• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Annem...

Artık çekiyorum kendimi.. para falan istemiyorum, ben değil 4, 14 yıl durmadan çalışır borçlu kalamam hiç biryere..
Zaten benim mesele ettiğim de bu değil.. Ama annemden o tavrı gördükten sonra ben abimden bir çöp istemem..
Zaten eşim de eskisi gibi görüşmeyi istemiyo.. Abim tamamen gözünden düştü ..

Ben biliyorum ki abim bu para ile kalmayacak. Onda o eş-o kafa olduğu sürece hiçbirşeyin sahibi olmazlar..
Şimdi düzenleri iyi ama adım gibi eminim, birkaç aya kalmaz yine kötüleşecek durumu.. İşte o zaman ben ortada olmayacağım arkadaşlar.. Çünkü beni artık bitirdiler..

Anneme olan kırgınlığım geçer mi bilmem, ama eskisi gibi olmayacağımız ortada..
Bazen en sevdiğim, bazen de en sevmediğim huyum bu işte.. Yapılan hiçbir şeyi unutamıyorum:50:

çok benzer durumlar yaşamışız...benim fikrimi sorarasan abinde degil sorun annende
o oğlunu tanımazmı... o bağırması bile zeytinyağ psikolojisiii...benim annemde benzer bir durumda bana oğlumla aramı açmaya çalışıyorsun diye bide beni fesatlıkla suçlamıştı..... gelelim bundan çıkaracağın derse en azından beni çıkardığımm derse.... senin ailen kocandır allah verince de çocuğundur...
asla kocanın haberi olmadıgı iş yapma hayatta tek gerçek kendi çekirdek ailen...derse ki sana abinle annenle az görüş az görüş....biz mesela
annemlede konuşmuyoruz ohhh dünya varmış....
 
merhamet dünyanın en iyi duygusudur ama amacını aştığında merhamet eden için de edilen için de beladır. yazdıklarınıza gerçekten üzüldüm. birebir aynısı olmasa da eşimin ailesinde benzer şeylere şahit oldum. bir arkadaşım da sizin yaşadıklarınıza benzer şeyler yaşadı. bu olanlar bana şunu öğretti:
eğer eşit konumdaki insanlardan biri normalden fazla sorumluluk duygusu taşırsa diğeri sorumsuz oluyor. bu bir gerçek. siz zamanında kendi çıkarlarınızı ve haklarınızı hiçe sayarak aslında bu durumu farkında olmadan hazırlamışsınız. bu saatten sonra ne abiniz değişir ne de anneniz. siz kendinizi değiştirmeye bakın. bundan sonraki hayatınızda kimsenin sorumluluğunu üzerinize almayın. (çok istisnai durumlar tabii ki hariç) çünkü bu başkalarının sorumluluklarını üstlenince bir süre sonra karşı taraf bu duruma o kadar alışır ki sanki zaten o sizin işinizmiş gibi olur. yoruldum bile diyemezsnz.artık kendi ailenize odaklanın ve gerçekten çok muhtaç olmadıkları sürece de onlar için bir şey yapmayın.
 
bazen bu konuda kendimi öyle yalnız hissediyorum kii...
kimse anlamıyor anneler yapmaz deniyor.... bi de insanlar sana şüphe ile bakıyor ay nesi varda annesi bile böyle yapıyor diye yada bana öyle geliyor....
vallatopik açsakda orada bunu yaşayanlar dertleşse ....
anasının kayırmadığını kim kayırsın...
en çokda ne zamman bozuldum biliyormusunuz ...
bana hiç bir şey takmayan annemin yakınakrabaları annemim oğluna bilezikler altınlar takınca dedim ki kızım baloncu bunun herkes farkında rezil bir durumdasın
şimdi hiç biriyle görüşmüyorum en azından bu durumda uzağım allah affetsin beni .....
 
benim annemi bir anlatsam size... bana acırsınız işte tek anneliği 9 ay karnında taşımış, küçükken süt vermiş zaten hep bunların yüzü suyu hürmetine katlanıyoruz ya herşeyine. söz konusu anne olunca hiç kimseyle dertleşilmez arkadaşlar. hayatta herşeyim olan eşime bile çoğu şeyi anlatmam , anlatmak için dilime gelir, anlatmak isterim ama bu insan benim annem anlatılmaz. aman yaaa ne yapalım herkesin annesi anne gibidir, bizede böylesi denk gelmiş.
 
Back
X