Babamın pek bir tavrı yok genelde pasiftir o.
Henüz görmedim kendisini odamdan çıkmadığım için, o da gelip sormadı nerdesin diye.
Annem doldurmuştur onu da nasılsa.
Ama babam genel olarak annemin tavırlarını beğenmez...
yaşadıkların bana çok tanıdık:)
bende annemden çok çektim halada çekiyorum
evlenince değişiyorlar orası doğru ama sen benim gibi yapma ben yıllardır ilgi görmeyip evlenincede ilgi görünce insan şaşıyor ama çok hata yapmışım sakin sen benim gibi olma ne zaman uzaklaştım taşındım ozaman ohh dedim
ben evlenince yaşadığımı hissettim inan üztümdeki sürumluluk kalktı
geçen üniden arkadaşlarla buluştuk onlar bile unutmamış yaşadıklarımı ben unutmuşum onlar anlattıkça hatırladım
bende evlenirken ne bir yatakodası nebir doğru düzgün bilezik takıldı ama anlatılanlara baksan herşeyi onlar yapmış
şimdi evim eşyam yokmu var ama insan arıyor işte benden önce abim evlendi tamam ona meçbur daha çok şey yapılcaktı ama ben
kendimi bildim bieli hep ezilen her olayda dahilim olmasa bile şeçlanan ben oldum
ama bir dert olur hastalık olur temizlik olur ilk akla gelen ben olurum :) ee peki artık ben orda olurmuyum
evlenirken bende asla anne olmak istemezdim birde üstüne zatn 3 kardeşimi ben büyütmüştüm iyice bıkmıştım
düşün 12 yaşında bir coçuga daha yeni doğmuş bebek verilipte hastahaneye gönderilirmi birde oaman böyle randevu falan yok sabah namazında yola düşülür sıraya girilirdi
evlenirkende eşim dedi benim cocuğum olmayabilir hastalık geçirmiş çok sevmiştim zaten anne olmak gibi bir düşüncemde yoktu tamam dedim
ama gel görki yıllar geçtikçe bend o hiçbirşey hissetmediğim cocuk için hisler uyanmaya başladı
sonrada acılar başladı evet evlat sahibi olmak istedim hemde çılgınlar gibi
çok tedavi olduk ama olmadı kısmet değilmiş
şimdi kızımı bekliyorum ama inan avlat sahibi olmak çok başka bir duygu kendime çok kızıyorum şimdi neden zamnında öyle düşünmüşüm diye annem kötüydü diye bunu kendime nasıl yapmışım amaişte insan o anları yaşarken böyle görmüyor
şimdi dediğim gibi kızımı bekliyorum inan bambaşka bir duygu
sana bunları niye anlatıyorum bilmiyorum belki kendimi gördüm
inan o evden çıkınca aradanda yıllar geçince insanın gözünde küçülüyor yaşadıkları
yaşayamıkları büyüyor içinde
inşallah snde benim kadar mutlu olursun
tüm kalbimle dua ediyorum sana
çok şükür eşim mükemmel biri birgün öyle derinden kırmadı
ve eşim hep ne der biliyormusun keşke seni daha küçükken tanısaydım alsaydım o evde daha a işkence çekerdin
ben kendim çalıştım kendim okudum kendim evlendim öyle anne sıçaklığı baba sevgisi kardeş sevgisi bilmedim tek bildiğim iş yapmak çocuk bakmak para kazanmaktı
evilik kurtuluşmu doğru insanı bulunca evet kurtuluş hemde ohh be dünya varmış diyecek kadar kurtuluş
ama gne diyorum aradan az biraz zaman geçsin annelik duygusunu tatmayı isticekin o bambaşka bir duygu nasıl bir sevgi yığını anlatamam şimdi tek istediğim kızımın gelmesi inşallah sende bu bunalımdan çıkınca neler demek itediğimi anlıcaksın
annelik sadece bizim gördüğümüz annelik değil