Annem sürekli bana vicdan azabı yaşatıyor

my mister .!.:

O kadar küçük çoçuğu nasıl kendinizden ayırabiliyorsunuz şaşkınım gerçekten 90 gün boyunca ayrı olacaksınız hasta olur vs nasıl dayanacaksınız

Genişletmek için tıkla...

ronua .!.:

Benim oğlum da 22 aylık ayrı kalmak çok zor olsa gerek umarım hemen kavuşursunuz ben yine de ayrı kalamazdım

Genişletmek için tıkla...

neseren .!.:

Git gel yaptım 2 hafta ayri kaldik gittim mesela simdi isten artik izin alamadigim için gidemiyorum eylülde komple gidip alicam kresler acilsin 3 gün göndericem esimle dönüşümlü bakicaz
dayanma konusunda da dayanamiyorum ama sartlarim suanda bu şekilde yoksa benim kalbimin agrisini yasamayan bilemez

Genişletmek için tıkla...

ANA VANGA .!.:

22 aylık bebemi bırak yurt dışına komşu mahalleye bırakmam. İşime ara verdim. Madem çocuğu yaptık o zaman babası paşa paşa bakmak zorunda.

Genişletmek için tıkla...

my mister .!.:

Kalbinin agrısını biliyorum annem beyin tümörü nedeniyle üç ay boyunca hastanede kaldı ve ben yanındaydım çok zor çok ama haftada bir ve ya iki gün istiyordum yanıma görmek için...

Genişletmek için tıkla...

my mister .!.:

Amin inşallah sizede sabır güç versin

Genişletmek için tıkla...

neseren .!.:

İlk evlendiğimde söylediğinin gibi her gün ariyordum ama evdeki her problemi her şeyi bana aktardığı için kendi evliliğime odaklanamadim. Aramasam vicdan azabı çekiyordum arasam can sıkıntisi . Eşim çok uyardı beni bu konuda mesafe koy böyle olmaz seni sürekli üzüyorlar diye dinlemedim annem sonuçta dedim. Ama en son psikolojik olarak dayanamadım terapiye başladım ve terapistimde aynı şeyi söyledi ve ben evin annesi olmuşum yani sürekli problem çözen her şeyin sorumluluğunu üstlenen kişi ben olmuşum farketmeden bunuda durdur dedi. Yani bir sorun oluyo örneğin babamla kavga ediyorlar yada ablamla bana dert yanıyor bende akıl veriyorum ama yine bildiğini okuyor. Değişen bir şey olmuyor yani sadece kendi derdini bana aktarıp rahatlamış oluyor amacı çözüm bulmak yada çözmek değil. Sadece bana sıkıntısını akatarip rahatlamak. Sonrasında benim ne yaşadığım umurumda olmuyor. Bu sebeple arama mesafe koydum.

Genişletmek için tıkla...

Gocmenturna .!.:

Toksik aile işte. Mesafe koyun . Kendi hayatınıza odaklanın. Üzülme duygusu olursa bı durum düşünün neye üzülüyorum diye . Eğer annenizin manipülesi ise yoksayın geçin. Kendinize ailenize idaklanın. Onu değistiremezsiniz

Genişletmek için tıkla...

beyazyakalibiranne .!.:

Ben de çalışıyorum, bebeğime annem bakıyor. Akşam eve gittiğimde onu göreceğimi bildiğim halde gün içinde nasıl özlediğimi tarif edemem. Sizi bu konuda çok iyi anlayabiliyorum. Eşiniz biraz düşüncesiz davranmış, kusura bakmayın. Siz de sanki alelacele olunca bazı şeyleri araştıramamış ya da toparlayamamışsınız. Bence şşu an annenizi düşünmeyin, gün içinde arayın konuşun. dert anlatmaya başlarsa da çocuğumdan ayrıyım, derdim bana yetiyor zaten tarzında kırmadan geçiştirin. Umarım en kısa zamanda yavrunuzla bir daha ayrılmamak üzere kavuşursunuz. Onu bir daha, şartlar ne olursa olsun sizsiz bırakmayn.

Genişletmek için tıkla...

neseren .!.:

Kendi hayatima odaklanmaya çalışıyorum hep diyorum üzülme buna bin tane problemim var zaten ama seyi hazmedemiyorum keşke düşünse biraz beni cocugumdan ayri kalarak nasıl mahvolduğumu bilsede ona göre davransa

Genişletmek için tıkla...

Gocmenturna .!.:

Yok yok düşünmezler. Kendi ailemden biliyorum. Sizi üzer umrunda olmaz. Duygu sömürüsü yapar geçerler. Ben de hala başedemiyorum bu durumla. O nedenle tam da tavsiye veremiyorum. Ama kendinize yük etmemeye çalışın. Zaten yıllarca yük verdiler. Mesela anne oturup çocuk ergen yaşta kızına babasını şikayet ediyor eş dost akrabayı şikayet ediyor vs. Yük yük yük hep. Malesef o güruh ebeveynler böyle. Onları kabul edip bize zarar vermelerini önlesek yeter. Değisim beklemek anlamsız. Biz çocuklarımızı bu farkındalık ile büyüteceğiz ama bizim de hatalarımız olacak. Çocuklarımız şunu bunu yapmasaydın diyecek malesef

Genişletmek için tıkla...