Ahh ahh asla ikna edemeyeceğimi biliyorum, aksine çevresindekilere her tartışmada tedavi gör diyen birisi. Zamanında bu ailenin en mutlu en neşelisi bendim şimdi onun yüzünden ben terapi görmek zorundayımAnnenizin ruh sagligida cok normal degil gibi.Bir terapiste giderse belki iyi gelir.Bu arada tek cocukmusunuz? Sanki size fazla bağlı gibi
Çok teşekkür ederim, annem daha kendisini tanımıyorken 16-17 yaşlarında evlenmiş, bir nevi ailesinden kaçış olarak görmüş bu durumu ve babamla tanışır tanışmaz 2 ay içerisinde evlenmişler. Yaşadıkları kolay değilmiş ama benim ne suçum vardı bilmiyorum çok üzülüyorum bazen. Kimseye de dert anlatamıyorum o yüzden buraya yazdım. Dua etmekten başka bişey gelmiyor elimden, en ufak bişeyde sen bize muhtaçsın tribine giriyor zaten. Aklıma sahip çıkmaya çalışıyorumZor bir durum ama çok aklibasinda gördüm sizi demekki kendi hayatı kötü geçmiş annenizin ve yaşadığı şeyler diline huyuna karakterine vurmuş.Hele bir mesleginizi elinize alın sonrada anne ben buyum beni değiştiremezsin diye yola çıkın zamanla ya torpulenir yola hale gelir yada siz yolunuza bakarsınız.Oyle görmüş anneliği öyle biliyor keşke bu öfke mutsuz hali için bir uzman yardımı almaya kına olabilse......Beddua kısmı özellikle kötü donuo dolasip başına iner ben sevmiyorum ne ilahi adalet ne beddua bunların enerjisi kısmen aynı....Bunlar birşeyden zorla intikam talebi...aldırmayın içinizden dua edin sürekli böyle söylendiğinde ne yapın edin bir meslek edinin
Hicmi anlamıyor laftan bı oturup gel anne neler çektin anlat ağla bana ben en yakınınim evladınım seni ben anlarım deseniz bı sarilip opseniz sakin bı zamanda hiç sinir yapmadan dokulmezmi acaba bir nevi ....aslında bir uzmana görünse bir imkan olsa çok güzel olur.....iki kırılıp aglasaniz kıyamaz aslinda belki.....bilmiyorum zor bir durum Allah yardımcınız olsun naptın ne edin iş sahibi olun dediğim gibi en sonunda olmadı sizde benim gibi terapi alır iyi olursunuz ne diyebilirim ki bu aile travmaları çoğumuzun başında inanin yalnız değilsinizÇok teşekkür ederim, annem daha kendisini tanımıyorken 16-17 yaşlarında evlenmiş, bir nevi ailesinden kaçış olarak görmüş bu durumu ve babamla tanışır tanışmaz 2 ay içerisinde evlenmişler. Yaşadıkları kolay değilmiş ama benim ne suçum vardı bilmiyorum çok üzülüyorum bazen. Kimseye de dert anlatamıyorum o yüzden buraya yazdım. Dua etmekten başka bişey gelmiyor elimden, en ufak bişeyde sen bize muhtaçsın tribine giriyor zaten. Aklıma sahip çıkmaya çalışıyorum
Aynı şeyleri çok kez dinledim ve her defasında ilk kez anlatıyormuş gibi anlatıyor ben de ilk defa duymuş gibi yapıyorum alınmasın diye dinliyorum ama çok yorucuHicmi anlamıyor laftan bı oturup gel anne neler çektin anlat ağla bana ben en yakınınim evladınım seni ben anlarım deseniz bı sarilip opseniz sakin bı zamanda hiç sinir yapmadan dokulmezmi acaba bir nevi ....aslında bir uzmana görünse bir imkan olsa çok güzel olur.....iki kırılıp aglasaniz kıyamaz aslinda belki.....bilmiyorum zor bir durum Allah yardımcınız olsun naptın ne edin iş sahibi olun dediğim gibi en sonunda olmadı sizde benim gibi terapi alır iyi olursunuz ne diyebilirim ki bu aile travmaları çoğumuzun başında inanin yalnız değilsiniz
Evden çıkıp kütüphaneye gideceksin. Cok şikayet ederse sabah kahvaltı yap, hemen ardından akşam yemeğini hazırla çık, sonra gece 10 a kadar ders çalışMerhaba vaktinizi aldığım için öncelikle özür dilerim,fikirlerinize ihtiyacım var.
Öncelikle 25 yaşında Kpss için hazırlanan kendi halinde bir kızım, uyumlu denebilecek bir yapım var damarıma basılmadığı sürece sakinim herkesle anlaşabiliyorum sadece annemle anlaşamıyorum.
Annem kendi doğruları dışında başka doğru kabul etmeyen sürekli kendi dediği olsun isteyen, gerçekten ağzımla kuş tutsam da hep daha fazlasını isteyen sürekli kusur arayan bir yapıya sahip. Yaş ilerledikçe daha iyi anlaşmamız gerekirken daha da kötüye gidiyoruz her şeyi yanlış anlıyor anında ağlamaya ve iyi kötü fark etmez ben bir cevap verirsem nasıl bana cevap verirsin diyerek direkt beddua etmeye başlıyor. Sakin bir şekilde normal konuşamıyoruz anında ona anlattığım şeyleri bana karşı kullanıyor hakaret etmeden konuşamıyor.
Her dakika dert anlatıyor saatlerce babamı şikayet ediyor benimle kötü olunca onunla iyi olup beni kötülüyor bana duyurmak için bağırarak her şeyi anlatıyor.
Komşuları şikayet ediyor yine saatlerce sonra ertesi gün eve çağırmış kahve içiyor gülüyor eğleniyor.
Güldüğümü görünce ne vardı bu kadar gülünecek diyip içine ediyor:)
Evden çıkarken bir posta eleştiri ve kusur arama seansı mutlaka şart, kapalı giyinsem dahi üstümü başımı saçımı eleştirmezse içi rahat etmiyor.
Ders çalıştığımı görüyor yine dert anlatmaya başlıyor en az 100 kez dinlediğim şeyleri tekrar tekrar anlatıyor eğer 'anne konuşmak bişeyi değiştirmeyecek sen de üzme kendini' dersem yandık anında 'sana bişey anlatılmaz zaten bir daha seninle konuşan ne olsun kes sesini' diye başlıyor söylenmeye 1 hafta küsüyor. Ben daha atanmadan yanıma yerleşme planları yapıyor benden ses çıkmayınca 'beni istemiyosun sana kalmadım zaten merak etme' diyor. Ben daha evlenmeden babanı boşasam eşin ve senin yanında temelli kalır mıyım diye soruyor. Daha evlenmeden düğünde takılacak altınları alacağım zamanında çok taktım sağa sola diyor sanki bana sorarak taktı.
Düğün istemiyorum deme hakkım yok çünkü çoktan benim yerime planı yaptı, hatta düğünde damadı sakalsız görmek istiyormuş sakallı damat mı olurmuş aksi takdirde düğüne gelmezmiş sanki o evleniyor. Komşular ve akrabalar dahil herkesle kavgalı,yakın arkadaşlarıyla tek tek küsüyor.
Yeter ki kavga çıkarmak istesin yerde 1 tel saç görsün başlıyor bağırmaya bıktım Allah canımı alsa da kurtulsam diye ve yemin ederim ki iş görmez iş yapmayan bir insan değilim o sormadan yapıyorum bir çok şeyi evin temizliği bana ait yemekte yapıyorum çay kahve her şey geliyor elimden. Ruh sağlığım tehlikede annem olan kişi yüzünden insan ilişkilerim de bozulmaya başladı çünkü sürekli mutsuzum sürekli ağlayasım geliyor agresif bir insana dönüşüyorum. Babam da tamamen pasif kalıyor yanında ağzını açıp konuşamıyor o gidince o da bana annemi kötülüyor. İşte olan her zamanki gibi bana oluyor. Yani o kadar sıkıldım ki seslerini duymaya tahammül edemiyorum eve girmek gelmiyor içimden sürekli mutsuz iç karartan konular konuşuyor daha bir tane güzel bişey anlattığını görmedim beni günlüğü olarak kullanıyor sanırım.
Lütfen o senin annen her şeyi her tavrı yapar annelik kutsaldır falan filan yazmayın annelik bu demek değil. Sen doğurdun diye her türlü muameleyi yapamazsın. Evliliğin kurtuluş olmadığını tek çarenin ekonomik özgürlüğümü elime almak olduğunun farkındayım, ama ders çalışmak için akıl sağlığımı nasıl koruyabilirim bilmiyorum fikirleriniz benim için önemli, teşekkür ederim okuduğunuz için.
Bence annenizin iyi bir tedaviye ihtiyacı var Allâh yardımcın olsun, annendir demiyorum ama empati yap kolay olmasada,yapabileceğin birşey yok canım duadan başka dua edeceğim senin için Rabbim huzur, mutluluk ve başarı nasip etsin sana ve anneninde ruh hali inşallah düzelirMerhaba vaktinizi aldığım için öncelikle özür dilerim,fikirlerinize ihtiyacım var.
Öncelikle 25 yaşında Kpss için hazırlanan kendi halinde bir kızım, uyumlu denebilecek bir yapım var damarıma basılmadığı sürece sakinim herkesle anlaşabiliyorum sadece annemle anlaşamıyorum.
Annem kendi doğruları dışında başka doğru kabul etmeyen sürekli kendi dediği olsun isteyen, gerçekten ağzımla kuş tutsam da hep daha fazlasını isteyen sürekli kusur arayan bir yapıya sahip. Yaş ilerledikçe daha iyi anlaşmamız gerekirken daha da kötüye gidiyoruz her şeyi yanlış anlıyor anında ağlamaya ve iyi kötü fark etmez ben bir cevap verirsem nasıl bana cevap verirsin diyerek direkt beddua etmeye başlıyor. Sakin bir şekilde normal konuşamıyoruz anında ona anlattığım şeyleri bana karşı kullanıyor hakaret etmeden konuşamıyor.
Her dakika dert anlatıyor saatlerce babamı şikayet ediyor benimle kötü olunca onunla iyi olup beni kötülüyor bana duyurmak için bağırarak her şeyi anlatıyor.
Komşuları şikayet ediyor yine saatlerce sonra ertesi gün eve çağırmış kahve içiyor gülüyor eğleniyor.
Güldüğümü görünce ne vardı bu kadar gülünecek diyip içine ediyor:)
Evden çıkarken bir posta eleştiri ve kusur arama seansı mutlaka şart, kapalı giyinsem dahi üstümü başımı saçımı eleştirmezse içi rahat etmiyor.
Ders çalıştığımı görüyor yine dert anlatmaya başlıyor en az 100 kez dinlediğim şeyleri tekrar tekrar anlatıyor eğer 'anne konuşmak bişeyi değiştirmeyecek sen de üzme kendini' dersem yandık anında 'sana bişey anlatılmaz zaten bir daha seninle konuşan ne olsun kes sesini' diye başlıyor söylenmeye 1 hafta küsüyor. Ben daha atanmadan yanıma yerleşme planları yapıyor benden ses çıkmayınca 'beni istemiyosun sana kalmadım zaten merak etme' diyor. Ben daha evlenmeden babanı boşasam eşin ve senin yanında temelli kalır mıyım diye soruyor. Daha evlenmeden düğünde takılacak altınları alacağım zamanında çok taktım sağa sola diyor sanki bana sorarak taktı.
Düğün istemiyorum deme hakkım yok çünkü çoktan benim yerime planı yaptı, hatta düğünde damadı sakalsız görmek istiyormuş sakallı damat mı olurmuş aksi takdirde düğüne gelmezmiş sanki o evleniyor. Komşular ve akrabalar dahil herkesle kavgalı,yakın arkadaşlarıyla tek tek küsüyor.
Yeter ki kavga çıkarmak istesin yerde 1 tel saç görsün başlıyor bağırmaya bıktım Allah canımı alsa da kurtulsam diye ve yemin ederim ki iş görmez iş yapmayan bir insan değilim o sormadan yapıyorum bir çok şeyi evin temizliği bana ait yemekte yapıyorum çay kahve her şey geliyor elimden. Ruh sağlığım tehlikede annem olan kişi yüzünden insan ilişkilerim de bozulmaya başladı çünkü sürekli mutsuzum sürekli ağlayasım geliyor agresif bir insana dönüşüyorum. Babam da tamamen pasif kalıyor yanında ağzını açıp konuşamıyor o gidince o da bana annemi kötülüyor. İşte olan her zamanki gibi bana oluyor. Yani o kadar sıkıldım ki seslerini duymaya tahammül edemiyorum eve girmek gelmiyor içimden sürekli mutsuz iç karartan konular konuşuyor daha bir tane güzel bişey anlattığını görmedim beni günlüğü olarak kullanıyor sanırım.
Lütfen o senin annen her şeyi her tavrı yapar annelik kutsaldır falan filan yazmayın annelik bu demek değil. Sen doğurdun diye her türlü muameleyi yapamazsın. Evliliğin kurtuluş olmadığını tek çarenin ekonomik özgürlüğümü elime almak olduğunun farkındayım, ama ders çalışmak için akıl sağlığımı nasıl koruyabilirim bilmiyorum fikirleriniz benim için önemli, teşekkür ederim okuduğunuz için.
Zor gerçekten. Annenizin terapiye ihtiyacı var ama gitmez diyorsunuz. Siz isterseniz terapiye gidebilirsiniz, en azından daha iyi başa çıkma becerileri edinirsiniz. Ders çalışmak için ev yerine bir kütüphaneye falan gitme imkanınız olmaz mı? O zaman dersinizi kütüphanede çalışırsınız, eve de geldiğinizde dersiniz olmaz, daha az stres olur. Yok yine de hergün o kadar süre dışarıda kalamam bu daha büyük sorun olur derseniz o zaman odanızın kapısını kapatın, gelir de yine anlatmaya başladığında siz yine kırıcı olmadan her zaman söylediklerinizi söyleyin, küserse küssün, takmayın kafaya. Valla bir X kuşağı olarak söylüyorum, annelik kutsal falan ama bu devirde hiçbir evlat sizin kadar sabırlı olmaz yani onu şöyleyim.Aynı şeyleri çok kez dinledim ve her defasında ilk kez anlatıyormuş gibi anlatıyor ben de ilk defa duymuş gibi yapıyorum alınmasın diye dinliyorum ama çok yorucubütün enerjimi emiyor. Boşver takma kafana hayat zaten çok kısa değiştiremeyeceğimiz şeyleri çok düşünmeye gerek yok geçmiş geçmişte kaldı tarzı bişey dediğimde 'seninle zaten konuşulmuyor,beni kimse anlamıyor,inşallah senin evladın da senin gibi olur' tarzı şeyler söylüyor halbuki söyleme tarzım da kırıcı değildir kimseyi kırmam. İstiyor ki işi gücü bırakıp akşama kadar onun dertlerini konuşalım, beraber onun düşmanlarına sayıp sövelim. Ama bu hiç benlik değil o yüzden artık konuşmamak için aynı odada dahi duramıyorum... Allah yardımcımız olsun gerçekten
Kendim yazsam bu kadar olur. Annelerimiz aynı kişi olabilir mi acabaMerhaba vaktinizi aldığım için öncelikle özür dilerim,fikirlerinize ihtiyacım var.
Öncelikle 25 yaşında Kpss için hazırlanan kendi halinde bir kızım, uyumlu denebilecek bir yapım var damarıma basılmadığı sürece sakinim herkesle anlaşabiliyorum sadece annemle anlaşamıyorum.
Annem kendi doğruları dışında başka doğru kabul etmeyen sürekli kendi dediği olsun isteyen, gerçekten ağzımla kuş tutsam da hep daha fazlasını isteyen sürekli kusur arayan bir yapıya sahip. Yaş ilerledikçe daha iyi anlaşmamız gerekirken daha da kötüye gidiyoruz her şeyi yanlış anlıyor anında ağlamaya ve iyi kötü fark etmez ben bir cevap verirsem nasıl bana cevap verirsin diyerek direkt beddua etmeye başlıyor. Sakin bir şekilde normal konuşamıyoruz anında ona anlattığım şeyleri bana karşı kullanıyor hakaret etmeden konuşamıyor.
Her dakika dert anlatıyor saatlerce babamı şikayet ediyor benimle kötü olunca onunla iyi olup beni kötülüyor bana duyurmak için bağırarak her şeyi anlatıyor.
Komşuları şikayet ediyor yine saatlerce sonra ertesi gün eve çağırmış kahve içiyor gülüyor eğleniyor.
Güldüğümü görünce ne vardı bu kadar gülünecek diyip içine ediyor:)
Evden çıkarken bir posta eleştiri ve kusur arama seansı mutlaka şart, kapalı giyinsem dahi üstümü başımı saçımı eleştirmezse içi rahat etmiyor.
Ders çalıştığımı görüyor yine dert anlatmaya başlıyor en az 100 kez dinlediğim şeyleri tekrar tekrar anlatıyor eğer 'anne konuşmak bişeyi değiştirmeyecek sen de üzme kendini' dersem yandık anında 'sana bişey anlatılmaz zaten bir daha seninle konuşan ne olsun kes sesini' diye başlıyor söylenmeye 1 hafta küsüyor. Ben daha atanmadan yanıma yerleşme planları yapıyor benden ses çıkmayınca 'beni istemiyosun sana kalmadım zaten merak etme' diyor. Ben daha evlenmeden babanı boşasam eşin ve senin yanında temelli kalır mıyım diye soruyor. Daha evlenmeden düğünde takılacak altınları alacağım zamanında çok taktım sağa sola diyor sanki bana sorarak taktı.
Düğün istemiyorum deme hakkım yok çünkü çoktan benim yerime planı yaptı, hatta düğünde damadı sakalsız görmek istiyormuş sakallı damat mı olurmuş aksi takdirde düğüne gelmezmiş sanki o evleniyor. Komşular ve akrabalar dahil herkesle kavgalı,yakın arkadaşlarıyla tek tek küsüyor.
Yeter ki kavga çıkarmak istesin yerde 1 tel saç görsün başlıyor bağırmaya bıktım Allah canımı alsa da kurtulsam diye ve yemin ederim ki iş görmez iş yapmayan bir insan değilim o sormadan yapıyorum bir çok şeyi evin temizliği bana ait yemekte yapıyorum çay kahve her şey geliyor elimden. Ruh sağlığım tehlikede annem olan kişi yüzünden insan ilişkilerim de bozulmaya başladı çünkü sürekli mutsuzum sürekli ağlayasım geliyor agresif bir insana dönüşüyorum. Babam da tamamen pasif kalıyor yanında ağzını açıp konuşamıyor o gidince o da bana annemi kötülüyor. İşte olan her zamanki gibi bana oluyor. Yani o kadar sıkıldım ki seslerini duymaya tahammül edemiyorum eve girmek gelmiyor içimden sürekli mutsuz iç karartan konular konuşuyor daha bir tane güzel bişey anlattığını görmedim beni günlüğü olarak kullanıyor sanırım.
Lütfen o senin annen her şeyi her tavrı yapar annelik kutsaldır falan filan yazmayın annelik bu demek değil. Sen doğurdun diye her türlü muameleyi yapamazsın. Evliliğin kurtuluş olmadığını tek çarenin ekonomik özgürlüğümü elime almak olduğunun farkındayım, ama ders çalışmak için akıl sağlığımı nasıl koruyabilirim bilmiyorum fikirleriniz benim için önemli, teşekkür ederim okuduğunuz için.
Çok teşekkür ederim,inşallahBence annenizin iyi bir tedaviye ihtiyacı var Allâh yardımcın olsun, annendir demiyorum ama empati yap kolay olmasada,yapabileceğin birşey yok canım duadan başka dua edeceğim senin için Rabbim huzur, mutluluk ve başarı nasip etsin sana ve anneninde ruh hali inşallah düzelir
Vallahi inanır mısınız ben terapilik oldum zaten her şeye gözlerim doluyor, evden çıkarken de mutlaka kapıya gelip lafı bile yapılmayacak şeylerin kavgasını yapıyor moralimi bozmak için elinden geleni yapıyor. Ama sorsan hiçbir şey yapmadı o. Bugün de mesela elinden yastık kılıfını neden hırsla çekerek almışım halbuki yavaşça aldım. Ağzından düşmeyen iki kelime var ya Allah canımı alsın ya da Allah sizin belanızı versin. Benim yerimde başkası olsa gerçekten dayanamaz çok zor sabrediyorumZor gerçekten. Annenizin terapiye ihtiyacı var ama gitmez diyorsunuz. Siz isterseniz terapiye gidebilirsiniz, en azından daha iyi başa çıkma becerileri edinirsiniz. Ders çalışmak için ev yerine bir kütüphaneye falan gitme imkanınız olmaz mı? O zaman dersinizi kütüphanede çalışırsınız, eve de geldiğinizde dersiniz olmaz, daha az stres olur. Yok yine de hergün o kadar süre dışarıda kalamam bu daha büyük sorun olur derseniz o zaman odanızın kapısını kapatın, gelir de yine anlatmaya başladığında siz yine kırıcı olmadan her zaman söylediklerinizi söyleyin, küserse küssün, takmayın kafaya. Valla bir X kuşağı olarak söylüyorum, annelik kutsal falan ama bu devirde hiçbir evlat sizin kadar sabırlı olmaz yani onu şöyleyim.
Kader ortağıyız demek...Kendim yazsam bu kadar olur. Annelerimiz aynı kişi olabilir mi acabamalesef bu problemin bir çözümü yok. Benim annem psikoloğa da gitti ama kendi sorunlarını kabul etmediği için bir işe yaramadı. Evimiz hep huzursuzluk doluydu ve çoğu annemin sinirinden kaynaklanıyordu. Ben çareyi evden gitmekte buldum, şehirdışında bir üniversite yazdım ve gittim. Gittiğim an psikolojim ve huzurum düzelecek sanmıştım ama farkettim ki annem aynı halini tavrını telefondan mesajlardan da sürdürüyordu. Ben de muhabbeti olabildiğince minimumda tutmaya başladım. Mesela geçen gün bir hata yaptım ve malesef bana attığı iç karartıcı postları videoları kabir azabı falanlı şeylere cevap verdim ve sabah sabah uyanır uyanmaz böyle şeyleri niye izletmeye çalışıyosun, milletin aklına ölüm bir cenazesi olduğunda gelir ama senin yüzünden benim aklıma günde üç kere geliyor dedim diye bana sayfalarca paragraf paragraf mesaj dizmiş hakaret dolu. Cevap bile vermedim umrumda değil çünkü artık. Çocukluğumdan beri babamı bana hep kötüledi durdu, babamın başkalarıyla yaşadığı cinsel münasebetleri bile şak diye geldi anlattı benim çocuğum etkilenir mi diye düşünmedi. Kukla gibi kullandı yok efendim baban gelince ağla tamam mı falan. Şuan babamla da görüşmüyorum çünkü saçma sapan bir hal aldı ilişkimiz. Ünlü bir yunan filozofun sözü var: sevgi, çaba ile kazanılan bir şeydir. Bu yüzden ailen sırf senin ailen diye doğuştan senin sevgini haketmiyor
Bence aynı kişiyiz yaKader ortağıyız demek...gerçekten neden yapıyorlar bunu bu neyin intikamı bilmiyorum. Ben de üniversiteyi uzakta okudum oradayken de beni üzmeyi başarıyordu dediğiniz gibi ama bu kadar değildi sanki, hatta gel gel diye yalvarıyordu bir ara. Hah işte geldim ne oldu? insanın kıymeti neden uzaktayken bilinmek zorunda. Neden kaybettikten sonra bilinmek zorunda anlamıyorum. Benim annem de sürekli bana babamı kötüler :)) sonra bir bakmışsın can ciğer olmuşlar hatta aralarına girersem direkt ben kötüyüm :) annem de beni kukla gibi kullandı uzun süre, baban gelince şöyle de baban gelince böyle de diye. sondaki sözünüze katılıyorum ben de bu sözü kullanırım bu arada aynı kişi miyiz acaba hahahah.
Sürekli bir düşman var karşısında sanki onunla mücadele halinde, sürekli hasta sürekli şikayetçi. Maalesef gerçek hastaların hasta ettiği insanlar biziz onlar yüzünden bu durumdayız, Allah bize sabır versin...
Kesinlikle o yemek fotoğrafı göndermelerine kanma benimkide aynısını yaptı üniversitedeyken sürekli sensiz anlamı yok yazıp yemek fotoğrafı gönderdi yanındayken de burnumdan getiriyor ne oldu ne değişti ben anlamadımBence aynı kişiyiz yabenim annem de sürekli dön artık gel artık diyip duruyor yaptığı yemeklerin fotoğrafını atıyor falan ahdjdh ama asla dönmeyi düşünmüyorum.. ve gerçekten ben babamla annem yüzünden kinlenip kavga edip küstüm aylardır konuşmuyorum ve annem şimdi diyor ki baban o senin özür dile baba sevilmez mi vs. Sırf kendisi barıştı diye tüm anlattıklarını unutayım istiyor mümkün sanki. Ya biliyorum ki bir sonraki tartışmalarında yine babana cephe al şunu de bunu de diyecek
Aynı şeyleri çok kez dinledim ve her defasında ilk kez anlatıyormuş gibi anlatıyor ben de ilk defa duymuş gibi yapıyorum alınmasın diye dinliyorum ama çok yorucubütün enerjimi emiyor. Boşver takma kafana hayat zaten çok kısa değiştiremeyeceğimiz şeyleri çok düşünmeye gerek yok geçmiş geçmişte kaldı tarzı bişey dediğimde 'seninle zaten konuşulmuyor,beni kimse anlamıyor,inşallah senin evladın da senin gibi olur' tarzı şeyler söylüyor halbuki söyleme tarzım da kırıcı değildir kimseyi kırmam. İstiyor ki işi gücü bırakıp akşama kadar onun dertlerini konuşalım, beraber onun düşmanlarına sayıp sövelim. Ama bu hiç benlik değil o yüzden artık konuşmamak için aynı odada dahi duramıyorum... Allah yardımcımız olsun gerçekten r ve