak nasıl bakarız biz anneme diyorlardı, daha sözlü bile değildim düşünün bunları söylediklerinde. yani evlenip gitmemi istiyorlarmış. ben evlendim ve çok şükür güzelde bir evliliğim var ama orada 2 yengem ve 2 abim annemi çok eziyorlar. yengemlerden birisi hiçbir neden yokken annemin suratına bakmıyor her sabah evden çıkıyor akşam dönüyor çocuklarıyla, ve giderken hiçbir şekilde haber bile vermiyor. haber vermeyi bırakın sonuçta bu yalnız yaşayan yaşlı bir kadın insanlık hali başına herşey gelebilir bir iyi mi diye bakabilir sonra da istediği yere gidebilir değil mi??
diğer yengem ise en ufak şeyi bile abime anlatıp ona gaz verip annemin üstüne salıyor. bu abim zaten o kadar saygısız bir insanki kadını hergün ağlatıyor hergün annemle kavga ediyorlar. ayrıca bu abim alkol ve maalesef keyif verici maddelerden kullanıyor artı karısınıda aldatma olayları oldu düşünün. biz hep gelinimizin yanındaydık ama gelinimiz öyle bir kocaya güvenip annemin üstüne salıyor kocasını.
bu ikisi güzelce annemin evlerinde oturuyorlar küçük abimde evlenince annemler borç harç bir daire aldılar aslında yarı parasını ablam ödedi dairenin bu iki abimde zamanın parasıyla 5er bin liralık bir para verdiler gerisinide annem tamamladı. abime daire alındı çünkü aile apartmanı zaten 3 katlı ve başka boş daire yoktu. ama bu daire bu arada abimin değil zaten yarı hissesi ablamın o ikiside borç verdiler fln. ileride satılıp pay edilecekti herkesin hakkı. ama bu iki kötü karakterli abim küçük abimi çekememezliklerinden ancak 2 sene oturttular o evde. hemen o evden çıkacaksın orası satılacak bize paramızı ver gibi şeylere başladılar. küçük abimde kırıldı ve elinde hiç para olmamasına rağmen apar topar bir ev alıp krediyle çıktı. küçük abimin eşi de yüksek tahsilli bir insan ve çalışıyor. annemde onlara birazcık destek olsun diye bebeklerine bakıyor. neyse bu eski evleri satışa çıkarılacaktı. ama benim aptal abilerimden birisi şuan daire fiyatları düşük neden az paraya satalımki dedi ve sattırmak istemedi. bunun üzerine annemde o zaman kiraya verilsin ve kirayıda küçük abim alsın dedi. ve bu abim ve ablamda kabul ettiler.
şimdi 2 abimde buna itiraz ediyorlar. düşünün onlar babamın evlerinde oturuyorlar beş kuruş vermeden ama kardeşleri ev aldı borç harç o kira onun hakkı değilmi laf etse ablamın laf etmesi lazımdı. bu konu yüzünden ikide bir annemi sıkıştırıp üzüyorlar. niye onun çocuğuna bakıyorsun diye kavga ediyorlar. zaten evine uğradıkları yok güya anneme bakacaklardı. kadının hiçbir işini yaptıkları yok. düşünün annem bir kere abimlerden birisinden rica etti pazara getir beni diye arabasıyla, getirmedi ve annem o kadar yükü taşıyıp kendisi geldi o kadar yoldan ordan bir hurdacıya para vermiş el arabasına koydurup taşıttırmış. bende hamileyim yardım edemedim annemin halini görünce oturup ağladım inanın. aynı abim bir günde annem halı yıkamış sinirinden çünkü yine herkes hiçbir şekilde haber vermeden çıkıp gitmiş ve iyimi bu kadın diye bile bakmamışlar. bir iki halı kalmış ağırlardan o abime demiş şunları asarmısın kurusunlar diye. ve abim yapmamış. o sırada allahtan küçük abim gelmiş ve o yapmış.
ben varken anneme asla böyle birşey yapamazlardı benden çekinirlerdi ama şimdi kadına çin işkencesi çektiriyorlar resmen.
dün annemdeydim. bu saygısız olan abim aradı yengemin küçük bebeği var birde 6 yaşlarında bir kızı var. büyük kız hastalanmış gündüzden annemde küçüğüne bakmış yengem diğerini dr a getirmiş. neyse eve geldiler bunlar o sırada bende anneme gittim, bahçede oturuyorduk annemle birlikte. sonra annem ben namaz kılayım dedi ve eve girdik. annemin telefonu çaldı abim arıyor işte. bende baktım dedim işte annem namazda abi dedim. bu bağırmaya başladı o kadın orda 2 küçük çocukla uğraşıyor çocuk hasta hiç çıkıp baktığı yok annemin ne biçim insan bu anlamıyorum fln diye bağırıyor. bende zaten dolmuştum onlara karşı, dedim ne bağırıyorsun kadın gündüzden bakmış işte biz ne bilelim tekrar hasta olduğunu ben geldim diye bir iki saat oturduk işte ne bağırıyorsun dedim. bu hala sayıp sövüyor bende dedim ne istiyorsunuz siz yaa dedim kadını yediniz bitirdiniz yetmedi mi dedim. onu yiyen biz değiliz sizsiniz dedi benim çocuğumada bakacak fln diye bağırıyor hala bende dedimki ne bağırıyorsun insan gibi konuşsana dedim. bu da siz insanmısınızda insan gibi konuşucam dedi bana. düşünün ben hamileyim birde. bende ne diyeceğimi şaşırdım sen benim muhattabım olacak bir insan değilsin dedim ve suratına kapattım telefonu. meğer beyefendi denize gitmiş düşünün çocuğu hasta adam denizde ve bize insanlık soruyor. zaten hep öyle gece 2lerde eve geliyor hiç evinde durduğu yok yengem bize ağlaşıyordu ama biz insan değiliz ama o insan yani.. ben onun işte olduğunu sanıyordum denizde olduğunu bilsem ağzıma geleni sayardım ama neyse. sonra annem çıkıp küçük bebeği aldı diğer abimde arabasıyla yengemle yiğenimi hastahaneye getirdi. ama biz annemle oturduk çocuklar gibi ağlıyoruz. ben kendime değil anneciğime ağlıyordum inanın. bu kadın bunları haketmedi. yengemede çok kızdım bize gelip söyleyebilirdi çocuk yine hastalandı diye. binada seslense biz duyarız düşünün ama o ayyaş kocasını annemin üstüne salmayı tercih etti.
annemi kahrından öldürecekler arkadaşlarım o kadar üzgünümki dünden beri boğazımdan birşey geçmiyor. eşimde çok üzgün. bugün iş çıkışında annemi bize alacağız. birkaç gün kalıp kafasını dinlesin. küçük abimin bebeğine baktığından gelmek istemiyor ama ben dedim ikimiz bakarız anne dedim. bende kayınvalidemlerle fln aynı binada oturuyorum annem bende kalmaya çekiniyor
başka biryerden ev alıp annemide temelli yanıma almayı istiyorum. yoksa gerçekten birgün üzüntüden gidecek. zaten kalbi var tansiyonu var. o zaman işte ben kahrolurum