Merhaba. Bu platformdaki annelerin bu konuda düşüncesi benim için çok önemli. Ben annesi tarafından tek başına büyütülmüş bir kızım. Annem ve babam boşandı.Onu çok seviyorum onun da benden başka kimsesi yok. Evlenmeyi düşünmedi aslında çok güzel bir kadın ve yaşı da uygun.Sayesinde güzel bir okul bitirdim ancak henüz çalışmaya başlamadım. Okul bitmeden önce annem ve kendim için hep hayal kurardım işe girince, para kazanmaya başlayınca onunla yurt dışına gitmek, tüm ülkeyi gezmek gibi. Mezun olduktan sonra erkek arkadaşim oldu 3 senedir devam ediyor. Benim sınavlara hazırlık sürecim olduğu için henüz işe başlamadım. Ama ben işe başladıktan sonra hemen evlenmeyi düşünüyoruz. Yani işe girme süreciyle birlikte 2 sene var en fazla. Bu süreçte erkek arkadaşımla çok olan yapıyoruz şuraya buraya gideriz şunu yaparız falan diye. Ama ben hevesle cevap veremiyorum çünkü hep içimde anneme karşı vicdan azabı duyuyorum. Her yere onunla gitmem gerekir onu nasıl yalnız bırakırım evlenince ona nasıl biz yurt dışına gidiyoruz veya şuraya gezmeye gidiyoruz falan derim diye düşünüp duruyorum. Annemi her yere dahil etmem gerektiği hissi beni çok üzüyor. Onun da evlenip bir aile kurmasını istiyorum. Eşiyle vakit geçirmesini mutlu olmasını. Sanki benim ondan ayrı bir şeyler yapmak yanlış geliyor. Onun içinde kalırmış üzülürmüş gibi hissediyorum. Bu düşüncelerle geleceğe dair hayal kuramıyorum.