- 1 Kasım 2019
- 1.446
- 6.347
- 138
- Konu Sahibi Sweetmom58
-
- #81
Rabbim yardımcınız olsun gözlerim doldu Allah hem bu dünyada hem ahirette yüzünüzü güldürsün inşaAllah miniği öpüyorummm
Rabbim yardımcınız olsun gözlerim doldu Allah hem bu dünyada hem ahirette yüzünüzü güldürsün inşaAllah miniği öpüyorummmSizi çok iyi anlıyorum benzer şeyler hatta daha kötü şeyler yaşadım ben ilk zamanlar evini özlemek çok oluyor ben niye mutlu olmadım düzenim neden bozuldu stabil bir hayat yaşasaydım düşünceleri kafanın içini kemiriyor. Ailenizin evinde kalıyorsunuz fazladan oda yoksa evde salonda çocuğunuzla ite kaka yaşıyorsunuz annenizin gardrobunu ortak kullanıyorsunuz, çocuğunuzun oyuncağını kayacak yer bile bulamıyorsunuz her sabah yatak topla her gece yatak ser sizi çok yoruyor, hep bi misafir gibi hissediyorsunuz kendinizi ( bunlar tamamen benim yaşadıklarım ve hissettiklerim) 7 ay oldu evim dediğim hapishaneden ayrılalı, 5 ay oldu kocam dediğim caniden ayrılalı. Bazen annemle tartışınca aklıma geliyor düşünceler bi odam bile yok kızınca kendimle kalacağım, bi yatağım yok halsiz kalınca uzanacağım, bebeğimin öğle uykusunu bi o oda da bi başka odada geçiriyorum düzenim yok çünkü hep bi hiç gibi hissediyorum kendimi. Ama bunun yanısıra dayak yemiyorum artık, cümle kurarken korkmuyorum kavga çıkacak diye, kafamı kaldırarak yürüyebiliyorum artık ve en önemlisi ne biliyor musun oğlumun gece titreterek ağlamaları bitti. Biliyorum birgün benim de bir düzenim, bir evim, bir mutfağım, bir yatak odam olacak bu günler geçecek. Oğlum babası gibi olmayacak, kadınlara saygı duyacak bunun için elimden geleni yapacağım.
Umarım size de rabbım sabır verir bu günleri çabucak atlatırsınız kızınızla mutlu bir hayat yaşarsınız.
3 senedir bu şiddette değil ki tabi ki. Önce tartışmalar, kavgalar. Şiddet bu kadar ilerlemeden önce boşanma konusunda konuştum ama tahmin edersiniz sonucu. Bi yerde sabredip güç kazanıp gitttiğimde geri dönmemek için yeterli imkana sahip olmam gerekiyordu. Bu süreçte biriktirdim. Kızımın ve kendi imkanımla aldığım çeyrekleri maddi birikimi güvenceye aldım. Bugüne kadar hiç kavga edip annemin yanına gitmedim. Kendisinede dedim gidersem eğer asla geri dönmem diyeKeşke böyle bir muameleyi hak etmediğiniz bilincine evliliğiniz süresince erişebilseydiniz. Kocanız eskiden böyle değildi doğumla birlikte değişti varsayalım çocuğunuz üç yaşındaymış. 3 senedir ne yaptınız? Ses kaydı almaya çalışmak dışında? Geri dönüşünüz yok madem kararınız kati o zaman neden araftayım yazıyorsunuz? Yazdıklarınızdan her an evime dönebilirim anlamı çıkıyor. Kendinizi yanlış ifade etmenizin sorumluluğu bize ait değil
Allah razı olsun, ilk değilim son da olmayacağım rabbim zorda olan herkesin yardımcısı olsunRabbim yardımcınız olsun gözlerim doldu Allah hem bu dünyada hem ahirette yüzünüzü güldürsün inşaAllah miniği öpüyorummm
O kadar mutlu oldum ki beni anlamanıza. Benim yaşadığımı yaşamamış insanları beni burda koca budalası, dayak müptelası olarak görmesi. Vicdan ve empati kırıntısı olmayan, aşağılama dolu yorumları görmek insana kendini sorgulatıyor. Zaten doğru olanı yapmaya çalışıyorum ama yanlış yazılmış bir harfle bile alay ediyorlar. Ama geçicek biliyorum.Sizi çok iyi anlıyorum benzer şeyler hatta daha kötü şeyler yaşadım ben ilk zamanlar evini özlemek çok oluyor ben niye mutlu olmadım düzenim neden bozuldu stabil bir hayat yaşasaydım düşünceleri kafanın içini kemiriyor. Ailenizin evinde kalıyorsunuz fazladan oda yoksa evde salonda çocuğunuzla ite kaka yaşıyorsunuz annenizin gardrobunu ortak kullanıyorsunuz, çocuğunuzun oyuncağını kayacak yer bile bulamıyorsunuz her sabah yatak topla her gece yatak ser sizi çok yoruyor, hep bi misafir gibi hissediyorsunuz kendinizi ( bunlar tamamen benim yaşadıklarım ve hissettiklerim) 7 ay oldu evim dediğim hapishaneden ayrılalı, 5 ay oldu kocam dediğim caniden ayrılalı. Bazen annemle tartışınca aklıma geliyor düşünceler bi odam bile yok kızınca kendimle kalacağım, bi yatağım yok halsiz kalınca uzanacağım, bebeğimin öğle uykusunu bi o oda da bi başka odada geçiriyorum düzenim yok çünkü hep bi hiç gibi hissediyorum kendimi. Ama bunun yanısıra dayak yemiyorum artık, cümle kurarken korkmuyorum kavga çıkacak diye, kafamı kaldırarak yürüyebiliyorum artık ve en önemlisi ne biliyor musun oğlumun gece titreterek ağlamaları bitti. Biliyorum birgün benim de bir düzenim, bir evim, bir mutfağım, bir yatak odam olacak bu günler geçecek. Oğlum babası gibi olmayacak, kadınlara saygı duyacak bunun için elimden geleni yapacağım.
Umarım size de rabbım sabır verir bu günleri çabucak atlatırsınız kızınızla mutlu bir hayat yaşarsınız.
Yok d*m*z gibi. kendine bişey yapamayacak kadar kibirli maalesefEn son intihar ediyordu eşiniz, var mı bir ses seda?
Kendisini öldürse bile onun için yas tutamayacak kadar yoruldum artık. Kendisi bilir. Ben kendimi iyileştirme yolundayımUzunsüre dönmeyin derim biraz siz olmadan neler kaybettiğini görsün leş dediği biraz kendi temizlesin merak etmeyn öldüremes kendisini onun pskolojk savaşı kendisiyle zamanla inşallah kendne gelir aksi halde çocuğumuzu o ortamda büyütmek çok dha üzücü olur
Sadece bu yazdiginiza yorum yapicam binbir emekle her detayini dusunup bebek odasi kurdugum balkonuna salincak yaptigim ve o salincakta oglumu ilk kez salladigim oglumun dogdugu ilk kez oturdugu ayakta durdugu ve her bir esyasini cok sevdigim ev 30 ekim izmir depreminde 15 saniyede yok oldu icinden çöp alamadik.Evet evimi özledim çünkü orası benimde evim emeğim var o evde. Kızımın eşyaları var. Evimi özlüyorum içindeki adamı değil. Siz üzülmüyorsunuz ama ben sizin gibi akılsız ladınlara üzülüyorum. Kendinize katlanmak zorunda olmanız üzücü. Bu kadar kötü, önyargılı, zehirli olmak zor olsa gerek. Burda iki paragraflık yazıdan herşeyi çözdünüz. Kızım için nelere katlandığım bir kenara sallıyorsunuz bol keseden. Kocasından ne kadar nefret dahi etse evini eşyalarını, çocuğunun düzenini özlemiycek bir kadın tanımıyorum ben
Ne yapıyor şimdi?Yok d*m*z gibi. kendine bişey yapamayacak kadar kibirli maalesef
Öyle tabiki ama insansın işte bağlanıyosun bişeylere kızım o evde doğdu, o evde yürüdü, o evde dişleri çıktı. Özlüyor olmam neden bu kadar kötü oldu anlamadım. Annemde salonda yatıcaz, dolabımız yok, yalnız kalıp kafa dinleyeceğin bir köşe yok. Ama huzurlu deyip yaşayıp gidicem. Kendi düzenimi kurucam sonra. Daha da güzelini belki. Ama şuan durum bu.Sadece bu yazdiginiza yorum yapicam binbir emekle her detayini dusunup bebek odasi kurdugum balkonuna salincak yaptigim ve o salincakta oglumu ilk kez salladigim oglumun dogdugu ilk kez oturdugu ayakta durdugu ve her bir esyasini cok sevdigim ev 30 ekim izmir depreminde 15 saniyede yok oldu icinden çöp alamadik.
Ama yine oglum esim anam babam yanimda odanjn daha da guzelini yaptim simdi ogluma yapmasam da olurdu ama icimde kalmisti bizim ise bi yatacak odamiz bide oturacak kanepemiz var. Esya dedigin budur iste bir anlik hepsi.
O yuzden basini onune al ve kizimi nasik bir ortamda buyutmek istiyorum de. Annesinjn sacindab suruklendigi mukemmel esyali evde mi gercekten?
Size kendinizi çöp gibi hissetiren eşiniz ve bizzat kendinizsiniz hala inatla ve ısrarla evim eşyalarım çocuğumun bir oyuncak dolusu odası diyorsunuz. Annesi yerde sürüklenen çocuğun oda değil ev dolusu oyuncağı olsa ne fayda.. Öyle bir yazmışsınız ki sizi döven buradaki kadınlar sizi yuvanızdan eden buradaki kadınlar araftayım yazmışsınız insanlar anlayamıyor ? Anlamalarını nasıl bekliyorsunuz ? Çöp gibi hissediyorsanız eşiniz bunun sorumlusu ve eşyaya adeta tapan karakteriniz.Olacak tabi ki. Çabuk atlatmak istiyorum sadece. Dayak yemekten haz alıyor falan değilim yoksa. Burda aptal kadınlar dayak yer sadece gibi bir kanı var ama aptal değilim. Ne yaşadığımı bilmeyen bir sürü hemcinsimin hakkımda bu kadar çok olumsuz fikir sahibi olması şaşırtıcı ve üzücü. Biri tazmış ki sen geri dönüceksin zaten. Boşuna yorma burda kimseyi. İnsana kendi de, yaşadıklarınıda çöp gibi hissettiriyolar.
Hafta sonu evdedir. Hafta başında işe başlar. Biraz sakinleşince yalvarıp yakarmaya başlar. Hemen davayı açıp onu dahada inatlaştırmak istemiyorum bi süre düşünsün. Haklı olduğumu yürümüyceği kabullensin anlaşmalı boşanalım diye uğraşıcam. Hayırlısı artıkNe yapıyor şimdi?
Eşyaya tapmıyorum. Ordaki anılarım ve kızımın odasının senelerce içinde yaşadığım iyi anılarımında olduğu bir evi özlemem niye rahatsız etti sizi bu kadar. Özlüyorum diye dönücek değilim zaten. Hissettiğimi yazdım. Yeni bir düzen kurucam ve bunada alışıcam. Neden bu kadar acımasızsınız ben anlayamıyorumSize kendinizi çöp gibi hissetiren eşiniz ve bizzat kendinizsiniz hala inatla ve ısrarla evim eşyalarım çocuğumun bir oyuncak dolusu odası diyorsunuz. Annesi yerde sürüklenen çocuğun oda değil ev dolusu oyuncağı olsa ne fayda.. Öyle bir yazmışsınız ki sizi döven buradaki kadınlar sizi yuvanızdan eden buradaki kadınlar araftayım yazmışsınız insanlar anlayamıyor ? Anlamalarını nasıl bekliyorsunuz ? Çöp gibi hissediyorsanız eşiniz bunun sorumlusu ve eşyaya adeta tapan karakteriniz.
Öyle maalesef seni, senin yaşadığını yaşamayan bilemez belki bende, sende yaşadıklarımızı yaşamasaydık nasıl ya neden sabrettin derdik ama öyle olmuyor işte. İnsanlar şunu anlamıyor tanışınca hemen dayak yemiyorsun Adamla tanışınca size herşeyi mükemmel geliyor kendini öyle gösteriyor önce ufak ufak kısıtlamalar oluyor kıskanıyor diyorsun, hep bir tık ileri gidiyor göremiyorsun olayın içindeyken sonra bağırma, sonra vurmalar ve şiddetin boyutu ilerlemiş oluyor anlayamıyorsun uyuşuyorsun sanırım. Üzülme canım geçecek inşallah dualarım biz ve bizim gibi olan kadınlarla inşallahO kadar mutlu oldum ki beni anlamanıza. Benim yaşadığımı yaşamamış insanları beni burda koca budalası, dayak müptelası olarak görmesi. Vicdan ve empati kırıntısı olmayan, aşağılama dolu yorumları görmek insana kendini sorgulatıyor. Zaten doğru olanı yapmaya çalışıyorum ama yanlış yazılmış bir harfle bile alay ediyorlar. Ama geçicek biliyorum.
Gerçekten Allah razı olsun. Şuan bu kafayla derdimi nasıl anlatabiliyorum bilmiyorum. Kafam kazan gibi. Herşeyi aynı anda düşünmeye çalışıyorum. Geçecek inşaAllahÖyle maalesef seni, senin yaşadığını yaşamayan bilemez belki bende, sende yaşadıklarımızı yaşamasaydık nasıl ya neden sabrettin derdik ama öyle olmuyor işte. İnsanlar şunu anlamıyor tanışınca hemen dayak yemiyorsun Adamla tanışınca size herşeyi mükemmel geliyor kendini öyle gösteriyor önce ufak ufak kısıtlamalar oluyor kıskanıyor diyorsun, hep bir tık ileri gidiyor göremiyorsun olayın içindeyken sonra bağırma, sonra vurmalar ve şiddetin boyutu ilerlemiş oluyor anlayamıyorsun uyuşuyorsun sanırım. Üzülme canım geçecek inşallah dualarım biz ve bizim gibi olan kadınlarla inşallah
Hiç kendini geri çektiği oldu mu gittiğiniz günden beri? Eğer olduysa ne hissettiniz?Hafta sonu evdedir. Hafta başında işe başlar. Biraz sakinleşince yalvarıp yakarmaya başlar. Hemen davayı açıp onu dahada inatlaştırmak istemiyorum bi süre düşünsün. Haklı olduğumu yürümüyceği kabullensin anlaşmalı boşanalım diye uğraşıcam. Hayırlısı artık
Size seni emine bulut gibi keserim diyen bir adamla yaşadığınız hangi iyi anı var ? Size garanti veriyorum ki şu an sağlıklı düşünemiyorsunuz. Bir yıl sonra bu mesajları okuyup ne deliymişim diyeceksiniz. Kadınlar nasıl ölüyor diyordum böyle ölüyormuş. Acımasız olan eşiniz hanımefendi ben değilim. Sizi odaya ben mi kitledim ben mi sürükledim yerlerde , çocuğunuza bile acımayan eşiniz. Sinirinizi buradan çıkartmayın annesiniz bence kendinize gelin.Eşyaya tapmıyorum. Ordaki anılarım ve kızımın odasının senelerce içinde yaşadığım iyi anılarımında olduğu bir evi özlemem niye rahatsız etti sizi bu kadar. Özlüyorum diye dönücek değilim zaten. Hissettiğimi yazdım. Yeni bir düzen kurucam ve bunada alışıcam. Neden bu kadar acımasızsınız ben anlayamıyorum
Canım biraz zaman kafanı dinlemeni kimseyle konuşmamanı tavsiye edebilirim sadece çünkü kimse anlamıyor en yakınım dediğin annen bile ablan bile anlamıyor bazen için doluyor aklına bir şey geliyor ağlıyorsun ağlamana bile ters tepki alıyorsun o adam için mi ağlıyorsun diyorlar, asla ! Ama öyle anlıyorlar çektiğine ağlıyorsun bahtsızlığına ağlıyorsun o yüzden biraz uzaklaş insanlardan bana bu iyi geldi umarım sana da iyi gelirGerçekten Allah razı olsun. Şuan bu kafayla derdimi nasıl anlatabiliyorum bilmiyorum. Kafam kazan gibi. Herşeyi aynı anda düşünmeye çalışıyorum. Geçecek inşaAllah
İlk akşam zaten hissiz gibiydim kavga ettik telefonda. Asla geri adım atmadım. Ertesi günü bir defa konuştuk kendisiyle. Çok seviyorum seni kızımızı al gel falan dedi. Ama asla onada dedim benim senin babalığına bir müdahalem yok. Kızını görüceksin. Ama bizden olmaz artık. Şuan sadece burdaki düzene alışamadığım için evimi tabiki özlüyorum. O evde yokken kızımın odasında eğlendiğimizi, saklambaç oynarken saklandığı o köşeyi. Evet çok kötü günlerdi ama güzel şeylerde yaşadım. Kızımın babasına karşı duygusal olarak bir sevgi hissetmiyorum. Dönmezsen kendimi öldürürüm tehtidide bunun içindi onu sevip sevmediğimi test etti galiba ama gitmedimde aramadımda. Kendi bilirHiç kendini geri çektiği oldu mu gittiğiniz günden beri? Eğer olduysa ne hissettiniz?
Hanımefendi ısrarla anlamıyorsunuz ve beni salak,enayi yerine koymaya çalışıyorsunuz. Ben o evde doğum yaptım. Kızımla bir dolu yaşadım. Ayrıca 8 senelik evliyim. Son 3 senede yani kızımın doğumuyla değişmeye başladı eşim. İlk 2 senesi düzelicek gibiydi. Şiddet yoktu. Son bir sene artık kendine saygısı olanın katlanamıycağı bir boyuta tırmandı olaylar. Neden anlamıyorsunuz. Boşanacağım zaten. Terkettim evi. Bitti benim kafamda. Siz neyin derdindesiniz ben anlayamadım. "Suçluyum evet. Dayak yemek hoşuma gitti. Rezil bir insanım. Kendi çocuğumun iyiliğini dünemeyecek acziyetteyim" bunu mu diyim istiyosunuz.Size seni emine bulut gibi keserim diyen bir adamla yaşadığınız hangi iyi anı var ? Size garanti veriyorum ki şu an sağlıklı düşünemiyorsunuz. Bir yıl sonra bu mesajları okuyup ne deliymişim diyeceksiniz. Kadınlar nasıl ölüyor diyordum böyle ölüyormuş. Acımasız olan eşiniz hanımefendi ben değilim. Sizi odaya ben mi kitledim ben mi sürükledim yerlerde , çocuğunuza bile acımayan eşiniz. Sinirinizi buradan çıkartmayın annesiniz bence kendinize gelin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?