Benim annem de sizin gibi ve aynı durumda biri olarak sizi suçlu buldum. Anneniz muhtemelen hayatta mutsuz, insan çekemiyor, sizlere bile zor tahammül ediyor bakın benimkisi daha da beteri. Seni seviyorum bile demedi, demez ancak annemi anlamaya gayret ediyorum. Küçükken ben de isyan ederdim, kıskanırdım başkalarının annesini. Ancak artık büyüdük ki siz bir de evli ve çocuklusunuz, madem kadın istemiyor sizin ne işiniz var annenizin evinde? Şu anda annem yazlıkta ben gitmedim, annem çağırmadan gitmem, kafa dinlemeye gitti çünkü, bayramda gelirsin dedi bana da. Annemden asla iş beklemem, aç dururum söylenmesindense gene iş buyurmam. Sürekli bana laf sokar, gözün batarım ama yine idare ederim. Ayrı eve çıkarsam bayramlarda vs sadece ziyaret etmeyi düşünüyorum. Annemi aramıyorum bile o beni arıyor naber ne yaptın diye. Kadın yaşlandı, sorunları var, kimseyi çekemiyor, sizinki de öyle. Siz neden ablanız ile birlikte gittiniz ki evine kadının, birde ondan kahvaltı, kek vs bekliyorsunuz? Diğer konuya gelince benim annemin henüz torunu yok, abim ve bana sakın bana çocuğunuzu getirmeyin bakmam diyor şimdiden. Zaten oğlu kendi çocuğuna bakmıyor, torunu kadının üstüne atmışsınız, üstüne bir de siz gidiyorsunuz. Yiğeninize bakıcı tutun. Bir daha otele gidin. Biraz olgun düşünün, küçükken sizin gibiydim ama şu anda annemi başkalarının annesini sevdiği gibi sevemesem de anlamaya çalışıyorum. Çünkü biliyorum ki sorunları var. Kimbilir anneniz neler yaşadı ki bu hale geldi. Yaşlı kadın kimbilir neresi acıyor. Aman anne sana kek yapayım diyeceğinize evli barklı kadın olarak ondan istiyorsunuz. Lütfen hatanızı görün.